Αθέατη (;) σφαγή 40.000 περίπου υποψηφίων στον βωμό της ιδιωτικοποίησης της εκπαίδευσης
Γιώργος ΚαββαδίαςΜέσα από τους κλαυθμούς και οδυρμούς για τις «χαμηλές επιδόσεις» των υποψηφίων και τις «χαμηλές βάσεις εισαγωγής» ακόμα και για τις κραταιές άλλοτε καθηγητικές σχολές κινδυνεύουμε να ξεχάσουμε τη μεγάλη σφαγή περίπου 40.000 υποψηφίων. Για την ακρίβεια αποκλείστηκαν 39.891 υποψήφιοι όλων των κατηγοριών από τον μηχανισμό των πανελλαδικών εξετάσεων που λειτουργεί ως ταξικός κόφτης για τα παιδιά των λαϊκών, κυρίως, τάξεων και στρωμάτων και των απομακρυσμένων περιοχών της χώρας. Δεκάδες είναι και φέτος τα τμήματα που έχουν μεγάλο ποσοστό κενών θέσεων.
Από τον πίνακα του ΥΠΑΙΘΑ προκύπτει ότι ο αριθμός των υποψηφίων όλων των κατηγοριών ανέρχεται σε 99.082, ενώ ο αριθμός των επιτυχόντων σε 59.131. Άρα αποκλείστηκαν 39.891 ή περίπου 4 στους 10 υποψηφίους.
Η Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής που γεμίζει τα κολέγια και τα ιδιωτικά πανεπιστήμια με «αποτυχόντες» έκοψε πάνω από 10.000 θέσεις στη δημόσια τριτοβάθμια εκπαίδευση, ενώ πάνω από 20.000 υποψήφιοι των ΓΕΛ, περίπου 1 στους 3 δεν είχε δυνατότητα κατάθεσης μηχανογραφικού. Από τις συνολικά 62.248 θέσεις εισακτέων που είχε ανακοινώσει το Υπουργείο Παιδείας για την εισαγωγή των υποψηφίων των Γενικών Λυκείων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, στις φετινές Πανελλαδικές Εξετάσεις, καλύφθηκαν μόλις οι 52.128, δηλαδή, έμειναν 10.120 κενές θέσεις.
Η δημοσιοποίηση των βάσεων εισαγωγής από το Υπουργείο Παιδείας κάθε χρόνο «φωτίζει» το «έγκλημα» σε βάρος των υποψηφίων των πανελλαδικών εξετάσεων για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Είναι οι ορατές συνέπειες, η κορυφή του παγόβουνου της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής τα τρία τελευταία χρόνια. Η θέσπιση της ΕΒΕ από το 2021 είναι ένα επιπλέον μεγάλο εμπόδιο για τους υποψηφίους, κυρίως των ασθενέστερων τάξεων και στρωμάτων και των απομακρυσμένων περιοχών της χώρας.
Μετά από τέσσερα χρόνια εφαρμογής της ΕΒΕ μπορούμε να δούμε ότι δεν αποκλείστηκαν μόνο οι υποψήφιοι του 3, του 4 και του 5. Αποκλείστηκαν και ένας στους τρεις υποψηφίους περίπου που έγραψε από 8,37 έως 14,43 το 2022 για παράδειγμα και είχε περιορισμένη πρόσβαση στο Μηχανογραφικό Δελτίο. Δεν μπορούσε, δηλαδή, να δηλώσει όποια σχολή ήθελε στο Μηχανογραφικό του Δελτίο. Και το 14 για μας που γνωρίζουμε τους όρους διεξαγωγής των πανελλαδικών εξετάσεων είναι μια καλή βαθμολογία, καλύτερη από ό, τι ακούγεται. Και δεν αναφερόμαστε στα υψηλόβαθμα τμήματα. Όμως υπάρχουν τμήματα που θα μπορούσε να εισαχθεί ένας υποψήφιος με μέσο όρο 14 και δεν εισάγεται. Έχουμε, δηλαδή, κάτι διαφορετικό από το επιχείρημα του Υπουργείου Παιδείας να μην εισάγονται στα ΑΕΙ υποψήφιοι με βαθμό 3,4 και 5. Στα τμήματα που είχαν ΕΒΕ μεγαλύτερη του 14 είχαμε 924 κενές θέσεις το 2022. Αποδομείται, λοιπόν, με τον πιο εναργή τρόπο το κυβερνητικό αφήγημα ότι οι μαθητές/τριες γίνονταν φοιτητές με πολύ χαμηλές βαθμολογίες.
Συνολικά στην τετραετία που εφαρμόζεται η ΕΒΕ (2021-2024) έχουμε περίπου 48.000 κενές θέσεις στα ΑΕΙ. Δηλαδή, αθέατα προς το παρόν, μέσα σε τέσσερα χρόνια η Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής θα έχει εξαφανίσει κοντά στα 3 Πανεπιστήμια του μεγέθους του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, του Πανεπιστημίου Αιγαίου και του Ιονίου Πανεπιστημίου! Στο βάθος βρίσκεται η αρχή μιας νέας μαύρης εποχής για τα δημόσια Πανεπιστήμια, που θα έχουν να αντιμετωπίσουν την αποψίλωση, και η αρχή μιας χρυσής εποχής για τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια, που έρχονται καλπάζοντας. Στο βάθος περιμένει η «αρχή μιας νέας «χρυσής εποχής» για τα κολέγια, τα φροντιστήρια και τα ιδιωτικά σχολεία. Για αυτό και το γνωστό σλόγκαν: Με 8.000 μόρια δεν χωράς στο δημόσιο ΑΕΙ, με 8.000 ευρώ «χωράς και παραχωράς» στο κολέγιο. Όταν, λοιπόν, το υπουργείο παιδείας ανακοινώνει, κάθε χρόνο, θέσεις εισακτέων ουσιαστικά πρόκειται για μια «πρόσκληση» σε ανεπιθύμητους καλεσμένους.
Αξιολόγηση με βάση τις επιδόσεις των μαθητών
Σε αυτό το πλαίσιο, όπως καταλαβαίνετε, οι εκπαιδευτικοί «χρεώνονται» την επιτυχία ή αποτυχία των μαθητών τους και η διοίκηση του σχολείου «χρεώνεται» με τη σειρά της την επιτυχία και την αποτυχία όλων! Άλλωστε και το ΙΕΠ αναφέρεται στη «συνοπτική δημοσιοποίηση των αποτελεσμάτων της αξιολόγησης των σχολείων με μόνο σκοπό αυτό να συμβάλει στη διαφάνεια και ενημέρωση του κοινού σχετικά με το έργο των σχολείων» και τη δημοσιοποίηση για «διάχυση καλών πρακτικών». Σε αυτή την κατεύθυνση προωθείται η δήθεν ελεύθερη επιλογή σχολείου και σχεδιάζεται το Εθνικό απολυτήριο με υπολογισμό των βαθμών και στις τρεις τάξεις του Λυκείου, με Τράπεζα Θεμάτων και συνυπολογισμός του μαζί με ΕΒΕ στην εισαγωγή τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Απώτερος στόχος η παράδοση και υποταγή της εκπαίδευσης στην υπηρεσία των αναγκών του κεφαλαίου, λειτουργία του σχολείου με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, με καθεστώς απόλυτου ελέγχου της παιδαγωγικής λειτουργίας, σταδιακή κατάργηση των παιδαγωγικών ελευθεριών και εργασιακή εξόντωση και χειροτέρευση των συνθηκών εργασίας των εκπαιδευτικών.
Η απαξίωση, η αποδόμηση κι εν τέλει η διάλυση του δημοσίου και δωρεάν σχολείου αποτελεί προτεραιότητα της κυβέρνησης, του ΟΟΣΑ και της ΕΕ. Παράλληλα, η ενίσχυση του ιδιωτικής εκπαίδευσης και της κερδοφορίας του κεφαλαίου, μέσω των διαφόρων καναλιών που επιλέγει η κυβέρνηση. Αυτά τα δύο στοιχεία αποτελούν και το DNA της κυβερνητικής πολιτικής και δεν αφορά μόνο την εκπαίδευση αλλά οτιδήποτε είναι δημόσιο και έχει κοινωνικό χαρακτήρα.
* Ο Γιώργος Κ. Καββαδίας είναι φιλόλογος στο 3ο ΓΕΛ Κερατσινίου, μέλος της ΣΕ του περιοδικού «Αντιτετράδια της Εκπαίδευσης» του Εκπαιδευτικού Ομίλου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου