Παραλληλισμοι


Τρία πράγματα στον κόσμο αυτό , πολύ να μοιάζουν είδα .

Τα ολόλευκα μα πένθιμα σχολεία των Δυτικών

των φορτηγών οι βρώμικες σκοτεινιασμένες πλώρες

και οι κατοικίες των κοινών , χαμένων γυναικών .



Έχουνε μιά παράξενη συγγένεια και τα τρία

Παρ ΄όλη τη μεγάλη τους στο βάθος διαφορά ,

μα μεταξύ τους μοιάζουνε πολύ , γιατί τους λείπει

η κίνηση , η άνεση του χώρου και η χαρά .



Μαραμπού . Νίκος Καββαδίας . Άγρα 1990 .



διογενης

Σύμφωνα με ομόφωνη απόφαση των Υπουργείων Πολιτισμού και Οικονομικών, απαλλάσσονται από την καταβολή εισιτηρίου, μεμονωμένα Μνημεία οργανωμένοι Αρχαιολογικοί χώροι, Ιστορικοί τόποι και Μουσεία που ανήκουν στο Δημόσιο οι παρακάτω...



α. Οι νέοι ηλικίας έως 18 ετών με την επίδειξη Αστυνομικής Ταυτότητας ή Διαβατηρίου για την επιβεβαίωση της ηλικίας.



β. Οι φοιτητές και οι σπουδαστές των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, Τεχνολογικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων ή Ισοτίμων Σχολών των Κρατών − Μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και των Σχολών Ξεναγών, με την επίδειξη της φοιτητικής τους ταυτότητας.



γ. Οι υπάλληλοι του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού, του Ταμείου Αρχαιολογικών Πόρων και Απαλλοτριώσεων (ΤΑΠ) και του Ταμείου Διαχείρισης Πιστώσεων για την Εκτέλεση Αρχαιολογικών Έργων (ΤΔΠΕΑΕ) με την επίδειξη της υπηρεσιακής τους ταυτότητας.



δ. Οι κάτοχοι ειδικής κάρτας μέλους του Διεθνούς Συμβουλίου Μουσείων (ICOM) ή του Διεθνούς Συμβουλίου Μνημείων και Τοποθεσιών (ICOMOS) με την επίδειξη αυτής.



ε. Οι ξεναγοί με την επίδειξη επαγγελματικής ταυτότητας του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού.



στ. Οι συνοδοί εκπαιδευτικοί στις επισκέψεις σχολείων και ιδρυμάτων της Α΄ βάθμιας και Β΄ βάθμιας και Γ΄ βάθμιας εκπαίδευσης.



ζ. Οι δημοσιογράφοι με την επίδειξη της δημοσιογραφικής τους ταυτότητας.



η. Τα μέλη Εταιριών και Συλλόγων Φίλων Μουσείων και Αρχαιολογικών Χώρων σε όλη την Ελλάδα με την επίδειξη της θεωρημένης κάρτας μέλους.



θ. Οι επίσημοι φιλοξενούμενοι του Ελληνικού Δημοσίου, μετά από έγκριση του Γενικού Διευθυντή Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς.



ι. Οι συνοδοί τυφλών και ατόμων με κινητικά προβλήματα.



ια. Οι κάτοχοι Δελτίου ελευθέρας εισόδου.



ιβ. Οι κάτοχοι της Κάρτας Πολιτισμού.



Μειωμένο εισιτήριο καταβάλλουν οι παρακάτω:



α. Οι φοιτητές Ανωτέρων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων και Ισοτίμων Σχολών των εκτός της Ε.Ε. χωρών, με την επίδειξη της φοιτητικής τους ταυτότητας.



β. Οι Έλληνες πολίτες και οι πολίτες των λοιπών Κρατών − Μελών της Ε.Ε. άνω των 65 ετών, με την επίδειξη Αστυνομικής Ταυτότητας ή Διαβατηρίου.



γ. Οι συνοδοί γονείς στις εκπαιδευτικές επισκέψεις των σχολείων της Α΄ βάθμιας εκπαίδευσης.



Δικαιούνται να αποκτήσουν «Δελτίο ελευθέρας εισόδου» τριετούς διάρκειας με δικαίωμα ανανέωσης οι παρακάτω:



α. Τα μέλη των Κεντρικών Συμβουλίων του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού και των Τοπικών Συμβουλίων Μνημείων.



β. Τα μέλη των Διοικητικών Συμβουλίων και οι Διευθυντές των ΝΠΔΔ και ΝΠΙΔ που εποπτεύονται από το Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού.



γ. Οι πτυχιούχοι Αρχαιολογικών και Ιστορικών Τμημάτων Φιλοσοφικών Σχολών, καθώς και των Σχολών Αρχιτεκτονικής.



δ. Οι πτυχιούχοι Μουσειακών Σπουδών των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων.



ε. Οι Διευθυντές και τα μέλη των Ξένων Αρχαιολογικών Σχολών στην Ελλάδα.



στ. Οι έχοντες λάβει νόμιμη άδεια από το ΥΠΠΟΤ συντηρητές αρχαιοτήτων και έργων τέχνης.



ζ. Οι συνταξιούχοι υπάλληλοι του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού, του Ταμείου Αρχαιολογικών Πόρων και Απαλλοτριώσεων (ΤΑΠ) και του Ταμείου Διαχείρισης Πιστώσεων για την Εκτέλεση Αρχαιολογικών Έργων (ΤΔΠΕΑΕ).



η. Οι επί συμβάσει υπάλληλοι του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού, του Ταμείου Αρχαιολογικών Πόρων και Απαλλοτριώσεων (ΤΑΠ) και του Ταμείου Διαχείρισης − Πιστώσεων για την Εκτέλεση Αρχαιολογικών Έργων (ΤΔΠΕΑΕ).



θ. Οι αστυνομικοί του Τμήματος Αρχαιοκαπηλίας της Διεύθυνσης Ασφάλειας.



ι. Οι υπάλληλοι των εποπτευομένων από το Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού Ιδιωτικών Αρχαιολογικών Μουσείων, καθώς και του Μουσείου Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης, του Μουσείου Ελληνικών Μουσικών Οργάνων Φ. Ανωγειανάκη, του Λαογραφικού και Εθνολογικού Μουσείου Μακεδονίας − Θράκης και του Μουσείου Ζυγομαλά.



Η είσοδος για όλους τους επισκέπτες σε αρχαιολογικούς χώρους, μουσεία και μνημεία που ανήκουν στο Δημόσιο είναι ελεύθερη τις ακόλουθες ημέρες:



α. Κάθε πρώτη Κυριακή του μήνα από 1ης Νοεμβρίου έως 31ης Μαρτίου.



β. Τις εθνικές εορτές 28η Οκτωβρίου και 25η Μαρτίου, τις επετειακές ή βάσει διεθνών συμβάσεων ημερομηνίες, 18η Απριλίου (Διεθνής Ημέρα Μνημείων), 18η Μαΐου (Διεθνής Ημέρα Μουσείων), 5η Ιουνίου (Παγκόσμιος Ημέρα Περιβάλλοντος), το Διήμερο Ευρωπαϊκών Ημερών Πολιτιστικής Κληρονομιάς (τελευταίο Σαββατοκύριακο Σεπτεμβρίου εκάστου έτους), καθώς και η 6η Μαρτίου (Μνήμη Μελίνας Μερκούρη)».



olafree.blogspot.gr

Ερευνα δείχνει ότι δεν παίζουν ομαδικά, επηρεάζονται από την τηλεόραση, ασχολούνται πολύ με υπολογιστές και ηλεκτρονικά



Του Αποστολου Λακασα





Το παιχνίδι έχει αλλάξει ριζικά στην εποχή μας σε σχέση με λίγες δεκαετίες πριν. Τα παιδιά από μικρή ηλικία μένουν κολλημένα με τις ώρες μπροστά στον υπολογιστή, αποκομμένα από παραδοσιακές μορφές παιχνιδιού. Ετσι, καθώς το παιχνίδι θεωρείται βασικό μέσο για την υγιή ανάπτυξη του παιδιού και αποτελεί τον κύριο τρόπο μάθησης και έκφρασης της προσωπικότητάς του, οι αλλαγές στον παιχνίδι συμβάλλουν ώστε τα παιδιά να γίνουν εγωιστικά, επιθετικά, βίαια, χωρίς δημιουργικότητα και φαντασία, χωρίς διάθεση συνεργασίας με τους συνομηλίκους τους.

Τα συμπεράσματα αυτά προκύπτουν από έρευνα που πραγματοποίησαν η καθηγήτρια του Τμήματος Επιστημών Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης του ΑΠΘ κ. Ελση Ντολιοπούλου και η νηπιαγωγός κ. Χαριτωμένη Ρίζου σε νηπιαγωγούς και γονείς από διάφορες περιοχές της χώρας, με θέμα τις αλλαγές στο παιχνίδι από τότε που οι νηπιαγωγοί και οι γονείς ήταν παιδιά έως σήμερα.

Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με την έρευνα τα παιδιά δεν παίζουν συνεργατικά και ομαδικά παιχνίδια, αλλά κυρίως ατομικά (αναφέρθηκε από το 44% των νηπιαγωγών και το 34% των γονέων), ασχολούνται πολλές ώρες με τον Η/Υ και τα ηλεκτρονικά παιχνίδια (40% των νηπιαγωγών και 50% των γονέων), ενώ η τηλεόραση επηρεάζει σημαντικά το παιχνίδι τους (22% των νηπιαγωγών και 23% των γονέων). Ετσι τα παιδιά δεν συγκεντρώνονται εύκολα σε κάτι, γίνονται περισσότερο επιθετικά, εγωιστικά, νευρικά, ανταγωνιστικά, δεν μοιράζονται τα παιχνίδια τους, δεν συμβιβάζονται.

Ταυτόχρονα, υπάρχουν αλλαγές στα υλικά των παιχνιδιών -εύλογα είναι περισσότερο βιομηχανικά υλικά και όχι φυσικά- αλλά και τον χώρο και τον χρόνο του παιχνιδιού. Τα παιδιά παίζουν σε εσωτερικούς χώρους (διαμερίσματα και παιδότοπους) και όχι σε εξωτερικούς, ενώ αφιερώνουν στο παιχνίδι λιγότερο χρόνο σε σχέση με τα παιδιά προηγούμενων δεκαετιών. Βέβαια, οι αλλαγές αυτές οφείλονται στον νέο τρόπο ζωής (έλλειψη χρόνου και χώρου, ειδικά στις μεγαλουπόλεις), την ίδια στιγμή που τα παιδιά αφιερώνουν πολύ χρόνο στα ηλεκτρονικά παιχνίδια και την τηλεόραση. Επίσης, ορισμένοι νηπιαγωγοί απέδωσαν τις αλλαγές και στη λιγότερη ενασχόληση των γονέων με τα παιδιά. Από την πλευρά τους, οι γονείς αναφέρθηκαν στον παράγοντα της ανασφάλειας που τους διακατέχει όσον αφορά το ελεύθερο παιχνίδι των παιδιών στους εξωτερικούς χώρους και χωρίς την επιτήρησή τους.

Αντίκτυπο και στη μάθηση

Οι περισσότεροι νηπιαγωγοί (76%) και γονείς (81%) συμφωνούν ότι οι αλλαγές στο παιχνίδι έχουν αντίκτυπο στη μάθηση. Τα παιδιά στο μάθημα δεν έχουν φαντασία και δημιουργικότητα, ενώ αναζητούν από τον εκπαιδευτικό και τον γονιό τις εύκολες λύσεις. Παράλληλα, έχει αλλάξει και ο τρόπος που χρησιμοποιείται ως διδακτικό μέσο. Οι μισοί νηπιαγωγοί (49%) ανέφεραν ότι χρησιμοποιούν το παιχνίδι στη διδασκαλία τους με διαφορετικό τρόπο απ’ ό,τι οι συνάδελφοί τους στο παρελθόν. Οι περισσότεροι απ’ αυτούς (78%) επεσήμαναν ότι το χρησιμοποιούν ως μέσο διδασκαλίας διαφόρων γνωστικών αντικειμένων και μέσο προσέγγισης διαφόρων εννοιών, ενώ στο παρελθόν το χρησιμοποιούσαν κυρίως στο διάλειμμα. Επίσης, κάποιοι νηπιαγωγοί (11%) ανέφεραν ότι δίνουν μεγαλύτερη έμφαση στα ομαδικά παιχνίδια, κυρίως στον εξωτερικό χώρο, κάτι που στερούνται τα παιδιά στο σπίτι τους.

«Καθεμία από τις αλλαγές μπορεί να κριθεί από άλλους θετικά και από άλλους αρνητικά. Για παράδειγμα, άλλοι κρίνουν θετικά και άλλοι αρνητικά τη χρήση των νέων τεχνολογιών στο παιχνίδι π.χ. ως μίμηση αυτών που τα παιδιά είδαν στην τηλεόραση ή ως δυνατότητα ανάπτυξης της φαντασίας και της δημιουργικότητάς τους μέσα απ’ αυτά που παρακολούθησαν», τονίζει στην έρευνα η κ. Ντολιοπούλου. Αναμφισβήτητα, πάντως, κανείς δεν πρέπει να ξεχνά την τεράστια σημασία του παιχνιδιού στην ανάπτυξη και την ψυχική υγεία των παιδιων.
καθημερινη

ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ 26/7/2012






ΔΗΜΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Δεκατιανό και φέτος στους μαθητές



Τη συνέχιση της σίτισης σε άπορους μαθητές και κατά τη νέα σχολική χρονιά αποφάσισε ο δήμος Θεσσαλονίκης. Το πρόγραμμα, που ξεκίνησε λίγο μετά τα Χριστούγεννα, περιελάμβανε την παροχή δεκατιανού σε περίπου 800 μαθητές σχολείων του δήμου Θεσσαλονίκης.

Η σίτιση είχε ξεκινήσει μεσούσης της περσινής σχολικής χρονιάς, καθώς κρίθηκε ότι ο δήμος έπρεπε να ανταποκριθεί στις επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης στο μέσο οικογενειακό εισόδημα, που είχε ως αποτέλεσμα να παρατηρούνται ακόμη και λιποθυμίες παιδιών σε σχολεία, λόγω έλλειψης φαγητού.



«Ο δήμος Θεσσαλονίκης μέσω των αντιδημαρχιών Παιδείας και Διά Βίου Μάθησης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Προστασίας του Πολίτη ανταποκρίθηκε στις ανάγκες των καιρών και από το προηγούμενο σχολικό έτος παρείχε δεκατιανό σε μαθητές πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης των σχολείων του δήμου Θεσσαλονίκης που οι οικογένειές τους αδυνατούσαν να καλύψουν βασικές ανάγκες σίτισης», τονίζει ο αντιδήμαρχος Παιδείας και Διά Βίου Μάθησης, Αντώνης Καρούμπης.



Σύμφωνα με τον ίδιο, απόφαση της διοίκησης είναι το πρόγραμμα να συνεχιστεί και από το Σεπτέμβριο, αφού εκτιμάται ότι η ανάγκη σίτισης των παιδιών παραμένει. Εκτιμήσεις, μάλιστα, κάνουν λόγο για αύξηση των παιδιών που θα θελήσουν φέτος να δηλώσουν συμμετοχή, λόγω της περαιτέρω μείωσης των εισοδημάτων.



Διαγωνισμός



Κατά την περσινή σχολική χρονιά, τα υλικά για το δεκατιανό των μαθητών προμηθευόταν ο δήμος με απευθείας ανάθεση. Φέτος, όμως, η όλη διαδικασία θα γίνει μέσω διαγωνισμού.



ΕΥΤΥΧΙΑ ΒΑΤΑΛΗ

Τον κώδωνα του κινδύνου χτυπά η Ενωση Γονέων Μουσικών και Καλλιτεχνικών Σχολείων με αφορμή τις μεταφορές μαθητών



Ζοφερό προβλέπει το άμεσο μέλλον για τα Μουσικά και Καλλιτεχνικά Σχολεία η Πανελλήνια Ενωση Γονέων των μαθητών τους, κρίνοντας από την κατάσταση που διαμορφώνεται στο ζήτημα της μεταφοράς των μαθητών. Οπως επισημαίνει το ΔΣ της Ενωσης, «για τα δημόσια μουσικά και καλλιτεχνικά σχολεία από τον ιδρυτικό τους νόμο προβλέπεται η μετακίνηση και σίτιση των παιδιών μας με την ευθύνη του κράτους, και αυτό όχι τυχαία, αλλά γιατί μόνο έτσι είναι εφικτή η λειτουργία τους με τη ζωντανή παρουσία μαθητών και όχι η εικονική τους ύπαρξη με άδεια θρανία».



Αυτή τη στιγμή η κατάσταση που αφορά τη μετακίνηση των μαθητών στα σχολεία «βρίσκεται στο απόλυτο σκοτάδι», σημειώνουν οι γονείς οι οποίοι διεκδίκησαν το προηγούμενο διάστημα δημιουργία ενός ενιαίου φορέα οργανωμένου σε επίπεδο περιφέρειας με την επίβλεψη και τον έλεγχο του υπουργείου Παιδείας για τις μετακινήσεις του μαθητικού πληθυσμού και ιδιαίτερα των υπερτοπικών - διαδημοτικών σχολείων. «Η θέση μας αυτή που έγινε αποδεκτή από το σύνολο των σχολικών μας κοινοτήτων, αλλά και από πληθώρα Δήμων που εμπλέκονται στο έργο των σχολικών μεταφορών, επιβεβαιώνεται από τις εξελίξεις και συνιστά τη μόνη ικανή λύση για την απρόσκοπτη λειτουργία των σχολείων. Στη θέση αυτή και στη διεκδίκησή της επιμένουμε και τώρα με ακόμη μεγαλύτερη αποφασιστικότητα», σημειώνει η Πανελλήνια Ενωση Γονέων, ζητώντας ως άμεσο μέτρο να τροποποιηθεί η Κοινή Υπουργική Απόφαση που εκδόθηκε στο πλαίσιο του «Καλλικράτη» για το θέμα των μεταφορών και να μην ισχύσουν οι περιορισμοί που προβλέπει στην απόσταση προκειμένου να υπάρχει δωρεάν μεταφορά.



ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, 21/7/2012

17-07-2012 Όχι στις διώξεις μαθητών και γονέων στη Θεσσαλονίκη


17/07/2012 By ΟΛΜΕ

ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΔΙΩΞΕΙΣ ΜΑΘΗΤΩΝ ΚΑΙ ΓΟΝΕΩΝ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ



Το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ εκφράζει την αντίθεσή του στις μεθοδεύσεις σε βάρος των μελών του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 18ου ΓΕΛ Θεσσαλονίκης, που προέρχονται από τις εισαγγελικές αρχές της πόλης. Συγκεκριμένα, τις τελευταίες μέρες διενεργείται, σε βάρος τους προκαταρκτική εξέταση, με το ερώτημα της απαγγελίας κατηγοριών για συναυτουργία και ηθική αυτουργία επειδή οι μαθητές του σχολείου συμμετείχαν στις μαθητικές και ευρύτερες εκπαιδευτικές κινητοποιήσεις τον Οκτώβριο του 2011.



Εκφράζουμε την έντονη αντίθεσή μας στις συνεχιζόμενες διώξεις μαθητών και γονέων. Θεωρούμε ότι πρόκειται για μια πολιτική πράξη εκ μέρους της εξουσίας, που στοχεύει να τρομοκρατήσει, να φοβίσει και να κάμψει το φρόνημα όσων αντιδρούν και αντιστέκονται στις βάρβαρες πολιτικές, της Κυβέρνησης και της τρόικας (ΔΝΤ – ΕΕ – Ευρωπαϊκή Κεντρ. Τράπεζα).



Καταγγέλλουμε την εκ νέου ενεργοποίηση της Πράξης Νομοθετικού , η οποία εισήγαγε το «μαθητικό ιδιώνυμο» ποινικοποιώντας ευθέως τις μαθητικές καταλήψεις, και θεωρούμε ότι δεν έχει καμία θέση στην έννομη τάξη μιας πολιτείας που σέβεται τα δημοκρατικά και συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα έκφρασης και διαμαρτυρίας των πολιτών της.



Το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ εκφράζει την έντονη ανησυχία του, γιατί τέτοια κρούσματα αυταρχισμού επιβαρύνουν ακόμη πιο πολύ το κλίμα αμφισβήτησης και περιορισμού των δημοκρατικών δικαιωμάτων.



Πιστεύουμε, τέλος, μαζί με ολόκληρο το εκπαιδευτικό κίνημα, πως τα προβλήματα που ανακύπτουν στους εκπαιδευτικούς χώρους και, πολύ περισσότερο, οι συλλογικές αγωνιστικές διεκδικήσεις των νέων παιδιών δεν μπορεί να αντιμετωπίζονται με τον αυταρχισμό και τη βία. Οι χώροι της εκπαίδευσης πρέπει –πρωτίστως αυτοί- να είναι χώροι ελευθερίας και ουσιαστικού δημοκρατικού διαλόγου.



Απαιτούμε:



• ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΤΩΡΑ Η ΠΡΟΚΑΤΑΡΚΤΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ ΤΟΥ 18ου ΓΕΛ



• ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ Η ΠΡΑΞΗ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ ΠΟΥ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΕΙ ΤΙΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ (Ν. 2811/2000)



• ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ!



Δηλώνουμε όλοι οι εκπαιδευτικοί ότι είμαστε στο πλευρό των μαθητών μας, των Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων και όλων όσων αντιστέκονται στη βάρβαρη πολιτική της φτώχιας, της ανεργίας και της τρομοκρατίας.



Δηλώνουμε την έντονη αντίθεσή μας στην ανάμειξη της εισαγγελίας, των δικαστών και της αστυνομίας στη σχολική ζωή και δράση



Όχι στην ποινικοποίηση των αγώνων

Για οργανωμένο σχέδιο διάλυσης της γραμματικής και της γλώσσας, που «γίνεται με ''επιστημονική'' υποστήριξη βαρέος πυροβολικού 140 πανεπιστημιακών», κάνει λόγο ο Βύρων Πολύδωρας, αναφερόμενος στο θέμα που έχει προκύψει με το βιβλίο της Γραμματικής της Ε' και ΣΤ' τάξης του δημοτικού.





«Πόλεμος! Γρηγορείτε Συνέλληνες!» καταλήγει χαρακτηριστικά ο τέως πρόεδρος της Βουλής.





Την Κυριακή 140 καθηγητές πανεπιστημίου, εξειδικευμένοι στην ελληνική γλώσσα, δημοσίευσαν κείμενο κείμενο για το θόρυβο που έχει ξεσηκωθεί σχετικά με τους φθόγγους και τα φωνήεντα της γλώσσας μας, με αφορμή το συγκεκριμένο βιβλίο της Γραμματικής.





Οι ειδικοί επιστήμονες, αναφέρονται στις απόψεις που διατυπώνονται στο άρθρο δασκάλας δημοτικού σχολείου της Ραφήνας, το οποίο αποτέλεσε έναυσμα για αυτήν την ιδιότυπη διαμάχη, χαρακτηρίζοντάς τις αποτέλεσμα παρανόησης βασικών κανόνων της γραμματικής, ενώ επιβεβαιώνουν «την πέραν πάσης αμφιβολίας επιστημονικά ορθή παρουσίαση των φωνηέντων της Νέας Ελληνικής στο νέο εγχειρίδιο».





Αντιδρώντας στην κίνηση αυτή, ο κ. Πολύδωρας φαίνεται να τάσσεται υπέρ των απόψεων που εκφράζει η δασκάλα, υποστηρίζοντας μάλιστα ότι το σχέδιο «διάλυσης» της γραμματικής, για το οποίο κάνει λόγο, «δεν είναι λάθος ή αμέλεια. Είναι ''προμελέτη''».





Η ανακοίνωση του κ. Πολύδωρα έχει ως εξής:



«Μετά λύπης μου, όπως διαβάζω στις εφημερίδες ''Δημοκρατία'', ''Ελεύθερο Τύπο'', ''Αδέσμευτο Τύπο'', ''Εστία'', ''Βραδυνή'', ''Έθνος'' και ''Νέα'' πρόκειται περί οργανωμένου σχεδίου.



Η διάλυση της γραμματικής και της γλώσσας γίνεται με… ''επιστημονική'' υποστήριξη βαρέος πυροβολικού 140 πανεπιστημιακών! Δεν είναι λάθος ή αμέλεια. Είναι ''προμελέτη''.



Μας λέγουν με πρωτοφανή οίηση: ''Πώς τολμάτε, εσείς οι μη λέκτορες, οι μη ειδικοί, οι μη γλωσσολόγοι, οι αγράμματοι, μ' ένα λόγο να αντιστέκεσθε;''.



Επομένως, ΠΟΛΕΜΟΣ! Γρηγορείτε Συνέλληνες!»

Καλοκαιρινές διακοπές. Η ζέστη από το πρωί είναι αφόρητη. Μια λάθος κίνηση στο χθεσινοβραδινό ύπνο με αφήνει έξω από τη θάλασσα με τον αυχένα μου σε δύσκολη κατάσταση. Κάθομαι λοιπόν στο ταβερνάκι που είναι ακριβώς δίπλα στην παραλία και έχω την επιθυμία να σκεφτώ ( για μια ακόμη φορά ) γιατί το σχολείο να υπολειτουργεί ή καλύτερα να λειτουργεί ενάντια στην ανάπτυξη του μαθητή. Θαλασσινή αύρα, αίσθηση ισορροπίας από τη ροή του κύματος, καφεδάκι και ταξίδι του νου. Μεγάλη ευχαρίστηση.



Αποπειράθηκα αρκετές φορές να ασχοληθώ με το σχολείο γράφοντας τελικά μερικά κείμενα, τα οποία ονομάζω κείμενα αποσυμπίεσης, αλλά ποτέ δεν κατάφερα να καταλήξω σε συμπεράσματα που να με ικανοποιούν. Ίσως να φταίει το ελλιπές θεωρητικό μου υπόβαθρο, αλλά νομίζω ότι το σημαντικότερο είναι ότι δεν καταφέρνω να επικοινωνήσω επαρκώς αυτά που σκέφτομαι και νιώθω. Δεν είναι απλή η αληθινή επικοινωνία. Προυποθέτει τον άλλο και την πίστη στον εαυτό.



Το ερώτημα που με βασανίζει είναι γιατί το σημερινό σχολείο είναι μια τυπική διαδικασία, ανίκανο να ανταποκριθεί στις πραγματικές ανάγκες του μαθητή-ανθρώπου, φυλακισμένο σε αντιλήψεις και πρακτικές που θυμίζουν το μίζερο στρατό.



Όσο περισσότερο σκέφτομαι και διαβάζω για να μπορέσω να δώσω μια απάντηση στο ερώτημα αυτό, τόσο συγκλίνω στην θεμελιώδη για μένα ρήση του Rogers: « Ο άνθρωπος μαθαίνει ό,τι τον συγκινεί.» Αν κρίνω από τη δική μου ιστορία μέχρι σήμερα έμαθα κάθε φορά αυτά που με συγκινούσαν και απαντούσαν στις εκάστοτε ανάγκες μου. Δεν έμαθα μονάχα στο σχολείο, αλλά στο παιχνίδι, στους έρωτές μου, με τους φίλους μου, στη θεραπεία, στα μπαράκια. Μάθαινα κάθε φορά οτιδήποτε επιθυμούσα και χρειαζόμουν για να αναπτυχθώ. Το μεγάλο πρόβλημα του σχολείου είναι ακριβώς ότι δεν απαντά στις ανάγκες και στις επιθυμίες των συμμετεχόντων. Αυτό εξηγεί κατά πολύ και τη δομή του. Αυτός είναι ο λόγος που χρησιμοποιεί τις τιμωρίες, τα ποινολόγια, τις πρωινές προσευχές, τους διευθυντές κάνοντάς το να μοιάζει με ένα μικρό στρατόπεδο. Δεν αποτελεί μια ομάδα που αυτοοργανώνεται σε ένα πλαίσιο αλληλοβοήθειας. Φοβάται. Φοβόμαστε την απελευθέρωση του εφήβου. Φοβόμαστε τους εαυτούς μας.



Και τώρα τι γίνεται; Θα μείνουμε στο να διδάσκουμε ( δύσκολη λέξη! ) ανθρώπους που βαριούνται ή στην καλύτερη περίπτωση σε ανθρώπους που τους πείσαμε ότι το μέλλον τους θα είναι ένας διαρκής αγώνας με την ανύπαρκτη προοπτική της οικονομικής τους επιβίωσης; Δεν χωράω σε αυτό ρε γαμώτο. Δεν θέλω να βλέπω δεκαεξάρηδες δίχως ενέργεια που έφαγαν το παραμύθι του σύγχρονου τρόπου ζωής. Βαρέθηκα να ακούω ότι συγκέντρωσε 19.500 μόρια και μπήκε πρώτη στη νομική. Ρωτήθηκε από κανέναν τι κόστισε αυτό; Δεν πιστεύω ότι έχω τις λύσεις αλλά είμαι βέβαιος ότι έχω βαθιά αιτήματα να ασχοληθώ με το ζήτημα αυτό. Θα επιχειρήσω να καταγράψω μερικές σκέψεις που επισημαίνω ότι δεν πιστεύω πως αποτελούν λύσεις αλλά ίσως δώσουν μια ανάσα στο σύστημα.



Το κυριότερο για μένα είναι η εκπαίδευση των εκπαιδευτικών. Δεν αναφέρομαι σε σεμινάρια τύπου Π.Ε.Κ. που είναι ένα φιάσκο αλλά για εκπαίδευση στην εμψύχωση ομάδων, στη ψυχολογία του εφήβου και στην προσωπική ανάπτυξη. Δεν γίνεται ένας άνθρωπος που αντιμετωπίζει μια ομάδα να μη γνωρίζει τα στοιχειώδη για την εμψύχωση των ομάδων. Είναι πραγματικά σαν τον κουρέα που δεν ξέρει να χειρίζεται το ψαλίδι. Μπορεί να κάνει κακό. Δεν κοστίζει πολλά μια τέτοια εκπαίδευση. Θέληση απαιτεί.





Το επόμενο είναι το αναλυτικό πρόγραμμα. Είμαι σχεδόν σίγουρος ότι για παράδειγμα δεν χρειάζονται όλα αυτά τα μαθηματικά. Ας έχουν οι μαθητές 2-3 ώρες καθημερινά να συζητούν με ανθρώπους ειδικούς για το νόημα όλων αυτών που καλούνται να μάθουν. Είναι ίσως ο μοναδικός τρόπος όχι να πειστούν για τη χρησιμότητά τους αλλά να νιώσουν πλέον τι είναι αυτό που τους συγκινεί. Τότε είναι βέβαιο ότι μόνοι τους θα αναζητήσουν τη γνώση.



Κράτησα για τελευταίο αυτό στο οποίο επενδύω περισσότερο. Είμαι σίγουρος ότι οι παραπάνω προβληματισμοί έχουν θέση στην καθημερινή σκέψη πολλών συναδέλφων. Είναι μάταιο καθένας από αυτούς να σκέφτεται μόνος του από τη στιγμή που μπορούν να δημιουργηθούν ομάδες κοινού προβληματισμού και επικοινωνίας που αναπόφευκτα θα αναπτύξουν γεωμετρικά το δυναμικό. Θέλω ξεκάθαρα να συμμετέχω σε τέτοιες ομάδες. Έχουμε πλέον την αμεσότητα του διαδικτύου. Ας φτιάξουμε το δικό μας κόσμο στον οποίο θα μπορούμε να σκεφτόμαστε και να επικοινωνούμε ελεύθερα. Βοηθήστε λοιπόν!



theofilostrapezanlidis@hotmail.com



Τραπεζανλίδης Θεόφιλος, M.Sc.



Μαθηματικός, κάτοχος πιστοποιητικού εκπαίδευσης στη μη κατευθυντική παρεμβατική ψυχοθεραπεία και εμψύχωση ομάδων του Michel Lobrot

ΔΙΚΟΓΡΑΦΟΥΝ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΘΗΤΩΝ-ΓΟΝΙΩΝ-ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ!

ΚΑΤΩ Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΜΕΣΑΙΩΝΑ



Με αφορμή και αιτία την μαθητική κατάληψη του περασμένου φθινόπωρου στο ΕΠΑΛ Σάμου συντάχθηκε και κυκλοφόρησε στις αρχές Δεκεμβρίου μια ανώνυμη και χυδαία «καταγγελία». Μια «καταγγελία» που στρέφεται ονομαστικά ενάντια σε δύο συναδέλφους του ΕΠΑΛ, τον οδηγό του λεωφορείου που μεταφέρει τους μαθητές, και επιπλέον επιχειρεί να υποδείξει το μαθητή που –κατά την «καταγγελία»-ήταν «πρωτοστάτης» στην κατάληψη. Ταυτόχρονα στρέφεται συνολικά ενάντια στους εκπαιδευτικούς επαναλαμβάνοντας τις γνωστές λασπολογίες του συστήματος. Αυτή καθεαυτή η «καταγγελία» θα ήταν ανάξια κάθε αναφοράς. Γιατί αποτελεί μια άθλια και «κουκουλοφόρα» κατασκευή που σπεύδει να κατονομάσει εκπαιδευτικούς και γονείς ως «υπεύθυνους» του μαθητικού αγώνα που διεκδικούσε βιβλία και καθηγητές για το σχολείο του! Για την κατάσταση που επικρατούσε αρκεί να θυμίσουμε ότι ο Προϊστάμενος της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Σάμου δήλωνε σε τοπικό ραδιόφωνο στις 25/11/11 πως «λείπει το 50% των βιβλίων» και ότι στο ΕΠΑΛ Σάμου καθηγητές ειδικότητας έλειπαν ως τις αρχές του δεύτερου τετραμήνου!



Όμως η «καταγγελία» αποκτά «αξία» και «δικαιώνεται» η ιδέα της κατασκευής της, από το γεγονός ότι με βάση αυτήν, ενεργοποιείται η Εισαγγελία Σάμου και συντάσσει σχετική δικογραφία! Ήδη από τα τέλη Μαΐου οι «καταγγελλόμενοι» καλούνται και ανακρίνονται από τις αρμόδιες αρχές! Οι οποίες αρχές μάλιστα αναφέρουν πως είχαν «σαφείς εντολές» από το Υπουργείο Παιδείας «να εξεταστούν οι μαθητικές καταλήψεις».



Πρόκειται λοιπόν για μια συντεταγμένη επιχείρηση πολιτικής τρομοκρατίας ενάντια σε γονείς, μαθητές και εκπαιδευτικούς. Μια επιχείρηση που επιδιώκει να κηρύξει «παράνομη» την μαζική και αγωνιστική διεκδίκηση των δικαιωμάτων μας. Μια επιχείρηση που απαιτεί εκπαιδευτικοί και γονείς να γίνουμε κουκουλοφόροι της τρόικας και των κυβερνήσεων της, ενάντια στα δικαίωμα και τους δίκαιους αγώνες των παιδιών μας για δημόσιο και δωρεάν σχολείο. Μια επιχείρηση που απαιτεί υποταγή στα νέα κύματα της πολιτικής του μεσαίωνα που ήδη προωθεί η νέα κυβέρνηση.





Απαιτούμε να σταματήσει τώρα κάθε ενέργεια δίωξης και τρομοκράτησης των «καταγγελλόμενων». Οι αγώνες των μαθητών μας είναι δίκαιοι! Άδικη και βάρβαρη είναι η πολιτική του συστήματος.



Καλούμε την ΟΛΜΕ να καταγγείλει την επιχείρηση ποινικοποίησης των μαθητικών αγώνων και πολιτικής τρομοκράτησης εκπαιδευτικών και γονιών.



Καλούμε όλους τους συναδέλφους να συσπειρωθούν στο σωματείο. Για να αντισταθούμε μαζικά και αγωνιστικά στην τρομοκρατία. Για να κρατήσουμε όλοι μαζί ψηλά το κεφάλι. Για να παλέψουμε μαζί με τους γονείς και τους μαθητές για την ανατροπή της βαρβαρότητας που προωθούν ΔΝΤ-ΕΕ- κυβέρνηση.



Το Δ.Σ. της ΕΛΜΕ ΣΑΜΟΥ

Σάμος 13-7-2012

Του Χρήστου Πιλάλη*





Καμία αλλαγή δεν φαίνεται στην κυβερνητική πολιτική για την Παιδεία, με βάση τα όσα ανέφερε ο υπουργός Παιδείας κατά τη συζήτηση των προγραμματικών δηλώσεων στη Βουλή. Συνεχίζεται έτσι η νεοφιλελεύθερη πολιτική που εδώ και χρόνια σχεδιάζεται σε διεθνείς οργανισμούς όπως ο ΟΟΣΑ. Είναι γνωστή, για παράδειγμα, η μελέτη που είχε παραδώσει επισήμως το 2011 ο γενικός γραμματέας του ΟΟΣΑ, Angel Gurría στην κυρία Διαμαντοπούλου, με τίτλο: "Καλύτερες Επιδόσεις και Επιτυχείς Μεταρρυθμίσεις στην Εκπαίδευση, Προτάσεις για την Εκπαιδευτική Πολιτική στην Ελλάδα". Αλλά και πολλές άλλες έρευνες και εκθέσεις του ίδιου οργανισμού για την ελληνική οικονομία με συγκεκριμένες και πολυσέλιδες υποδείξεις για την εκπαίδευση, που έχουν παραδοθεί τα προηγούμενα χρόνια στις ελληνικές κυβερνήσεις. Κοινός τόπος όλων αυτών των μελετών και των εκθέσεων που προτείνουν συγκεκριμένα μέτρα για την ελληνική εκπαίδευση είναι η προσπάθεια να προσαρμόσουν την εκπαίδευση και τους εργαζόμενους σε αυτή, στις "νέες συνθήκες" που απαιτούν οι αγορές, δηλαδή στην ευελιξία, στην αποδοτικότητα, στην ανταγωνιστικότητα, στην επιχειρηματικότητα, στην απασχολησιμότητα, το κόστος κ.λπ.

Για τους εκπαιδευτικούς, τον ρόλο των οποίων εγκωμίασε ο υπουργός στη Βουλή, επιφυλάσσεται διαρκής επιμόρφωση. Επιμόρφωση όμως σχετική με το μάνατζμεντ της εκπαίδευσης, αν κρίνουμε απ' την πρόσφατη νομοθετική ρύθμιση για τη διαδικασία απόκτησης πιστοποιητικού "διοικητικής και καθοδηγητικής επάρκειας" σε περιορισμένο αριθμό εκπαιδευτικών, κυρίως υψηλόβαθμων (KYA, ΦΕΚ 1915, Τ.Β'/15.6.2012). Σε κάθε περίπτωση, η μόρφωση και η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών δεν θα αποτελεί ελεύθερη επιλογή τους, αφού σήμερα στο πλαίσιο των μεγάλων μνημονιακών περικοπών, περικόπτονται όλες οι εκπαιδευτικές άδειες για μεταπτυχιακές σπουδές των εκπαιδευτικών και για πρώτη φορά ακόμη και των υποτρόφων του ΙΚΥ. Δίνεται βέβαια το δικαίωμα εκπαιδευτικής άδειας άνευ αποδοχών για ολοκλήρωση μεταπτυχιακών σπουδών, κάτι που μόνο ως κακόγουστο αστείο μπορεί να αντιμετωπισθεί από τον ήδη πολύπαθο οικονομικά κλάδο των εκπαιδευτικών.



Με μεγάλη ένταση φαίνεται να σχεδιάζει η κυβέρνηση να προωθήσει την αξιολόγηση, διαδικασία που αποτελεί το εργαλείο για απολύσεις και τη συνολική μείωση της απασχόλησης στο Δημόσιο κατά 150 χιλιάδες εργαζόμενους μέχρι το 2015. Η αξιολόγηση και στην εκπαίδευση ως έννοια και πρακτική δεν είναι ουδέτερη, αφού προσδιορίζεται από συγκεκριμένους πολιτικούς και ιδεολογικούς όρους που συνδέονται με ερωτήματα για το "τι", το "πώς", "από ποιους" και "γιατί" αξιολογείται. Σήμερα εξυπηρετεί τον στόχο του κράτους να ελέγξει καλύτερα το αποτέλεσμα της εκπαίδευσης με βάση τις ανάγκες της αγοράς, να υποτάξει τον εκπαιδευτικό στις πολιτικές του επιλογές και να οδηγήσει χιλιάδες εκπαιδευτικούς στη μισθολογική και επαγγελματική καθήλωση και τελικά στην ενδεχόμενη απόλυση.



Για άλλη μια φορά τα τελευταία χρόνια και από βήματος της Βουλής επιχειρήθηκε ο εύκολος εντυπωσιασμός, με την κυβερνητική δέσμευση της υλοποίησης της ψηφιακής τάξης (!) με νέες τεχνολογίες όπως του ηλεκτρονικού βιβλίου. Το σημερινό δημόσιο σχολείο μπορεί να στεγάζεται σε παμπάλαια κτίρια, χωρίς χώρους άθλησης, χωρίς εκπαιδευτικούς, χωρίς υποδομές για τους μαθητές ΑμεΑ, χωρίς παιδοψυχολόγους, με 30 μαθητές και μαθήτριες ανά τάξη, από το 2013-2014 όμως θα είναι ψηφιακό, σύμφωνα με την κυβέρνηση. Όλοι όμως όσοι και όσοι βρίσκονται στην εκπαιδευτική διαδικασία γνωρίζουν πολύ καλά ότι δεν υπάρχει καμία προϋπόθεση να γίνει κάτι τέτοιο. Από έναν αριθμό αρκετά μεγαλύτερο των 120 χιλιάδων εκπαιδευτικών που συνολικά εργάζονται στην Α'θμια και στη Β'θμια εκπαίδευση, με προγραμματισμό επιμόρφωσης στις νέες τεχνολογίες που έχει ξεκινήσει πριν από μια δεκαετία, μόνο οι 15 χιλιάδες έχουν παρακολουθήσει το Β' επίπεδο επιμόρφωσης που αφορά τη χρήση των νέων τεχνολογιών στην εκπαίδευση (στο Α' επίπεδο υπήρξε επιμόρφωση σε βασικές δεξιότητες στη χρήση Η/Υ).



Για την τριτοβάθμια εκπαίδευση η κυβέρνηση δεν έδωσε κανένα στίγμα για το πώς θα αντιμετωπίσει το μέγα αδιέξοδο των Πανεπιστημίων, που αντιμετωπίζουν τον άμεσο κίνδυνο μέσα στο καλοκαίρι να βρεθούν χωρίς διοικήσεις, χωρίς προϋπολογισμούς και χωρίς χρήματα. Στη συζήτηση στη Βουλή δεν δόθηκε καμιά εξήγηση και για την υπαγωγή της Γενικής Γραμματείας Έρευνας στο υπουργείο Ανάπτυξης. Η έρευνα όμως, ως η διαδικασία που προάγει τη γνώση στην επιστήμη και την τεχνολογία είναι αναπόσπαστο μέρος της αποστολής του πανεπιστημίου, άρα του υπουργείου Παιδείας.



Με αυτή την πολιτική της κατεδάφισης του δημόσιου σχολείου και του πανεπιστημίου, αναμένεται ότι και ο Σεπτέμβριος θα είναι ιδιαίτερα θερμός. Με την εκπαιδευτική κοινότητα να διεκδικεί τα αυτονόητα: την αξιοπρέπειά της και μια καλή δημόσια δωρεάν εκπαίδευση για όλες και όλους όσοι ζουν σε αυτή τη χώρα.







* Ο Χρήστος Πιλάλης είναι μέλος της ΚΠΕ του ΣΥΝ

Καμμια ''νεα'' πολιτικη για την εκπαιδευση δεν μπορει να πετυχει αν δεν συμμετεχουν ενεργα και ισοτιμα μαθητες/τριες και φοιτητριες/ες στην εκπονιση και ενεργη παρουσια τους στην λειτουργια και δομη της εκπαιδευσης.
Δεν βαρεθηκατε τις ''μεταρρυθμισεις '' των δηθεν σοφων της εκπαίδευσης;
Μια ειναι κατα την ταπεινη μου γνωμη η μεταρρυθμιση.
 Η συμμετοχη ολων, μα ολων, των εμπλεκομενων στην διαδικασια της εκπαιδευσης, στη λειτουργια, δομη, σχεδιασμο, προγραμματισμο και προσανατολισμό της.
 Αλλιως θα μιμεισθε τον Σισυφο.....

διογενης

Ποινή κάθειρξης 14 ετών επέβαλε το Μικτό Ορκωτό Κακουργοδικείο Θεσσαλονίκης σε δάσκαλο μουσικής, που είχε συλληφθεί το 2009 με την κατηγορία ότι παρενοχλούσε σεξουαλικά μαθήτριες της πρώτης τάξης του δημοτικού.




Ο δάσκαλος κρίθηκε ένοχος για το αδίκημα της ασέλγειας σε βάρος ανηλίκου κάτω των 14 ετών κατά συρροή, ενώ το δικαστήριο τού αναγνώρισε το ελαφρυντικό του πρότερου έντιμου βίου.

Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, θύματά του είχαν πέσει δύο μαθήτριες, ηλικίας τότε έξι ετών, ολοήμερου δημοτικού σχολείου της δυτικής Θεσσαλονίκης.



Η υπόθεση αποκαλύφθηκε όταν μία εκ των μαθητριών αποκάλυψε στη μητέρα της τα όσα συνέβαιναν στη διάρκεια του μαθήματος, ενώ στη συνέχεια τα παιδιά μίλησαν και σε παιδοψυχολόγο.


alfavita.gr

Ο υπουργος παιδειας προγραμματιζει να συναντησει τους παραγοντες που εμπλεκονται στην υποθεση της της εθνικης παιδειας και δυστυχως δεν φαινεται να θεωρει τετοιους τους μαθητες/τριες. Η αναχρονιστικη ,αντιδημοκρατικη αυτη αντιληψη, να θεωρουνται οι μαθητες το υποζυγιο της εκπαιδευσης βαζει τις βασεις για μια αυταρχικη,συντηρητικη,εξω απο τις απαιτησεις της νεολαιας και των καιρων εκπαιδευση ,μια εκπαιδευση που δεν τους δινει καν λογο. Οσο δεν δινεται ισοτιμη συμμετοχη για τα εκπαιδευτικα δρωμενα στη νεολαια η εκπαιδευση θα πλημμυριζεται απο ''μεταρρυθμισεις'' ανουσιες και επιφανειακες που θα ακυρωνονται απο τις αντιδρασεις των ''υποζυγιων''.
διογενης

Tα πρόσφατα στοιχεία για τις επιδόσεις των υποψηφίων στις πανελλήνιες αποτυπώνουν έναν ιδιόμορφο διπολισμό. Aυξάνονται έστω και οριακά οι αριστούχοι, αλλά περισσότεροι από 1 στους 3 υποψηφίους βρίσκονται στο... βυθό της βαθμολογίας. Συγκεκριμένα, 29.009 υποψήφιοι ή ποσοστό 34,17 % έγραψαν κάτω από τη βάση του «10». Περισσότεροι από 1 στους 3 υποψηφίους όλων των κατηγοριών θα βρουν τις Πύλες της τριτοβάθμιας εκαίδευσης κλειστές. Eίναι επίσης τραγικό περίπου 2.500 αριστούχοι να μένουν έξω από τη σχολή πρώτης προτίμησης. Aπό έρευνες προκύπτει ότι μόνο 1 στους 5 υποψηφίους πετυχαίνει στη σχολή πρώτης προτίμησής του. Tο πρόβλημα του μεγάλου ποσοστού γραπτών που βαθμολογούνται «κάτω από τη βάση» (78% στη Φυσική και 73% στα Mαθηματικά Tεχνολογικής) στις πανελλήνιες εξετάσεις είναι, κυρίως, πρόβλημα του εκπαιδευτικού συστήματος. Eνός συστήματος που οδηγεί στο μαζικό αποκλεισμό των περίπου μισών μαθητών από την τριτοβάθμια εκπαίδευση, αν συνυπολογίσουμε και αυτούς που πρόωρα αποκλείονται χωρίς να προλάβουν να δώσουν εξετάσεις.



Γιατί την επόμενη κιόλας μέρα δημοσιοποιήθηκε ότι το 13,1% των μαθητών στην Eλλάδα εγκαταλείπει το σχολείο πριν ολοκληρώσει τις σπουδές του, σύμφωνα με στοιχεία της... Eυρωπαϊκής Eπιτροπής. Στην Eυρωπαϊκή Ένωση ο αντίστοιχος μέσος όρος είναι 13,5%. Tα στοιχεία άλλης έρευνας σοκάρουν και αποκαλύπτουν το αποκρουστικό και ταξικό πρόσωπο της εκπαιδευτικής πολιτικής των κυβερνήσεων. 37.652 μαθητές κάθε χρόνο εγκαταλείπουν τα θρανία της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. (Kέντρο Aνάπτυξης Eκπαιδευτικής Πολιτικής (KANEΠ) της ΓΣEE.



Έκτός σχολείου οι απόκληροι και οι αδικημένοι. Άλλα 130.000 παιδιά με προβλήματα αναπηρίας ή μαθησιακά δε θα βρούν θέση σε ειδικό σχολείο και θα ριχτούν στον... Kαιάδα της αμορφωσιάς και της περιθωριοποίησης. Ένα νήμα φαίνεται να συνδέει τη σχολική πορεία πολλών παιδιών από τις «άγονες» και απομακρυσμένες περιοχές της χώρας, τις «μητροπόλεις» του τουρισμού, την Kρήτη, τα Δωδεκάνησα και τα Iόνια νησιά και τις φτωχογειτονιές των μεγάλων αστικών κέντρων με τους χιλιάδες αλλοδαπούς και παλιννοστούνες, αλλά και τα Tσιγγανόπουλα που δεν πηγαίνουν καθόλου ή εγκαταλείπουν πρόωρα το υποχρεωτικό σχολείο σε ποσοστό 25-30%. Eδώ συγκεντρώνονται τα μεγαλύτερα ποσοστά μαθητικής διαρροής, «αιχμαλωτίζοντας» έτσι το εκπαιδευτικό τους μέλλον και πληθαίνοντας τις στρατιές του αναλφαβητισμού και του κοινωνικού αποκλεισμού. Tο τρίγωνο φτώχεια - ανεργία - πολιτιστική στέρηση οδηγεί στην πρόωρη εγκατάλειψη του σχολείου και στην εκπαιδευτική αποστέρηση. H εγκατάλειψη του σχολείου είναι μια από τις πιο επώδυνες μορφές που παίρνει η ανισότητα, η φτώχεια και ο κοινωνικός αποκλεισμός, αντανακλώντας τη διαίρεση της κοινωνίας σε τάξεις.



Tο σχολείο όχι μόνο δε λειτουργεί σαν ο «Mέγας Eξισωτής», αλλά σαν «Mέγας Mηχανισμός Διαλογής». Έτσι, αντί να βρει τις μεθόδους και τις τεχνικές που θα μεταδώσουν σ’ όλους τους μαθητές τις αναγκαίες γνώσεις, ασχολείται πώς θα εντοπίσει τους «ικανούς» και τους «ανίκανους». Oι εξετάσεις αποτελούν τον ορατό μηχανισμό της επιλεκτικής - απορριπτικής λειτουργίας του σχολείου. Mάλιστα οι μαθητευόμενοι μάγοι των εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων έχουν πετύχει ένα ακόμα θαύμα: ευκολότερα να παραπέμπεται ένας μαθητής στο Γυμνάσιο παρά στο Λύκειο!

ΣYNTAΓEΣ EΠITYXIAΣ KAI AMAΘEIAΣ



Πέρα από τον μαζικό αποκλεισμό των υποψηφίων, κυρίως από τις ασθενέστερες τάξεις και στρώματα και τις απομακρυσμένες περιοχές της χώρας, οι εξετάσεις επιβάλλουν έναν ολοκληρωτικό έλεγχο στην εκπαιδευτική διαδικασία από το Δημοτικό μέχρι το Πανεπιστήμιο. Eιδικότερα ως «καλό» Λύκειο αναγορεύεται αυτό που μιμείται το φροντιστήριο. Aυτό δηλαδή που καλουπώνει και παραδίδει αποσπασματικές γνώσεις χρήσιμες για τις εξετάσεις. Tο εξεταστικό σύστημα θέλει «καλά προετοιμασμένους υποψηφίους» που δεν είναι παρά ένα είδος «προσοντούχων αγραμμάτων». Aπό πρόσφατη έρευνα πανεπιστημιακών προκύπτει ότι μόλις το 5% των φοιτητών μελετά με δημιουργική και κριτική σκέψη τη βιβλιογραφία. H πλειονότητα παπαγαλίζει με βάση το μοντέλο των πανελληνίων εξετάσεων.



Mε άλλα λόγια η εξετασιομανία που διαπερνά το εκπαιδευτικό σύστημα αποτελεί τη νεκρολογία της επαφής των μαθητών με την ουσία της γνώσης. Oι εξετάσεις γίνονται εργαλεία που μετατρέπουν τη διαδικασία της μόρφωσης σε εξάσκηση για το κυνήγι «χρήσιμων γνώσεων» που αποφέρουν βαθμούς. Γι’ αυτό και η φροντιστηριακή εκγύμναση κερδίζει έδαφος ως «σώμα και πνεύμα» στο σχολείο, εκτρέποντας το εκπαιδευτικό έργο σε τεχνικές απομνημόνευσης πληροφοριών και όχι αναλυτική επεξεργασία της ύλης και δημιουργικής αφομοίωσης από τους μαθητές. Oι μαθητές «μαθαίνουν» τις σχολικές γνώσεις, αρκετοί περνούν με επιτυχία τις εξετάσεις, αλλά δεν τις κατανοούν. Δεν μπορούν να συνδέσουν τις επιμέρους γνώσεις από τα διάφορα μαθήματα προκειμένου να ερμηνεύσουν τον κόσμο στον οποίο ζουν. Eπιδιώκεται έτσι να διαμορφωθεί ένας τύπος ανθρώπου και, κυρίως, εργαζομένου που πρέπει να είναι ευέλικτος και προσαρμόσιμος στις αλλαγές στην αγορά εργασίας και κυρίως παραγωγικός και πειθήνιος.



Στο εξεταστικοκεντρικό σχολείο το εκπαιδευτικό έργο υποτάσσεται σε μια «τεχνολογία» των εξετάσεων και η μαθησιακή διαδικασία κινδυνεύει να συντριβεί στις Συμπληγάδες των παραδοσιακών και εκσυγχρονισμένων μορφών αξιολόγησης. Mέσα από την εξετασιομανία που διαπερνά το Λύκειο, όλο το πρόγραμμα δεν αποτελεί παρά τη «νεκρολογία» της επαφής του μαθητή με την ουσία της γνώσης.



H κυρίαρχη πολιτική, αποδομώντας το δημόσιο σχολείο, προκρίνει ένα σχολείο επιλεκτικό και υποταγμένο στους νόμους της αγοράς. Για την κυρίαρχη πολιτική ζητούμενο σήμερα είναι το «λίφτινγκ» του εξεταστικού συστήματος. Όμως σήμερα περισσότερο από ποτέ άλλοτε έχουμε ανάγκη από ένα σχολείο που να αγκαλιάζει όλα τα παιδιά χωρίς αποκλεισμούς και διακρίσεις, όπου πρωταρχική σημασία έχει ο πνευματικός εξοπλισμός των μαθητών, η καλλιέργεια «ελεύθερων και δημοκρατικών πολιτών», έτσι ώστε να μπορούν να αντιμετωπίσουν κριτικά την κοινωνία με την ενεργή συμμετοχή τους και παρέμβαση σ’ όλα τα επίπεδα της κοινωνικής δραστηριότητας.



Γιώργος Καββαδίας

λαϊκος δρομος

Αποτύπωσαν σε διαγωνισμό ασχήμιες και ομορφιές νησιών του Αιγαίου





Της Ιωαννας Φωτιαδη



Στην τραυματική εμπειρία της βύθισης του Sea Diamond, το καλοκαίρι του 2007, επανέρχονται οι μαθητές του Γυμνασίου Μεσσαριάς στη Σαντορίνη, που συμμετείχαν με βίντεο στον διαγωνισμό «Ο τόπος μου, ένα καράβι που ταξιδεύει στον χρόνο» της Ελληνικής Εταιρείας Περιβάλλοντος και Πολιτισμού. Η διήγηση ξεκινάι την αποφράδα για το νησί μέρα και διακτινίζεται στο μέλλον, 30 χρόνια αργότερα. Eνας νεαρός Σαντορινιός, ξενιτεμένος στη συννεφιασμένη Μ. Βρετανία, τηλεφωνεί γεμάτος νοσταλγία σε συγγενή του στη Θήρα. Εκείνος τον πληροφορεί για τα έργα και τις ημέρες του τόπου και των κατοίκων, που άμεσα ή έμμεσα έχουν επιβαρυνθεί από τη συσσωρευμένη ρύπανση που επέφερε το ναυάγιο: ρύπανση της θάλασσας και σταδιακή ερήμωση του δημοφιλούς νησιού. «Αυτό το ναυάγιο φταίει, αν το είχαν βγάλει από τη θάλασσα, όλα θα ήταν διαφορετικά», μονολογεί ο Σαντορινιός του 2037. «Το εν λόγω πρόγραμμα, που έχουμε ξεκινήσει από το 2008, ενθαρρύνει τα παιδιά να μελετήσουν το παρελθόν της πατρίδας τους, να ερευνήσουν το παρόν και να οραματιστούν δύο πιθανά σενάρια, ένα βέλτιστο και ένα χείριστο, για την περιβαλλοντική και πολιτιστική εξέλιξη του νησιού τους στο μέλλον» εξηγεί στην «Κ» η περιβαλλοντολόγος κ. Γεωργία Κίκου, υπεύθυνη των δράσεων ευαισθητοποίησης μαθητών του προγράμματος «Αειφόρο Αιγαίο» της Ελληνικής Εταιρείας Περιβάλλοντος και Πολιτισμού.



Πριν από λίγες μέρες ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα του διαγωνισμού φωτογραφίας «Τι θα ήθελα να διατηρηθεί στο νησί μου, τι θα ήθελα να αλλάξει», που οι μαθητές Δημοτικών, Γυμνασίων και Λυκείων νησιών του Αιγαίου ως σύγχρονοι φωτορεπόρτερ αναδεικνύουν τις ομορφιές και καταδικάζουν τα κακώς κείμενα του τόπου τους. Το Δημοτικό Σχολείο Μπατσίου Ανδρου (Κυκλάδες και νησιά του Αργοσαρωνικού), το Γυμνάσιο - Λ.Τ. Καστελλορίζου (Δωδεκάνησα) και το Δημοτικό Σχολείο Ερεσού Λέσβου (Βόρειο Αιγαίο) διακρίθηκαν και οι εν λόγω φωτογράφοι βραβεύθηκαν με ψηφιακές μηχανές.



«Η κριτική ματιά των παιδιών εστίασε κυρίως στα σκουπίδια, αλλά και στα ετοιμόρροπα και εγκαταλελειμμένα κτίρια που συναντά ο επισκέπτης στο Καστελλόριζο», επισημαίνει η διευθύντρια και υπεύθυνη για το πρόγραμμα, κ. Μπέττυ Μουζάκ. Οι έντεκα μαθητές του ακριτικού σχολείου, άλλωστε, δείχνουν περιβαλλοντική ευαισθησία σε κάθε περίσταση, καθώς έχουν ήδη με επιτυχία διοργανώσει ανακύκλωση υλικών. «Τα συλλέγουμε έξω από το γραφείο των καθηγητών και μετά τα αποστέλλουμε στη Ρόδο» εξηγεί η καθηγήτρια, «δεν συμμετέχουν μόνο τα παιδιά, όλο το νησί αγκάλιασε την πρωτοβουλία».



Σε αντιδιαστολή φωτογραφίες από τα φλαμίνγκο που βρίσκουν καταφύγιο στις Αλυκές και από τα συσσωρευμένα απορρίμματα κάποια μέτρα πιο μακριά αντιπαραβάλλουν στην εργασία τους οι μαθητές από το Γυμνάσιο Ζιπαρίου Κω. Οι δαιμόνιοι ρεπόρτερ εντόπισαν αρχαία κολώνα παραπεταμένη μαζί με σκουπίδια, παλιά αυτοκίνητα παρατημένα σε ερημικές τοποθεσίες και σκουριασμένα μηχανήματα σε δημόσιους χώρους. «Οι λεζάντες των παιδιών είναι συνήθως ιδιαίτερα καυστικές, γεγονός που αποδεικνύει ότι παρά το νεαρό της ηλικίας τους αντιλαμβάνονται τους κινδύνους», σχολιάζει η κ. Κίκου. «Κάποτε, κάτω από τη φωτογραφία ενός κατσικιού που έβοσκε σε μια χωματερή, ο μαθητής έγραφε δηκτικά: φέτος το αρνάκι θα "έχει άλλη γεύση”».



Με δυσκολία εντόπισαν... αρνητικά οι μαθητές του 3θέσιου Δημοτικού Μυστεγνών στη βορειοανατολική Λέσβο. «Κάναμε εξορμήσεις με τα παιδιά της Ε΄ και ΣΤ΄ δημοτικού πέριξ του χωριού μας», περιγράφει ο δάσκαλος κ. Γιώργος Γέργας, που ανέλαβε την προετοιμασία των παιδιών. Ο φακός κατέγραψε την αρμονική συνύπαρξη χωριανών, γεωργών και κτηνοτρόφων στην πλειονότητα, τα οικόσιτα ζώα στις αυλές τους και τα παιδιά να παίζουν στους δρόμους του χωριού. «Οι μαθητές μας γνωρίζουν την πόλη της Μυτιλήνης, έχουν έρθει στην Αθήνα, ωστόσο ψηφίζουν "δαγκωτό” το χωριό τους, όπου δηλώνουν ότι θέλουν να ζήσουν και ως ενήλικες» επισημαίνει ο δάσκαλος. Δύο ήταν τα μελανά σημεία που υπέδειξαν οι μαθητές: τα εγκαταλελειμμένα στρατόπεδα, τα οποία προτείνουν να αντικατασταθούν με πάρκα αναψυχής,και τα λύματα των ελαιοτριβείων, που καταλήγουν ανεπεξέργαστα στις θάλασσες. Οι μαθητές κλείνουν την εργασία τους με την ευχή «να έρχονται πάντοτε χελιδόνια στο χωριό μας».



Νεανική δημιουργικότητα και τουρισμός



«Σκιάθος... να ’ρθεί κανείς ή να μη ’ρθεί; Τουρίστες υπάρχουν!». Με τον ευφάνταστο αυτόν τίτλο οι μαθητές του Α΄ Λυκείου Σκιάθου έθεσαν το ερώτημα αν το νησί τους μπορεί να γίνει ένας πιο ελκυστικός τουριστικός προορισμός και πώς μπορεί να συμβάλει σε αυτό η νεανική δημιουργικότητα. Σε μια φανταστική συνέντευξη με τουρίστα, οι μαθητές συνοψίζουν τις τέσσερις πληγές του τουριστικού προϊόντος: ακρίβεια, σκουπίδια, κακή ποιότητα φαγητού, όχι ανακύκλωση. Με αυτή την εργασία συμμετείχαν στο πρόγραμμα «Οδηγός Αειφορίας». Στη Σίφνο, οι μαθητές του Α΄ Λυκείου βάζουν στο μικροσκόπιο τη ζώνη Νatura, που εκτείνεται από τον προφήτη Ηλία μέχρι τις δυτικές ακτές και τη θαλάσσια περιοχή, καταγράφοντας τα είδη χλωρίδας και πανίδας που φιλοξενεί. Χωρισμένοι σε ομάδες διενεργούν σφυγμομέτρηση σε συμπολίτες και συμμαθητές, για να διερευνήσουν τη στάση τους. Καταλήγουν ότι «οι περισσότεροι κάτοικοι του νησιού έχουν ακούσει για τη ζώνη, λίγοι όμως την έχουν επισκεφθεί». Παράλληλα, το 85% των μαθητών θα ήθελε να την επισκεφθεί και 51% αυτών θεωρεί ότι η ανθρώπινη παρέμβαση συνιστά απειλή για την προστατευόμενη περιοχή. Τέλος, ο μεγαλύτερος αριθμός μικρών και μεγάλων συναινεί ότι ο ορθότερος τρόπος αξιοποίησης της Natura είναι η ανάπτυξη εναλλακτικού τουρισμού.

alfavita.gr

Η ΦΟΥΣΚΑ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΠΡΟΑΓΩΓΗΣ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ



Κανονικά θα έπρεπε να είμαι χαρούμενος γιατί σε ένα τουλάχιστον σχολείο που ξέρω, προήχθησαν όλοι ανεξαιρέτως οι μαθητές της Α΄ Λυκείου. Δεν είμαι όμως: το 33% έγραψε στις "εξετάσεις” κάτω από τη βάση του 10 σε 1 έως 4 από τα 11 γραπτώς εξεταζόμενα μαθήματα, ενώ το 34% έγραψε κάτω από τη βάση σε 5 έως 10 μαθήματα!. Αυτό για μένα λέει τουλάχιστον τρια πράγματα



1. πολλοί μαθητές δεν μπόρεσαν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις μιας ανακεφαλαιωτικής εξέτασης μέτριας ή μικρής δυσκολίας. Οι καθηγητές τους ήξεραν ότι με τις συσσωρευμένες από πολλά χρόνια αδυναμίες δεν θα μπορούσαν να αντεπεξέλθουν και τους ενίσχυσαν στην προφορική βαθμολογία.



2. πολλοί άλλοι μαθητές δεν θέλησαν να μελετήσουν. Απλώς λογάριασαν πόσο "χρειάζονταν” για να περάσουν και κατέβαλαν την λιγότερη δυνατή προσπάθεια - το είχαν μάθει άλλωστε από το Γυμνάσιο. Οι καθηγητές τους ήξεραν ότι μπορούσαν να αποδώσουν περισσότερο και λυπήθηκαν που δεν μπορεσαν να τους εμπνεύσουν την αναγκαία φιλοτιμία, ώστε να υπερασπιστούν τους βαθμούς που λίγο ως πολύ δικαια είχαν κατακτήσει.



3. Και στις δύο περιπτώσεις ενέχεται το σύστημα προαγωγής στην πρωτοβάθμια και την δευτεροβάθμια εκπαιδευση: αφενός κρύβει τις αδυναμίες των μαθητών κάτω από το χαλί, αφετέρου καλλιεργεί νοσηρές νοοτροπίες.



Ο μαθητής επαίτης του βαθμού προαγωγής ή ο μαθητής που αρκείται στην ελάχιστη προσπάθεια, υποτιμά τον εαυτό του και το σύνολο. Δεν αντιστέκεται αλλά ελίσσεται με πονηρία αριβίστα. Βολεύεται προσωρινά μέχρι να διαπιστώσει (κατά κανόνα) στον Πανελλαδικό διαγωνισμό ότι ακόμη κι αν θελήσει να εντατικοποιήσει τις προσπάθειές του για μια χρονιά, η επίδοσή του είναι χειρότερη των προσδοκιών του. Αν καταφέρει να εισαχθεί στο Πανεπιστήμιο, θα βαλτώσει κατά πάσα πιθανότητα στα πρώτα έτη των "σπουδών” του.



Η απόκρυψη των σωρευόμενων αδυναμιών από το δημοτικό κιόλας – δια της ακώλυτης προαγωγής - στερεί από τον μαθητή την ευκαιρία να προοδεύσει στις επόμενες βαθμίδες. Αν το σύστημα διαπίστωνε με τόλμη την ανεπαρκεια και παρενέβαινε ενισχυτικά, θα μπορούσε να σώσει την πλειονότητα των περιπτώσεων. Πάντως διαπιστώνει ανήσυχο το 13% της σχολικής διαρροής αλλά παραγνωρίζει τη σημασία ενός 30% τουλάχιστον που διαρρέει εντός του σχολείου, παρίσταται δηλαδή στο σχολείο εν υπνώσει ή εν νάρκη. Εν τω μεταξύ η πολιτεία υπεκφεύγει: παράγει νέα βιβλία , νέα προγράμματα σπουδών, καταστρώνει προγράμματα λάιτ και μείζονος επιμόρφωσης , διακηρύσσει την αναγκαιότητα άλλοτε της βιωματικότητας και της εποπτείας (και των ΤΠΕ), άλλοτε της διαθεματικότητας, άλλοτε της δημιουργικότητας, άλλοτε της ομαδικής εργασίας, μοιράζει νέτμπουκ και διαδραστικούς πινακες ΑΛΛΑ με ελάχιστη αποτελεσματικότητα. Διότι η ουσία είναι πως παρά τον μαξιμαλισμό των διακηρύξεων και των οραμάτων άλλη είναι η πραγματικότητα του ελληνικού σχολείου, των υποδομών του, των εκπαιδευτικών του, της διοικητικής του δομής, του επιπέδου των μαθητών του, της κοινωνίας εν γένει. Κι η πολιτεία αντί να υποστηρίζει με δωρεαν δομές τους μειονεκτούντες μαθητές αλλά και όσους έχουν παραπάνω φιλοδοξίες και δυνάμεις, βαυκαλίζεται ότι με περίσσεια διακηρύξεων και κονδυλίων τα πράγματα βελτιώνονται.



Μπορεί κάποιος να πει ότι οι βαθμοί, οι εξετάσεις και τα συστήματα προαγωγής είναι μηχανισμοί αποκλεισμού κι ότι η μάθηση είναι πρωτίστως θέμα θετικών πρωτογενών κινήτρων. Δεν αντιλέγω καθόλου κατ' αρχήν. Παρατηρώ όμως ασχολίαστα ότι οι πολιτικοί και ακαδημαϊκοί εισηγητές του εκάστοτε "νέου” σχολείου προέρχονται από σχολεία και εμπιστεύονται τα παιδιά τους σε σχολεία υψηλών απαιτήσεων που βασίζουν μεγάλο μέρος της αξιολογικής διαδικασίας σε ισχυρές εξεταστικές δοκιμασίες!



Η φούσκα του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος - προιόν χρόνιων λαϊκίστικων πολιτικών – παράγει και πλαστές υπεραξίες : πλαστές προαγωγές, πλαστά αριστεία, πλαστές επιτυχίες, πλαστά απολυτήρια και πλαστά πτυχία ή μεταπτυχιακά. Δίπλα στο πλαστό υπάρχει το γνήσιο που συχνά υποτιμάται μέσα στο πελατειακό , αναξιοκρατικό και ευνοιοκρατικό καθεστώς της νεοελληνικής φαυλότητας. Πάντως όλοι οι εκπαιδευτικοί το αναγνωρίζουμε, το χαιρόμαστε και το συζητάμε κατ' ιδίαν. Και το γνήσιο αυτό επιτυγχάνεται με φειδώ μέσων (ακόμα και μέ ένδεια) αλλά με περίσσευμα φιλοτιμίας , εργατικότητας, θάρρους και ειλικρίνειας.



Αρετές άλλωστε που εμπνέουν δάσκαλοι με το ήθος, την παιδαγωγική ευθύνη και την επιστημονική επάρκεια του κ. Θρασύβουλου Μαχαίρα που είχα την τύχη και την τιμή να γνωρίσω 25 χρόνια πριν να μάχεται για το καλό της δημόσιας εκπαίδευσης στην ιστορική Γορτυνία, όπως κάνει και σήμερα και με την αρθρογραφία του (http://www.alfavita.gr/artro.php?id=68006). Με τη φωνή του ενώνω και τη δική μου φωνή μήπως και ακουστεί από την πολιτική ηγεσία, τον συνδικαλιστικό μας φορέα και τις επιστημονικές μας ενώσεις που εξαντλημένες από τις καθημερινές τους παρεμβάσεις τις μέρες του Πανελλαδικού διαγωνισμού, δεν μπορούν απ' ό,τι φαίνεται να ακούσουν αυτό που χιλιάδες εκπαιδευτικοί συζητούν.



Π.Ν.Τσουκαλάς

Εκπαιδευτικός 6ου ΓΕΛ Νέας Ιωνίας

Ο θεσμος των χορηγων στην εκπαιδευση κρυβει παγιδες προδιαθετωντας τα παιδια ευνοϊκα ως προς τα προϊοντα του χορηγου και προσανατολιζοντας την εκπαιδευτικη διαδικασια σε ιδιοτελεις σκοπους.Θα μπορουσα να δεχτω τις χορηγιες στα σχολεια με τρεις ορους α/με την απολυτη εγκριση του συλλογου διδασκοντων β/χωρις κανεναν ορο εκ μερους του χορηγου και γ/τα προϊοντα του χορηγου να μην εχουν καμμια σχεση με τις καταναλωτικες συνηθειες των μαθητων. 
διογενης 

ΕΝΩΣΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ ΜΕΣΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ - ΙΘΑΚΗΣ (ΕΛΜΕ-ΚΙ)

e-mail: elme_ki@yahoo.gr



ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ



Δράση για εξασφάλιση της υγείας των μαθητών

ΤΡΙΤΗ 10 ΙΟΥΛΗ – 7.30 μ.μ. - ΣΥΣΚΕΨΗ ΠΑΜΕ στο ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ



Το ΔΣ της ΕΛΜΕ-ΚΙ εκτιμά ότι το ζήτημα της υγείας των μαθητών αποτελεί ζήτημα πρώτης προτεραιότητας που πρέπει να γίνει υπόθεση μαζικής πάλης. Πολλαπλασιάζονται τα κρούσματα όπου μαθητές αναγκάζονται για οικονομικούς λόγους να διακινδυνεύουν στην ουσία με τη ζωή τους. Παιδιά άνεργων – ανασφάλιστων δεν δικαιούνται δωρεάν περίθαλψης. Γονείς δυσκολεύονται να εξασφαλίσουν ακόμη και τα απαραίτητα πιστοποιητικά υγείας για το δημοτικό, το γυμνάσιο ή τους σχολικούς αγώνες, αφού πρέπει για μια σειρά ιατρικές ειδικότητες να απευθυνθούν σε ιδιώτες. Ταυτόχρονα, μέσα στο σχολείο, κρίνεται η διασφάλιση στοιχειωδών κανόνων υγιεινής σε συνθήκες που δεν δίνονται χρήματα ούτε για καθαριστικά και όπου Σύλλογοι Γονέων αναγκάζονται να αγοράζουν από την τσέπη τους ή να προσλαμβάνουν καθαρίστριες. Είναι σαφές ότι η διασφάλιση της υγείας για όλους τους μαθητές είναι και προϋπόθεση για την υγεία του καθενός ξεχωριστά.





Γι΄ αυτό:

Κανένας μόνος του.

Οργάνωση και αλληλεγγύη.



Οι δραματικές αυτές εξελίξεις είναι αποτέλεσμα της πολιτικής της ΕΕ, που καθορίζει ότι δεν υπάρχει κανένα δικαίωμα σε δημόσια δωρεάν υγεία αλλά μόνο παροχή εμπορευματοποιημένων υπηρεσιών υγείας με βάση την τσέπη του καθενός. Οι εξελίξεις με τον ΕΟΠΥΥ, την περίθαλψη και την φαρμακευτική κάλυψη, θα πάρουν ακόμη πιο δραματικές διαστάσεις.

Πρέπει να παρέμβουμε άμεσα.

ΣΧΟΛΙΚΗ ΥΓΕΙΑ: ΚΑΘΟΛΙΚΗ – ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ



Διεκδικούμε τη δημιουργία ενός αποκλειστικά δημόσιου και δωρεάν συστήματος Υγείας-Πρόνοιας για όλους, με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης στον τομέα αυτό. Το ΔΣ της ΕΛΜΕ-ΚΙ στο παραπάνω πλαίσιο επικαιροποιεί τις θέσεις του για τη σχολική υγεία, ώστε να καλύπτονται πλήρως και δωρεάν όλοι οι μαθητές, μέσα στο σχολείο αλλά και στις δραστηριότητες εκτός σχολείου (π.χ. σχολικοί αγώνες).



Οι υπηρεσίες Σχολικής Υγείας πρέπει να αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα σε ένα Πρωτοβάθμιο επίπεδο συγκρότησης του συστήματος Υγείας, με βασική υποδομή τα Κέντρα Υγείας και τα παραρτήματά τους, μαζί με όλες τις υπηρεσίες αντιμετώπισης προβλημάτων υγείας που δε χρειάζονται νοσοκομειακή περίθαλψη. Το σύστημα αυτό θα χρησιμοποιείται επίσης για την αντιμετώπιση ελαφρών εκτάκτων περιστατικών και για βραχεία νοσηλεία.



Τα Κέντρα Υγείας, συγκεντρώνοντας όλες τις σύγχρονες υποδομές και το προσωπικό, θα πρέπει να καλύπτουν πλήρως τις ανάγκες του σχολείων της περιοχής την οποία εξυπηρετούν, να αποτελούν βασικό κρίκο σύνδεσης με τα υπόλοιπα επίπεδα του συστήματος Υγείας, (Δευτεροβάθμιο και Τριτοβάθμιο) και με το ΕΚΑΒ. Θα πρέπει να περιλαμβάνουν Κέντρο Ψυχικής Υγείας με όλες τις απαραίτητες υπηρεσίες, να αποτελούν το κέντρο, όπου εκπορεύονται όλα τα προγράμματα πρόληψης, φροντίδας, προστασίας και αποκατάστασης της υγείας των μαθητών. Εκεί θα πρέπει να συγκεντρώνονται όλα τα επιστημονικά και επιδημιολογικά στοιχεία για τις ανάγκες του μαθητικού πληθυσμού. Γι’ αυτό το λόγο θα πρέπει να έχουν όλες τις βασικές ιατρικές και άλλες επιστημονικές ειδικότητες. Ιδιαίτερα εκείνες που σχετίζονται με την πρόληψη και αποκατάσταση (γενικούς γιατρούς, παθολόγους, γιατρούς εργασίας, κοινωνικής ιατρικής, ψυχολόγους, οδοντογιατρούς, οδοντοτεχνίτες, νοσηλευτές, μαίες, κοινωνικούς λειτουργούς, φυσικοθεραπευτές, εργοθεραπευτές, κλπ.). Ο οικογενειακός γιατρός αποτελεί βασικό μοχλό λειτουργίας και σύνδεσης του ΚΥ με την οικογένεια. Επιπλέον, ο γιατρός Εργασίας και ο τεχνικός Ασφάλειας, συνδέεται με όλες τις σχολικές μονάδες της περιοχής ευθύνης του ΚΥ, ή δημιουργεί παράρτημα στα σχολικά συγκροτήματα.



Τα Κέντρα Υγείας πρέπει να εφημερεύουν σε 24ωρη βάση, να έχουν κινητή μονάδα για έκτακτα περιστατικά πλήρως εξοπλισμένη, στελεχωμένη με ειδικευμένο προσωπικό (γιατρούς, νοσηλευτές), να διαθέτουν επαρκή αριθμό ασθενοφόρων, να λειτουργούν φαρμακεία μέσα σ' αυτά και στα παραρτήματά τους και να έχουν την ευθύνη, για τη δωρεάν κάλυψη των αναγκών του μαθητικού πληθυσμού σε φάρμακα.



Οι φορείς που εμπλέκονται με το σχολείο (εκπαιδευτικοί, γονείς και μαθητές), πρέπει να συμμετέχουν ουσιαστικά στη Διοίκησή τους, μαζί με εκπρόσωπους των λαϊκών φορέων της περιοχής. Η λαϊκή συμμετοχή βοηθάει στο να παίρνονται υπόψη οι ιδιαίτερες συνθήκες του κάθε σχολείου, της κάθε περιοχής και οι λαϊκές ανάγκες. Ο λαϊκός έλεγχος συμβάλλει στη σωστή διοίκησή του και στην καλύτερη διασύνδεση σχολείων και Κέντρων Υγείας.



Το Εθνικό Κέντρο Άμεσης Βοήθειας (ΕΚΑΒ), ως αυτοτελής υπηρεσία του ενιαίου δημόσιου δωρεάν συστήματος Υγείας με πανελλαδική ανάπτυξη, συνδέεται οργανικά και με τα τρία επίπεδα του συστήματος Υγείας. Εξασφαλίζει ειδική μέριμνα για τα σχολεία της Κεφαλονιάς και όλων των νησιωτικών και παραμεθόριων περιοχών. Καλύπτει υπηρεσίες επιτόπου παροχής πρώτων βοηθειών μέσω κινητών μονάδων και περιλαμβάνει το σύστημα διακομιδών, με σύγχρονα μεταφορικά και πτητικά μέσα. Είναι πλήρως στελεχωμένο με ιατρικό, νοσηλευτικό και βοηθητικό προσωπικό, ειδικά εκπαιδευμένο για έκτακτα περιστατικά.

ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΑΘΗΤΗΣ – ΚΑΜΙΑ ΜΑΘΗΤΡΙΑ ΧΩΡΙΣ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ

• Με την έναρξη της νέας Σχολικής χρονιάς ζητάμε από την 6η Υγειονομική Περιφέρεια Πελοποννήσου, Ηπείρου, Ιονίων Νήσων και Δυτικής Ελλάδας να καλυφθεί το σύνολο των ειδικοτήτων στο Νοσοκομείο Αργοστολίου. Έτσι, και με διασφάλιση της δωρεάν μετακίνησης όλων των σχολείων, να γίνει προγραμματισμός ώστε να εξασφαλιστούν οι ιατρικές εξετάσεις και τα πιστοποιητικά υγείας για όλα τα παιδιά. Η διαδικασία αυτή μπορεί να επαναλαμβάνεται σε τακτά χρονικά διαστήματα.



• Να διοριστούν ΑΜΕΣΑ δύο σχολίατροι για την κάλυψη των σχολικών μονάδων Α΄βάθμιας και Β΄βάθμιας σε Κεφαλονιά και Ιθάκη.



• Να δημιουργηθεί στο Νομό «στεγνό» θεραπευτικό κέντρο για τα ναρκωτικά και να στηριχθούν οι δημόσιες δομές πρόληψης, όπως ο «Απόπλους». Άμεση στήριξη και οργανική ένταξη των εξωνοσοκομειακών αποκαταστασιακών δομών («Μετάβασης»-«ΡΟΤΑ» κ.λ.π.) στο Ενιαίο, Δημόσιο, Δωρεάν Σύστημα Υγείας. Η προσφορά της Κινητής Μονάδας Ψυχικής Υγείας σε Κεφαλονιά – Ζάκυνθο – Ιθάκη είναι αδιαμφισβήτητη και θεωρούμε αδιαπραγμάτευτη την αξιοπρεπή συνέχιση της λειτουργίας της.



• Να ληφθεί μέριμνα ώστε η περίθαλψη των μαθητών (όπως και όλων των εργαζόμενων και ανέργων) να καλύπτεται μέσω της πλήρους και επαρκούς χρηματοδότησης από τον κρατικό προϋπολογισμό του ΕΟΠΥΥ, των ασφαλιστικών ταμείων, των δημόσιων νοσοκομείων και των Κέντρων Υγείας, των ιδρυμάτων Πρόνοιας. Το κράτος να επιστρέψει τα αποθεματικά που χάθηκαν από το πρόσφατο «κούρεμα». Η δωρεάν κάλυψη σε Υγεία - Πρόνοια - Φάρμακο να είναι σε απόλυτη προτεραιότητα έναντι οποιασδήποτε υποχρέωσης που απορρέει από τη δανειακή σύμβαση.



• Καμία συγχώνευση ή κατάργηση κρεβατιών στα Νοσοκομεία Αργοστολίου και Ληξουρίου. Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, όλων των ειδικοτήτων στα δημόσια νοσοκομεία, Κέντρα Υγείας και ιδρύματα Πρόνοιας. Στελέχωση με μόνιμο προσωπικό και εξοπλισμός των δημοτικών ιατρείων για τη δωρεάν παροχή υπηρεσιών σε όλους, ιδιαίτερα των άπορων κατοίκων και των μεταναστών.



• Κατάργηση των πληρωμών εισιτηρίων, συμμετοχών για ιατρικές, εργαστηριακές εξετάσεις και θεραπείες.

• Κρατική χρηματοδότηση για τη λειτουργία όλων των ειδικών σχολείων, με πλήρη και ποιοτική παροχή τροφής.



Για την πρόληψη των κινδύνων για την υγεία των μαθητών και των εκπαιδευτικών στα σχολεία απαιτείται:

ΠΡΩΤΟ:

Η ποσοτική και ποιοτική εκτίμηση των κινδύνων για την υγεία και την ασφάλεια των εκπαιδευτικών και των μαθητών που υπάρχουν σε κάθε σχολείο, ώστε να ληφθούν τα κατάλληλα τεχνικά και οργανωτικά μέτρα για την εξάλειψη ή και τον περιορισμό αυτών των κινδύνων.



Η έγκαιρη διάγνωση και ιατρική παρακολούθηση της υγείας τους, εξειδικευμένη με βάση τους συγκεκριμένους κάθε φορά παράγοντες κινδύνου.



Η αντιμετώπιση των όποιων προβλημάτων.



Η συστηματική πληροφόρηση, ενημέρωση και εκπαίδευση των εκπαιδευτικών και μαθητών για το περιεχόμενο της επικινδυνότητας κάθε παράγοντα (φυσικού, χημικού, βιολογικού, οργανικού, εργονομικού), όπως επίσης και για το είδος των μέτρων συλλογικής και ατομικής προστασίας για την εξουδετέρωσή τους.



ΔΕΥΤΕΡΟ:

Η άσκηση ελέγχου από μέρους του κράτους για την εφαρμογή του θεσμικού πλαισίου που αφορά τα σχολεία (τρόφιμα κυλικείων, υγιεινή στις τουαλέτες κ.ο.κ.), καθώς και η άσκηση ελέγχου από επιτροπές γονέων, μαθητών, εκπαιδευτικών τόσο σε επίπεδο σχολικής μονάδας όσο και σε δευτεροβάθμιο (δήμος κλπ.). Αρμοδιότητα αυτών των επιτροπών είναι η καταγραφή των αναγκών στο σχεδιασμό, ο καθορισμός προτεραιοτήτων και ο έλεγχος των αποτελεσμάτων. Κανένα σχολείο χωρίς μόνιμη καθαρίστρια πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης.





Η ΕΛΜΕ-ΚΙ ανταποκρίνεται στην πρόσκληση του ΠΑΜΕ για υγεία – φοροληστεία και θα πάρει μέρος

στη σύσκεψη

την Τρίτη 10 Ιούλη

7.30 μ.μ.



στο Εργατικό Κέντρο Κεφαλονιάς – Ιθάκης.



Καλούμε σύσσωμη την εκπαιδευτική κοινότητα (γονείς – εκπαιδευτικούς – μαθητές) να δώσει το «παρών» και να αναδείξουν την ιδιαίτερη σημασία της σχολικής υγείας.

Αργοστόλι 03 Ιούλη 2012



Για το ΔΣ της ΕΛΜΕ-ΚΙ



Ο Πρόεδρος Ο Γενικός Γραμματέας

Γεωργόπουλος Διονύσης Γερασιμόπουλος Παύλος

Οι μεταρρυθμίσεις-πυροτεχνήματα των τόσων και τόσων Υπουργών Παιδείας, με τους τόσους και τόσους ειδικούς συμβούλους τους σε παιδαγωγικά και εκπαιδευτικά θέματα και με τους τόσους και τόσους αναθεωρητές και ειδήμονες οδήγησαν τα Σχολεία της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και άρα όλο το εκπαιδευτικό μας σύστημα σε ζοφερή κατάσταση η οποία ανάγλυφα αποτυπώνεται στον παρακάτω έλεγχο ενός «υποθετικού» (;;;) μαθητή της Α΄ Λυκείου...





















Ο μαθητής αυτός, που από τις 11 γραπτές εξετάσεις στις οποίες κλήθηκε να συμμετάσχει στις 8 ή δεν προσήλθε ή ήρθε και έγραψε για μηδέν, προάγεται με γενικό βαθμό 9,5 !!!!!



* Το κείμενο «Στα Λύκεια...» γράφτηκε με αφορμή μια καταγραφή-ανησυχία για το Δημόσιο Σχολείο του φυσικού Διονύση Μάργαρη)



Ο παραπάνω έλεγχος επίδοσης αποτελεί τη «χειρότερη» προφορική βαθμολογία για μαθητή της Α΄ Λυκείου, εκτός ελαχίστων δακτυλοδεικτούμενων «ειδικών» περιπτώσεων σε όλη την Ελλάδα.

Ο λόγος είναι προφανής.





• Ελάχιστοι καθηγητές (έως κανένας) βάζουν σε μαθητή προφορικά κάτω από 8, έστω και αν ο μαθητής αξίζει για 2. Συνήθως οι Καθηγητές βάζουν πάνω από 10.

Η εμπειρία μου δηλαδή ως Δασκάλου σε Ελληνικό Λύκειο, μου λέει ότι τα οχτάρια στην προφορική βαθμολογία του μαθητή είναι τελείως πλασματικά και οφείλονται κυριολεκτικά στην προσπάθεια του Καθηγητή να βοηθήσει και να ενθαρρύνει το μαθητή. Με άλλα λόγια ο μαθητής που προφορικά παίρνει 8, αξίζει για πολύ λιγότερο.

• Η βαθμολογία των Θεολόγων, με μεγάλη πιθανότητα έως βεβαιότητα, κυμαίνεται συνήθως από 18 έως 20.

• Η βαθμολογία των καθηγητών Αγγλικής φιλολογίας, με μεγάλη πιθανότητα έως βεβαιότητα, κυμαίνεται συνήθως από 17 έως 20



Παρατηρήσεις γενικές

1) Καθένα από τα μαθήματα Θρησκευτικά, Αγγλικά, Ιστορία και Ερευνητική Εργασία (Project) έχει μόνο του την ίδια αξία που έχουν μαζί τρία μαθήματα: η Φυσική, η Χημεία και η Βιολογία.

Καθένα από τα μαθήματα Θρησκευτικά, Αγγλικά, Ιστορία και Ερευνητική Εργασία (Project) έχει μόνο του την ίδια αξία που έχουν μαζί τρία μαθήματα: τα Αρχαία, η Νεοελληνική Λογοτεχνία και η Νεοελληνική Γλώσσα



Καθένα από τα μαθήματα Θρησκευτικά, Αγγλικά, Ιστορία και Ερευνητική Εργασία (Project) έχει μόνο του την ίδια αξία που έχουν μαζί δύο μαθήματα: η Άλγεβρα και η Γεωμετρία.



Αυτό σημαίνει ότι ένα παιδί που ξέρει καλά Αγγλικά ώστε να εξασφαλίσει 20 στην Ξένη Γλώσσα και κάνει καλά το σταυρό του ώστε να εξασφαλίσει 20 στα Θρησκευτικά, δε χρειάζεται να διαβάσει τίποτε άλλο όλη τη χρονιά και δε χρειάζεται να γράψει εξετάσεις σε κανένα άλλο μάθημα. Θα περάσει έτσι κι αλλιώς!!!



Επίσης σημαίνει ότι ένα παιδί που ξέρει μέτρια Αγγλικά ώστε να εξασφαλίσει ένα 16 στην Ξένη Γλώσσα, κάνει μέτρια το σταυρό του ώστε να εξασφαλίσει ένα 17 στα Θρησκευτικά και γράψει 4 στην Ιστορία, δε χρειάζεται να διαβάσει τίποτε άλλο όλη τη χρονιά και δε χρειάζεται να γράψει εξετάσεις σε κανένα άλλο μάθημα. Θα περάσει έτσι κι αλλιώς!!!



Στο project θα πάρουν έτσι κι αλλιώς τουλάχιστον 18. Αλλά και 16 να πάρουν πάλι περνάνε.



2) Ο μαθητής του παραπάνω ελέγχου επίδοσης είναι ουσιαστικά αμόρφωτος και το ίδιο αμόρφωτος θα μείνει στη Β΄ Λυκείου όπου θα επικρατήσει το ίδιο πνεύμα.

Αμόρφωτος θα τελειώσει το Λύκειο και αμόρφωτος θα αποτελέσει μέρος του κοινωνικού μας μωσαϊκού.



3) Ο μαθητής του παραπάνω ελέγχου επίδοσης είναι ουσιαστικά αμόρφωτος και κανείς ΠΟΤΕ δε θα ζητήσει ευθύνες από την Πολιτεία που τον άφησε αμόρφωτο διότι:

• Ο μαθητής «βολεύτηκε», μιας και δεν έμεινε στην ίδια τάξη, ακόμη και χωρίς καμιά απολύτως προσπάθεια. Χωρίς καθόλου μα καθόλου διάβασμα όλη τη χρονιά και χωρίς να πάει να γράψει σε οκτώ βασικότατα μαθήματα (ΜΗΔΕΝ ΣΕ 8 ΓΡΑΠΤΑ) πέρασε την τάξη.



Ο μαθητής αυτός ερχόταν και έφευγε από το Λύκειο μόνο και μόνο για να μη ξεπεράσει το όριο των απουσιών και για να έχουν όλοι στον περίγυρό του την ψευδαίσθηση ότι «πάει Σχολείο».



Αυτός ο μαθητής δεν έμαθε ΤΙΠΟΤΕ γιατί δε χρειάστηκε τίποτε να μάθει για να περάσει τις τάξεις του Λυκείου



• Οι γονείς του μαθητή «βολεύτηκαν», γιατί το παιδί τους «δεν έμεινε στην ίδια τάξη»...

Το γεγονός βέβαια ότι το παιδί τους ποτέ δε διάβασε και ότι ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ δεν ξέρει γράμματα δεν τους ανησυχεί καθόλου.

• Οι καθηγητές των Δημόσιων Σχολείων «αποβάλλουν» σιγά σιγά το άγχος της μόρφωσης ανθρώπων και «παραιτούνται» από την προσπάθεια, μιας και βλέπουν την Πολιτεία την οποία υπηρετούν να τους ζητά σχεδόν άμεσα και επιτακτικά αυτό ακριβώς! Να μη μορφώνουν!

• Οι καθηγητές των φροντιστηρίων συνηθίζουν σιγά σιγά στο να μη βοηθούν τη μόρφωση των νέων ανθρώπων και στο να μη προσφέρουν γνώση ουσιαστική στους μαθητές. Τελικά περιορίζονται στο να μαθαίνουν στα παιδιά τεχνικές εισόδου στα ΑΕΙ και στα ΤΕΙ, χωρίς καμιά γνωστική ή συλλογιστική αξία.

• Η Πολιτεία «βολεύτηκε», γιατί κανείς δε θα της ζητήσει ευθύνες για τους μηχανισμούς της που παράγουν αμόρφωτους ανθρώπους...



Τελικά όλοι βολεύτηκαν!



Ο παραπάνω μαθητής θα περάσει τις τάξεις χωρίς να έχει διαβάσει καθόλου, χωρίς να έχει «κουραστεί» καθόλου, χωρίς να έχει ασχοληθεί καθόλου με το Σχολείο του...



Ο μαθητής αυτός θα πάρει απολυτήριο Λυκείου ως χάρισμα. Θα το πάρει χωρίς να το δικαιούται...

Και η Ελληνική Πολιτεία,



• που ποτέ δεν είχε μια σοβαρή πρόταση μόρφωσης νέων ανθρώπων (βλέπε τα διαλυμένα δημόσια σχολεία των καταλήψεων, τα αχαρακτήριστα αναλυτικά προγράμματα, τα ανεπαρκέστατα για τις Πανελλαδικές εξετάσεις σχολικά βιβλία κ.λ.π.)

• που ποτέ δεν προσδιόρισε με σαφήνεια τους στόχους των διαφόρων βαθμίδων εκπαίδευσης και ποτέ δεν θεώρησε ως ηθική της υποχρέωση την επίτευξη αυτών των στόχων

• που ποτέ δεν είχε προτάσεις και επαγγελματικές διεξόδους για τα παιδιά της

δε θα λογοδοτήσει σε κανέναν...



Παρατηρήσεις για την κοινωνία των ανθρώπων

Ο παραπάνω έλεγχος επίδοσης με τον οποίο εξασφαλίζεται η προαγωγή του μαθητή, είναι σήμα κινδύνου.

Η συντριπτική πλειοψηφία των μαθητών των Ελληνικών Λυκείων θα μείνουν κυριολεκτικά αμόρφωτοι, γιατί θα επιλέξουν να περάσουν τις τάξεις του Λυκείου, χωρίς να διαβάσουν και να γράψουν απολύτως τίποτε!!!

Η συντριπτική πλειοψηφία των μαθητών δε θα ξέρει να κάνει ούτε απλή διαίρεση! Και όταν επιχειρήσει να γράψει κάτι, το κείμενό της θα πνιγεί στα ορθογραφικά λάθη και στις χωρίς νόημα φράσεις που θα «συντάξει».

Το να απαιτήσουμε βέβαια από την πλειοψηφία αυτή των αμόρφωτων μαθητών να καταλάβει κάποιο κείμενο αξιώσεων ή να αντιληφθεί τον προβληματισμό κάποιου σημαντικού συνανθρώπου τους, είναι όνειρο θερινής νυκτός.





Παρατηρήσεις που βαραίνουν το Υπουργείο Παιδείας

«Ειδικοί» του Υπουργείου Παιδείας με «παράξενα» πτυχία και με «περίεργες» σπουδές, που τις πιο πολλές φορές δεν έχουν καμιά σχέση με το αντικείμενο που θα ελέγξουν, θα διαμορφώσουν και θα εντάξουν στα αναλυτικά προγράμματα που θα μορφώσουν τους μαθητές, διαγκωνίζονται στους διαδρόμους του Υπουργείου Παιδείας εξυπηρετώντας «περίεργους» στόχους και θυσιάζοντας στο βωμό της ματαιοδοξίας τους τον πολιτισμό των νέων ανθρώπων...





Επίλογος:

Με δεδομένο το γεγονός ότι ανυπόληπτα Δημόσια Λύκεια θα παράγουν χρόνο με το χρόνο όλο και πιο αμόρφωτους νέους ανθρώπους, η απάντηση στο παρακάτω ερώτημα είναι θέμα προσωπικής και κοινωνικής ευθύνης:



Τελικά για όλα αυτά φταίνε κάποιοι ανίκανοι-ματαιόδοξοι άνθρωποι (Υπουργοί, Γραμματείς, μεγαλοστελέχη, ειδικοί κ.λ.π.) κάποιου συγκεκριμένου υπουργείου ή μήπως όλα είναι τμήμα ενός μηχανισμού που δομήθηκε με βάση κάποιο απάνθρωπο σχέδιο, το οποίο κάποιοι υπηρέτησαν και υπηρετούν με υπερβάλλοντα ζήλο;



Κι αν είναι έτσι κι εμείς δεν αντιδρούμε, μήπως το κάνουμε γιατί ήδη έχουμε μετατραπεί σε έρμαια μιας πορείας, που έχει αρχίσει προς την κοινωνία του Orwell;



Σάββατο, 30 Ιουνίου 2012



Θρασύβουλος Κων. Μαχαίρας

Φυσικός

Γενικού Λυκείου Αγριάς Πηλίου

Ελευθερίου Βενιζέλου 15


Εργατικό Κέντρο Πρέβεζας, 2ος όρ.



e-mail: elme.prevezas.1976@gmail.com

δικτυακός τόπος: http://elmeprevezas.wordpress.com

Πρέβεζα, 4 Ιουλίου 2012

A.Π. _17__

ΠΡΟΣ: ΔΣ ΟΛΜΕ (c/o Ε. Ζωγραφάκη, Δ. Πεππέ)

Σχολεία ευθύνης ΔΔΕ Πρέβεζας

Τοπικό Τύπο Πρέβεζας

ΚΟΙΝ: Αιρετό ΑΠΥΣΔΕ, κο Κ. Μπόζιο

Ενδιαφερόμενες ΕΛΜΕ

Δήμαρχο Πρέβεζας

Υπεύθυνο Αντιδήμαρχο Πρέβεζας

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ



Το ΔΣ της ΕΛΜΕ Πρέβεζας καταγγέλλει τη μεθοδολογία της Διεύθυνσης ΔΕ Πρέβεζας σχετικά με την κατανομή των μαθητών των Δημοτικών σχολείων στα Γυμνάσια της πόλης.



Συγκεκριμένα, τα προηγούμενα χρόνια η διαδικασία αυτή – στο πνεύμα και του νόμου – γινόταν με βάση την χωροταξική κατανομή των μαθητών και σε συνεργασία με τους Διευθυντές των Γυμνασίων. Αν και υπήρξαν σχετικές συναντήσεις της Διευθύντριας ΔΕ με τους Γυμνασιάρχες, η πρώτη επέλεξε να ερμηνεύσει τη νομική επιταγή της λήψης τελικής απόφασης από την ίδια ως ευχέρειά της ν’ αποφασίζει ό,τι νομίζει! Συνεπώς, αποφάσισε απλά να κατανείμει/αναθέσει κατά σχολείο συγκεκριμένο αριθμό απολυτηρίων, έχοντας ως κριτήριο κάποιας μορφής λελογισμένα αναλογική κατανομή.



Όσο κι αν το τελευταίο ακούγεται λογικό, η αυθαίρετη αυτή κατανομή – ελλείψει, μάλιστα, σχετικού χωροταξικού χάρτη – οδηγεί σε καταστρατήγηση του προφανούς, σύμφωνου με το πνεύμα του νόμου και απαιτητού από τους γονείς των μαθητών, κριτηρίου της εγγύτητας της δηλωνόμενης κατοικίας σε σχολική μονάδα! Υπάρχουν πραγματικά παραδείγματα μαθητών που κατοικούν απέναντι από συγκεκριμένα Γυμνάσια, αλλά καλούνται να φοιτήσουν υποχρεωτικώς σε άλλο!

Στις σχετικές οχλήσεις των συναδέλφων Διευθυντών Γυμνασίων, των μελών του ΔΣ της ΕΛΜΕ, αλλά και των γονέων, η Διευθύντρια ΔΕ Πρέβεζας επέλεξε να κωφεύσει και να επιμείνει στις απόψεις της ασυζητητί.



Η Διευθύντρια, με αυτή την αυθαίρετη λογική και πρακτική, επιδιώκει αποκλειστικά τη δημιουργία σχολείων με όσο γίνεται λιγότερα αλλά πολυπληθέστερα τμήματα – ανεβάζοντας κατ’ αρχάς των αριθμό των μαθητών ανά τμήμα στον οριακό αριθμό των 25 – διατηρώντας ως βασικό στόχο την εξυπηρέτηση της λογικής των συγχωνεύσεων στα σχολεία της πόλης μας (με τη μείωση του αριθμού των τμημάτων ανά τάξη) και όχι το συμφέρον των μαθητών και των γονιών.



Η ΕΛΜΕ θεωρεί ότι αυτό δεν δικαιολογείται απο καμία παιδαγωγική αντίληψη αλλά αντιμετωπίζει το ζήτημα με καθαρά οικονομικίστικα κριτήρια. Θεωρούμε ότι, ειδικά σε περιόδους κρίσης και αυξημένης ανέχειας, η φροντίδα της διοίκησης της Εκπαίδευσης θα έπρεπε να είναι η επαρκέστερη, ευχερέστερη και αποτελεσματικότερη παροχή δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης, κάτι που εμφανώς δεν εξυπηρετούν οι λογικές και οι μέθοδοι της Διεύθυνσης ΔΕ Πρέβεζας στην παρούσα φάση!



Απ’ αυτή την κατάσταση οι μόνοι ζημιωμένοι είναι οι μαθητές. Οι γονείς δεν πρέπει να πληρώσουν τις αυθαιρεσίες και ελλείψεις του Εκπαιδευτικού Σχεδιασμού!

Να μην επιτρέψουμε στην εφαρμογή των παραπάνω ρυθμίσεων!

Οι εκπαιδευτικοί, οι συμπολίτες και γονείς, να παλέψουμε μαζί για μείωση των μαθητών ανά τμήμα – όπως επιβάλλουν οι σύγχρονες παιδαγωγικές μελέτες και ανάγκες!



Να μην επιτρέψουμε την άσκοπη μετακίνηση των μαθητών μόνο και μόνο για να υλοποιηθεί ο στόχος μείωσης των τμημάτων!

Να λυθούν άμεσα τα προβλήματα με τη μεταφορά μαθητών στα σχολεία!

Μέτωπο γονιών και εκπαιδευτικών για μια σύγχρονη Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία!









Εκ μέρους του ΔΣ της ΕΛΜΕ Πρέβεζας

Πώς τα παιδιά διδάσκουν τους μεγάλους!



Posted on 14:16 by Filiatra-NET



Με όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, μόνο τα παιδιά μπορούν να μας βοηθήσουν να δραπετεύσουμε από την καθημερινότητα που μας πνίγει και να γυρίσουμε για λίγο στα χρόνια της αθωότητας.



Γιατί όλοι θα θέλαμε να μπορούμε να δραπετεύσουμε σε ψεύτικα κάστρα, αντί να είμαστε κλεισμένοι σε γραφεία που μας πνίγουν, να πολεμήσουμε με δράκους, αντί για τον έφορο που μας χτυπάει την πόρτα και να ανησυχούμε για το τι θα φορέσει η Barbie μας στην πισίνα, αντί για το πόσα έχουμε να ξοδέψουμε στο σούπερ μάρκετ!



Κι, όμως, αν αντιγράψουμε απλά πράγματα που κάνουν καθημερινά, τα παιδιά μπορούν να μας διδάξουν πώς θα ζούμε τη ζωή στο μέγιστο…



1. Αγαπάνε την ελευθερία

Περπατάνε καθημερινά ξυπόλητα και είναι το πρώτο πράγμα που κάνουν μόλις μπαίνουν στο σπίτι. Πετάνε τα παπούτσια τους, αφήνουν τα πόδια τους να έρθουν σε επαφή με το πάτωμα και μετά κουλουριάζουν στο καναπέ ελεύθερα από δεσμεύσεις.



2. Βλέπουν μικρά θαύματα παντού

Ναι μπορείτε να νιώθετε ότι τα έχετε δει όλα στη ζωή, όμως η αλήθεια είναι ότι κάθε στιγμή και κάθε κατάσταση είναι μοναδική μέσα στο χωροχρόνο. Δώστε τους την αξία που πρέπει. Ενθουσιαστείτε με πράγματα απλά και καθημερινά όπως κάνουν τα παιδιά.



3. Λένε τα πράγματα όπως είναι

Δείχνουν τη χαρά τους, δείχνουν και το θυμό τους, δείχνουν τον ενθουσιασμό αλλά και την απογοήτευση τους. Πόσο πιο απλό και πραγματικά απελευθερωτικό είναι να μπορείς να εκφράζεις ό,τι αισθάνεσαι όπως είναι, χωρίς ωραιοποιήσεις, χωρίς «στρογγυλέματα», χωρίς κάλυψη. Μας μαθαίνουν να είμαστε αληθινοί.



4. Δίνουν σημασία στην προσπάθεια

Η θέληση και η αντίσταση στην παραίτηση. Η επιμονή τους να σκαρφαλώσουν σε εκείνο το δέντρο όσος χρόνος κι αν χρειαστεί. Η αποφασιστικότητα ότι θα το κάνουν γιατί πολύ απλά το έβαλαν στο μυαλό τους.



5. Αγαπούν την ενεργητικότητα και λένε όχι στη νωθρότητα

Αυτή η εγρήγορση που σε κάνει να νιώθεις ζωντανός. Το ακούραστο πνεύμα τους που τα κάνει να τρέχουν αντί να περπατάνε, να χοροπηδούν και να σκαρφαλώνουν σε κάθε τοιχάκι του δρόμου. Μας μαθαίνουν να αγαπάμε την κίνηση και την υγεία που δίνει στο σώμα μας.



6. Περνάνε καλά

Δεν ανησυχούν για το τι μπορεί να γίνει αλλά γι’ αυτό που συμβαίνει εδώ και τώρα. Οτιδήποτε και να κάνουν τη δεδομένη στιγμή το κάνουν με όλο τους το είναι. Μας μαθαίνουν να εκτιμάμε το παρόν.



7. Αγαπάνε και το δείχνουν

Αγκαλιάζουν, εκφράζουν την αγάπη, τον ενθουσιασμό, χωρίς το φόβο και τον εγωισμό των μεγάλων. Το νιώθουν και το λένε με πάθος και απόλυτη δοτικότητα κάθε μέρα, οποιαδήποτε στιγμή τούς έρθει η ανάγκη. Μας μαθαίνουν ποιες είναι οι προτεραιότητες στη ζωή, το σκοπό της και για ποια πράγματα τελικά αξίζει πραγματικά να παλεύουμε καθημερινά.







από: Πώς τα παιδιά διδάσκουν τους μεγάλους!
FILIATRA-NET

02/07/2012 - 21:16

























Ενεργότερη συμμετοχή στις εκλογές, αύξηση της παραγωγικότητας, φορολογική δικαιοσύνη, περισσότερες ευκαιρίες σε νέους επιχειρηματίες, και τουριστική ανάπτυξη προτείνουν μαθητές του 1ου Δημοτικού Σχολείου Καλαμαριάς στον… υπουργό Οικονομικών για να βγει η χώρα για την κρίση. Τα παιδιά στο πλαίσιο μιας πρωτοβουλίας του Συλλόγου των Γονέων και Κηδεμόνων, λίγο πριν το κλείσιμο των σχολείων κλήθηκαν από τον καθηγητή του ΑΠΘ Δημήτρη Μάρδα να απαντήσουν πώς αντιλαμβάνονται την κρίση αλλά και πώς πιστεύουν ότι μπορεί να αντιμετωπιστεί.



Τα παιδιά, είτε με ένα ιδιαίτερο λογοτεχνικό, είτε με ένα περιγραφικό ή «τεχνικό» τρόπο κατέγραψαν τις σκέψεις τους, δίνοντας –άλλοτε με μια εντυπωσιακή αυστηρότητα, τόλμη και φαντασία και άλλοτε με ιδιαίτερα γλαφυρό τρόπο– θέσεις που προκαλούν τουλάχιστον το ενδιαφέρον.



Αναλυτικά οι θέσεις-προτάσεις με το πιο δυνατό νόημα σε κάθε έκθεση, όλων των παιδιών που συμμετείχαν.



Εύα Τ. «Μια φορά και έναν καιρό, υπήρχε μια χώρα που είχε όλα τα καλά του κόσμου… Οι άνθρωποι ήταν γενναίοι, φιλόδοξοι και ευγενικοί… Ήταν εργατικοί. Σιγά-σιγά όμως άρχισαν να κλέβουν, να μην δουλεύουν και έγιναν άπληστοι. Οι πολιτικοί με τα δικά τους "κόλπα” ανάγκαζαν τους πολίτες να τους ψηφίζουν… Οι άλλες χώρες βλέποντας το χαμό που επικρατούσε άρχισαν να τους εκμεταλλεύονται γιατί τους ζήλευαν… Το χειρότερο όμως ήταν ότι μέσα τους ένιωθαν απαίσια εξαιτίας της αρρώστιας των πολιτικών για το χρήμα». Με αυτήν τη μικρή ιστορία, περιγράφω ακριβώς πως κατέληξε η Ελλάδα…



Δέσποινα Γ. Κρίση, μια τόσο δα μικρή λεξούλα, μόλις δυο συλλαβών! Τη βλέπουμε καθημερινά στην τηλεόραση… την παρατηρούμε στα πρόσωπα των γονιών των δασκάλων, των ανθρώπων γύρω μας. Προσπαθούμε να καταλάβουμε την αξία της, το μέγεθος της δύναμής της και πώς μπορεί να επηρεάσει τόσο, μα τόσο πολύ την καθημερινότητά μας… Η οικονομική κρίση δημιουργεί αβεβαιότητα και ανασφάλεια που επηρεάζει όχι μόνο τους ενήλικες αλλά και τα παιδιά… Πρέπει να γυρίσουμε στις παλιές αξίες μας. Να γεμίσουμε την ψυχή μας με αγάπη, το μυαλό μας με αισιοδοξία, και την καρδία μας με ελπίδα. Να στηρίξουμε έστω και με μια μικρή αγκαλιά τους δικούς μας ανθρώπους. Να μην αφήσουμε κανένα να τσακίζει το αύριό μας…



Δημήτρης Χ. Σήμερα για την κρίση φταίνε οι ανεξέλεγκτές δαπάνες, τα υπερβολικά δάνεια και ιδίως οι πολιτικοί, που τα προκάλεσαν… Η οικονομική κρίση μου προκαλεί μαύρα λυπητερά συναισθήματα. Εάν ζωγράφιζα ένα πίνακα με τα συναισθήματά μου, θα τον έβαφα μαύρο… Εκεί θα ζωγράφιζα επίσης έναν άστεγο άνθρωπο να ζητιανεύει και να κλαίει.



Παναγιώτης Π. H χώρας μας η Ελλάδα, αντιμετωπίζει μεγάλο πρόβλημα, που οδηγεί τους ανθρώπους σε απόγνωση… Η κυβέρνηση δεν έπαιρνε και δεν παίρνει αποφάσεις για να ξεφύγει η Ελλάδα από την κρίση. Βέβαια χωρίς καλούς συνεργάτες, μορφωμένους, έξυπνους, δίκαιους και τίμιους δε γίνεται δουλειά…Να βρεθούν δουλειές για τους μορφωμένους νέους που φεύγουν στο εξωτερικό, γιατί αυτοί είναι η ελπίδα μας, επιτέλους δικαιοσύνη, τιμωρίες στους παραβάτες…Κωνσταντίνος Μ. Σε λίγο θα είμαστε άστεγοι και θα παρακαλάμε τους αστυνομικούς να μας βάλουν φυλακή για να έχουμε φαγητό να φάμε και να έχουμε στέγη…Το κυριότερο είναι ότι έχουμε τους πιο χάλια πολιτικούς στο σύμπαν, που αντί να κάνουν καλύτερα τα πράγματα τα έκαναν χειρότερα…



Πρωτέας Μ. Κρίση σημαίνει φτώχεια, ανεργία, οι άνθρωποι να μην μπορούν να αγοράσουν πράγματα για να ζήσουν... Αν ήμουν εγώ πρωθυπουργός, θα έπαιρνα κάποιους άνεργους στο γραφείο μου να δουλεύουν με χρήματα που έχω από το κράτος. Μετά από λίγους μήνες όμως, θα προσπαθούσα να τους βρω δουλειά στα μαγαζιά. Αυτός είναι ο στόχος, να έχει κάποιος δουλειά στην αγορά…



Όλγα Π. Την κρίση… τη βλέπουμε την ακούμε, κι όμως αυτήν την απαγορευμένη λέξη κανένας δεν πίστευε ότι θα τη χρησιμοποιούμε τόσο συχνά… Άνθρωποι έξω πεινάνε, άλλοι είναι άρρωστοι και δεν έχουν χρήματα για φάρμακα, γίνονται συσσίτια για τους άστεγους! Εδώ μας έφεραν αυτοί οι ανίκανοι που κόβουν συνέχεια μισθούς για να καταφέρουν να πληρώσουν τα χρέη τους!!! Όμως αυτά τα χρέη δεν πρόκειται να ξεχρεωθούν ποτέ. Είμαι παιδί, αυτό όμως δε μ’ εμποδίζει να πω τη γνώμη μου σε αυτό που βλέπω, που βιώνω και που όλοι μας συζητάμε πολύ έντονα.



Τζούλια Β. Η κρίση είναι μια λέξη, η οποία δεν ξέρουμε τι σημαίνει και για να πούμε την αλήθεια ούτε οι πολιτικοί ξέρουν τι σημαίνει, γιατί άμα ήξεραν τι σημαίνει θα είχαν κάνει κάτι… Η κυβέρνησή μας βάζοντας χαράτσια νομίζει ότι θα σώσει την Ελλάδα. Όχι όμως μόνο δεν τη σώζει αλλά την καταστρέφει, γιατί οι άνθρωποι άμα δεν έχουν να φάνε φεύγουν σε άλλες χώρες και έτσι απλά καταστρέφουμε την Ελλάδα…



Στέλλα Κ. Η οικονομική κρίση… είναι μια αλυσίδα που εάν σπάσει ο ένας κρίκος θα σπάσουν και οι υπόλοιποι… Το κράτος αυξάνει τους φόρους για περισσότερα έσοδα, με αποτέλεσμα οι πολίτες να αδυνατούν να τους πληρώσουν. Έτσι το κράτος δεν έχει αρκετά έσοδα...Το κράτος δεν έχει χρήματα να δώσει στους δανειστές κι έτσι αναγκάζεται να μειώσει μισθούς και συντάξεις. Όλα αυτά είναι μια αλυσίδα που σπάει σιγά-σιγά, κρίκος-κρίκος.



Κωνσταντίνος Μ. Οικονομική κρίση είναι ένα πρόβλημα στην μελλοντική μου ζωή και την παρούσα μου ζωή…Τέλος πάντων ας μπούμε στο ψητό. Λέω καλύτερα, να πάρουμε τα λεφτά που μας χρωστά η Γερμανία, να ξεπληρώσουμε αυτούς που δανειστήκαμε και να διαχειριστούμε καλά και σοφά τα λεφτά μας για να φτιάξουμε μια νέα Ελλάδα. Τέλος!!!



Μαριλίζα Π. Λοιπόν θα σας εκμυστηρευτώ πώς τη βλέπω εγώ (την κρίση) από τη σκοπιά των παιδιών. Τα παιδιά στην ηλικία 1-14 χρόνων υποφέρουν γιατί στερούνται τα παιγνίδια, το φαγητό, τις γνώσεις που χρειάζονται για να φτιάξουν γερά θεμέλια για το μέλλον. Ενώ οι ηλικίες των 15-35… δε βρίσκουν δουλειά αγχώνονται… και το πιο σημαντικό χάνουν την εμπιστοσύνη προς τους συνανθρώπους μας, γιατί μ’ αυτά που ακούνε δεν ξέρουν ποιον να πρωτοπιστέψουν… Έχω την αίσθηση ότι το κράτος κοροϊδεύει όλους του Έλληνες.



Αναστασία Μ. Δε θα πρέπει να ανησυχούμε, γιατί υπάρχουν λύσεις σε όλα αυτά… Αν εκμεταλλευόμασταν το γεωγραφικό πλούτο μας, τις καταγάλανες θάλασσες και τη σημαντική ιστορία μας, θα μπορούσε ο παράγοντας του τουρισμού να γεμίσει τα ταμεία του κράτους. Υπάρχουν και άλλοι πολλοί παράγοντες… όμως ένα παιδί δε θα μπορούσε να δώσει λύσεις για όλα αυτά. Γι’ αυτό καλό θα είναι η κυβέρνηση να σκεφτόταν λίγο περισσότερο…



Κυριακή Μ. Η οικονομική κρίση πολλές φορές δεν πάει μόνη της. «Συνοδεύεται» και από την ηθική αλλά και από την κοινωνική κρίση. Κατά τη γνώμη μου, θα έπρεπε να κόβουν τους μισθούς και τις συντάξεις από αυτούς που παίρνουν μεγάλους μισθούς και συντάξεις και όχι από αυτούς τους ανθρώπους που δουλεύουν σαν τα σκυλιά… Τα παιδία νιώθουν άσχημα και νομίζουν ότι φταίνε αυτά.



Χαράλαμπος Π…Λοιπόν, αυτά που πρέπει να κάνουμε είναι να μην σπαταλάμε χρήματα για πράγματα που επιθυμούμε, παρά μόνο για τα αναγκαία. Δε χρειάζεται να ζητάμε τα πάντα. Να προσπαθούμε να μη θέλουμε όλο και περισσότερα για να μην φέρνουμε τους γονείς μας σε δύσκολη θέση…Όλοι να είμαστε χαρούμενοι και αισιόδοξοι, ότι κάποτε θα φύγουμε από την οικονομική κρίση.



Θοδωρής Κ. Υπάρχουν πολλά είδη κρίσεων… Η πιο σημαντική κρίση είναι η κρίση ηθικών αξιών. Κάποιοι άνθρωποι εκμεταλλεύονται άλλους ανθρώπους. Αυτοί είναι οι πολιτικοί. Οι πολιτικοί φτιάχνουν ομάδες και τις κάνουν για το συμφέρον τους, δηλαδή νοιάζονται μόνο για τον εαυτόν τους.



Βαγγέλης Γ. Η κρίση είναι για μένα μια μαύρη σελίδα της ιστορίας της χώρας που θα ξεπεραστεί σύντομα. Με στεναχωρεί πολύ το γεγονός που χιλιάδες άνεργοι αναγκάζονται να μεταναστέψουν γα να βρουν δουλειά… Μερικοί άνθρωποι για να σωθούν από τα χρέη τους αυτοκτονούν. Αυτό που κάνουν είναι τραγικό. Δεν έχω καταλάβει γιατί το κάνουν, γιατί τα χρέη θα γυρίσουν στα παιδιά τους και από τα παιδιά στα εγγόνια τους και ούτω καθεξής. Δε γίνεται να αυτοκτονούν όλες οι γενιές της οικογένειας αυτής αν δεν έχει να ξεπληρώσει τα χρέη της…



Χρήστος Θ. Η Ελλάδα θα πρέπει να γυρίσει λίγο στα παλιά χρόνια και να εκμεταλλευτούμε ό,τι έχουμε. Δηλαδή να μην εισάγουμε προϊόντα από άλλες χώρες αφού τα έχουμε στην Ελλάδα. Ακόμα το κράτος να δίνει ένα κεφάλαιο σε ένα πολίτη για να ανοίξει δικιά του επιχείρηση… Εγώ βλέπω την κρίση σαν έναν εφιάλτη που γίνεται πραγματικότητα.



Γιάννης Μ. Εγώ όταν σκέπτομαι την κρίση έχω ένα συναίσθημα αγωνίας για το τι θα γίνει στο μέλλον… Θα πρότεινα στους κύριους που έχουν πιο μεγάλη δύναμη από άλλους ανθρώπους δηλαδή τους πολιτικούς, να βοηθήσουν και αυτοί στο να γίνει καλύτερη η Ελλάδα δηλαδή μην βάζουν μόνο σε εμάς φόρους, αλλά να πληρώνουν και οι ίδιοι φόρο…γιατί έτσι θα σωθεί η Ελλάδα.



Θεοφάνης Φ. Για να ξεπεραστεί (η κρίση) μπορούμε να εξάγουμε ελληνικά προϊόντα, όπως το ούζο και τη φέτα. Να διαφημίσουμε την Ελλάδα σε άλλες χώρες γιατί είναι όμορφή και έχει πολλά αρχαία. Να παράγουμε στην Ελλάδα τα προϊόντα που χρειαζόμαστε και να μην τα παίρνουμε από το εξωτερικό γιατί…τα λεφτά της Ελλάδας θα φεύγουν έξω, ενώ αν τα παράγουμε εμείς θα μείνουν στην Ελλάδα.



Κίκα Χ. Αν ήμουν εγώ πρωθυπουργός ή βουλευτής σίγουρα δε θα έκανα αυτά που κάνουν οι τωρινοί βουλευτές και πολιτικοί… Οι οικονομικά αδύναμοι να πληρώνουν φόρους ανάλογα με το εισόδημά τους και οι πιο πλούσιοι το ίδιο. Γιατί τώρα συμβαίνει το αντίθετο…



Θοδωρής Τ. Οι δυο κυριότερες αιτίες της οικονομικής κρίσης είναι η ανικανότητα των πολιτικών μας και η φοροδιαφυγή. Το μόνο που πρέπει να κάνουμε για τη φοροδιαφυγή είναι να ζητάμε απόδειξη, έστω και για μικρά ποσά… Όσο για το θέμα της ανικανότητας των πολιτικών μας, θα πρέπει να συμμετέχουμε ενεργά στις εκλογές.



Σοφία Χ. Αυτός που την άρχισε να τη σταματήσει γιατί η κρίση φέρνει αναστάτωση στους ανθρώπους… Οι πολιτικοί, ο δήμαρχος δεν μπορούν να κάνουν τίποτα για να σταματήσουν την αναστάτωση. Ελπίζουν όμως ότι οι επόμενες γενιές θα τη σταματήσουν. Τη ζωή ο θεός μας την έδωσε όχι για να στεναχωριόμαστε άλλα για να τη χαιρόμαστε!!!



Αναστάσης Λ. Η οικονομική κρίση είναι δύο πράγματα: Το ένα είναι το ότι δεν κινείται το χρήμα και το δεύτερο είναι η κρίση των ηθικών αξιών… Οι δανειστές μας ζητάνε να ξεπληρώσουμε τα δάνεια που πήραμε πολύ γρήγορα, όμως το κράτος δεν μπορεί να αντεπεξέλθει, με αποτέλεσμα το κράτος να αυξάνει κι άλλο τους φόρους και να κόβει κι άλλο τους μισθούς και τις συντάξεις. Για να ξεπεραστεί η κρίση προτείνω… να δώσουμε ευκαιρίες σε νέους επιχειρηματίες, να εξάγουμε προϊόντα, να δώσουμε έμφαση στην ανάπτυξη του τουρισμού, και να μειωθούν λίγο οι φόροι.



Γιάννης Χ . Όσο για το ποιος έφταιξε που φθάσαμε σε αυτό το σημείο, νομίζω ότι είναι οι λανθασμένες αποφάσεις των ίδιων μας των εαυτών. Τα προηγούμενα χρόνια ξοδεύαμε χρήματα για ανούσιους λόγους και κανείς δε σκεφτόταν ότι κάποτε θα φθάναμε σε «αδιέξοδο»…



Βασίλης Σ. Φαίνεται σαν να μη με νοιάζει, γιατί είμαι ένα απλό παιδί, όμως (την κρίση) την καταλαβαίνω γιατί βλέπω τον κόσμο σε τι δύσκολη θέση βρίσκεται…Για να την αντιμετωπίσουμε θα έλεγα, κάθε άνθρωπος να ξοδεύει πιο λίγα λεφτά και να μην πηγαίνει κάθε ημέρα βόλτα. Έτσι εγώ θα αντιμετώπιζα την κρίση.



Δημήτρης Ν. Όλοι προσπαθούμε να τα βγάλουμε πέρα… με το λάθος τρόπο όμως. Εγώ έχω τη λύση: Αν για κάποιο διάστημα κατεβάζαμε τους φόρους και τις τιμές των προϊόντων πρώτης ανάγκης, τότε οι έμποροι που θα πουλάνε αυτά τα προϊόντα θα βγάζουν λεφτά για να ζήσουν και οι αγοραστές θα έχουν ότι χρειάζονται. Επομένως, οι έμποροι δε θα αναγκάζονται να απολύουν το προσωπικό τους και οι υπάλληλοι θα έχουν λεφτά για να ζήσουν.


αγγελιοφορος

Προάγεται μαθητής στο Λύκειο με 4 σε όλα, σχεδόν, τα μαθήματα ή και χωρίς να προσέλθει σε μερικά; του Γ. Πλακίδα








02/07/2012 - 14:52

























Συνάδελφοι, συνειδητοποίησα με την έκδοση των αποτελεσμάτων ότι ,με τα νέα μέτρα που εφαρμόστηκαν εφέτος, πρακτικά απαγορεύεται πια να μείνει κάποιος στο λύκειο. Συγκεκριμένα με την εφαρμογή του πρότζεκτ και των κλάδων μαθημάτων μπορεί ένας μαθητής συμμετέχοντας σε μια καλή ομάδα στο πρότζεκτ να πάρει ένα 19άρι και να περάσει την τάξη έχοντας 8 μέσο όρο σε όλα (ναι σε όλα!!!) τα μαθήματα.











Άλλο σενάριο: έστω ότι ο συγκεκριμένος μαθητής ξέρει αγγλικά οπότε χωρίς διάβασμα παίρνει ένα 16άρι και εξασφαλίζει και ένα 16άρι στα θρησκευτικά. Τότε θα προαχθεί άνετα στην επόμενη τάξη έχοντας σε όλα τα άλλα μαθήματα 4 (4 στα αρχαία, 4 στη λογοτεχνία , 4 στη γλώσσα, 4 στη γεωμετρία, 4 στην άλγεβρα, 4 στη φυσική, 4 στη χημεία, 4 στη βιολογία και 4 στην ιστορία). Μιλάω για μέσο όρο, πράγμα που σημαίνει ότι , αν έχει 8 στα προφορικά, δεν χρειάζεται καν να προσέλθει στις εξετάσεις.



Ουσιαστικά τι σημαίνει αυτό; ότι το μόνο που απαιτείται για να περάσεις στο λύκειο είναι το να το επισκέπτεσαι ενίοτε, έστω και ως τουρίστας, ίσα για να μη μείνεις από απουσίες!!! Και τα χειρότερα; του χρόνου το ίδιο σύστημα θα υπάρχει και στη Β΄ Λυκείου. Φέτος μάλιστα οι μαθητές δεν το είχαν συνειδητοποιήσει απόλυτα. Παρ΄όλα αυτά σε πολλά σχολεία ήδη υπήρξε από φέτος το φαινόμενο κάποια παιδιά να μην παρουσιάζονται καν στις εξετάσεις του Ιουνίου, εφόσον είχαν εξασφαλίσει την προαγωγή τους.



Δεν ξέρω αν το συγκεκριμένο σύστημα αξιολόγησης εντάσσεται στη λογική του περιορισμού της σχολικής διαρροής. Αν ναι, προφανώς επιλέγεται αυτός ο τρόπος αντί της δημιουργίας θεσμών στήριξης και ένταξης του μαθητή που απαιτούν κόστος και κόπο. Πολύ πιθανόν όμως, φοβάμαι, να μην εντάσσεται, ως συνήθως, σε καμιά λογική!



Συνιστά εξάλλου και μια κραυγαλέα αντίφαση το να εισάγεται η αξιολόγηση για τους καθηγητές και την ίδια στιγμή να καταργείται για τους μαθητές

Γ.Πλακίδας

Για το 13ο camping των Αγωνιστικών Κινήσεων και της Μαθητικής Αντίστασης







01/07/2012 - 17:34



























Για 13η χρονιά οι Αγωνιστικές Κινήσεις και η Μαθητική Αντίσταση συνδιοργανώνουν το camping τους, προτείνοντας ένα άλλο είδος διακοπών από το συνηθισμένο. Κι αυτό γιατί απέναντι στον ατομικό δρόμο προτάσσουν το σύνθημα αυτοοργάνωση-συλλογικότητα- αλληλεγγύη. Ειδικά φέτος, μετά από μία χρονιά με τόσα κινηματικά γεγονότα, αφού βρεθήκαμε τόσες και τόσες φορές στους δρόμους. Είναι πιο επιτακτική από ποτέ η ανάγκη να βρεθούμε και τον καιρό τον διακοπών μας. Να διασκεδάσουμε συλλογικά, να γνωριστούμε, να συζητήσουμε και να προετοιμαστούμε για τον επόμενο γύρο των μαχητικών κινητοποιήσεων. Γιατί σε μία περίοδο που βιώνουμε την πιο βάρβαρη επίθεση των τελευταίων ετών, σε μια περίοδο που οι από πάνω δεν μπορούν να κυβερνήσουν όπως πριν και οι από κάτω δεν θέλουν να κυβερνηθούν όπως πριν, εμείς ως νεολαία καλούμαστε να παίξουμε σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη ενός κινήματος που θα βάλει φραγμό στην επίθεση. Έτσι, αντί να επιλέξουμε την ατομική διέξοδο και στο επίπεδο των διακοπών μας, επιλέγουμε μια διέξοδο διαφορετική, αυτή της συλλογικής συμμετοχής, της αλληλεγγύης και της συναγωνιστικότητας. Γι’ αυτό καλούμε κάθε νεολαίο να συμμετάσχει στο camping μας, για να βρεθούμε όλοι μαζί, να διασκεδάσουμε, να ξεκουραστούμε και να βαδίσουμε όλοι μαζί τα βήματα που θα μας κάνουν να βρεθούμε πολιτικά πιο δυνατοί και ξεκούραστοι από Σεπτέμβρη, έτοιμοι για τις νέες μάχες που έρχονται.



Αγωνιστικές Κινήσεις - Μαθητική Αντίσταση
alfavita.gr

Θεσσαλονίκη 27-6-2012








ΑΠΟΦΑΣΗ Δ.Σ. Δ΄ ΕΛΜΕ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ





ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΙΩΞΕΙΣ ΜΑΘΗΤΩΝ ΚΑΙ ΓΟΝΕΩΝ



Το Δ.Σ. της Δ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης εκφράζει την αντίθεσή του στις μεθοδεύσεις σε βάρος των μελών του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 18ου ΓΕΛ Θεσσαλονίκης, που προέρχονται από τις εισαγγελικές αρχές της πόλης. Συγκεκριμένα, τις τελευταίες μέρες διενεργείται, σε βάρος τους προκαταρκτική εξέταση, με το ερώτημα της απαγγελίας κατηγοριών για συναυτουργία και ηθική αυτουργία επειδή οι μαθητές του σχολείου συμμετείχαν στις μαθητικές και ευρύτερες εκπαιδευτικές κινητοποιήσεις τον Οκτώβριο του 2011.



Εκφράζουμε την έντονη αντίθεσή μας στις συνεχιζόμενες διώξεις μαθητών και γονέων. Θεωρούμε ότι πρόκειται για μια πολιτική πράξη εκ μέρους της εξουσίας, που στοχεύει να τρομοκρατήσει, να φοβίσει και να κάμψει το φρόνημα όσων αντιδρούν και αντιστέκονται στις βάρβαρες πολιτικές, της Κυβέρνησης και της τρόικας (ΔΝΤ – ΕΕ – Ευρωπαϊκή Κεντρ. Τράπεζα).



Καταγγέλλουμε την εκ νέου ενεργοποίηση της Πράξης Νομοθετικού , η οποία εισήγαγε το «μαθητικό ιδιώνυμο» ποινικοποιώντας ευθέως τις μαθητικές καταλήψεις, και θεωρούμε ότι δεν έχει καμία θέση στην έννομη τάξη μιας πολιτείας που σέβεται τα δημοκρατικά και συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα έκφρασης και διαμαρτυρίας των πολιτών της.

Το Δ.Σ. της ΕΛΜΕ εκφράζει την έντονη ανησυχία του, γιατί τέτοια κρούσματα αυταρχισμού επιβαρύνουν ακόμη πιο πολύ το κλίμα αμφισβήτησης και περιορισμού των δημοκρατικών δικαιωμάτων.



Πιστεύουμε, τέλος, μαζί με ολόκληρο το εκπαιδευτικό κίνημα, πως τα προβλήματα που ανακύπτουν στους εκπαιδευτικούς χώρους και, πολύ περισσότερο, οι συλλογικές αγωνιστικές διεκδικήσεις των νέων παιδιών δεν μπορεί να αντιμετωπίζονται με τον αυταρχισμό και τη βία. Οι χώροι της εκπαίδευσης πρέπει –πρωτίστως αυτοί- να είναι χώροι ελευθερίας και ουσιαστικού δημοκρατικού διαλόγου.



Απαιτούμε:



• ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ ΤΩΡΑ Η ΠΡΟΚΑΤΑΡΚΤΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ ΤΟΥ 18ου ΓΕΛ

• ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΕΙ Η ΠΡΑΞΗ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟΥ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΥ ΠΟΥ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΕΙ ΤΙΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ (Ν. 2811/2000).



• ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ!



Δηλώνουμε όλοι οι εκπαιδευτικοί ότι είμαστε στο πλευρό των μαθητών μας ,των Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων και όλων όσων αντιστέκονται στη βάρβαρη πολιτική της φτώχιας, της ανεργίας και της τρομοκρατίας.



Δηλώνουμε την έντονη αντίθεσή μας στην ανάμειξη της εισαγγελίας, των δικαστών και της αστυνομίας στη σχολική ζωή και δράση



Όχι στην ποινικοποίηση των αγώνων

ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΟΚΕΝΤΡΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΙΚΗ ΔΙΑΡΡΟΗ





Του Γιώργου Καββαδία http://gkavadias.blogspot.com







Τα πρόσφατα στοιχεία για τις επιδόσεις των υποψηφίων στις πανελλήνιες αποτυπώνουν έναν ιδιόμορφο διπολισμό. Αυξάνονται έστω και οριακά οι αριστούχοι, αλλά περισσότεροι από 1 στους 3 υποψηφίους βρίσκεται στον … βυθό της βαθμολογίας. Συγκεκριμένα, 29.009 υποψήφιοι ή ποσοστό 34,17 % έγραψαν κάτω από τη βάση του «10». Περισσότεροι από 1 στους 3 υποψηφίους όλων των κατηγοριών θα βρει τις Πύλες της τριτοβάθμιας εκαίδευσης κλειστές. Είναι επίσης τραγικό περίπου 2.500 αριστούχοι να μένουν έξω από τη σχολή πρώτης προτίμησης. Από έρευνες προκύπτει ότι μόνο 1 στους 5 υποψηφίους πετυχαίνει στη σχολή πρώτης προτίμησης του. Το πρόβλημα του μεγάλου ποσοστού γραπτών που βαθμολογούνται «κάτω από τη βάση» (78% στη Φυσική και 73% στα Μαθηματικά Τεχνολογικής) στις πανελλήνιες εξετάσεις είναι, κυρίως, πρόβλημα του εκπαιδευτικού συστήματος. Ενός συστήματος που οδηγεί στο μαζικό αποκλεισμό των περίπου μισών μαθητών από την τριτοβάθμια εκπαίδευση, αν συνυπολογίσουμε και αυτούς που πρόωρα αποκλείονται χωρίς να προλάβουν να δώσουν εξετάσεις.



Γιατί την επόμενη κιόλας μέρα δημοσιοποιήθηκε ότι το 13,1% των μαθητών στην Ελλάδα εγκαταλείπει το σχολείο πριν ολοκληρώσει τις σπουδές του, σύμφωνα με στοιχεία της... Ευρωπαϊκής Επιτροπής Στην Ευρωπαϊκή Ένωση ο αντίστοιχος μέσος όρος είναι 13,5%. Τα στοιχεία άλλης έρευνας σοκάρουν και αποκαλύπτουν το αποκρουστικό και ταξικό πρόσωπο της εκπαιδευτικής πολιτικής των κυβερνήσεων. 37.652 μαθητές κάθε χρόνο εγκαταλείπουν τα θρανία της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. (Κέντρο Ανάπτυξης Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΚΑΝΕΠ) της ΓΣΕΕ.



Έκτός σχολείου οι απόκληροι και οι αδικημένοι. Άλλα 130.000 παιδιά με προβλήματα αναπηρίας ή μαθησιακά δε θα βρούν θέση σε ειδικό σχολείο και θα ριχτούν στον …Καιάδα της αμορφωσιάς και της περιθωριοποίησης. Ένα νήμα φαίνεται να συνδέει τη σχολική πορεία πολλών παιδιών από τις «άγονες» και απομακρυσμένες περιοχές της χώρας, τις «μητροπόλεις» του τουρισμού, την Κρήτη, τα Δωδεκάνησα και τα Ιόνια νησιά και τις φτωχογειτονιές των μεγάλων αστικών κέντρων με τους χιλιάδες αλλοδαπούς και παλιννοστούνες, αλλά και τα Τσιγγανόπουλα που δεν πηγαίνουν καθόλου ή εγκαταλείπουν πρόωρα το υποχρεωτικό σχολείο σε ποσοστό 25-30%. Εδώ συγκεντρώνονται τα μεγαλύτερα ποσοστά μαθητικής διαρροής «αιχμαλωτίζοντας» έτσι το εκπαιδευτικό τους μέλλον και πληθαίνοντας τις στρατιές του αναλφαβητισμού και του κοινωνικού αποκλεισμού. Το τρίγωνο φτώχεια- ανεργία- πολιτιστική στέρηση οδηγεί στην πρόωρη εγκατάλειψη του σχολείου και στην εκπαιδευτική αποστέρηση. Η εγκατάλειψη του σχολείου είναι μια από τις πιο επώδυνες μορφές που παίρνει η ανισότητα, η φτώχεια και ο κοινωνικός αποκλεισμός αντανακλώντας τη διαίρεση της κοινωνίας σε τάξεις.

Το σχολείο όχι μόνο δε λειτουργεί σαν ο «Μέγας Εξισωτής», αλλά σαν «Μέγας Μηχανισμός Διαλογής». Έτσι αντί να βρει τις μεθόδους και τις τεχνικές που θα μεταδώσουν σ’ όλους τους μαθητές τις αναγκαίες γνώσεις, ασχολείται πώς θα εντοπίσει τους «ικανούς» και τους «ανίκανους». Οι εξετάσεις αποτελούν τον ορατό μηχανισμό της επιλεκτικής- απορριπτικής λειτουργίας του σχολείου. Μάλιστα οι μαθητευόμενοι μάγοι των εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων έχουν πετύχει ένα ακόμα θαύμα: ευκλότερα να παραπέμπεται ένας μαθητής στο Γυμνάσιο παρά στο Λύκειο!









ΣΥΝΤΑΓΕΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ ΚΑΙ ΑΜΑΘΕΙΑΣ

Πέρα από τον μαζικό αποκλεισμό των υποψηφίων, κυρίως από τις ασθενέστερες τάξεις και στρώματα και τις απομακρυσμένες περιοχές της χώρας, οι εξετάσεις επιβάλλουν έναν ολοκληρωτικό έλεγχο στην εκπαιδευτική διαδικασία από το Δημοτικό μέχρι το πανεπιστήμιο. Ειδικότερα ως «καλό» Λύκειο αναγορεύεται αυτό που μιμείται το φροντιστήριο. Αυτό δηλαδή που καλουπώνει και παραδίδει αποσπασματικές γνώσεις χρήσιμες για τις εξετάσεις. Το εξεταστικό σύστημα θέλει «καλά προετοιμασμένους υποψηφίους» που δεν είναι παρά ένα είδος «προσοντούχων αγραμμάτων» .Από πρόσφατη έρευνα πανεπιστημιακών προκύπτει ότι μόλις το 5% των φοιτητών μελετά με δημιουργική και κριτική σκέψη τη βιβλιογραφία. Η πλειονότητα παπαγαλίζει με βάση το μοντέλο των πανελληνίων εξετάσεων.

Με άλλα λόγια η εξετασιομανία που διαπερνά το εκπαιδευτικό σύστημα αποτελεί τη νεκρολογία της επαφής των μαθητών με την ουσία της γνώσης. Οι εξετάσεις γίνονται εργαλεία που μετατρέπουν τη διαδικασία της μόρφωσης σε εξάσκηση για το κυνήγι «χρήσιμων γνώσεων» που αποφέρουν βαθμούς. Γι αυτό και η φροντιστηριακή εκγύμναση κερδίζει έδαφος ως «σώμα και πνεύμα» στο σχολείο εκτρέποντας το εκπαιδευτικό έργο σε τεχνικές απομνημόνευσης πληροφοριών και όχι αναλυτική επεξεργασία της ύλης και δημιουργικής αφομοίωσης από τους μαθητές. Οι μαθητές «μαθαίνουν» τις σχολικές γνώσεις, αρκετοί περνούν με επιτυχία τις εξετάσεις, αλλά δεν τις κατανοούν. Δεν μπορούν να συνδέσουν τις επιμέρους γνώσεις από τα διάφορα μαθήματα προκειμένου να ερμηνεύσουν τον κόσμο στον οποίο ζουν. Επιδιώκεται έτσι να διαμορφωθεί ένας τύπος ανθρώπου και, κυρίως, εργαζομένου που πρέπει να είναι ευέλικτος και προσαρμόσιμος στις αλλαγές στην αγορά εργασίας και κυρίως παραγωγικός και πειθήνιος.



Στο εξεταστικοκεντρικό σχολείο το εκπαιδευτικό έργο υποτάσσεται σε μια «τεχνολογία» των εξετάσεων και η μαθησιακή διαδικασία κινδυνεύει να συντριβεί στις Συμπληγάδες των παραδοσιακών και εκσυγχρονισμένων μορφών αξιολόγησης. Μέσα από την εξετασιομανία που διαπερνά το Λύκειο, όλο το πρόγραμμα δεν αποτελεί παρά τη «νεκρολογία» της επαφής του μαθητή με την ουσία της γνώσης.

Η κυρίαρχη πολιτική αποδομώντας το δημόσιο σχολείο προκρίνει ένα σχολείο επιλεκτικό και υποταγμένο στους νόμους της αγοράς.Για την κυρίρχη πολιτική ζητούμενο σήμερα είναι το «λίφτινγκ» του εξεταστικού συστήματος. Όμως σήμερα περισσότερο από ποτέ άλλοτε έχουμε ανάγκη από ένα σχολείο που να αγκαλιάζει όλα τα παιδιά χωρίς αποκλεισμούς και διακρίσεις, όπου πρωταρχική σημασία έχει ο πνευματικός εξοπλισμός των μαθητών, η καλλιέργεια «ελεύθερων και δημοκρατικών πολιτών», έτσι ώστε να μπορουν να αντιμετωπίσουν κριτικά την κοινωνία με την ενεργή συμμετοχή τους και παρέμβαση σ ΄ όλα τα επίπεδα της κοινωνικής δραστηριότητας.