Υπουργείο Παιδείας για bullying και αξιολόγηση: Η παιδαγωγική της ποινής και του φόβου
Alfavita NewsroomΟι τελευταίες ανακοινώσεις του Κυριάκου Πιερρακάκη για την πλατφόρμα περιστατικών σχολικού εκφοβισμού, τη σχολική βία, το bullying και τις ποινές φανερώνει ότι το υπουργείο Παιδείας θεωρεί ότι το σχολείο είναι απλά μια δημόσια υπηρεσία και ότι με ένα πλέγμα αυστηρών διοικητικών πράξεων θα δώσει λύση σε ένα πολυσύνθετο κοινωνικό ζήτημα, που εμπεριέχει μάλιστα πηγές κυρίως εξωσχολικές, παραμερίζοντας εντελώς τον βασικό ρόλο της Παιδαγωγικής.
Το ζήτημα του εκφοβισμού και της νεανικής βίας είναι ένα εξαιρετικά σοβαρό, σύνθετο και πολυπαραγοντικό ζήτημα με πολλές διαστάσεις και το να παρακάμπτονται όλα αυτά και να αντιμετωπίζεται με μέτρα καταστολής και με θεσμοθέτηση πανοπτικών διαδικασιών ελέγχου που ενισχύουν την καχυποψία και τη ρουφιανιά, δείχνει με τον πιο εμφαντικό τρόπο ότι η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας δεν έχει σχέση με τη σχολική πραγματικότητα.
Πώς να έχει, άλλωστε, όταν όλα αυτά τα χρόνια ασκεί πολιτική μόνιμης αντιπαράθεσης απέναντι στους εκπαιδευτικούς, ασκώντας και μια νοοτροπία μόνιμου μίσους προς αυτούς χρησιμοποιώντας δε συνεχώς αγωγές. Με τα δικαστήρια θα ασκεί «μεταρρυθμιστική πολιτική»; Θέλει να ξεχνάει ότι οι εκπαιδευτικοί είναι η ψυχή του σχολείου, ότι χωρίς τους εκπαιδευτικούς τίποτα δεν μπορεί να γίνει στην εκπαίδευση.
Παιδαγωγική των απειλών
«...η παρεμπόδιση της διαδικασίας αξιολόγησης σε κάθε στάδιο αυτής επιφέρει την απαρέγκλιτη εφαρμογή των κείμενων διατάξεων, προκειμένου να παρέχεται ακώλυτα/ανεμπόδιστα η παροχή δημόσιας υπηρεσίας»
Αυτό ορίζει, ανάμεσα σε άλλα, η τελευταία Εγκύκλιος του υπουργείου Παιδείας. Στο σημείο αυτό η Εγκύκλιος του υπουργείου Παιδείας "πατάει" πάνω σε όσα προβλέπει ο νόμος 5090/2024 και συγκεκριμένα το Άρθρο 33 που ορίζει τα εξής: Όποιος εισέρχεται σε χώρο πρωτοβάθμιας ή δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και με οποιονδήποτε τρόπο, ιδίως με φωνασκίες, θόρυβο, ύβρεις ή απειλές κατά του εκπαιδευτικού προσωπικού, εργαζομένων, υπαλλήλων ή μαθητών διαταράσσει τη λειτουργία του τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον ενός (1) έτους και χρηματική ποινή και αν η πράξη συνδέεται με πρόκληση βιαιοπραγίας, με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον δύο (2) ετών και χρηματική ποινή.
Μετά τις πιέσεις, τους εκβιασμούς, την τρομοκρατία, τα δικαστήρια νάσου τώρα και η απειλή φυλάκισης! Στην εκπαίδευση όλα αυτά, για τους εκπαιδευτικούς, που κατά τα άλλα, σύμφωνα με το υπουργείο Παιδείας, επιθυμούν να αξιολογηθούν αλλά δεν το έχουν καταλάβει!
Ομοβροντία αυταρχισμού!
Με ένα πρωτόγνωρο για τα μεταπολιτευτικά δεδομένα μπαράζ αγωγών, το υπουργείο Παιδείας προχώρησε σε μια ακόμη επιχείρηση φίμωσης του εκπαιδευτικού κλάδου. Με 5 αγωγές κατά των ΟΛΜΕ, ΔΟΕ, ΑΔΕΔΥ μέσα 2 εβδομάδες, ο υπουργός Παιδείας συνέχισε τη βιομηχανία δικαστικών αποφάσεων που έστησε η προκάτοχός του.
Όπως σημειώνει ο εκπαιδευτικός Βασίλης Πετράκης, μέλος του Εκπαιδευτικού Ομίλου – Αντιτετράδια της Εκπαίδευσης οι αποφάσεις της «ανεξάρτητης» δικαιοσύνης είναι πανομοιότυπες. Όλες με διαδικασίες fast track. Και όλες κατέληξαν στην ίδια απόφαση. Η Απεργία/Αποχή ενάντια στην αξιολόγηση κρίνεται ξανά και ξανά και ξανά … παράνομη. Η αιτιολόγηση το λιγότερο αστεία. Έτσι επιμένουν να αντιμετωπίζουν έναν κλάδο που με συντριπτική πλειοψηφία από την αρχή έχει απορρίψει και αυτόν τον ακραία αντιεκπαιδευτικό - αντιπαιδαγωγικό νόμο. Απέναντι στη δημοκρατική βούληση των εκπαιδευτικών, το «υπουργείο είναι γυμνό» για πολλοστή φορά.
Παράλληλα το μέλος του Δ.Σ της ΕΛΜΕ Νότιας Αθήνας Χρήστος Σόφης, επισημαίνει ότι όλα αυτά τα χρόνια το υπουργείο Παιδείας προσπαθεί να επιβάλει την αξιολόγηση με βασικά εργαλεία της τις δικαστικές αποφάσεις και την καταστολή, τη φίμωση, τις απειλές και τον φόβο. Αυτές είναι οι παιδαγωγικές και δημοκρατικές «αρχές» του.
Το νέο μπαράζ αγωγών του υπουργείου είναι η πιο καθαρή απόδειξη για τρεις αλήθειες:
- Πρώτον, οι εκπαιδευτικοί συνεχίζουν να τάσσονται συντριπτικά εναντίον της αξιολόγησης.
- Δεύτερον, παρά τις διαρκείς απειλές, τις αγωγές και την τρομοκρατία, η αξιολόγηση δεν έχει προχωρήσει ουσιαστικά ούτε καν στο πλέον ευάλωτο κομμάτι των νεοδιόριστων εκπαιδευτικών.
- Τρίτον, μετά και το τελευταίο βάλτωμα της διαδικασίας κατά την εκκίνηση της διαδικασίας Α2 αξιολόγηση από τους διευθυντές των σχολείων), για το υπουργείο μόνη επιλογή ήταν ξανά ο φόβος. Οι τελευταίες αγωγές, όπως και όλες οι προηγούμενες, δεν είναι ένδειξη της ισχύος του, αλλά απόδειξη της πλήρους αδυναμίας του, 4 χρόνια μετά, να πείσει, να κερδίσει έστω και ελάχιστο έδαφος μέσα στον κόσμο της εκπαίδευσης.
Προφανώς, δεν θα πρέπει να υποτιμηθεί η σημασία και το μήνυμα αυτής της αυταρχικής και κατασταλτικής πολιτικής, επισημαίνει η εκπαιδευτικός και μέλος του ΔΣ της ΕΛΜΕ Περιστερίου, Αγγελική Φατούρου. Οι δεκάδες αγωγές και οι δικαστικές αποφάσεις για την απαγόρευση του κατά τα άλλα συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματος της απεργίας-αποχής, αποτελούν ένα αντιδραστικό πισωγύρισμα. Είναι η πρώτη φορά στην μεταπολιτευτική ιστορία, που μια κυβέρνηση εγκαταλείπει κάθε «δημοκρατικό πρόσχημα» και επιβάλλει τη φίμωση με έναν ακραίο και προκλητικό τρόπο.
Καθόλου τυχαία, βέβαια, μαζί με τις αγωγές κατά των Εκπαιδευτικών Ομοσπονδιών, είναι σε εξέλιξη και ένα πογκρόμ διώξεων ενάντια σε αγωνιστές εκπαιδευτικούς και φοιτητές και στελέχη του εργατικού κινήματος , με σαφή στόχευση να παγιωθεί μια «νέα» εποχή «κοινωνικής φίμωσης», παλιά όσο και η ακροδεξιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου