Κυριακή 30 Απριλίου 2023
Εκπαίδευση
Τα θέματα και οι απαντήσεις στις εξετάσεις για την εισαγωγή σε Πρότυπα Σχολεία
Alfavita NewsroomΠως θα γίνει η ενημέρωση των γονέων και κηδεμόνων για τα αποτελέσματα
Ανακοινώθηκαν από την Διοικούσα Επιτροπή Πρότυπων και Πειραματικών Σχολείων τα θέματα και οι απαντήσεις των εξετάσεων στα οποία διαγωνίστηκαν το Σάββατο 29 Απριλίου οι υποψήφιοι για τα Πρότυπα Σχολεία.
Τα αποτελέσματα αναμένεται να ανακοινωθούν πριν τις 15 Μαϊου.
Οι γονείς/κηδεμόνες μπορούν να ενημερωθούν για τα αποτελέσματα:
1. Θα ειδοποιηθούν με SMS στο κινητό που είχαν δηλώσει κατά την υποβολή της αίτησης για τη βαθμολογία των υποψηφίων και τη σειρά κατάταξης στο σχολείο επιλογής τους.
2. Από την πλατφόρμα των αιτήσεων https://www.gov.gr/ipiresies/ekpaideuse/eggraphe-se-skholeio/aitese-eisa... με χρήση των κωδικών taxisnet.
3. Από την ιστοσελίδα της Διοικούσας Επιτροπής Πρότυπων και Πειραματικών Σχολείων (Δ.Ε.Π.Π.Σ.) https://depps.minedu.gov.gr/.
Παράλληκα τα αποτελέσματα (επιτυχόντων και επιλαχόντων) θα αναρτηθούν στις ιστοσελίδες των Πρότυπων Σχολείων.
Σε περίπτωση ύπαρξης ισοβαθμιών, οι υποψήφιοι κατατάσσονται με σειρά επιτυχίας σύμφωνα με τον τυχαίο αριθμό που θα αποδοθεί σε κλήρωση .
Δημήτρης ΤσιριγώτηςΘύτης εκφοβισμού: το «σκουπιδάκι» που ήθελε να γίνει «βασιλιάς»
Αδιαμφισβήτητα, ο σχολικός εκφοβισμός είναι ένα σημαντικό πρόβλημα που χρειάζεται ειδική αντιμετώπιση. Όπως με το να κλείνουμε τα μάτια γινόμαστε μέρος του προβλήματος το ίδιο ακριβώς συμβαίνει με το να απαιτούμε την παραδειγματική τιμωρία και την περιθωριοποίηση των θυτών. Υπάρχει τίποτα πιο επικίνδυνο από το να απορρίπτει μια ολόκληρη κοινότητα ένα νέο παιδί; Πως μπορεί ένα παιδί να ξεφύγει από τη μαύρη προφητεία πως κρύβει μέσα του έναν επικίνδυνο άνθρωπο; Και ξέρουμε πολύ καλά πόσο πιθανό είναι η προφητεία αυτή να γίνει αυτοεκπληρούμενη. Αν εξαντλήσουμε την σκληρότητα μας στους νέους με εκφοβιστική συμπεριφορά τότε προσθέτουμε άλλον έναν κρίκο στην αλυσίδα της βίας, μόνο που αυτή τη φορά οι θύτες είμαστε εμείς και οι νέοι αυτοί είναι τα νέα θύματα. Το σπάσιμο της αλυσίδας της βίας απαιτεί άλλου τύπου χειρισμό γιατί πολύ κοινά: η βία φέρνει βία.
Που εκκολάπτεται το αυγό του εκφοβισμού
Πολλές φορές πιστεύουμε πως ένα παιδί ασκεί βία γιατί παίζει βίαια ηλεκτρονικά παιχνίδια ή γιατί αναπαράγει τις εικόνες βίας που προβάλλονται στην τηλεόραση, στο σινεμά ή στο διαδίκτυο.
Οι αιτίες όμως είναι άλλες. Ένα παιδί που ασκεί βία το κάνει για να νιώσει δύναμη. Μόνο που συγχέει τη δύναμη με τη σκληρότητα. Αυτό που νιώθει κατά βάθος όμως είναι αδυναμία, φόβος ή απόρριψη που έχουν αναπτυχθεί μέσα στο άμεσο περιβάλλον του το οποίο προφανώς με κάποιον τρόπο το εκφοβίζει ή το κάνει να νιώθει αδύναμο ή το απορρίπτει. Επικρατεί η άποψη πως τα παιδιά που ασκούν εκφοβισμό είναι συνήθως θύματα ή μάρτυρες ενδοοικογενειακής σωματικής βίας. Όμως κάτι τέτοιο δεν αποτυπώνει πλήρως την πραγματικότητα.
Σε πολλές περιπτώσεις συμβαίνει και για άλλους λόγους όπως: ψυχολογική βία από μέλη της οικογένειας, απόρριψη ή αδιαφορία από μέλη της οικογένειας, η έλλειψη ηθικής καθοδήγησης και σωστής διαπαιδαγώγησης από τους γονείς, οι υπερβολικά αυταρχικοί γονείς αλλά και αντίθετα οι υπερβολικά ανεκτικοί γονείς. Είναι πιθανόν να συμβεί και στις «καλύτερες των οικογενειών» άμα δεν προσέξουμε.
Ένας επίσης πολύ σημαντικός λόγος που δεν αφορά την οικογένεια είναι πως το υπάρχον εκπαιδευτικό σύστημα είναι τόσο ανταγωνιστικό και ταξικό που αντί να περικλείει, αποκλείει, λειτουργώντας ως μηχανισμός περιθωριοποίησης για αρκετά μεγάλο μέρος του μαθητικού πληθυσμού.
Και για ένα περιθωριοποιημένο άτομο είναι απρόβλεπτο ποιο τρόπο θα επιλέξει αν αποφασίσει να ενταχθεί. Με άλλα λόγια, όσο και αν αυτό μοιάζει παράλογο, η άσκηση εκφοβισμού πιθανόν για κάποια παιδιά που νιώθουν στο περιθώριο να αποτελεί έναν τρόπο ένταξης.
Στο μυαλό ενός παιδιού που ασκεί εκφοβισμό
Ας επιχειρήσουμε να μπούμε για λόγο στο μυαλό ενός παιδιού που ασκεί εκφοβισμό. Όπως συμβαίνει σε κάθε παιδί λίγο πριν ή κατά τη διάρκεια της εφηβείας το πιο βασικό είναι η αυτό-εικόνα του. Αν λοιπόν νιώσει πως η αυτό-εικόνα του τραυματίζεται είναι πιθανόν να αναπτύξει ναρκισσισμό, θετικό ή αρνητικό. Παρόλο που και οι δύο περιπτώσεις έχουν ως κίνητρο την επιδιόρθωση της τραυματισμένης αυτό-εικόνας με ένα σκεπτικό του τύπου: «θα σας δείξω εγώ τώρα», εντούτοις ακολουθούν εντελώς διαφορετικό τρόπο επίτευξης που τελικά κάνει και τη διαφορά.
Ανήκουν και οι δύο στην κλασική περίπτωση που «αυτός που αντιμετώπιζαν σαν σκουπίδι τώρα θέλει να γίνει βασιλιάς». Για κάποιον που έχει μεγαλώσει σε μια οικογένεια όπου υπάρχουν μόνο αδύναμοι και δυνατοί είναι αναμενόμενο να μην υπάρχει κάτι ενδιάμεσο, να μην υπάρχει ισότητα. Οπότε θεωρεί πως δεν υπάρχει άλλη επιλογή: ή με τους νικητές ή με τους χαμένους.
Θετικός και αρνητικός ναρκισσισμός
Ποια όμως είναι το ποιοτικά κριτήρια που καθορίζουν το είδος του ναρκισσισμού (θετικό ή αρνητικό) που πιθανόν να αποκτήσει το παιδί που έχει χαμηλή αυτό-εικόνα; Είναι προφανές πως τον πιο σημαντικό ρόλο τον παίζει ο ηθικός κώδικας που έχει αναπτύξει.
Υπάρχουν πολλά παραδείγματα παιδιών με τραυματισμένη αυτό-εικόνα που ένιωθαν πως είναι σκουπίδια στα μάτια των άλλων και που παρόλα αυτά έβαλαν τα δυνατά τους και επεδίωξαν να γίνουν πρώτοι των πρώτων και να διακριθούν, να γίνουν δηλαδή «βασιλιάδες», όχι όμως ασκώντας εξουσιαστική βία σε άλλους αλλά υπερβάλλοντας εαυτόν.
Έχουμε δει πολλές τέτοιες περιπτώσεις κυρίως στους τομείς που παρέχουν δόξα, λάμψη και τη δύναμη του χρήματος όπως στις τέχνες, στον πρωταθλητισμό και στις επιχειρήσεις. Αυτές είναι περιπτώσεις που αφορούν το θετικό ναρκισσισμό.
Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις παιδιών που δεν έχουν καλλιεργημένες όσο πρέπει ηθικές αναστολές και που αναπτύσσουν αρνητικό ναρκισσισμό. Μεταφέρουν δηλαδή τη βία (σωματική ή συναισθηματική) που υπόκεινται σε τρίτους, κατά προτίμηση πιο αδύναμους από εκείνα. Το παιδί που εκφοβίζει επιδιώκει με αρνητικό τρόπο να σώσει την αυτό-εικόνα του μέσω της καταξίωσης και της αναγνώρισης που αισθάνεται από την ομάδα.
Νιώθει πως η αξία του μεγαλώνει όταν την αφαιρεί από άλλα παιδιά. Νιώθει πως το σέβονται όταν αρνείται τον σεβασμό προς άλλα παιδιά.
Αισθάνεται δυνατό όταν κάνει τα άλλα παιδιά να νιώσουν αδύναμα. Χτυπάει τα άλλα παιδιά για να χαλάσει την ωραία τους εικόνα, τα κακοποιεί λεκτικά για να χαλάσει την ψυχολογία τους. Τρέφεται με τον πόνο των άλλων παιδιών αλλά πίσω από όλα βρίσκεται η ανάγκη του για αποδοχή. Κάνει τα πάντα για να έχει οπαδούς που το αναγνωρίζουν και το σέβονται.
Ο εκφοβισμός δεν αντιμετωπίζεται με εκφοβισμό
Όση φροντίδα χρειάζεται να δώσουμε στα παιδιά που είναι θύματα εκφοβισμού, τόση χρειάζεται να δώσουμε και σε εκείνα τα παιδιά που ασκούν εκφοβισμό σε άλλα. Αν πέσουμε στην παγίδα του διαχωρισμού των «καλών» και των «κακών» παιδιών διαπράττουμε σφάλμα με απρόβλεπτες συνέπειες.
Ο στόχος με ένα παιδί που έχει υποστεί εκφοβισμό είναι να το πείσουμε να πετάξει τη μάσκα του αδύναμου που του φορέθηκε από άλλον ενώ ο στόχος με ένα παιδί που ασκεί εκφοβισμό είναι να το πείσουμε να πετάξει την μάσκα του δυνατού που το ίδιο φόρεσε για να καλύψει την αδυναμία που αισθανόταν.
Ο σχολικός εκφοβισμός είναι ένα πρόβλημα που δεν αντιμετωπίζεται με αυστηρές τιμωρίες ή με αστυνομοκρατικές πρακτικές.
Έχει να κάνει με τον τρόπο που ένα παιδί αντιλαμβάνεται τη θέση του μέσα σε αυτόν τον κόσμο. Αν του φερθούμε με σκληρότητα και έχει στο σχολείο παρόμοια αντιμετώπιση με εκείνη που έχει και στο σπίτι η υπάρχουσα κοσμοθεωρία του παιδιού επιβεβαιώνεται και ενισχύεται. Για να αλλάξει η αντίληψη του παιδιού για τον κόσμο μάλλον χρειάζεται να του δείξουμε έναν άλλον κόσμο. Χωρίς καλούς και κακούς, νικητές και χαμένους, ισχυρούς και αδύναμους, σκουπίδια και βασιλιάδες. Το θέμα όμως είναι: τα δικά μας μάτια είναι ικανά να δουν έναν τέτοιο κόσμο;
Εκπαίδευση
Υπουργείο Παιδείας: Σχετικά με τη λήξη διδασκαλίας των μαθημάτων στα δημοτικά σχολεία
Πότε θα χορηγηθούν φέτος οι Τίτλοι Προόδου και τα αντίγραφα Τίτλων Σπουδών στα Δημοτικά σχολεία
Την ημέρα λήξης των μαθημάτων, 15 Ιουνίου 2023 ημέρα Πέμπτη, χορηγούνται οι Τίτλοι Προόδου και
αντίγραφα Τίτλων Σπουδών, όπως προβλέπεται στην παρ 5 του άρθρου 2 και στο άρθρο 20 του Π.Δ. 79/
2017 (Α ́109). Επίσης την ίδια ημέρα αποστέλλονται οι Τίτλοι Σπουδών των μαθητών/τριών της ΣΤ’ τάξης για
την εγγραφή τους στα Γυμνάσια.
Έκδοση Τίτλων Σπουδών και Τίτλων Προόδου
Προκειμένου οι Διευθυντές/τριες και οι Προϊστάμενοι/ες των Δημοτικών Σχολείων να διευκολυνθούν
στην έκδοση των απαραίτητων Τίτλων Προόδου για την προαγωγή των μαθητών/τριών στην επόμενη τάξη
και των Τίτλων Σπουδών για την εγγραφή των μαθητών/τριών στο Γυμνάσιο, σας γνωρίζουμε ότι στο
πληροφοριακό σύστημα myschool έχουν αναρτηθεί οι Τίτλοι Προόδου για τις τάξεις Α ́ έως και Ε’ και οι Τίτλοι Σπουδών για την τάξη ΣΤ’.
Οι διαδρομές που πρέπει να ακολουθήσουν οι Διευθυντές/τριες - οι Προϊστάμενοι/ες για να εκτυπώσουν τους εν λόγω τίτλους, είναι οι ακόλουθες:
Αναφορές -> Αναφορές Μαθητών -> Έντυπα, Βεβαιώσεις, Τίτλοι -> Τίτλος Προόδου (για Τάξεις Α-Ε) (Υπόδειγμα 5ο παράρτημα ΙΙ,του Π.Δ. 79/ 2017 (Α ́109).
Αναφορές -> Αναφορές Μαθητών -> Έντυπα, Βεβαιώσεις, Τίτλοι -> Τίτλος Σπουδών (για Τάξη ΣΤ’)
(Υπόδειγμα 6ο παράρτημα ΙΙ, του Π.Δ. 79/2017 (Α ́109).
Ελεύθερη γονεϊκή επιλογή και vouchers στο πρόγραμμα της ΝΔ: το τέλος της δημόσιας εκπαίδευσης
Τι είναι η ελεύθερη γονεϊκή επιλογή και τα vouchers – Η εκπαιδευτική τραγωδία ante portas
Στο πρόγραμμα της ΝΔ για την Παιδεία που δημοσιοποιήθηκε τις προηγούμενες ημέρες περιλαμβάνεται, έντεχνα τοποθετημένη ανάμεσα σε σειρά δεσμεύσεων, μια «αθώα» φράση: «Ελεύθερη επιλογή από γονέα της σχολικής μονάδας φοίτησης των μαθητών». Κατά την πάγια εκτίμηση της ΟΙΕΛΕ που βασίζεται στην πολυετή παρατήρηση του φαινομένου της εμπορευματοποίησης της εκπαίδευσης, η ρύθμιση αυτή θα οδηγήσει στη διάλυση του δημόσιου εκπαιδευτικού συστήματος με οδυνηρές συνέπειες για τη συντριπτική πλειονότητα των πολιτών. Η δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση αντιμετωπίζει ίσως το μεγαλύτερο υπαρξιακό κίνδυνο από το 1964, όταν καθιερώθηκε για πρώτη φορά η δημόσια δωρεάν Παιδεία με τη μεταρρύθμιση Παπανδρέου-Παπανούτσου.
Τι είναι η ελεύθερη γονεϊκή επιλογή και τα vouchers – Η εκπαιδευτική τραγωδία ante portas
Σήμερα οι μαθητές εγγράφονται στο σχολείο της κατοικίας ή της εργασίας των γονέων τους. Η καθιέρωση της ελεύθερης γονεϊκής επιλογής με την παροχή ενός κουπονιού εκπαίδευσης (voucher) δίνει – πάντοτε θεωρητικά – τη δυνατότητα εγγραφής σε όποιο σχολείο θέλει ο γονέας. Είναι όμως έτσι; Ποια είναι η αποτίμηση του θεσμού αυτού, βάσει της βιβλιογραφίας;
Η παγκοσμιοποιημένη οικονομική ατζέντα προωθεί ιδεολογικά φορτισμένες πολιτικές που προϋποθέτουν αγορές χωρίς περιορισμούς, «φιλελεύθερη» επιχειρηματικότητα και ελάχιστες κρατικές παρεμβάσεις (Γούλας-Καλογεράκης 2020). Αυτή η πολιτική μεταφέρεται πλέον και στο χώρο της εκπαίδευσης κυρίως μέσω της καθιέρωσης της γονεϊκής επιλογής και των vouchers που έχουν ως στόχο τη δημιουργία μιας εκπαιδευτικής «αγοράς».
Σύγχρονος εμπνευστής του θεσμού του εκπαιδευτικού κουπονιού ο πατέρας της νεοφιλελεύθερης θεωρίας Milton Friedman στο έργο του «Ο ρόλος της κυβέρνησης στην εκπαίδευση» (1955). Οι υποστηρικτές του θεσμού εκτιμούν ότι το σύστημα των vouchers μπορεί να λειτουργήσει ως μοχλός παροχής ίσων εκπαιδευτικών ευκαιριών και επίτευξης κοινωνικής δικαιοσύνης, ειδικά για τα παιδιά από μη προνομιούχα περιβάλλοντα, τα οποία μέσω των vouchers αποκτούν πρόσβαση και σε ακριβά ιδιωτικά σχολεία που μέχρι πρότινος προορίζονταν μόνο για τις εύρωστες οικονομικά τάξεις (Coons-Sugarman 1978).
Η Margaret Thatcher που εφάρμοσε την ιδέα των κουπονιών (vouchers) στο Ηνωμένο Βασίλειο περιγράφει αυτή την πολιτική στα πολιτικά της απομνημονεύματα: «Εισαγάγαμε την ελεύθερη γονεϊκή επιλογή, η οποία επέτρεψε στα δημοφιλή σχολεία να αναπτυχθούν. Η πολιτική αυτή διεύρυνε τις επιλογές των γονιών και εμπόδισε τις τοπικές αρχές να θέτουν όρια στην ανάπτυξη των καλών σχολείων προκειμένου να κρατήσουν αποτυχημένα σχολεία ανοικτά. Ουσιώδες στοιχείο της μεταρρύθμισής μας ήταν η χρηματοδότηση του σχολείου ανά μαθητή, δηλαδή τα χρήματα που διέθετε το κράτος σε κάθε μαθητή μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν όποιο σχολείο και αν επέλεγε να παρακολουθήσει. Με αυτό τον τρόπο, οι γονείς επέλεγαν το ποιο σχολείο είναι καλό. Το καλό σχολείο κέρδιζε μαθητές. Το κακό σχολείο θα έπρεπε ή να βελτιωθεί ή να κλείσει. Έτσι, προχωρήσαμε σε μια δημόσια μορφή εκπαιδευτικού κουπονιού» (Thatcher 1993).
Παρά τη ρητορική, όμως, περί διασφάλισης της δημόσιας χρηματοδότησης και κατοχύρωσης του ελεύθερου ανταγωνισμού μεταξύ δημόσιων και ιδιωτικών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, το σύστημα των vouchers συγκεντρώνει την κριτική και τους προβληματισμούς πλήθους θεωρητικών του πεδίου, κυρίως στις χώρες που εφαρμόστηκαν το voucher και η ελεύθερη γονεϊκή επιλογή. Οι βασικές επικρίσεις επικεντρώνονται πρωτίστως στην ασυμβατότητα της λειτουργίας και λογικής των αγορών με συγκεκριμένα δημόσια αγαθά, όπως η εκπαίδευση (Colin, 2005). Δευτερευόντως, το σύστημα των vouchers δεν διαμορφώνει μια «ελεύθερη αγορά», αντιθέτως διαιωνίζει την εξάρτηση των «ωφελουμένων από νέες μορφές δημόσιας χρηματοδότησης» (Colin, 2005).
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν οι Φωτόπουλος και Θεριανός σε μια συνοπτική βιβλιογραφική επισκόπηση των πολιτικών αυτών, μπορεί θεωρητικά η «ανοικτή εγγραφή» να προτάσσει το δικαίωμα της ελευθερίας των γονιών να επιλέγουν την εκπαίδευση των παιδιών τους ελεύθερα και ανεμπόδιστα, όμως στη μεγάλη πλειονότητα των περιπτώσεων αποδείχθηκε πως δεν είναι οι γονείς τελικά που διαλέγουν σχολεία αλλά τα σχολεία που διαλέγουν μαθητές και γονείς επιζητώντας ουσιαστικά το κουπόνι τους προκειμένου έτσι να διασφαλίζουν την χρηματοδότηση άρα και την επιβίωσή τους. Είναι σαφές πως με το πρόσχημα του ανταγωνισμού, της ποιότητας και της παροχής ακόμα καλύτερης εκπαίδευσης, η αύξηση των διδάκτρων (στα ιδιωτικά σχολεία) αλλά και το κυνήγι των vouchers θα ενταθεί με συνέπεια την επέκταση της κερδοσκοπίας, του νοσηρού ανταγωνισμού, την εδραίωση μιας αγοραίας κουλτούρας που συμπιέζει συνειδήσεις αντιμετωπίζοντας μαθητές και γονείς ως «πελάτες».
Φυσικά, το επιχείρημα της δημιουργίας «ποιοτικότερης εκπαίδευσης» λόγω του ανταγωνισμού, δεν ισχύει. Έννοιες όπως η ποιότητα, η αποτελεσματικότητα και η αποδοτικότητα των εκπαιδευτικών υπηρεσιών εκλαμβάνονται πολλές φορές – από τους παρόχους – ως έννοιες ασύμβατες, ειδικά όταν η διασφάλιση της κερδοφορίας αποτελεί προτεραιότητα. Μάλιστα, στην προσπάθειά τους να προσελκύσουν εκπαιδευομένους, οι πάροχοι διαφοροποιούν τα κίνητρα και τις στοχεύσεις τους και μετέρχονται πρακτικές που περιλαμβάνουν «διευκολύνσεις», «χαλάρωση εκπαιδευτικών προδιαγραφών», «αρνητική διαφήμιση» και «πελατειακές σχέσεις», και δεν συνδέονται με την ίδια την εκπαιδευτική διαδικασία (Φωτόπουλος, 2015). Οι Ball and Youdell σε μια πρόσφατη εργασία τους συνόψισαν τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές σε μια σειρά από χώρες αναφέροντας πως κοινό αποτέλεσμα αυτών των πολιτικών δεν ήταν η βελτίωση της εκπαίδευσης μέσω του ανταγωνισμού των σχολείων. Ήταν η απορρύθμιση της εκπαίδευσης ως δημόσιου αγαθού και η τραγική αύξηση των κοινωνικών ανισοτήτων στην εκπαίδευση.
Οι συνέπειες για σχολεία, εκπαιδευτικούς και μαθητές είναι τραγικές. Η μετατόπιση της κρατικής χρηματοδότησης στους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς οργανισμούς οδηγεί στην αύξηση του αριθμού των «επιτυχημένων» ιδιωτικών εκπαιδευτικών μονάδων και τελικά στην εξάλειψη των «μη αποδοτικών» δημόσιων, επιφέροντας δομικές αλλαγές στην εκπαιδευτική πολιτική σε σχέση με την προώθηση θεμελιωδών αρχών όπως η ισότητα και η κοινωνική δικαιοσύνη. Η λειτουργία υπό όρους ελεύθερου ανταγωνισμού συχνά οδηγεί στη μετατροπή των εκπαιδευτικών μονάδων σε παρόχους εκπαιδευτικών υπηρεσιών ή υπηρεσιών επαγγελματικής κατάρτισης. Οι λιγότερο επιτυχημένοι – και άρα μη κερδοφόροι – πάροχοι εκπαιδευτικών υπηρεσιών οδηγούνται σε μειώσεις μισθών ή απολύσεις, ενώ και σε πολλές περιπτώσεις οι εκπαιδευτικές μονάδες παύουν να λειτουργούν (Valkama and Bailey, 2001).
Η επιχείρηση άλωσης της δημόσιας εκπαίδευσης στην Ελλάδα
Η Ομοσπονδία μας από το 2011, όταν μέσω του ΙΟΒΕ και του Συνδέσμου των ιδιοκτητών των ιδιωτικών σχολείων διατυπώθηκε επίσημα η πρώτη πρόταση των παραγόντων της «αγοράς» για την καθιέρωση των vouchers, αντέδρασε έντονα και από κοινού με το ΚΑΝΕΠ-ΓΣΕΕ σε δημόσιο κείμενο παρέμβασης που υπέγραφε ο παγκόσμιου κύρους καθηγητής του LSE Νίκος Μουζέλης. Η παρέμβαση αυτή είχε ισχυρό αντίκτυπο στον πολιτικό κόσμο και τα ΜΜΕ και η τότε κυβέρνηση έκανε πίσω.
Το ίδιο έπραξε η ΟΙΕΛΕ το 2016, με την αφορμή της παρουσίασης του βιβλίου του Τάσου Αβραντίνη «Εκπαίδευση: Ελευθερία επιλογής, ή η γάτα που γαβγίζει» το οποίο προωθεί την ιδιωτικοποίηση της δημόσιας εκπαίδευσης και τη «δολοφονία» του δημόσιου σχολείου, μέσω της προώθησης του επιζήμιου και διεθνώς αποτυχημένου θεσμού των vouchers. H προλόγησή του έγινε μάλιστα από τρία δημόσια πρόσωπα με σαφές ιδεολογικό και πολιτικό πρόσημο. Τον Θάνο Βερέμη, την Άννα Διαμαντοπούλου και τον Κυριάκο Μητσοτάκη, αρχηγό της ΝΔ και σημερινό Πρωθυπουργό της χώρας. Ο αείμνηστος τότε Πρόεδρος της ΟΙΕΛΕ Μιχάλης Κουρουτός με επιστολή του κάλεσε τις Ομοσπονδίες ΔΟΕ και ΟΛΜΕ σε επείγοντα διάλογο για τον κίνδυνο εμπορευματοποίησης της εκπαίδευσης. Έναν διάλογο που είναι διαρκής και αποτελεί παρακαταθήκη της μεγάλης προσφοράς του Μ. Κουρουτού στο εκπαιδευτικό κίνημα και στην κοινωνία.
Ο κίνδυνος της επί της ουσίας κατάργησης του δημόσιου σχολείου και της πλήρους υποκατάστασής του από ένα ημι-ιδιωτικό σύστημα εκπαίδευσης, παρόμοιο με αυτό της Βρετανίας, είναι άμεσος. Το ιδιωτικό σχολείο, απολύτως απορρυθμισμένο από τις νομοθετικές παρεμβάσεις Κεραμέως, είναι έτοιμο να υποδεχθεί στις φιλόξενες αγκάλες του τους μαθητές των δημόσιων σχολείων που θα κλείσουν ή θα εξαθλιωθούν χωρίς χρηματοδότηση. Τον Ιούλιο 2020, λίγο μετά την ψήφιση του Νόμου Κεραμέως για την ιδιωτική εκπαίδευση, ο τότε Γ.Γ. της ΟΙΕΛΕ Γ. Χριστόπουλος ανέφερε σε συνέντευξή του:
«(Ο νόμος αυτός) είναι τμήμα μιας ευρύτερης, ακραία νεοφιλελεύθερης, αντίληψης για την εκπαίδευση και για την κοινωνία. Από τη μια μεριά έχουμε ένα ελκυστικό εκπαιδευτικό super market που θα πουλάει «άριστους» τίτλους. Από την άλλη το διαρκώς συρρικνούμενο και υποχρηματοδοτημένο δημόσιο σχολείο. Στη συνέχεια θα έλθει η ελεύθερη γονεϊκή επιλογή και τα vouchers που θα αποτελειώσουν ό,τι έχει απομείνει. Στο τέλος, το κουφάρι του δημόσιου σχολείου θα παραδοθεί από το Υπουργείο Παιδείας στην τοπική αυτοδιοίκηση, σε ΜΚΟ, στην Εκκλησία και η δημόσια εκπαίδευση, όπως τη γνωρίζαμε, θα σβήσει. Είναι σαφές, δε, ότι οι επιπτώσεις θα είναι δραματικές και για τα εργασιακά των συναδέλφων μας στο δημόσιο σχολείο. Καλούμε κάθε εκπαιδευτικό, κάθε πολίτη να βάλει φραγμό στα δυστοπικό όραμα της κυβέρνησης Μητσοτάκη που επιδιώκει να μας γυρίσει δεκαετίες πίσω, όταν θέση στο Πανεπιστήμιο και στις καλές θέσεις της αγοράς εργασίας είχαν μόνο οι γόνοι της ελίτ».
Είναι σαφές ότι το σχέδιο της ΝΔ ως αυριανής κυβέρνησης που ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη, δεν έχει στην καρδιά της το παιδί και την κοινωνία, αλλά τα συμφέροντα ορισμένων επιχειρηματιών της αγοράς και των γόνων μιας προνομιούχας τάξης που βολεύεται με την αναπαραγωγή των ανισοτήτων. Το σχέδιο του αγοραίου σχολείου με την εκπαίδευση εμπόρευμα και το γονέα πελάτη γίνεται πραγματικότητα. Κάθε νησίδα γενικής γνώσης, αγωγής, πολιτισμού θα αποσύρεται υπό την πίεση των «πελατών» που θα ζητούν περισσότερη τυποποίηση, περισσότερα μετρήσιμα αποτελέσματα. Αυτό δεν θα επηρεάσει απλώς την ποιότητα της εκπαίδευσης. Θα «παράξει» ακρωτηριασμένους παιδαγωγικά και κοινωνικά πολίτες με ακραίες επιπτώσεις.
Η διάλυση της Παιδείας έφερε το Brexit και την αποσάθρωση της πολιτικής τάξης στη Βρετανία, τον ακροδεξιό τραμπισμό και τις ακραίες ανισότητες στις ΗΠΑ. Σε μια χώρα όπως η Ελλάδα με ανίσχυρη οικονομία, με την απόλυτη αδιαφάνεια και την πριμοδότηση των ισχυρών, δεν θα τηρηθούν ούτε καν οι στοιχειώδεις κανόνες. Χωρίς δημόσιο σχολείο, χωρίς την ελάχιστη εγγύηση πρόσβασης σε ποιοτικές δημόσιες υπηρεσίες εκπαίδευσης για όλους, οι επιπτώσεις θα είναι δραματικές. Για την κοινωνία, για τους εργαζόμενους, για τη νέα γενιά.
Θα το επιτρέψουμε;
ΓΙΑ ΤΟ Δ.Σ. ΤΗΣ Ο.Ι.Ε.Λ.Ε.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΖΑΓΛΗΣ
01.05.2023 - 06:46
Χωρίς δάσκαλο παραμένει εδώ και 4 μήνες τάξη δημοτικού σχολείου – Ανησυχούν οι γονείς
Τα παιδάκια μας ξέρετε πόσο απογοήτευση έχουν φάει να περιμένουν έναν δάσκαλο και πότε να μην έρχεται να πηγαίνουν σχολείο και να μοιράζονται κάθε μέρα και σε άλλη τάξη; Έχουν ξεχάσει ότι έκαναν μάθημα, ζωγραφίζουν και κάνουν γυμναστική!
Την έντονη δυσαρέσκειά τους εκφράζουν γονείς μαθητών στην Εύβοια, ακριβώς γιατί η δευτέρα τάξη σε δημοτικό σχολείο παραμένει χωρίς δάσκαλο εδώ και 4 μήνες.
Σύμφωνα με το evima.gr, στο 2ο δημοτικό σχολείο Ιστιαίας η δευτέρα δημοτικού παραμένει χωρίς δάσκαλο με τα παιδιά να απέχουν από τα μαθήματά τους, όπως επιβεβαιώνουν και οι γονείς.
Την δική του απάντηση για το θέμα έδωσε στο τοπικό μέσο ο πρόεδρος της κοινότητας Λίμνης, Γιάννης Τριανταφύλλου.
"Μην ξεχνάμε πως εδώ και δύο χρόνια τα παιδιά έχουν μείνει πίσω στην ύλη των μαθημάτων τους λόγω covid, και ενώ όλα τα σχολεία και τάξεις έχουν μπει σε “φυσιολογικούς” ρυθμούς η συγκεκριμένη τάξη του σχολείου μας ακόμα ταλαιπωρείται" σημείωσε.
Από την πλευρά του κάτοικος της περιοχής λέει στην ιστοσελίδα evima.gr: «Ρωτήστε πρώτα και το σχολείο της Λίμνης τι ακριβώς συμβαίνει και πόσο καιρό έχουν να κάνουν μάθημα τα παιδιά! Και εφόσον στο σχολείο στην Ιστιαία η δασκάλα έχει έρθει στην οργανική της θέση γιατί ο δάσκαλος να μην έρθει στο δικό μας σχολείο; Τα παιδάκια μας ξέρετε πόσο απογοήτευση έχουν φάει να περιμένουν έναν δάσκαλο και πότε να μην έρχεται να πηγαίνουν σχολείο και να μοιράζονται κάθε μέρα και σε άλλη τάξη; Έχουν ξεχάσει ότι έκαναν μάθημα, ζωγραφίζουν και κάνουν γυμναστική! Εμείς τι να πούμε στα δικά μας παιδιά, ποιος θα τα σκεφτεί αυτά τα παιδιά! Την Τετάρτη τάξη να την ξεχάσουν, πως θα πάνε στην Πέμπτη όταν καν δεν έχουν κάνει τα βασικά στην Τέταρτη!»
Όπως αναφέρει το τοπικό μέσο, ο λόγος αποχής από τα μαθήματα είναι η αγανάκτηση τόσο των γονέων όσο και των μαθητών για το γεγονός πως τα παιδιά έχουν αναγκαστεί να αλλάξουν δασκάλους κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς, με αποτέλεσμα να έχει επικρατήσει αναστάτωση για τους μαθητές οι οποίοι επηρεάζονται σημαντικά ως προς την απόδοσή τους από το ασταθές και συνεχώς μεταβαλλόμενο σκηνικό που βιώνουν.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)