Αγαπητοί γονείς.
Επιχειρούμε μ’ αυτήν την επιστολή μια άμεση επικοινωνία μαζί σας για να σας ενημερώσουμε για τη δική μας οπτική γωνία για όσα συμβαίνουν στο χώρο στης δημόσιας εκπαίδευσης.
Είστε και είμαστε μάρτυρες μιας ολομέτωπης επίθεσης της κυβέρνησης ενάντια σ’ οποιοδήποτε δημόσιο αγαθό. Η κατάρρευση των ασφαλιστικών ταμείων και της περίθαλψης, η κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων , η μείωση μισθών και συντάξεων, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, η καλπάζουσα ανεργία στους νέους (65%), μετανάστευση δείχνουν του λόγου το αληθές. Η λογική είναι: οτιδήποτε δημόσιο κοστίζει, άρα ή καταργείται ή ιδιωτικοποιείται ή δεν το χρηματοδοτούμε κι υποβαθμίζεται.
Η πολιτική αυτή στη δημόσια εκπαίδευση υλοποιείται με συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολικών μονάδων, συρρίκνωση της χρηματοδότησης των σχολείων, στρίμωγμα 27 μαθητών σε μια αίθουσα (κατά παράβαση των στάνταρντ του ΟΣΚ) και αυθαίρετη μετακίνηση των μαθητών που περισσεύουν σ΄ άλλο σχολείο ώστε να μειωθούν ο αριθμός των τμημάτων, κατάργηση ή υποβάθμιση ενισχυτικών δομών (Π.Δ.Σ., τμήματα ένταξης, ειδική αγωγή).
Επιπλέον η καθημερινότητα της εκπαιδευτικής διαδικασίας περιλαμβάνει κακογραμμένα βιβλία, αναλυτικά προγράμματα σπουδών χωρίς συνοχή και συνέχεια, που αλλάζουν κατά τη βούληση του κάθε υπουργού, ενώ το περιεχόμενό τους δεν λαμβάνει υπόψη τις πραγματικές ανάγκες της κοινωνίας, αλλά των επιχειρήσεων (βλ. μαθητεία στα ΕΠΑΛ δηλ. μετατροπή των μαθητών και των αποφοίτων της τεχνικής εκπαίδευσης σε φτηνό εργατικό δυναμικό). Κι ακόμα προσθέτουν κι αφαιρούν ώρες διδασκαλίας από τα διάφορα μαθήματα χωρίς προηγούμενη μελέτη στόχων και συνεπειών ή πιλοτική εφαρμογή, ενώ αλλάζουν τη δομή ολόκληρου σχολείου (ως το1998 ΤΕΛ-ΤΕΕ, από το 1998 γίνεται ΤΕΕ, το 2006 διαχωρίζεται σε ΕΠΑΛ – ΕΠΑΣ, ενώ σήμερα αναμένουμε το Τεχνολογικό Λύκειο) χωρίς να σταματήσουν να υποβαθμίζουν την τεχνική εκπαίδευση. Προκρίνουν δε ένα σχολείο – εξεταστικό κέντρο, στο οποίο οι μη προνομιούχοι οικονομικά και κοινωνικά μαθητές χωρίς βοήθεια αποτυγχάνουν, χρεώνονται προσωπικά την αποτυχία και οδηγούνται στην πρόωρη εγκατάλειψη του σχολείου, ενώ ο ανταγωνισμός κυριαρχεί (βλ. πανελλαδικές).
Τις συνέπειες όλων αυτών η κυβέρνηση τις χρεώνει στην «ανικανότητα» των καθηγητών, μολονότι αυτοί υποχρεούνται ως υπάλληλοι να εκτελέσουν ειλημμένες αποφάσεις για τις οποίες ουδέποτε ερωτήθηκαν. Επιπλέον υπήρξαν κι οι ίδιοι θύματα της πολιτικής που ήδη περιγράψαμε, με αποκορύφωμα την πρόσφατη αύξηση του ωραρίου τους, η οποία ως άμεση συνέπεια έχει χιλιάδες απολύσεις (ήδη 10 χιλιάδες αναπληρωτές εκπαιδευτικοί οδηγούνται από τώρα στην ανεργία), υποχρεωτικές μετακινήσεις, καταρράκωση της όποιας ελπίδας των νεότερων συναδέλφων για διορισμό, απώλεια των εργασιακών δικαιωμάτων, που θα αποτελέσει αρνητική παρακαταθήκη για τη επόμενες γενιές. Ταυτόχρονα βρίσκονται αντιμέτωποι μ’ ένα μηχανισμό πειθαρχικών διώξεων ακόμα και (και κυρίως) για ζητήματα άσχετα με τη στάση τους στο σχολείο με τελικό στόχο την απόλυσή τους. Και το κυριότερο: οι δάσκαλοι, στους οποίους έχει ανατεθεί από το Σύνταγμα η διαμόρφωση ελεύθερων και δημοκρατικών προσωπικοτήτων με κριτική σκέψη και ηθική συγκρότηση, βρίσκονται σε επιστράτευση κατά παράβαση του Συντάγματος. Είναι τουλάχιστον οξύμωρο.
Σας καλούμε να αγωνιστούμε όλοι μαζί για να ανατρέψουμε αυτήν την πολιτική που στρέφεται ενάντια σ’ ολόκληρο τον ελληνικό λαό. Υπερασπιστείτε μαζί μας το δημόσιο σχολείο, διεκδικήστε το δικαίωμα στη δημόσια και δωρεάν παιδεία χωρίς εκπτώσεις και συμβιβασμούς.
Αίγιο, 19 Ιουνίου 2013,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου