Για τους μαθητές που χάσανε τους γονείς τους στην διάρκεια της πανδημίας - Γράφει ο Γιώργος Τριανταφύλλου, μαθητής της Γ' Λυκείου
Είχα αποφασίσει να απέχω απ’ την αρθρογραφία το τελευταίο διάστημα λόγω του ότι είμαι Γ’ λυκείου και συγγράφω και ένα βιβλίο.
Στο κείμενο αυτό όμως θα σας κάνω μια έκκληση.
Υπάρχουν παιδιά τα οποία την φετινή χρονιά 2020-21, προετοιμάζονται για πανελλήνιες και η πανδημία τους έχει χτυπήσει. Έχουν νοσήσει από covid και έχασαν το κουράγιο τους, νόσησαν οι δικοί τους, δεν θα σταθώ αποκλειστικά σε αυτό όμως.
Υπάρχουνε παιδιά τα οποία έχασαν τον έναν ή και τους δύο γονείς τους στην διάρκεια αυτού του έτους, γίνονται αδύναμα σε μια «άγρια δύση». Καλούνται να παλέψουν με την απώλεια. Να παλέψουνε με τις ψυχολογικές επιπτώσεις που αυτήν αφήνει και εννοείται με την εισαγωγή τους σε μια Α’ σχολή. Αν αποτύχουν, θα στιγματιστούν εκ νέου. Δεν έχουν το κουράγιο να δουλέψουνε όσο εμείς και για αυτό χρειάζονται μια ώθηση.
Αν πάρουν την κατάλληλη ώθηση απ’ το σχολείο και τις ρυθμίσεις του υπουργείου παιδείας θα μπορούν να προσηλωθούν πιο εύκολα σε έναν στόχο. Θα καταφέρουν χωρίς να λοξοδρομήσουν - η απώλεια μαζί με την αποτυχία εισαγωγής σε ένα ΑΕΙ που σε αυτό μπορούν να δούνε νέες παραστάσεις αλλά και να πραγματοποιήσουν ένα όνειρο τους, θα τους καταβάλλουν ακόμα παραπάνω- να έχουν λόγο για το μέλλον τους.
Το σχολείο πάλι, δεν μπορεί να τους παρέχει όσα χρειάζονται. Ένας διευθυντής ή ένας εκπαιδευτικός σύλλογος δεν είναι σούπερ ήρωες αλλά απλοί άνθρωποι. Δεν είναι σε θέση τα άτομα αυτά να κρατήσουν όρθιο τον εαυτό τους και για αυτό χρειάζεται από την πολιτεία να τους δώσει κίνητρα να ορθοποδήσουν.
Για αυτό καλώ όποιον έχει στο σχολικό του περιβάλλον μαθητές σε παρόμοια κατάσταση, να μου στείλει στο παρακάτω e-mail την περίπτωση ώστε να συγκεντρώσουμε πλήθος αυτών και να το παραδώσουμε στους αρμόδιους ώστε να υπάρξει μια τροπολογία.
Μια τροπολογία που θα διευκολύνει την εισαγωγή τους σε ΑΕΙ αλλά και θα τους στηρίξει όσο χρειάζονται. Όσο χρειάζονται ώστε να μην παραιτηθούν. Πρέπει να τους βοηθήσουμε να ξεκινήσουν από μια νέα αφετηρία. Ας μην τους αφήσουμε στην τύχη τους. Μας χρειάζονται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου