Η γονεϊκή εμπλοκή αποτελεί έναν πολύ σημαντικό παράγοντα διαμόρφωσης της σχολικής επίδοσης. Ως σχολική επίδοση δεν ορίζουμε μόνο την ακαδημαϊκή επίδοση στα μαθήματα, αλλά και ένα πλήθος σημαντικών δεξιοτήτων που αποκτούν οι μαθητές στο σχολείο, όπως είναι η συμμετοχή τους στις ομαδικές εργασίες της τάξης, η γενικότερη συμπεριφορά τους στο σχολικό περιβάλλον, η κοινωνική επιτυχία κ.α.
Σημείο αναφοράς στην βιβλιογραφία για το τι συνιστά γονεϊκή εμπλοκή στην εκπαίδευση, ώστε να λειτουργεί θετικά, αποτελούν οι έρευνες της Joyce Epstein (Epstein 1997, Epstein & Jansorn 2004, Epstein & Salinas 2004) και συνοψίζεται στις παρακάτω 6 κατηγορίες:
1) Διαμόρφωση κατάλληλου περιβάλλοντος (Parenting)
Η δημιουργία μέσα στο σπίτι της οικογένειας των συνθηκών εκείνων που διευκολύνουν τα παιδιά στις σχολικές υποχρεώσεις τους και γενικότερα ενός κλίματος που ευνοεί τη μάθηση.
2) Επικοινωνία σχολείου-οικογένειας (Communicating)
Οι αποτελεσματικοί τρόποι μεταφοράς πληροφοριών από το σχολείο στην οικογένεια (και αντιστρόφως) για τα σχολικά προγράμματα, τις σχολικές εργασίες και την πρόοδο των παιδιών.
3) Προσφορά εθελοντικής εργασίας (Volunteering)
Η συμμετοχή των γονέων σε δραστηριότητες του σχολείου και ενεργοποίηση τους σε υποστηρικτικές εργασίες που βοηθούν τη λειτουργία του.
4) Μάθηση στο σπίτι (Learning at home)
Η βοήθεια που προσφέρουν οι γονείς στην διεκπεραίωση των σχολικών εργασιών και γενικότερα ο έλεγχος και η επίβλεψη της μελέτης των παιδιών.
5) Συμμετοχή σε αποφάσεις που αφορούν το σχολείο (Decision Making)
Η συμμετοχή των γονέων σε όργανα που παίρνουν αποφάσεις για τη λειτουργία του σχολείου.
6) Συνεργασία με την κοινότητα (Collaborating with the community)
Η εξεύρεση και αξιοποίηση κοινωνικών και κοινοτικών υπηρεσιών για την ενίσχυση και βελτίωση των σχολικών προγραμμάτων.
Σε γενικές γραμμές από έρευνες έχουν προκύψει τα παρακάτω:
Η σχολική επίδοση έχει μεγάλη σχέση με τη βοήθεια που προσφέρουν οι γονείς στο σπίτι, παρόλα αυτά υπάρχει αρνητική συσχέτιση μεταξύ υπερβολικών απαιτήσεων και τελικών σχολικών επιδόσεων.
Η ανάπτυξη προσωπικών σχέσεων των γονέων με τους εκπαιδευτικούς του σχολείου δεν
φαίνεται να συσχετίζεται με τη σχολική επίδοση των μαθητών.
Το ίδιο συμβαίνει και με τη σχέση της σχολικής επίδοσης με τον έλεγχο του εξωσχολικού χρόνου του μαθητή από τους γονείς. Υπάρχει όμως θετική συσχέτιση του έλεγχου του εξωσχολικού χρόνου με τις καλές συνήθειες εργασίας μέσα στην τάξη και την ποιότητα στη συνεργασία με τους υπόλοιπους μαθητές, αφού οι κανόνες ελέγχου στο σπίτι βοηθούν στην ανάπτυξη της αυτοπειθαρχίας και της αυτορρύθμισης της συμπεριφοράς του παιδιού.
Οι διαφορές ανάμεσα στη γονεϊκή εμπλοκή και τα δυο φύλα είναι φανερές, με τους γονείς να βοηθούν περισσότερο τα αγόρια από ότι τα κορίτσια και συνήθως να ασκούν μεγαλύτερο έλεγχο στις εργασίες τους, ενώ φαίνεται έχουν μεγαλύτερο άγχος για τη σχολική τους επίδοση.
Τέλος, σημαντικές είναι και οι διαφορές ανάμεσα στην εμπλοκή των γονέων των μικρότερων μαθητών από των μεγαλύτερων, καθώς οι γονείς των πρώτων κάθονται περισσότερες ώρες δίπλα τους, με την εξάρτηση που έχουν οι μικρότεροι μαθητές από τους γονείς τους να επηρεάζει σημαντικά και το ρόλο που έχουν αναλάβει οι τελευταίοι.
* Θανάσης Κοπάδης
Μαθηματικός - Συγγραφέας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου