δίκτυο για τα δικαιώματα των μαθητών

1432020

Οι πραγματικές απειλές του ναζί καθηγητή στο 46ο Γυμνάσιο Αθηνών από na 14:24, Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2012

θεματικές: Ρατσιστική - Φυλετική Βία \ Αντιφασισμός / Αντιεθνικισμός / Αντιρατσισμός \ Εκπαίδευση

οι πραγματικές απειλές του ναζί καθηγητή προς τους μαθητές του στο 46ο Γυμνάσιο Νεάπολης/Εξαρχείων Η μαρτυρία του τι πραγματικά είπε ο ναζί καθηγητής κυκλοφορεί εδώ και λίγη ώρα στο facebook. Είναι απορίας άξιο γιατί οι “μεγάλοι ιστότοποι” όπως το tvxs, παρότι έκαναν ρεπορτάζ το μόνο που ανέφεραν σχετικά με το ύφος των απειλών ήταν πως οι μαθητές απειλήθηκαν πως ..”θα συνετιστούν”. Όμως, όπως προκύπτει από την παρακάτω μαρτυρία, έχουμε να κάνουμε με ευθεία απειλή κατά της ζωής των μαθητών. Προσπάθεια υποβάθμισης του γεγονότος; Ακόμα ένα παράδειγμα δημοσιογραφίας “στο πόδι”; Φόβος από πλευράς των μαρτύρων του ρεπορτάζ; Όπως και να έχει ας διαβάσει ο καθένας το παρακάτω κείμενο/καταγγελία και ας βγάλει τα συμπεράσματα του. Να σημειώσω ότι η καταγγελία/κείμενο είναι ανυπόγραφη για ευνόητους λόγους και προσωπικά δεν έχω κανένα λόγο να αμφισβητώ το γνήσιο της, όπως και όλος ο κόσμος της γειτονιάς που είναι ανάστατος. …. : Ο ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΗΛΙΘΙΩΝ “Όλοι εσείς οι αλλοδαποί που ήρθατε στην Ελλάδα, θα φωνάξω τη χρυσή αυγή και μόλις τελειώσει μαζί σας δε θα έχετε κεφάλια. Κ’ εσύ που ήρθες απ’ τη Ρουμανία και δε σέβεσαι την Ελλάδα, στη χώρα σου όλοι μέχρι πριν 3 χρόνια ήταν βλάχοι και καβαλούσαν γαϊδούρια”… Α. Βασιλογιάννης, καθηγητής 46ου Γυμνασίου Αθηνών   Κατά τη διάρκεια μιας συνηθισμένης σχολικής ημέρας στο 46ο γυμνάσιο Αθηνών, στο μάθημα του Α. Βασιλογιάννη, ένας μετανάστης μαθητής ζήτησε απ’ τον καθηγητή διευκρινήσεις πάνω στο μάθημα. Ο Α. Βασιλογιάννης απάντησε με τα παραπάνω λόγια. Κανονικά ο καθηγητής που απείλησε μ’ αυτά τα λόγια θα έπρεπε να διωχθεί ποινικά, απειλεί και μάλιστα με εγκληματική βία. Αλλά δεν είναι η πρώτη φορά, στο παρελθόν είχε πει με θαυμασμό: «ένας καθηγητής μπορεί να χτυπήσει ένα παιδί κ’ αν δεν του βγάλει αίμα δε μετράει σα χτύπημα. Μόνο αν βγει αίμα τότε μπορεί ο μαθητής να του κάνει μήνυση»… Στις σχολικές αίθουσες της πλήξης δε διδάσκεται πολιτισμός παρά ο νόμος της ναζιστικής βίας κ’ όλα αυτά στο κέντρο της Αθήνας του 2012. Από πού και ως που νομιμοποιείται ένας καθηγητής να απειλεί μαθητές με ρατσιστική βία από τους ναζιστές της χρυσής αυγής, να κάνει ρατσιστικά σχόλια και να προσπαθεί να ταπεινώσει μαθητές που δεν έχουν ελληνική καταγωγή; Όλο το περιστατικό θα κρυβόταν όπως καθημερινές παρόμοιες συμπεριφορές στις σχολικές αίθουσες, αλλά κάποια παιδιά αντέδρασαν και ο καθηγητής μοίρασε αποβολές. Ορισμένοι γονείς ζήτησαν το λόγο και προκειμένου να κουκουλωθεί το περιστατικό ανακάλεσαν τις αποβολές. Τα μέλη του διδακτικού προσωπικού του συγκεκριμένου σχολείου έδειξαν σιωπηρή ανοχή, συνεπώς συνενοχή, και προσπάθησαν να κρύψουν το γεγονός. Όταν οι καθηγητές δεν έχουν λόγο σε τέτοιες ακραίες ρατσιστικές συμπεριφορές, σε τόσο ευαίσθητους χώρους που βρίσκονται παιδιά, οδηγούμαστε κατευθείαν σε μια ρατσιστική, φασιστική κοινωνία, που θυμίζει παλιότερες εποχές οι οποίες έχουν καταδικαστεί απ’ όλη την παγκόσμια ανθρώπινη κοινότητα. Το σχολείο πρέπει να παίξει αποφασιστικό ρόλο στην αντιμετώπιση του ρατσισμού και του φασισμού. Δε θ’ αφήσουμε τέτοιου είδους ρατσιστικές συμπεριφορές να γίνουν καθημερινότητα. Αν συνηθίσουμε το κτήνος, θα έχουμε αρχίσει πια να του μοιάζουμε. Γιατί όπως είπε κι ο Μάνος Χατζιδάκης « Ο νεοναζισμός, ο φασισμός, ο ρατσισμός και κάθε αντικοινωνικό και αντιανθρώπινο φαινόμενο συμπεριφοράς δεν προέρχεται από ιδεολογία, δεν περιέχει ιδεολογία, δεν συνθέτει ιδεολογία. Είναι η μεγεθυμένη έκφραση-εκδήλωση του κτήνους.» Το σχολείο θα έπρεπε να είναι, ο χώρος που διδάσκει κι εφαρμόζει πολιτισμό, πάνω στις παναθρώπινες αξίες της αλληλεγγύης, του σεβασμού, της αξιοπρέπειας και της ισότητας. Κι όχι σχολεία του μισανθρωπισμού, του ρατσισμού, των διακρίσεων και της μισαλλοδοξίας. Απέναντι σ’ ένα σχολείο που έτσι κι αλλιώς είναι «φυλακή» κι απαιτεί υπακοή κι όχι διάλογο με τους μαθητές, που δίνει ποινές, όπως οι αποβολές, που δεν προάγει την έρευνα και την κριτική σκέψη, που προσπαθεί να προπαγανδίσει «εθνικά ιδεώδη» και καλλιεργεί τον φόβο, προβάλλουμε την δική μας αντίσταση. Δεν θα επιτρέψουμε τα σχολεία να γίνουν οι φωλιές ρατσιστικών και φασιστικών πρακτικών. Δεν θ’ αφήσουμε τα σχολεία να βρωμάνε ρατσισμό και φασισμό.   Ρατσιστές θα μας βρίσκετε πάντα μπροστά σας. http://risinggalaxy.wordpress.com/2012/10/22/οι-πραγματικές-απειλές-του-ναζί-καθηγ/

6

Η απάντηση της Διευθύντριας: Τι συμβαίνει στο 46ο Γυμνάσιο Αθηνών από ... 14:58, Δευτέρα 22 Οκτωβρίου 2012

Χτες, Παρασκευή 19/10, η σχολική ρουτίνα του 46 λίγο έλειψε να τιναχτεί στον αέρα. Αιτία ήταν η ανακάλυψη από τα ΜΜΕ ενός θέματος που, κατά την κρίση τους, θα μπορούσε να τροφοδοτήσει τα δελτία τους και να γεμίσει το χώρο των έντυπων και ηλεκτρονικών σελίδων τους.  Παράλληλα, ήταν μια καλή ευκαιρία να πουλήσουν ανέξοδο και ακοπίαστο αντιφασισμό πολλοί και διάφοροι: από τα τηλεοπτικά μεσημεριανάδικα, μέχρι τους μανδαρίνους της διοίκησης.  Στην πραγματικότητα το νέο ήταν ήδη μπαγιάτικο. Δηλαδή, η μεγάλη ανακάλυψη αφορούσε ένα περιστατικό που είχε συμβεί στο σχολείο 20 μέρες πριν και που η σχολική κοινότητα το είχε διαχειριστεί με έναν τρόπο ανοιχτό, δημόσιο και ικανοποιητικό για τα ίδια της τα μέλη. Φυσικά και δεν ήταν εύκολο ούτε απλό.  Φαίνεται όμως ότι δεν ικανοποιήθηκαν όλοι και, βέβαια, υπάρχουν πάντα και ορισμένοι που «αυτοί θα τα έκαναν καλύτερα».  Αφού λοιπόν η δημοσιοποίηση του θέματος είναι γεγονός, ας πούμε κι εμείς δυο λόγια γι’ αυτό: Το 46ο Γυμνάσιο είναι ένα σχολείο στο κέντρο της Αθήνας (ανάμεσα στις οδούς Ασκληπιού και Ιπποκράτους) και δεν είναι «το μικρό σπίτι στο λιβάδι». Υποδέχεται 250 εφήβους από το Γκύζη και τα Εξάρχεια και έχει περίπου 35 άτομα προσωπικό (εκπαιδευτικούς, φύλακες, καθαρίστρια, κυλικείο). Επίσης, είναι ένα σχολείο με πολυεθνική σύνθεση, με παιδιά και γονείς που αντιπροσωπεύουν 19 εθνικότητες. Είναι νομίζω φανερό και αυταπόδεικτο ότι μικροί και μεγάλοι στο 46 είμαστε εκτεθειμένοι στην βία της κρίσης που μας πλήττει ως κοινωνία με όλες της τις μορφές, ανεργία, φτωχοποίηση, ανυπαρξία κοινωνικής πρόνοιας, καμένα όνειρα, δυσανεξία για το διπλανό, νεύρα κλπ, κλπ.  Ακριβώς γι’ αυτούς τους λόγους το σχέδιό μας, όπως ρητά διατυπώθηκε στην εναρκτήρια συνεδρίαση του συλλόγου των καθηγητών του σχολείου για την τρέχουσα σχολική χρονιά, είναι πάση θυσία να κάνουμε το σχολείο μας ένα χώρο ηρεμίας, αγάπης, ανοχής και αλληλεγγύης. Και συμφωνήσαμε ότι γι’ αυτό απαιτείται αφενός η προσπάθεια για πιο στενή σύνδεση των μελών της σχολικής κοινότητας μεταξύ τους, και αφετέρου η λειτουργία του σχολείου βάσει ενός όσο το δυνατόν πιο σαφούς πλαισίου αρχών και κανόνων. Και αυτό δεν το βλέπουμε απλώς σαν υπηρεσιακό καθήκον, αλλά κυρίως σαν απόρροια της κοινωνικής μας ευθύνης και σαν υπεράσπιση της επαγγελματικής μας υπερηφάνειας. Σ’ αυτή την προοπτική λοιπόν παλεύουμε από την πρώτη μέρα της σχολικής χρονιάς κι όποιος νομίζει ότι είναι εύκολο, ή ότι μπορεί να αποφύγει κάθε αστοχία ας κοπιάσει…  Όταν λοιπόν, πράγματι, συνέβη ένας καθηγητής του σχολείου μας να παραφερθεί σε μια στιγμή έντασης, λειτουργήσαμε νηφάλια και με συνέπεια, νομίζω, στο πνεύμα που περιγράφω στην προηγούμενη παράγραφο. • Πρώτα απ’ όλα και αμέσως φροντίσαμε να ζητήσουμε απερίφραστα συγνώμη εκ μέρους του σχολείου προς τα παιδιά που υπέστησαν τη φραστική επίθεση και να δηλώσουμε πως ό, τι ειπώθηκε είναι αντίθετο με τις αρχές και τους κανόνες του σχολείου. • Ο ίδιος ο καθηγητής που παραφέρθηκε, επίσης ζήτησε αμέσως συγνώμη από τα παιδιά του τμήματος όπου έγινε το περιστατικό, παραδέχθηκε ευθαρσώς ότι αυτά που είπε ήταν λάθος και εξήγησε ότι ήταν ένα ξέσπασμα θυμού και όχι τα πραγματικά του πιστεύω. • Σε συνεδρίαση του συλλόγου καθηγητών που ακολούθησε εκτιμήσαμε (ομόφωνα) ότι οι προηγούμενες ενέργειες έγιναν καλώς και αποφασίσαμε (ομόφωνα) ο συνάδελφος να αφήσει το συγκεκριμένο τμήμα και να αναλάβει ένα άλλο, αφού είναι πιθανό να έχει κλονιστεί ανεπανόρθωτα το απαιτούμενο παιδαγωγικό κλίμα. • Στη συνέχεια, και αφού το θέμα συζητήθηκε ανάμεσα στους μαθητές, αλλά και επειδή ούτως ή άλλως είναι πολιτική του σχολείου μας να μην κρύβουμε τα προβλήματα κάτω από το χαλί, στην πρωινή συγκέντρωση των μαθητών, παρουσία όλων των καθηγητών και μερικών γονέων, είπαμε τα εξής: Πρώτον, ενημερώσαμε όλους για το τι ακριβώς συνέβη. Δεύτερον, επαναλάβαμε προς όλους τη συγνώμη του σχολείου για το ατυχές περιστατικό. Τρίτον, εξηγήσαμε ότι η συμπεριφορά του καθενός μας μπορεί να μην είναι πάντοτε η σωστή αλλά δουλειά του σχολείου, δηλαδή της κοινότητας, είναι να μάθει στα μέλη της πώς να διορθώνουν τα λάθη τους και να γίνονται καλύτεροι πολίτες. Το σχολείο μας επιλύει συλλογικά μια δύσκολη άσκηση συνύπαρξης και παραγωγικής συνεργασίας στην οποία η επιτυχία δεν είναι καθόλου εξασφαλισμένη. • Τέλος, συμφωνήσαμε ότι η απολυτότητα, η μη αναγνώριση της ιδιαιτερότητας των ατόμων και των περιστάσεων και η περισσή σκληρότητα είναι ακριβώς τα χαρακτηριστικά του φασισμού, που εμείς αντιπαθούμε και δε θέλουμε να εισβάλει στο σχολείο μας. • Στη συνέχεια, μετά από μερικές μέρες, ενημερώσαμε προφορικά και τον Δ/τη της Α’ ΔΔΕ Αθήνας, ο οποίος επικρότησε το χειρισμό μας, ρώτησε αν το θέμα στο εσωτερικό του σχολείου μπορεί να θεωρηθεί λήξαν και τον διαβεβαιώσαμε γι’ αυτό.  • Τέλος, στην τελευταία από τις τακτικές συγκεντρώσεις των γονέων που γίνονται στο σχολείο μας, το θέμα αναφέρθηκε, συζητήθηκε και θεωρήθηκε ότι σε γενικές γραμμές τα πράγματα πάνε μια χαρά. Όλοι έδειξαν πρόθυμοι να βοηθήσουν στην εξασφάλιση της ηρεμίας και της αμοιβαίας εμπιστοσύνης που είναι απαραίτητη στη σχολική ζωή. Αν όλα τα προηγούμενα δεν ικανοποιούν όλους τους ευαίσθητους συμπολίτες μας, ειλικρινά λυπάμαι ,  όμως, εφόσον θα έχω την ευθύνη της διοίκησης αυτού του οργανισμού, μπορώ να ακούσω κάθε καλόπιστη κριτική, είμαι πρόθυμη να αναλάβω εξ ολοκλήρου την ευθύνη των όποιων λαθών, αλλά δε θα αφήσω να γίνει το 46 ο φούρνος του καραγκιόζη. Άλλωστε η παιδαγωγική μας ελευθερία δεν ευτυχώς δεν βαρύνεται με καμιά «υποθήκη» και έχουμε την πολυτέλεια να μην φοβόμαστε κανένα πολιτικό κόστος.    Βάντα Τσέλιου Διευθύντρια του 46ου Γυμνασίου Αθήνας