Ένας από τους καλύτερους θεσμούς που δημιουργήθηκαν τα τελευταία χρόνια για τη στήριξη των μαθητών με ειδικές εκπαιδευτικές μαθησιακές και άλλες ανάγκες ήταν ο θεσμός της παράλληλης στήριξης.
Στο αρχικό στάδιο και στους πρώτους νόμους, η παράλληλη στήριξη ορίζεται σαν μία πρόσθετη βοήθεια σε κάθε μαθητή που θα είχε ανάγκη, η βοήθεια αυτή θα δινόταν ατομικά σε κάθε ένα μαθητή ,ο εκπαιδευτικός θα βρισκόταν δίπλα στο μαθητή εντός της τάξης και θα υποβοηθούν σε τόσο το έργο του εκπαιδευτικού όσο και την προσπάθεια κάποιου αδύνατου μαθητή, έτσι ώστε να μπορέσει και αυτός να συμβαδίσει με τους υπόλοιπους συμμαθητές του .
Τα τελευταία όμως χρόνια, γίνεται μία προσπάθεια κατάργηση του θεσμού της παράλληλης στήριξης η οποία ξεκίνησε, τόσο με προφορικές εντολές προϊσταμένων εκπαίδευσης ώστε να μην υπάρχει ένας εκπαιδευτικός προς ένα μαθητή, αλλά η αναλογία να γίνεται ένας εκπαιδευτικός σε δύο ή τρεις ταυτόχρονα μαθητές.
Όπως όλοι καταλαβαίνουμε, αυτό δεν θεωρείται παράλληλη στήριξη πόσο μάλλον όταν είναι διαφορετικές οι ανάγκες των μαθητών μιας τάξης και διαφορετικά τα προβλήματα που αυτοί καλούνται να επιλύσουν βέβαια .Αυτός ήταν ο πιο εύκολος τρόπος για μην υπάρχουν τα παράπονα των γονέων ,οι οποίοι έβλεπαν χρόνο με το χρόνο τους τα παιδιά τους αν και έχουν πάρει γνωματεύσεις από τα αρμόδια διεπιστημονικά κέντρα κεράσι να μην έχουν τους εκπαιδευτικούς που χρειάζονται.
Αργότερα οι προφορικές εντολές των προϊσταμένων ήταν να τοποθετείται ένας εκπαιδευτικός σε δύο ή τρεις μαθητές ,δηλαδή αντί για πλήρη παράλληλη στήριξη των μαθητών 30 ώρες κάθε μαθητής από αυτούς τους τρεις να έχει 8 έως 10 ώρες παράλληλη στήριξη τέλος το καλοκαίρι με έγγραφο του Υπουργείου Παιδείας ορίζεται ότι σε κάθε τμήμα Μπορεί να υπάρχει μόνο μία παράλληλη στήριξη Εκτός και αν υπάρχει αιτιολογημένη έκθεση από το αρμόδιο ΚΕΔΑΣΥ ( το οποίο είχε δώσει την πλήρη παράλληλη στήριξη και στους δύο ή τρεις μαθητές)
Ας δούμε όμως και τη λειτουργία των ΚΕΔΑΣΥ,
τα οποία είναι αρμόδια βάσει του νόμου, αφού διαθέτουν τις επιστημονικές επιτροπές να γνωματεύσουν τόσο όσον αφορά τις παιδαγωγικές δυσκολίες του μαθητή,να προτείνουν την ύπαρξη ή μη της παράλληλης στήριξης ,αλλά ακόμη και να δώσουν διαφορές προτάσεις για τον εκπαιδευτικό της κάθε τάξης καθώς και στους γονείς τους.
Φανταστείτε ότι ενώ τα ΚΕΔΑΣΥέχουν δώσει παράλληλης στήριξης για 24 ώρες σε κάποιους μαθητές θα πρέπει να ξανά δικαιολογήσουν τις παράλληλες αυτές στηρίξεις, αν τύχει και περισσότεροι του ενός μαθητή βρίσκεται στην ίδια τάξη αφού βάσει της εγκυκλίου καμία τάξη δεν μπορεί να έχει Δύο εκπαιδευτικούς παράλληλης στήριξης ταυτόχρονα.
Αν όμως δούμε και τη λειτουργία των ΚΕΔΑΣΥτότε θα καταλάβουμε γιατί παρατηρούνται διάφορα προβλήματα. Το μεγαλύτερο πρόβλημα των ΚΕΔΑΣΥ είναι η υποστελέχωση του από εκπαιδευτικό επιστημονικό προσωπικό, αφού οι οργανικές θέσεις είναι ελάχιστες και αναγκαστικά προσλαμβάνονται για την υποστήριξή τους, αρκετοί αναπληρωτές εκπαιδευτικοί οι οποίοι αφού θα αναλάβουν υπηρεσία μετά το Σεπτέμβριο, θα πρέπει να ενταχθούν σε ομάδες αφού ενημερωθούν για τη λειτουργία ,ώστε να κάνουν την ανάθεση των μαθητών και έτσι ένας τουλάχιστον μήνας να πηγαίνει χαμένος.
Αφού δεν υπάρχουν αρκετοί εκπαιδευτικοί, ψυχολόγοι ,κοινωνικοί λειτουργοί και οι άλλες ειδικότητες που τα ΚΕΔΑΣΥ θα έπρεπε να έχουν, ένας δεύτερος λόγος είναι η έλλειψη υλικοτεχνικής υποδομής .Στο κέντρο ακόμη και σήμερα που μιλάμε υπάρχουν τέτοιες υπηρεσίες ,οι οποίες δεν έχουν κτίριο να στεγαστούν και στεγάζονται μέσα σε Γυμνάσια ή Λύκεια με αποτέλεσμα ,να μην υπάρχουν γραφεία για τους εκπαιδευτικούς ούτε οι απαραίτητοι χώροι για τις αξιολογήσεις Αυτά συμβαίνουν και στην Αττική δέστε τα κείμενα που έχουν στείλει από το 2ο ΚΕΔΑΣΥ Β Αθήνας καθώς και από τα ΚΕΔΑΣΥ Ανατολικής Αττικής ,,αλλά και τα υπάρχοντα Ακόμη ΚΕΔΑΣΥ αντιμετωπίζουν πολλές ελλείψεις τόσο σε γραφική ύλη, σε χαρτί και σε μελάνια, αφού δεν χρηματοδοτούνται όπως θα έπρεπε παράδειγμα το Α ΚΕΔΑΣΥ Β Αθήνας.(δεν υπάρχει ούτε δίκτυο)
Αν λοιπόν η μεγάλη αυτή Ανάγκη της κοινωνίας ,να υποστηρίξει τους αδύναμους μαθητές της, να βοηθήσει όσους έχουν ανάγκη ,σημειώνουμε συνεχώς είτε με έλλειψη διάθεσης προσωπικού, είτε με ελλείψεις εκπαιδευτικών, είτε με έλλειψης χρηματοδότησης τότε δεν μπορούμε να μιλάμε για μία ευνοούμενη κοινωνία ,η οποία έχει ένα ανθρώπινο πρόσωπο .
Η υποβάθμιση και υποστελέχωση του θεσμού, φοβάμαι ότι θα συνεχιστεί όσο δεν υπάρχουν οι απαραίτητοι πόροι και η γνώση των θετικών στοιχείο που προσφέρει τόσο στην εκπαίδευση και στην παιδεία, όσο και στην κοινωνία και την οικογένεια ο θεσμός της παράλληλης στήριξης ,φοβάμαι ότι σε λίγα χρόνια η παράλληλη στήριξη θα καταργηθεί .
Αφού δεν θα προσλαμβάνονται τόσοι εκπαιδευτικοί όσοι είναι ανάγκη και οι γονείς πλέον θα έχουν κουραστεί από τις αναμονές ενός και δύο ετών έτσι ώστε να γίνει διάγνωση των παιδιών τους.
Ας παλέψουμε για μια κοινωνικά δίκαιη και δωρεάν παιδεία.
Ας παλέψουμε για το καλο της κοινωνίας.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΓΡΙΒΑΣ π.ΔΙΕΥ/ΝΤΗΣ 18 Δ.Σ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ- 1ο ΚΕΔΑΣΥ Β ΑΘΗΝΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου