Εικόνες και μνήμες μιας αλλης εποχης.
Αναμνήσεις;;;
ΤΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ ΕΡΒΙΕΛΑ
Για δες ετούτα τα παιδιά
τούτα τα πιτσιρίκια
που έθρεψαν το σώμα τους
με μούρα και φιρικια
παλιά δεν είχαν κινητά
ούτε και WIFI
και έψαχνε κάθε παιδί
κάτι να βρει να φάει
εις το σχολιο
πηγαίναμε
με ρούχα Μπαλωμένα
ο δάσκαλος εξέσπαγε
στα νεύρα του με μένα
με έβλεπε που έγραφα
Ποιήματα στη πλάκα
μπροστά σε άλλους μαθητές
Μ, αποκαλούσε βλάκα
μια μέρα με συγκίνησε
ένα φτωχό παιδί
ήθελε στην παρέλαση
μαζί με μας να βγεί
όμως δεν είχαν χρήματα
Παπούτσια να του πάρουν
του γιού τους τ,αναφηλητα
κοίταζαν να καλμάρουν
βλέποντας τον συμμαθητή
εύρηκα κάποια λύση
και είπα στον Χαράλαμπο να με ακολουθήσει
επήγα με στο σπίτι μου
και πήρα τα πινελα
στα πόδια του ζωγράφισα
παπούτσια
ΕΡΒΙΕΛΑ
το τι χαρά του έδωσα
κόντεψε να τα χάσει
και βρέθηκε εις στο σχολειο
κι,αυτός να παρελάσει
κανένας δεν κατάλαβε
του Μπάμπη τις πατούσες
με βήμα και με τσαχπινια
στο δρόμο περπατούσε
πρόσεχε τα ποδαρια του
μη τύχει και βραχουνε
κι,αρχίσουν οι νερομπογιές
απ,τις πατούσες βγούνε
Αυτό στ, αλήθεια έγινε
στη φτωχογειτονιά μου
τα πόδια του Χαράλαμπου
τα ένιωθα δικά μου
όταν τα εζωγράφιζα
θυμάμαι τα κορδόνια
Με φέρανε πάλι Ξανά
στα παιδικά μου χρόνια
αν έβλεπε ο δάσκαλος
του Μπάμπη τα παπούτσια
θα μετραγα στο πρόσωπο
δεκάδες τα χαστούκια..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου