Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2022

 6.10.2022 - 00:13

Το ποσοστό των παιδιών που φαίνεται ότι έχουν ΔΕΠ - Υ είναι 3 - 5% περίπου του γενικού πληθυσμού, 80% εκ των οποίων είναι αγόρια.

Τα παιδιά με διάσπαση προσοχής συνήθως δυσκολεύονται με την καθημερινή μελέτη στο σπίτι.

Ξεκινούν το διάβασμα, αλλά σύντομα αρχίζουν να χαζεύουν, να σκέφτονται άλλα πράγματα και τελικά να μην ολοκληρώνουν τις ασκήσεις τους, ενώ κάθονται στο γραφείο τους. Παραπονιούνται ότι διαβάζουν για ώρες, χωρίς μάλιστα το επιθυμητό αποτέλεσμα! 

"Ο γιος μου συνεχώς χαζεύει"

"Στριφογυρίζει διαρκώς στην καρέκλα του, χάνει το μολύβι από τα χέρια του και δεν συγκεντρώνεται με τίποτα στα μαθήματά του"

"Γίνεται ενοχλητικός και θέλει να είναι όλη την ώρα μέσα στα πόδια μας"

"Κάνουμε 3 ώρες να τελειώσουμε μια άσκηση 10 λεπτών"


"Δε με ακούει"

Στην πραγματικότητα δεν χρειάζονται ώρες διαβάσματος, ούτε φωνές, ούτε κυνηγητό μέσα στο σπίτι, ούτε απειλές, αλλά οργάνωση. Για να δούμε τις χρήσιμες συμβουλές της Ειδικής Παιδαγωγού Σοφίας Τσιντσικλόγλου (paidagwgos.com):

1. Ώρα και μέρος: Να έχετε συγκεκριμένη ώρα έναρξης του διαβάσματος. π.χ. μετά το μεσημεριανό φαγητό, καθώς επίσης και συγκεκριμένο χώρο π.χ. στο δωμάτιο του και όχι όπου τύχει!

2. Λίστα καθηκόντων: Βοηθήστε το παιδί να οργανώσει το διάβασμα του. Δείτε μαζί το πρόγραμμα της επόμενης μέρας και σημειώστε σε ένα χαρτί τι έχει να κάνει. Φτιάξτε δηλαδή μια λίστα - αρχικά μαζί, σύντομα το παιδί θα την φτιάχνει μόνο του - με τις ασκήσεις. π.χ.

Μαθηματικά σελ 23 άσκηση 1 και 2
Γλώσσα σελ 11 άσκηση 4
Ιστορία κεφ. 5
Ορθογραφία σελ 20
Έτσι το παιδί θα ξέρει τι έχει να κάνει και θα  μπορεί να σβήνει κάθε άσκηση που ολοκληρώνει. Δοκιμάστε το, είναι πολύ αποτελεσματικό, και για παιδιά χωρίς μαθησιακές δυσκολίες! 

3. Ησυχία: Και δεν εννοώ ότι όταν διαβάζει το παιδί δεν θα κουνιούνται οι υπόλοιποι στο σπίτι, αλλά να περιορίσετε τους θορύβους όπως οι ομιλίες στο σπίτι ή στο τηλέφωνο και η τηλεόραση να είναι κλειστή. Μην μαθαίνετε το παιδί να διαβάζει στην απόλυτη ησυχία απλά μειώστε τους θορύβους που μπορεί να του αποσπάσουν την προσοχή.

4. Αφήστε το παιδί μόνο του: Αφού βεβαιωθείτε ότι το παιδί ξέρει ποιες ασκήσεις έχει και τι πρέπει να κάνει σε αυτές, απομακρυνθείτε από το δωμάτιο και μην κάθεστε μαζί του. Αλλιώς θα μάθει να διαβάζει μόνο μαζί με κάποιον....κάτι που θα είναι κουραστικό τελικά!

5. Έλεγχος προόδου: Ανά τακτά χρονικά διαστήματα π.χ. κάθε 10-15 λεπτά περάστε από το δωμάτιο, ρωτήστε το παιδί αν προχωράει, αν θέλει βοήθεια και σε ποιο σημείο βρίσκεται, ενθαρρύνοντας και επιβραβεύοντας. Έτσι θα ξέρει το παιδί ότι πρέπει να προχωρήσει μέχρι να ξαναπάτε και θα βεβαιωθείτε ότι δεν κάθετε απλά στο γραφείο του αλλά διαβάζει. Αν τυχόν έχει αφαιρεθεί η προσοχή του, με αυτόν τον τρόπο θα επανέλθει!

6. Υπομονή: Μπορεί να σας φαίνεται παράξενο που το παιδί σας αφαιρείται τόσο εύκολα και να εκνευρίζεστε, όμως δεν πρέπει! Μην αρχίζετε χαρακτηρισμούς τύπου "είσαι τεμπέλης, αφηρημένος, χαζός, γιατί δεν είσαι σαν τον αδερφό ή την αδερφή σου " και άλλα τέτοια που μόνο κακό κάνουν! Μείνετε ήρεμοι, χρησιμοποιείστε την επιβράβευση και τη θετική ενίσχυση και αποφύγετε τις τιμωρίες! 

7. Ενημερώστε τον εκπαιδευτικό της τάξης: Μιλήστε με το δάσκαλο/ δασκάλα του παιδιού σας και πείτε του ότι το παιδί σας προσπαθεί πολύ με το διάβασμα και ζητήστε να επαινεί την προσπάθεια και όχι μόνο το αποτέλεσμα. 

8. Τα τετράδια στην τσάντα: Πολλές φορές το παιδί κάνει ασκήσεις αλλά τελικά ξεχνά τα τετράδια στο σπίτι και ενώ οι συμμαθητές παρουσιάζουν τη δουλειά τους στην τάξη, το παιδί σας κάθεται αμέτοχο...! Σιγουρευτείτε ότι έχει βάλει τα απαραίτητα στην τσάντα του, ώστε να επιβραβευθεί ο κόπος του. 

9. Μην διορθώνετε τα λάθη του: Αν το παιδί σας π.χ. κάνει ορθογραφικά λάθη, δείτε τα μαζί, συζητήστε τα, βοηθήστε το να εντοπίζει τα λάθη του και να τα διορθώνει. Δεν έχει σημασία να παρουσιάζει τα τέλεια γραπτά στο σχολείο, αλλά να μαθαίνει!

10. Βοήθεια ειδικού: Αν παρά τις προσπάθειες σας το παιδί δυσκολεύεται στα μαθήματα, στο σχολείο ή στο διάβασμα στο σπίτι, αναζητήστε εξειδικευμένη βοήθεια. Η παρέμβαση ειδικής αγωγής με εξατομικευμένο πρόγραμμα, βασισμένο στις δυσκολίες του παιδιού σας, είναι απαραίτητη και μάλιστα από τις μικρές τάξεις του δημοτικού.

 

Οι συνέπειες της ΔΕΠ - Υ στην καθημερινότητα του παιδιού:

• Μαθησιακά ελλείμματα και κακή επίδοση στο σχολείο
• Δυσκολίες αναφορικά με τον καλό συντονισμό των κινήσεων, με αποτέλεσμα το παιδί να φαίνεται αδέξιο
• Δυσκολίες αναφορικά με την οργάνωση του γραπτού λόγου, αλλά και της ομιλίας
• Δυσλειτουργίες σε κοινωνικό και συναισθηματικό επίπεδο, με αποτέλεσμα τη μειωμένη ικανότητα για σύναψη και διατήρηση κοινωνικών σχέσεων
• Συχνές συγκρούσεις τόσο στο σπίτι, όσο και στο σχολείο, κυρίως λόγω της αδυναμίας του παιδιού να ελέγξει την παρορμητικότητά του
• Αυξημένο στρες και χαμηλή αυτοεκτίμηση
• Εμφάνιση προβλημάτων στη διαγωγή, προκλητική συμπεριφορά και αδυναμία συμμόρφωσης σε κανόνες

Τι νομίζετε θα ήθελε να πει ένα παιδί με ΔΕΠ-Υ;

• Δεν μπορώ να συγκεντρωθώ πουθενά και δυσκολεύομαι να ακούσω μια εντολή
• Όλα είναι μπερδεμένα μέσα στο μυαλό μου και νιώθω σαν να δέχομαι πολλές πληροφορίες ταυτόχρονα
• Δεν μπορώ να ελέγξω τη σκέψη μου και τείνω να μεταπηδώ από το ένα θέμα στο άλλο
• Κουράζομαι εύκολα και πιστεύω πως δεν θα τα καταφέρω
• Όταν μου φωνάζετε ή με μαλώνετε, αποσυντονίζομαι περισσότερο και θυμώνω απίστευτα
• Νιώθω ότι δεν με αγαπάει και δεν με θέλει κανείς
• Όταν με απειλείτε, αναγκάζομαι να λέω περισσότερα ψέματα, γιατί φοβάμαι την τιμωρία
• Όταν μου κάνετε συνέχεια παρατηρήσεις, θέλω να κλείσω τα αυτιά μου
• Μη με συγκρίνετε διαρκώς με τους συμμαθητές μου! Δεν είμαι "κακό παιδί". Είμαι μοναδικός!
• Μη μου κάνετε όλα τα χατίρια. Ζητάω πολλά, γιατί σας δοκιμάζω. Έχω ανάγκη από πρόγραμμα, οργάνωση και όρια
• Θέλω να με αγαπάτε και να είστε περήφανοι για μένα

Το ποσοστό των παιδιών που φαίνεται ότι έχουν ΔΕΠ - Υ είναι 3 - 5% περίπου του γενικού πληθυσμού, 80% εκ των οποίων είναι αγόρια. Σύμφωνα με έρευνες το 50 - 70% των παιδιών που διαγνώστηκαν με ΔΕΠ - Υ εξακολουθούν να εμφανίζουν προβλήματα και στην εφηβεία. Επομένως, κρίνεται απαραίτητη η άμεση παρέμβαση, που μάλιστα θα είναι αποκλειστικά σχεδιασμένη για το εκάστοτε παιδί και θα δίνει έμφαση στην ενίσχυση της αυτοεκτίμησής του.

Δεν υπάρχουν σχόλια: