Το συγκινητικό ποίημα μαθήτριας Λυκείου για την τραγωδία των Τεμπών
Πόσα δευτερόλεπτα χρειάζεται για να ξεκινήσει μια φωτιά;
Πόσα δευτερόλεπτα χρειάζονται για να νιώσεις τη ζέστη;
Πόσα δευτερόλεπτα χρειάζονται για να δεις τις φλόγες, για να μυρίσεις τον καπνό;
Από ποιο δευτερόλεπτο νιώθεις τον πόνο;
Από ποιο δευτερόλεπτο παραλύεις από τον φόβο;
Σε ποια στιγμή αποζητάς την ασφάλεια του σπιτιού σου, την αγκαλιά της οικογένειάς σου;
Θα τα καταφέρεις; Θα μπορέσεις να τους ξαναδείς;
Αν αυτές οι φλόγες γίνουν το σπίτι σου, εκείνοι θα το αντέξουν;
Θα αποδεχτούν το τέλος σου;
Εκείνοι που σε μεγάλωσαν, εκείνοι που πόνεσαν με τον πόνο σου, που χάρηκαν με τη χαρά σου…
Θα επιβιώσουν μετά τον θάνατό σου;
Πόσα δευτερόλεπτα χρειάζονται για να μην τους σκέφτεσαι;
Πόσα δευτερόλεπτα…
Πόσες ώρες… Πόσα χρόνια… θα χρειαστούν για να θεραπεύσουν την ψυχή τους;
Πόσα δευτερόλεπτα θα χρειαστούν για να ξανασυμβεί;
* Aντιγόνη Φιλέλη, τελειόφοιτη του 2ου ΓΕΛ Νεάπολης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου