Σχολείο δύο ταχυτήτων. Tης Μαρίας Τσαγκαράκη
Σχολείο δύο ταχυτήτων.
Η επιστολή
Αξιότιμοι Κύριοι,
Ονομάζομαι Μαρία Τσαγκαράκη και είμαι 36 ετών. Φέτος για δεύτερη χρονιά προετοιμάστηκα για τις πανελλήνιες εξετάσεις των ΕΠΑΛ με στόχο το ΤΕΙ Κοινωνικής Εργασίας Αθήνας. Στις 29-5 και 3-6 εξετάστηκα στην Έκθεση και στα Μαθηματικά, όμως αμέσως μετά νοσηλεύτηκα στο νοσοκομείο Σωτηρία με οξεία αναπνευστική ανεπάρκεια (πνευμονία). Όπως αντιλαμβάνεστε η συμμετοχή μου στα δύο επόμενα μαθήματα (μαθήματα ειδικότητας) ήταν απολύτως αδύνατη. Ύστερα από επικοινωνία με το Υπουργείο Παιδείας ενημερώθηκα ότι δεν προβλέπονται Επαναληπτικές Πανελλήνιες για τα ΕΠΑΛ, όπως ισχύει για τους μαθητές των γενικών και των εσπερινών λυκείων. Αυτό μου στέρησε τη δυνατότητα να ολοκληρώσω τις εξετάσεις μου.
Η προσπάθειά μου για εισαγωγή στο ΤΕΙ Κοινωνικής Εργασίας ξεκίνησε πέρυσι και ήταν επιτυχής. Πέρασα στην Κρήτη αλλά η οικονομική κατάσταση και η εργασία μου δεν μου επέτρεψαν να παρακολουθήσω τη σχολή. Μετά την απόρριψη της αίτησής μου για μεταγραφή αποφάσισα να ξαναπροσπαθήσω φέτος, αλλά προφανώς η τύχη και το Υπουργείο Παιδείας δεν ήταν με το μέρος μου. Για του χρόνου ούτε λόγος, αφού η ειδικότητά μου, ο τομέας Υγείας και Πρόνοιας, καταργήθηκε…
Αναρωτιέμαι λοιπόν… Γιατί οι μαθητές των ΕΠΑΛ δεν έχουν το δικαίωμα να αρρωστήσουν ή να έχουν ένα ατύχημα, όπως οι μαθητές των γενικών και των εσπερινών λυκείων; Γιατί το εκπαιδευτικό σύστημα αποδεικνύει για άλλη μια φορά ότι πρόκειται για σχολεία και μαθητές δύο ταχυτήτων;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου