Η Ομάδα Έρευνας Τεκμηρίωσης Διδασκαλίας της Φυσικής, μέσα από την ανοικτή επιστολή που στέλνει στην υπουργό Παιδείας, Νίκη Κεραμέως, καταφέρνει να αναδείξει πολλά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν αυτή τη στιγμή τα σχολεία και που με κανέναν τρόπο δεν λύνονται από τα μέχρι στιγμής Νομοσχέδια που έχει ψηφίσει η κυβέρνηση.
Την στιγμή που το 2021 τα περισσότερα σχολεία δεν έχουν δυνατότητα να εξασφαλίσουν ικανοποιητικό εργασιακό περιβάλλον ή δεν διαθέτουν λειτουργικούς και επαρκείς ηλεκτρονικούς υπολογιστές, το υπουργείο Παιδείας νομοθετεί και μιλάει για «αλλαγή φιλοσοφίας στο σχολείο».
Παράλληλα, η επιστολή αναφέρεται στον χρόνο συνταξιοδότησης των εκπαιδευτικών καθώς και στην ύλη που διδάσκονται οι μαθητές, η οποία πολλές φορές είναι είτε πολλαπλάσια των ωρών που διατίθενται στο ωρολόγιο πρόγραμμα είτε πρόκειται για ύλη που οι μαθητές δεν είναι έτοιμοι να αφομοιώσουν.
Η επιστολή
Αξιότιμη Υπουργέ, κα Νίκη Κεραμέως,
Ψηφίστηκε πρόσφατα ένας νόμος όπου, όπως δηλώσατε, θα αλλάξει ριζικά το δημόσιο σχολείο.
Μεταξύ άλλων, μια από τις βασικές αλλαγές που εξαγγέλθηκαν είναι η αυτονομία της σχολικής μονάδας. Εδώ οφείλουμε να παρατηρήσουμε ότι μια σχολική μονάδα είναι δυνητικά αυτόνομη όταν διαθέτει οικονομική αυτοτέλεια, πληρότητα σε εκπαιδευτικό και βοηθητικό προσωπικό και την κατάλληλη υλικοτεχνική υποδομή.
Το 2021 τα περισσότερα σχολεία δεν έχουν δυνατότητα να εξασφαλίσουν ικανοποιητικό εργασιακό περιβάλλον. Το αυτονόητο, ο καθηγητής να έχει δικό του γραφείο εργασίας, δεν υφίσταται στα περισσότερα σχολεία. Το απόλυτο εργαλείο σήμερα στην Εκπαίδευση, λόγω και των νέων δεδομένων που έχουν διαμορφωθεί με την πανδημία, είναι οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές. Όμως, υπάρχει μεγάλο έλλειμμα σε Η/Υ, ενώ οι περισσότεροι από τους διαθέσιμους προς χρήση θα χαρακτηρίζονταν τεχνολογικά ως … δεινόσαυροι. Σε συνδυασμό και με τις εκνευριστικά αργές ταχύτητες στο διαδίκτυο των σχολικών μονάδων, καθίστανται σχεδόν άχρηστοι.
Ακούσαμε στη Βουλή για αλλαγή φιλοσοφίας στο σχολείο, ένα σχολείο που θα εστιάζει πέρα από τη μετάδοση της γνώσης και στην καλλιέργεια δεξιοτήτων. Τι εννοούμε ως δεξιότητες; Κριτική σκέψη, επίλυση προβλημάτων, ενσυναίσθηση, ομαδική δουλειά. Όλα αυτά τα στοιχεία μπορεί και πρέπει να καλλιεργηθούν στο κάθε μάθημα διακριτά που έχει ενταχθεί στο ωρολόγιο πρόγραμμα, αλλά και σε συνδυασμό αυτών. Η υιοθέτηση της ανακαλυπτικής μάθησης θα ανέπτυσσε όλες αυτές τις δεξιότητες, χωρίς επιπλέον επιβαρύνσεις στο πρόγραμμα. Δεν μπορεί να λέμε τον μαθητή ότι αυτές οι δεξιότητες αφορούν συγκεκριμένες δράσεις στο γυμνάσιο, ενώ στα υπόλοιπα μαθήματα συνεχίζουμε με τον παλιό κλασικό τρόπο διδασκαλίας.
Άρθρα πολλά έχουν αναπτυχθεί στο νομοσχέδιο. Δεν διαβάσαμε τίποτα, όμως που να αντιμετωπίζει τη σκληρή πραγματικότητα που βιώνουν οι εκπαιδευτικοί: ότι αναγκάζονται να υπηρετούν ως τα 67 τους. Αλήθεια φταίνε οι ίδιοι που διορίστηκαν σε μεγάλη ηλικία;
Είναι περισσότερο αναγκαίο από ποτέ να θεσπιστεί ότι ο εκπαιδευτικός με 30 χρόνια υπηρεσίας να συνταξιοδοτείται με πλήρεις αποδοχές. Θα ανανεωθεί το εκπαιδευτικό προσωπικό και θα έχουν νόημα οι επιμορφώσεις, καθώς θα έχει πολλά χρόνια υπηρεσίας ο εκπαιδευτικός για να εφαρμόσει τις όποιες καινοτομίες και να προσφέρει στην εξέλιξη του εκπαιδευτικού συστήματος.
Το σχολείο πρέπει να γίνει χώρος μάθησης, εντός του οποίου οι εκπαιδευόμενοι θα νοιώθουν ότι αποτελούν ζωτικό και αναπόσπαστο τμήμα του. Αυτό σημαίνει ότι θα διδάσκονται ύλη ανάλογη της ηλικίας και των ενδιαφερόντων τους. Δεν μπορεί να ζητείται από τον μαθητή να μελετά ενότητες που διδάσκονται στο πανεπιστήμιο, προκειμένου να δικαιολογηθούν οι αυξημένες ώρες διδασκαλίας κάποιων μαθημάτων. Η οριζόντια λογική στην Γ’ Λυκείου Προσανατολισμού, αρχικά 7ωρα και τώρα 6ωρα, δεν έχει κανένα επιστημονικό έρεισμα. Για να γεμίσουν αυτές οι ώρες σε ορισμένα μαθήματα επιστρατεύτηκαν ενότητες που διδάσκονται μέχρι και το τρίτο πανεπιστημιακό έτος (!), φυσικά σε άλλο επίπεδο. Η πρακτική αυτή σε τίποτα δεν καθιστά καλύτερη την παρεχόμενη εκπαίδευση (η παιδεία έχει ξεχαστεί…), κι απλώς πρόκειται για ανορθολογική κατανομή των ωρών, που πιθανώς εξυπηρετεί σκοπιμότητες.
Ο μαθητής και η μαθήτρια πρέπει να διδάσκονται την ύλη που μπορούν να αφομοιώσουν. Η μεταφορά ενοτήτων γνώσεων από την τριτοβάθμια εκπαίδευση, όπου πραγματικά ανήκουν, στη δευτεροβάθμια, αφενός τους αναγκάζουν σε μηχανιστική αντιμετώπιση εκμάθησης τεχνικών παπαγαλίας, αφετέρου η ίδια η παιδεία εξαφανίζεται.
Επίσης, σε άλλα μαθήματα, η ύλη είναι πολλαπλάσια των ωρών που διατίθενται στο ωρολόγιο πρόγραμμα, με συνέπεια η προτεινόμενη ύλη από το ΙΕΠ να διεκπεραιώνεται αγκομαχώντας, αν διεκπεραιώνεται. Τυπικό τέτοιο παράδειγμα η Φυσική της Α’ Λυκείου.
Οι επαναλαμβανόμενες αποτυχίες σε διεθνείς και εγχώριους διαγωνισμούς, σε όλα σχεδόν τα επιστημονικά αντικείμενα, δεν προβληματίζουν το υπουργείο; Δεν στέλνουν μηνύματα ότι πρέπει να προβούμε σε άμεσες και ριζικές αλλαγές;
Τα ποσοστά αποτυχίας των υποψηφίων στις Πανελλαδικές Εξετάσεις (σε ποσοστά τραγικά κάτω από τη βάση σε όλα τα μαθήματα, παρά τις προσπάθειες για «στρωτά» θέματα) θα έπρεπε να έχουν σημάνει συναγερμό στο ΙΕΠ για επιβεβλημένες αλλαγές, τόσο στην ποιότητα όσο και στην ποσότητα της εξεταζόμενης ύλης. Δεν πρέπει να ενισχυθεί η διδασκαλία τους, άμεσα;
Ας στρέψουμε τις προσπάθειές μας προς τους μαθητές και πουθενά αλλού. Η Μέση Εκπαίδευση πρέπει να αντιμετωπίζεται ως χώρος κάλυψης των αναγκών των μαθητών και τίποτα περισσότερο.
Η Ομάδα Έρευνας Τεκμηρίωσης Διδασκαλίας της Φυσικής
Δρακόπουλος Γρ.
Εμμανουηλίδης Αρ.
Πετρόπουλος Μιχ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου