Σχολειο και φασισμος
Ο φασισμος στις μερες μας σηκωνει δυστυχως κεφαλι.Διεθνεις και πολιτικοκοινωνικες συνθηκες στη χωρα μας του δινουν παλι το δικαιωμα να εμφανιζεται στο προσκηνιο και δε φτανει μονο να τον αναθεματιζουμε. Θεωρω οτι πρεπει να να τον εξετασουμε διεξοδικοτερα για να μπορεσουμε να τον αντιμετωπισουμε σε βαθος, αποτελεσματικα ιδιαιτερα στο χωρο του σχολειου σημερα.
Με αυτη τη λογικη μεθοδευσα να προσδιορισω τον φασισμο οχι γενικολογα αλλα μεσα απο τις φιλοσοφικες, ιδεολογικες του βασεις και πρακτικες, αυτες που θεωρω οτι απτoνται της σχολικης λειτουργιας. Στη συνεχεια ,εξεταζω πως η θεωρητικη του αυτη συγκροτηση επηρεαζει την καλλιεργεια των παιδιων στο σχολειο μας, σημερα.
Ετσι αν μελετησουμε αυτο που λεμε φασισμο θα δουμε οτι εκφραζεται κυρια με τη βια που αποτελει βασικο συστατικο του μαζι με τη λατρεια της τελειοτητας. Η τελειοτητα αφορα τον τελειο ανθρωπο, την τελεια κοινωνια και το τελειο κρατος που θα επιβαλει ολα τα προηγουμενα. Η τελειοτητα κατα τον φασισμο ειναι η επικρατηση της δυναμης και των ισχυρων οι οποιοι θα προχωρησουν στη δημιουργια της ιδανικης, κατα τους φασιστες, κοινωνιας.
Ποιος θα τα εφαρμοσει αυτα; Μα φυσικα μια πρωτοπορα, οπως αυτοανακηρυσσεται, φωτισμενη ομαδα που θα κατεχει τη δυναμη και μ αυτη τη δυναμη, θα εφαρμοσει μετρα και πολιτικες για να φτασει στο τελειο κρατος, αδιαφορωντας για τη γνωμη της πλειοψηφιας.
Η δυναμη ειναι ο στρατηγικος και τακτικος στοχος του φασισμου γιατι μ αυτη – μεσω της βιας - θα επιβληθει. Ετσι μ' αυτη τη λογικη, η βια ειναι το κυριο συστατικο του φασισμου μιας και απορρεει απο την ιδια την πρακτικη του.
Που στηριζεται θεωρητικα ο φασισμος; Κατα την αποψη μου η συγκρότησή του στηριζεται σε δυο πυλωνες ενα γνωσιολογικο και ενα φιλοσοφικο.
Ο πρωτος αφορα την αντιληψη της πραγματικοτητας που κατα τον φασισμο εχει μια απολυτη αποψη και που δηλωνει οτι αυτος και μονο κατεχει πληρως και αδιαμφισβητητα τη γνωση της πραγματικοτητας. Καθε αλλη θεωρηση, η ερμηνεια η εξηγηση της πραγματικοτητας ειναι οχι μονο απορριπτεα αλλα και εχθρικη και πρεπει να καταπολεμηθει βιαια.
Ποιος κατεχει την πληρη εικονα της πραγματικοτητας; Μα μια πρωτοπορια που πυραμιδικα φτανει μεχρι τον αδιαμφισβητητο ηγετη στον οποιο οφειλουμε και την απολυτη υποταγη. Ετσι παραμεριζεται η μαζα που δεν κατεχει την αντικειμενικη πραγματικοτητα και πρεπει να ποδηγετηθει. Κι αν αυτη η μαζα αντιδρασει πρεπει με διαφορους τροπους να υποταγει η να εξαφανιστει.
Ο δευτερος πυλωνας αφορα την φιλοσοφικη επιλογη του φασισμου που αυτη ειναι η το ιδανικο της δυναμης. Eνας ιδεαλισμος που επιλεγει σαν ιδανικο την δυναμη τοσο σε προσωπικο οσο και σε κοινωνικοπολιτικο επιπεδο γιατι απλα αυτη η δυναμη – παραμεριζοντας τους αδυναμους, αδυνατους και μειονεκτουντες, κατ αυτον- θα αναδειξει τη νεα επαναστατικη θεωρια του υπερανθρωπου. Η δυναμη και συνακολουθα η ισχυς σε ολα τα επιπεδα, ειναι το φιλοσοφικο ιδανικο του φασισμου και με τη δυναμη θελει να επιβληθει κοντρα στην ''αδαη'' μαζα.
Το θεωρητικο υποβαθρο του φασισμου δινει επισης αναπτυξη σ ενα σωρο ιδεολογικα χαρακτηριστικα που αποτελουν πλεον και τις συνιστωσες του. Τετοια χαρακτηριστικα που πολλα προυπηρχαν του φασισμου, δενουν απολυτα μαζι του και τον συγκροτουν. Ο αυταρχισμος, ο εθνικισμος, ο μιλιταρισμος, ο καθε ειδους ρατσισμος (φυλετικος, ηλικιακος, θρησκευτικος,κ.α.) ο ηγετισμος, ο κρατισμος, η υποτακτικοτητα η ομοιομορφια,ο μεσσιανισμος, η πιστη, η μισαλλοδοξια, η κυριαχια κ.α.
Μπαινοντας λοιπον στο κυριως θεμα, ο φασισμος στη σχολικη πραγματικοτητα δεν εμφανιζεται σαν μια ενιαια αντιληψη στο καθε επιπεδο της καλλιεργειας των νεων αλλα α/ ως βια, εξασκωντας οποιοασδηποτε μορφης καταπιεση στην ελευθερη δραση των φορεων της παιδειας β/σαν πραξη αντιδημοκρατικη, περιφρονωντας και παραβιαζοντας το συλλογικο πνευμα και γ/ ως ιδεολογια που πηγαζει απο την ιδια τη θεωρια του φασισμου.
Εξεταζοντας, αν το σχολειο παραγει βια η οποια επηρεαζει οπως ειναι φυσικο τα νεαρα ατομα του σχολειου, θα δουμε οτι η ιδια η λειτουργια του σχολειου αποτελει μια μορφη θεσμικης βιας και αιτια εμφανισης βιας.
Κι αυτο γιατι το σχολειο δεν ειναι αρεστο στους μαθητες/τριες. Γιατι στο σχολειο τα παιδια εργαζονται σκληρα, σε τομεις που δεν εχουν επιλεξει, με ορους που δεν εχουν επιλεξει και ακομα δεν μπορουν ουσιαστικα αυτους τους ορους να βελτιωσουν η ν' αλλαξουν.
Πιο συγκεκριμενα οι εξη ωρες πειθαρχημενης παρακολουθησης μαθηματων ειναι εξουθενωτικες. Κουραζουν και πιεζουν τη νεολαια και της δημιουργουν τασεις καταστροφικοτητας. Ο στρεσσαρισμενος μαθητης /τρια επομενως ειναι ετοιμος να εξωτερικευσει ολη τη πιεση που εχει δεχτει στο σχολειο, με την πρωτη ευκαιρια μεσα και εξω απο το σχολικο χωρο.
Επισης η ποιοτητα των περισσοτερων προγραμματων, βιβλίων, μαθηματων, αιθουσων, τουαλετων, αυλειων χωρων, αλλα και δομησης γενικότερα του σχολικου κτιριου αποτελουν παραγοντες που γεννουν στις ευαισθητες νεανικες ψυχες αισθηματα, εχθροτητας προς το εργασιακο τους περιβαλλον και καταστροφικοτητας. Εξ ου και οι καταληψεις, οι υστατες σπασμωδικες αντιδρασεις των φιμωμενων ελευθεριων. Καταληψεις που προσπαθουν απελπισμενα να δειξουν ποσο εχουν βιαστει η λειτουργια και τα δικαιωματα της νεολαιας στο σχολειο. Δεν ειναι τυχαιο επισης οτι και σε καθημερινα ωραρια του σχολειου, καθε τι που ειναι εκτεθιμενο καταστρεφεται . Οι τοιχοι, οι πριζες, τα θρανια, οι πινακες, οι τουαλετες, τα παρτερια, τα καθισματα και τοσα αλλα κατεστραμμενα αντικειμενα δειχνουν την απαρεσκεια των νεων μας αλλα και την βια που εχει φωλιασει, μεσα τους. Μια καταστροφη που αποτελει γι αυτους την μοναδικη δυνατη απαντηση στην θεσμοθετημενη, οργανωμενη, νομιμη και αθεατη βια του σχολειου. Αυτη η βια πλεον εκφραζεται και στην κοινωνικη συμπεριφορα του μαθητη που τη δειχνει προς τον πλησιεστερο αντιπαλο και ευαλωτο θυμα μεσα και εξω απο το σχολειο. Κι αυτο γιατι εχει περασει στη συνειδηση των νεων σαν την πιο προσφορη αντιδραση σε καθε τι που τους ενοχλει. Γιατι εμμεσα, ετσι εμαθαν στο σχολειο.
Παραπερα η ολη φιλοσοφια της διαδικασιας της καλλιεργειας των μαθητων διαπνεεται απο ενα ακραιφνη ατομικισμο. Οι μαθητες/τριες λειτουργουν στον σχολικο χωρο κατα κυριο λογο για να προαγουν και να αναδειξουν τον εαυτο τους, οπως το συστημα τους υποδεικνυει. Ελαχιστα ενισχυεται η ανεκτικοτητα στο διαφορετικο, η συλλογικοτητα και η αλληλεγγυη μεσα απο την καθημερινη σχολικη ζωη. Η ατομικη και μονο αξιολογηση που τους γίνεται, αναπτυσσει τον εγωτισμο τους. Εναν τετοιο εγωισμο που τους οδηγει σε ανταγωνισμους για πρωτιες, εχθρες και συγκρουσεις με τους κατασκευασμενους αντιπαλους που το ιδιο συστημα καλλιεργειας του μαθητη/τριας προσφερει αφειδως. Εναν εγωτισμο που παραπερα περιφρονει το μη επιτυχημενο και ανεπαρκες σε αποδοση ατομο.
Επιπλεον αυτη η ενισχυση του εγωισμου περα απο την ωθηση στη βια, βαζει τις βασεις για την αναδειξη του ηγετισμου, σε ατομα που εχουν καποιες ικανοτητες η φιλοδοξιες και που αντι να τις ενσωματωσουν στη συλλογικη δραση, τις κρατουν και τις αναπτυσσουν για την δικη τους ανελιξη και επιβολη. Τετοια ηγετικα ατομα αυτης της νοοτροπιας θελει κι ο φασισμος.
H ελλειψη δημοκρατικου σεβασμου προς τον μαθητη απο μεριας του σχολειου ειναι επισης ενας γενεσιουργος παραγοντας βιας στο σχολειο. Ο ισχυον μαθητικος κανονισμος και αλλα δικαιωματα των νεων δεν γινονται επαρκως γνωστα στα παιδια, ουτε βεβαια εφαμοζονται ουσιαστικα στη συντριπτικη πλειοψηφια των σχολειων. Τα παιδια μαθαινουν μονο να υπακουουν, να ξερουν πολυ καλα τα καθηκοντα τους και να γνωριζουν ελαχιστοτατα τα δικαιωματα τους. Η θλιβερη αυτη κατασταση τους αφαιρει το δικαιωμα να αντιδρουν νομιμα και μεσα απο λειτουργικους θεσμους, στα σχολικα τεκταινομενα και το χειροτερο, δεν τους επιτρεπει να να συμμετεχουν ουσιαστικα σε συλλογικες σχολικες λειτουργιες κατ ελαχιστο, κατι που ακομα και ο νομος προβλεπει. Αυτη η φιμωση τους οδηγει στην αντιληψη οτι ειναι οι αποκληροι του σχολειου, με αποτελεσμα την αναπτυξη της εχθροτητας απεναντι στο σχολειο και τη βια που αναπτυσσεται απ αυτην.Ο ιδιος ο ελλιπης μαθητικος κανονισμος προβλεπει τη λειτουργια συλλογικων οργανων και ομαδων που το σημερινο σχολειο ελαχιστα δημιουργει και λειτουργει. Ετσι και οι λιγες δυνατοτητες που θεσμικα τους δινονται, για ν αναπτυξουν την συνεργατικοτητα, την κοινωνικοτητα και την συλλογικοτητα τους φαλκιδευονται. Ομως η δημοκρατια στο σχολειο ειναι το ισχυροτερο αντιδοτο κατα του φασισμου αλλα δυστυχως παραμελειται. διογενης ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου