Alfavita
Επιστολή μαθητή Λυκείου στο alfavita.gr
Κυρία Υπουργέ,
Ο αιώνας μας, ένας αιώνας τεχνοκρατίας, παγκοσμιοποίησης και υλικού ευδαιμονισμού κληροδότησε στον ελληνικό λαό τίποτα παρά μόνο περισσότερες ευκαιρίες για να αποδείξει πόσο αναίσθητος είναι προς τα ίδια του τα μέλη. Ο ίδιος πολιτισμός που δίδαξε τον κόσμο για αξίες και ηθική, να σκέφτεται και να ερμηνεύει τον κόσμο ελεύθερα και να εκφράζεται με μια, αν όχι την, πιο τιμημένη γλώσσα στον κόσμο είναι ο ίδιος που γέννησε τους Εφιάλτες του.
Και πρέπει να πω ότι είμαστε τρομοκρατημένοι για το μέλλον μας και σας παρακαλάμε για κατανόηση.
Δεν έχω εμπειρία με προηγούμενες χρονιές, αλλά μου αρέσει να ψυχαγωγώ την ιδέα ότι η γενιά του ’02 ήταν αρκετά άτυχη. Το χειρότερο φέτος δεν πιστεύω ότι ήταν η έλλειψη καθηγητών μέχρι και τα Χριστούγεννα, η καθυστερημένη ανακοίνωσης της εξεταστέας ύλης, η σωρεία δικαιολογημένων καταλήψεων και η λιγότερο από ιδανική συνοχή των σχολικών βιβλίων μας. Το χειρότερο είναι ότι μετά από όλα αυτά εμείς καλούμαστε να επιστρέψουμε στα θρανία για να γράψουμε για το τι ΘΑ κάνουμε για να φέρουμε την «αλλαγή», ενώ τα άτομα που μπορούν να την φέρουν από τώρα μας αγνοούν. Θα κριθούμε στην δυνατότητα μας να επωμιστούμε το ίδιο το έθνος που μας ακυρώνει και λαμβάνει αποφάσεις με τις οποίες δεν συμφωνούμε και είναι συχνά καθαρά εις βάρος μας (εξού και οι δικαιολογημένες καταλήψεις. Για αναφορά, στο βιβλίο της Πολιτικής Παιδείας μαθαίνουμε ότι είναι επιτακτική η επανάσταση του λαού σε περίπτωση που το κράτος ξεκινήσει να παρακμάζει).
Δεν είναι όμως η παραλογία των συνθηκών μας που με έκανε να γράψω αυτό το γράμμα. Σίγουρα την έχουμε άσχημα αλλά καταλαβαίνω ότι δεν είναι εύκολο για τον οποιοδήποτε σε θέση δύναμης να μάθει να χειρίζεται καταστάσεις πρωτόγνωρες για όλη την ανθρωπότητα. Φέρετε ευθύνες και κάθε απόφασή σας πρέπει να είναι υπολογισμένη. Τα συναισθήματα μου είναι αρνητικά για το που οδηγείται γενικότερα το σύστημα.
Η γνησιότητα της γενιάς μου έχει πεθάνει. Και δολοφονήθηκε όχι από τα δυσφημισμένα ΜΜΕ, την προώθηση κακών προτύπων ή την υποβάθμιση της ποιότητας της ψυχαγωγίας, αλλά από το χέρι του εκπαιδευτικού συστήματος. Το ίδιο το χέρι που είναι υπεύθυνο να μας ταΐζει αξίες είναι εκείνο που συγχρόνως τραβάει την σκανδάλη στα όνειρα μας. Από το σύστημα που αντί να μας αναγνωρίσει εμάς τους μαθητές ως τους σκοπούς του, μας μαθαίνει να βάζουμε το κεφάλι κάτω και να αφιερώνουμε ένα χαζό ποσοστό του χρόνου μας για μια ευκαιρία θέσης εργασίας, για μια θεωρητική δουλειά που εύλογα δεν μπορούμε να γνωρίζουμε από τα 18, που για να είμαστε ειλικρινής, ενδεχομένως να μην είναι καν στην χώρα μας.
Τώρα που τελείωσε ουσιαστικά η χρονιά μπορώ να πω ότι δεν γνωρίζω τους συμμαθητές μου. Στην εφηβεία είναι αναμενόμενη η απότομη αλλαγή προσωπικότητας όσο ο νέος μαθαίνει τον κόσμο ,αλλά εγώ δεν μπορώ να σας πω κάτι για αυτούς όπως και αυτοί δεν έχουν να πουν τίποτα για τους εαυτούς τους. Έχουμε οδηγηθεί να ανακυκλώνουμε τα ίδια αστεία και αναμνήσεις από τα προηγούμενα χρόνια στα γελοία μικρά διαλλείματα που μας επιτρέπει το σχολείο, γιατί από τότε που ξεκίνησε η 3η λυκείου το μόνο που κάνουμε είναι να τρώμε, να διαβάζουμε και αν έχουμε χρόνο να πάμε τουαλέτα και άντε και να κοιμηθούμε. Δεν βάζω και εμένα στο σύνολο γιατί το σχολείο δεν μου έμαθε ποτέ να διαβάζω, άρα κάπως την παλεύω και εγώ, αλλά προφανώς για να το διαβάζετε αυτό, ε δεν μπορώ να νικάω και πάντα.
Καταλήγοντας:
Δεν θέλω να μεγαλώσω σε έναν κόσμο που δεν θα έχω την άνεση να γνωρίσω το παιδί μου, γιατί θα είμαι πολύ απασχολημένος με την δουλειά μου. Επίσης, δεν θέλω το παιδί μου να μεγαλώσει σε έναν περιβάλλον όπου και ούτε αυτοί γύρω του δεν γνωρίζουν τους γονείς τους. Θέλω να ζω σε ένα κράτος που με σέβεται όπως και εγώ, που να λειτουργεί σαν μια πύλη για τον πολιτισμό που κληρονόμησα και να ευνοεί το δρόμο για τα όνειρά μου, που είναι όσο μεγάλα όσο επιθυμώ εγώ και όχι εκείνο. Εν ολίγοις, θέλω να νιώθω ότι και εμείς οι απλοί πολίτες μπορούμε να ζούμε σε αυτόν τον κόσμο, είναι πολύ;
Με όλο τον σεβασμό,
Ο Επιμελητής των Απουσιολόγων του 3ου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου