Αλλαγές σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, σε νηπιαγωγεία, δημοτικά σχολεία , γυμνάσια και λύκεια και «αναμόρφωση της μαθησιακής διαδικασίας με νέες μεθόδους και εργαλεία» εξαγγέλλει κάθε λίγο το υπουργείο Παιδείας με βασικό «όχημα», όπως λέει «τις δυνατότητες της τεχνολογίας»
Στις εξαγγελίες παρελαύνουν διαδραστικοί πίνακες, ψηφιακά φροντιστήρια, πλατφόρμα για bullying, campus, νέες ψηφιακές πύλες, και άλλα ηχηρά παρόμοια.
Ωστόσο, στην Ελλάδα της «αναβαθμισμένης επενδυτικής βαθμίδας», που ευαγγελίζεται η Κυβέρνηση, το κλείσιμο των τριών ειδικών σχολείων για παιδιά με αυτισμό στη Θεσσαλονίκη, σηματοδοτεί ακόμα μία απογοήτευση για τα παιδιά, τους γονείς τους και τους εκπαιδευτικούς. Το πρόβλημα με την εκπαίδευση των παιδιών με αναπηρία στη Θεσσαλονίκη, κρατά χρόνια, μιας και το Ειδικό Δημοτικό Σχολείο για παιδιά με Αυτισμό και το 2ο ΕΕΕΕΚ ΠΥΛΑΙΑΣ, εδώ και 15 χρόνια στεγάζονταν μέσα σε ένα βιομηχανικό κτίριο, κάτω από μια εν ενεργεία βιοτεχνία και πάνω από ένα εργοτάξιο, τα οποία τα τελευταία έξι χρόνια έχουν χαρακτηριστεί ως ακατάλληλα. Αυτό σημαίνει ότι για έξι χρόνια, παιδιά και εκπαιδευτικοί λειτουργούσαν κάτω από επικίνδυνες καθημερινές συνθήκες, σε χώρους και αίθουσες μη ασφαλείς, με τον δήμο και όλους τους αρμόδιους φορείς να αδιαφορούν επιδεικτικά για τα προβλήματα και να καταλήγουν στην λύση της διακοπής λειτουργίας τους.
Κάμποσα χιλιόμετρα νοτιότερα, στο 6ο Νηπιαγωγείο Αχαρνών και στο 23ο Δημοτικό Σχολείο Αχαρνών μαθητές με ιδιαίτερες εκπαιδευτικές ανάγκες, εγκαίρως διαπιστωμένες, αναγκάστηκαν να απέχουν από την εκπαιδευτική διαδικασία, γιατί το υπουργείο Παιδείας τους στερεί το δικαίωμα να συνοδεύονται από Ειδικό Βοηθητικό Προσωπικό!
Υπογραμμίζουμε το γεγονός ότι η οικογένεια του ενός μαθητή αναγκάστηκε να επωμιστεί το κόστος πρόσληψης ιδιώτη, ό,τι αυτό συνεπάγεται για την οικονομική δυνατότητα του νοικοκυριού… Αγανάκτηση προκαλεί επίσης το γεγονός ότι ο μαθητής του 23ου Δημοτικού έχει κλείσει δύο μήνες που είναι αναγκασμένος να μένει στο σπίτι και να απέχει από το σχολείο.
«Είναι φανερό ότι στο όνομα του «εξορθολογισμού του κόστους για την εκπαίδευση», αυξάνονται χρόνο με το χρόνο οι περικοπές στις αναγκαίες προσλήψεις για το Δημόσιο σχολείο. Η ελληνική οικονομία «ανακάμπτει» σύμφωνα με τους οίκους αξιολόγησης, γιατί θυσιάζονται τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών μας» σημειώνει ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Π.Ε. Αν. Αττικής «Ο Σωκράτης».
Απελπισία
Για το ίδιο θέμα αλλά σε άλλο σχολείο μητέρα μαθητή ΑΜΕΑ μας απευθύνει, απελπισμένη, επιστολή για όσα τραγικά συμβαίνουν στο σχολείο που φοιτά το παιδί της:
«Είμαι μητέρα παιδιού ΑΜΕΑ που φοιτά στο ειδικό Δημοτικό σχολείο Ελευσίνας! Εδώ και πολύ καιρό γνωρίζαμε ότι η εκπαιδευτικός της τάξης τέλος του προηγούμενου έτους θα έβγαινε σε άδεια κύησης. Ενώ από το σχολείο γίνονταν όλες οι προβλεπόμενες διαδικασίες, η Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Δυτικής Αττικής τηρούσε σιγή ιχθύος και απαντούσε ότι πρώτα πρέπει να δημιουργηθεί το κενό για να ζητήσουν αντικατάσταση στην συνέχεια. Μες στις γιορτές το κενό δόθηκε στην ειδική πρόσκληση, όπως μας ενημέρωσε ο διευθυντής του σχολείου, όμως δεν καλύφθηκε!
Κι εδώ ξεκινάει η παράνοια! Από την Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης απάντησαν, άτυπα φυσικά, ότι δεν υπάρχει κανένα άτομο να καλύψει τη θέση και να βρεθεί εσωτερική λύση στο σχολείο! Συγκεκριμένα πρότειναν να γίνει συγχώνευση τμήματος, σαν να πρόκειται για την πιο απλή διαδικασία 5 παιδιά με ειδικές ανάγκες να αλλάξουν τμήμα και να ενσωματωθούν σε κάποιο άλλο, αλλάζοντας πάλι πρόγραμμα.
Ακόμη όμως κι αυτό να γινόταν σε λίγο καιρό και δεύτερη εκπαιδευτικός θα βγει σε άδεια κύησης οπότε ακόμη ένα τμήμα θα μείνει χωρίς δάσκαλο!
Τα παιδιά μας για ακόμη μια φορά αντιμετωπίζονται σαν παιδιά κατώτερου θεού. Διανοείται κάνεις τμήμα γενικής παιδείας να μένει χωρίς δάσκαλο και να οδηγείται σε συγχώνευση; Το ίδιο ισχύει και για τα ειδικά σχολεία, καθώς τα παιδιά αυτά έχουν ακόμη πιο αυξημένη δυσκολία στο να αλλάζουν συνθήκες μάθησης και καθημερινής ρουτίνας.
Πώς γίνεται ολόκληρη Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης να μην έχει στο δυναμικό της ένα άτομο για να μπορέσει να καλύψει αυτή τη θέση ή να δώσει μια λύση ουσιαστική και ρεαλιστική;»
Λίγο καιρό πριν, μια άλλη επιστολή τρίτεκνης μητέρας από την Πέλλα, έδωσε μια ακόμη "γροθιά στο στομάχι" που κάνει φύλλο και φτερό τις "τρανταχτές" διακηρύξεις του υπουργείου Παιδείας και την "κανονικότητα" στην εκπαίδευση των παιδιών με ειδικές ανάγκες.
«Είμαι τρίτεκνη μητέρα από την Πέλλα. Εδώ και δέκα ημέρες περίπου η σχολική νοσηλεύτρια που παρακολουθούσε στις σχολικές δραστηριότητες την πορεία της υγείας της εξάχρονης κόρης μου (μαθήτρια Α' Δημοτικού) έλαβε άδεια κύησης.
Έκτοτε αναγκάζομαι εγώ και ο σύζυγος μου να "κατασκηνώνουμε" εναλλάξ πέριξ του αύλειου χώρου του σχολείου της μήπως της συμβεί κάτι επιζήμιο 'η ακόμη και ανεπανόρθωτο για την υγεία της. Έχοντας την αμέριστη στήριξη από τον Διευθυντή της σχολικής μονάδας αλλά και της δασκάλας της, προσπαθούμε να αντικαταστήσουμε έναν θεσμικό ρόλο που η Πολιτεία έχει υποχρέωση απέναντι μας αλλά και απέναντι στο ΑΜΕΑ παιδί μας που πάσχει από Διαβήτη 1 και έχει υποστεί κατά το παρελθόν σοβαρή κετοξέωση και διαβητικό κώμα.
Πάρα τις προσωπικές μου οχλήσεις θεσμικά στο Υπουργείο Παιδείας το μόνο που λαμβάνουμε είναι υποσχέσεις. Αποφασίσαμε λοιπόν να προσφύγουμε στην δικαιοσύνη την τρέχουσα εβδομάδα ώστε να αναζητηθούν οι όποιες ευθύνες υπάρχουν, γιατί το ίδιο πρόβλημα αντιμετωπίζουν ακόμη δώδεκα οικογένειες στον ακριτικό Νομό μας».
Ένα μήνα περίπου πριν, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Αναπηρίας, η Ομοσπονδία Γονέων Αττικής επισήμαινε ότι «διανύουμε τον τρίτο μήνα από την έναρξη της σχολικής χρονιάς, και τα κενά που παραμένουν είναι εκατοντάδες, κυρίως στην παράλληλη στήριξη, χωρίς φυσικά να έχουν καλυφτεί πλήρως τα ειδικά σχολεία ή τα τμήματα ένταξης».
Τα εκατοντάδες ακάλυπτα κενά στην παράλληλη στήριξη ανάγκασαν το υπουργείο να στέλνει εγκύκλιο, “νοικοκυρέματος” των προσλήψεων, δηλαδή, περικοπών και μειωμένων προσλήψεων. Παράλληλα οι δηλώσεις της πρώην υφυπουργού Παιδείας κ. Δόμνας Μιχαηλίδου, εν όψει του νόμου που πρόκειται να κατατεθεί, ουσιαστικά φανερώνουν ότι δρομολογείται η θεσμική νομιμοποίηση της περιστολής των προσλήψεων της παράλληλης στήριξης, όχι επειδή προέκυψε από ορισμένα επιστημονικά ευρήματα, αλλά από τις δημοσιονομικές προτεραιότητες του υπουργείου Παιδείας, καθώς δεν υπάρχει η παραμικρή έρευνα που να τεκμηριώνει τις προωθούμενες αλλαγές στην ειδική αγωγή και εκπαίδευση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου