δίκτυο για τα δικαιώματα των μαθητών

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ – ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΤΟ ΔΙΔΑΚΤΙΚΟ ΕΡΓΟ ΚΑΙ ΔEONΤOΛOΓΙA

Μια ερμηνευτική προσέγγιση – πρόταση

του Κώστα Ανθόπουλου Αντιπροέδρου Α’ Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Θεσσαλονίκης

Πριν λίγες μέρες έκανε το γύρο του διαδικτύου ανακοίνωση – δημοσίευση εκπαιδευτικού μουσικής αναφορικά µε περιστατικό που σημειώθηκε σε Δημοτικό Σχολείο της Θεσσαλονίκης και αφορούσε τη διδασκαλία του γνωστού τραγουδιού του Μάνου Χατζιδάκη σε στίχους Νίκου Γκάτσου Ό Κεμάλ'.

Η παραπάνω ανακοίνωση, αποτέλεσε αντικείμενο ποικιλότροπων
σχολίων και δημοσιευμάτων και απασχόλησε έντονα τον ημερήσιο τύπο (ρεπορτάζ εφημερίδα "ΤΑ ΝΕΑ" στις 31-5-2013) και την εκπαιδευτική κοινότητα. Τα όσα αναφέρονται για το παραπάνω περιστατικό δεν μπορεί κανείς να ισχυριστεί ότι έπεσαν ως κεραυνός εν αιθρία αφού και στο παρελθόν έχουν καταγραφεί ανάλογες παρεμβάσεις κυρίως στη διδασκαλία μαθημάτων Ιστορίας και Γλώσσας στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση καθώς και στον τρόπο διοργάνωσης σχολικών γιορτών, προκαλώντας ποικίλες αντιδράσεις στον εκπαιδευτικό κόσμο. Είναι αλήθεια επίσης ότι τα τελευταία χρόνια σύμφωνα µε αναφορές εκπαιδευτικών οργανώσεων έχουν σημειωθεί και ορισμένα μεμονωμένα περιστατικά
διακοπής της εκπαιδευτικής διαδικασίας από εξωσχολικούς παράγοντες
(επεισόδια αυτοδικίας, καταστροφές και λεκτικές επιθέσεις).

Εφόσον επαληθευθούν τα όσα αναφέρονται στα παραπάνω ρεπορτάζ της εφημερίδας τα ΝΕΑ (έχει ξεκινήσει έρευνα από το ΥΠ.Π.Θ.Π.Α) προκύπτουν µια σειρά από ζητήματα που συνδέονται µε την παιδαγωγική ελευθερία στο σχολείο, την εκπαιδευτική δεοντολογία όσο και την αναζήτηση αποτελεσματικής αντιμετώπισης έκτακτων πιεστικών καταστάσεων. Είναι σαφές ότι ζητούμενο είναι και καθόλου αυτονόητη, όπως έχουν διαμορφωθεί οι καταστάσεις, η αποδυνάμωση εξωθεσμικών επιρροών και αναρμόδιων παραγόντων που επιδιώκουν την επιβολή των δικών τους θέσεων και αντιλήψεων στο σχολείο.

Με βάση όλα τα παραπάνω πρώτα επιβάλλεται πάνω απ' όλα να
αναζητηθούν και να ερμηνευτούν οι λόγοι και τα βαθύτερα αίτια ενθάρρυνσης
και παρότρυνσης στην εκπαιδευτική διαδικασία τέτοιων παρεμβάσεων – καταστάσεων .που κατά τη γνώμη µας οφείλονται:

α) Στην κυριαρχία ενός κλίματος γενικευμένου λαϊκισμού που επιτρέπει να εμφανίζονται φαινόμενα μονομερών προσεγγίσεων, κύριο χαρακτηριστικό των οποίων είναι η θεώρηση ότι ο καθείς μπορεί να λέει και να πράττει ό,τι θέλει, όποτε θέλει, ακόμα και αυθαίρετα και να μετατρέπει το σχολείο σε πεδίο άγονων συγκρούσεων και ιδεοληψιών που οδηγούν στην ακύρωση της
παιδαγωγικής διαδικασίας και του ρόλου του εκπαιδευτικού.

β) Στην έλλειψη ουσιαστικής λειτουργίας συντεταγμένων θεσμικών οργάνων που έχουν την ευθύνη παιδαγωγικής λειτουργίας στο σχολείο και τη
διαχείριση κρίσεων.

γ) Απουσία κουλτούρας διαλόγου και επικοινωνίας και κλίματος εμπιστοσύνης μεταξύ όλων των εμπλεκόμενων φορέων, γονέων, μαθητών και
εκπαιδευτικών.

δ) Την προσπάθεια ικανοποίησης και αποδοχής ιδεών και προσεγγίσεων που βρίσκουν ευνοϊκό έδαφος στα κυρίαρχα μέσα μαζικής επικοινωνίας αλλά και σε μηχανισμούς πολιτών που θέλουν µε τρόπο επιβλητικό να κάνουν διακριτή και έντονη την παρουσία τους στο χώρο της εκπαίδευσης.

ε) Την συνεχή υποβάθμιση του κύρους του εκπαιδευτικού έργου και του εκπαιδευτικού που δεν έχει µόνο οικονομική διάσταση αλλά πολύ
περισσότερο κοινωνική και ηθική.

Για να αντιμετωπιστούν και να αποφευχθούν στο άμεσο μέλλον τέτοιου
είδους παρεμβάσεις είναι απαραίτητο-να ενκαταληφθεί κάθε λογική εμπαθών
προσεγγίσεων και ιδιόμορφων φανατισμών, και να επικρατήσουν για τη
διαχείριση των εκπαιδευτικών θεμάτων στην πατρίδα µας θέσεις και
αντιλήψεις που στηρίζονται στις ανθρωπιστικές αξίες µε προσήλωση στις
αρχές της αλληλεγγύης, της συνεργατικότητας και της δημιουργικής έκφρασης
και απελευθέρωσης των ικανοτήτων και των δυνατοτήτων των πραγματικών
υποκειμένων στην εκπαίδευση που είναι οι μαθητές και οι εκπαιδευτικοί.

alfavita