Alfavita
«Σας παρακαλώ, μην ακυρώνετε την προσπάθεια μας, ακούστε και κατανοείστε την αγωνία μας. Ζητάμε πολλά;»
Μία ακόμα επιστολή μαθήτριας της Νέας Σμύρνης για το ζήτημα των πανελλαδικών εξετάσεων, μετά τις έκτακτες συνθήκες που έχουν προκύψει λόγω κορονοϊού, λαμβάνει το alfavita.gr.
Η μαθήτρια της Γ' Λυκείου εκθέτει τους προβληματισμούς της για το ζήτημα της διεξαγωγής των πανελλαδικών, καθώς και την άγνοια που επικρατεί γύρω από τη νέα ημερομηνία και την ύλη την οποία δεν ειναι πλέον δεδομένη.
Με αφορμή παρόμοιες επιστολές συνομηλίκων μου και σχόλια χρηστών στις σχετικές δημοσιεύσεις, αποφάσισα κι εγώ να πάρω θέση στο ζήτημα και να προσπαθήσω να καταδείξω τι βιώνουμε εμείς, η γενιά του '02, τουλάχιστον από την δική μου οπτική.
Σε ορισμένους φαίνεται γελοίο, αφελές και παιδιάστικο ενώ όλα γύρω μας καταρρέουν και βρισκόμαστε σε περίοδο παγκόσμιας κρίσης, να καθόμαστε να αγχωνόμαστε για τις πανελλαδικές. Ίσως ναι σε έναν βαθμό να είναι. Ωστόσο, έχουμε κάθε δίκιο να θυμωνούμε με το πως έχει εξελιχθεί αυτή η χρονιά για εμάς. Όχι μόνο άλλαξε ο τρόπος εξέτασης των μαθημάτων και αυξήθηκε δραματικά η ύλη, αλλά φτάσαμε τώρα, 2 μήνες πριν τις εξετάσεις, να μη γνωρίζουμε όχι μόνο πότε θα δώσουμε αλλά και την ίδια την ύλη, η οποία μέχρι πρότινος ήταν δεδομένη.
Δεν είναι τόσο ασήμαντο όσο πολλοί θα πιστεύετε. Η αλήθεια είναι πως, για μεγάλο μέρος των μαθητών, η όλη κατάσταση έχει αλλάξει τελείως την καθημερινότητα μας. Πολλοί από εμάς δυσκολευόμαστε να συγκεντρωθούμε και να διαβάσουμε όπως πρέπει, το πρόγραμμα του ύπνου μας έχει διαταραχθεί πλήρως, αφού πλέον δεν υπάρχει ο παράγοντας της κούρασης. Δεν υπάρχει τίποτα που να θυμίζει την καθημερινότητα μας προ καραντίνας, όμως όλοι μας λένε "Η ζωή πρέπει να συνεχιστεί κανονικά, όπως πριν". Μα αυτό είναι αδύνατο!
Μέχρι τώρα στερηθήκαμε βόλτες, φίλους, αγώνες, προπονήσεις, ύπνο. Κάναμε ο καθένας από μια παραχώρηση, μια θυσία, βάλαμε ένα μέρος της ζωής μας σε παύση ολίγων μηνών. Κι αυτό γιατί; Για να έρθουν τώρα κάποιοι από πάνω μας και να μας πουν ότι είμαστε αχάριστοι, υπερβολικοί, εγωιστές, επειδή σκεφτόμαστε τον κόπο που κάναμε και συνεχίζουμε να κάνουμε;
Η ζωή μας δεν είναι καθόλου ίδια. Και ο φόβος αρκετών από εμάς είναι μήπως με όλη την κατάσταση δεν μπορέσουμε να ανταπεξέλθουμε όπως πρέπει, μήπως η όλη μας προσπάθεια πάει χαμένη μέσα σε λίγες εβδομάδες καραντίνας. Έχουμε τόσο άγχος, πίεση και φόβο. Φόβο για το τι θα ακολουθήσει. Να είστε σίγουροι ότι γνωρίζουμε τι συμβαίνει γύρω μας, διαβάζουμε, ενημερωνόμαστε, πατάμε στη γη, σε αντίθεση με όσα ορισμένοι πιστεύουν,και αναγνωρίζουμε πως το ζήτημα που μας απασχολεί δεν είναι το πιο σημαντικό. Ξέρουμε πως οι επιπτώσεις στην οικονομία θα είναι τεράστιες και πολλές οικογένειες θα πληγούν σημαντικά. Όχι δεν πετάμε στο συννεφάκι μας. Στεκόμαστε στα πόδια μας και προσπαθούμε να ισορροπήσουμε το άγχος μας, ανάμεσα στην αβεβαιότητα και την πίεση των πανελληνίων και στο φόβο για τον "πόλεμο" κατά του ιού.
Το μόνο που θέλουμε είναι να αναγνωρισθεί από την κυβέρνηση, το υπουργείο παιδείας, αλλά και από το σύνολο των πολιτών, πως προσπαθούμε, αγχωνόμαστε, φοβόμαστε. Θέλουμε απλώς να γνωρίζουμε πως οι κόποι μας δεν πάνε χαμένοι. Και ναι, προφανώς θέλουμε μείωση της ύλης, όμως μια απλή δήλωση δεν μας αρκεί, δεδομένου ότι δεν μπορούμε να γνωρίζουμε ακόμα την ημερομηνία των εξετάσεων. Χρειαζόμαστε,όμως, μια οριστική, έγκυρη απόφαση,για να γνωρίζουμε πώς να πορευθούμε.
Σας παρακαλώ, μην ακυρώνετε την προσπάθεια μας, ακούστε και κατανοείστε την αγωνία μας. Ζητάμε πολλά;
Μαθήτρια λυκείου της Νέας Σμύρνης
*Τα στοιχεία της μαθήτριας βρίσκονται στη διάθεση του alfavita.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου