«Εάν ακολουθούμε και τις οδηγίες αλλά ταυτόχρονα ασκούμε το μυαλό μας με όλα τα παραπάνω, πιστεύω ότι και από αυτή την κρίση θα βγούμε αλώβητοι, αλλά ταυτόχρονα θα βγούμε και σοφότεροι και δημοκρατικότεροι»
Εδώ και περίπου ένα μήνα από το κλείσιμο των σχολείων είμαι μουδιασμένη. Δεν ξέρω τι να σκεφτώ. Είμαι κλεισμένη με την οικογένειά μου μέσα στο σπίτι και αρχικά αφέθηκα να απολαμβάνω αυτό το γεγονός, κρύβοντας ακόμα και από τον εαυτό μου τον φόβο και την ανησυχία που κάθε λογικό άτομο νιώθει αυτές τις ημέρες. Να ρουφάω κάθε στιγμή αλληλεπίδρασης με τα αγαπημένα μου πρόσωπα. Ένα πράγμα που μας έλειπε έως τώρα, λόγω του έντονου ρυθμού της ζωής μας. Δηλαδή εργασία, δουλειές του σπιτιού, δραστηριότητες, φροντιστήρια και πάσης φύσεως υποχρεώσεις κοινωνικές και επικοινωνιακές.
Το αρχικό αυτό μούδιασμα άρχισε να το διαδέχεται μία διάθεση ενδοσκόπησης. Μία διάθεση ανακάλυψης του εαυτού μου, στο μέτρο του αν τον αγαπώ, τον ανέχομαι ή τον απεχθάνομαι. Κατά την διάρκεια αυτής της διαδικασίας χτύπησε το πρώτο καμπανάκι: Μήπως τελικά ο αυτοπεριορισμός στο σπίτι είτε μόνος σου είτε αποκλειστικά με τα μέλη της οικογενείας σου σε κλείνει περισσότερο στον εαυτό σου και σε καθιστά ανυπεράσπιστο δέκτη οποιουδήποτε είδους εξωτερικού ερεθίσματος.
Εκπαιδευτικοί γίνετε ένα με τον ηλεκτρονικό υπολογιστή και παραδώστε μαθήματα χωρίς να έχετε άμεση επαφή με τους μαθητές σας.
Ιερείς κλείστε τους ναούς κάθε λατρείας και εκσυγχρονίστε τη λειτουργία σας. Δεν χρειάζεται να κοινωνούμε τον ζώντα Θεό αλλά τον ψηφιακό.
Επιστήμονες του λόγου, των θεωρητικών και ανθρωπιστικών επιστημών, νομικοί, κοινωνιολόγοι, πολιτικοί επιστήμονες και ψυχολόγοι των κοινωνικών συνόλων και της μάζας, περιοριστείτε στον ατομικό σας αυτοπεριορισμό. Δεν χρειάζεστε, γιατί δεν προβλέπεται πια η αμφισβήτηση και η ανταλλαγή απόψεων. Δεν ενδείκνυται η προσωπική δια ζώσης επαφή. This is emergency.
Ποιος μπορεί να μας διαβεβαιώσει ότι μετά από κάποιο χρονικό διάστημα τα μηνύματα που θα λαμβάνουμε στους δέκτες μας τηλεοπτικούς και ψηφιακούς θα είναι πραγματικότητα;
Συγνώμη ίσως ξέφυγα. Δεν επιθυμώ και δεν θέλω να παρεξηγηθώ και να θεωρηθεί ότι αντιλέγω σε όλα όσα συστήνουν οι επιστήμονες και οι κρατούντες. Η υγεία μας σίγουρα προηγείται. Δεν αμφιβάλλω καθόλου πως ο τρόπος που μας επιβάλλουν να ζούμε, επιβάλλεται για να ξεπεράσουμε αυτή την κρίση. Για αυτό μένουμε σπίτι.
Όμως δεν μένουμε σπίτι σαν ψυχρά ρομπότ και άκριτοι δέκτες. Μένουμε σπίτι ως σκεπτόμενα όντα, άνθρωποι εγκεφαλικοί, πνευματικοί και όχι ρηχοί και ανενεργοί ψυχί τε κι σώματι. Μένουμε σπίτι για να δούμε το μέλλον μας με επίκεντρο εμάς, τον άνθρωπο και όχι την μηχανή. ΔΗΛΑΔΗ:
ΝΑΙ χρησιμοποιούμε στην διδασκαλία τις τελευταίες τεχνολογικές εξελίξεις μόνο ως βοηθό της εκ του σύνεγγυς εκπαίδευσης, στην οποία δίνουμε πάντα την πρώτη θέση.
ΝΑΙ εξασκούμε τα θρησκευτικά και λατρευτικά μας καθήκοντα σε κάθε Θρησκεία με γνώμονα την πνευματική διάσταση και όχι την υλική.
ΝΑΙ ακολουθούμε τις οδηγίες, αλλά δίνουμε βήμα και ακούμε και διαβάζουμε επιστήμονες του λόγου, της κοινωνίας και της πολιτικής, τους αφήνουμε να εκφράσουν τις απόψεις τους, μόνο και μόνο για να μένουμε κοντά στις αρχές της Δημοκρατίας και της Ηθικής.
Εάν ακολουθούμε και τις οδηγίες αλλά ταυτόχρονα ασκούμε το μυαλό μας με όλα τα παραπάνω, πιστεύω ότι και από αυτή την κρίση θα βγούμε αλώβητοι, αλλά ταυτόχρονα θα βγούμε και σοφότεροι και δημοκρατικότεροι. Ευκαιρία να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι. Το μέλλον είναι η ενσυνείδητη Δημοκρατία και όχι η τηλεδικτατορία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου