Η Φυσική, κορυφαίος Πολιτισμός και Λάμψη της εποχής μας, κατάντησε στο Λύκειο μια θλιβερή ανεξέλεγκτη ασκησιολογία με χολιγουντιανές υπερπαραγωγές και ασκησιοφιέστες που μολύνει το Δημόσιο Σχολείο, χαλά την σκέψη παιδιών και καθηγητών, δημιουργεί αποστροφή στα παιδιά και τελικά συνθλίβει και αδικεί όλους μας.
Το σχήμα είναι από άσκηση που δόθηκε σε διαγωνισμό παιδιών Γ΄ Λυκείου
1) Αδιαφορώντας για τα ευχολόγια και τα πομπώδη κείμενα των εκάστοτε κυβερνητικών νομοθετημάτων, ο ουσιαστικός λόγος ύπαρξης της Γ΄ Λυκείου και άρα ολόκληρου του Λυκείου εντοπίζεται στο ότι αποτελεί προθάλαμο Πανεπιστημίου.
Όμως την εισαγωγή των παιδιών στις σχολές ελέγχει απόλυτα το φροντιστήριο και συνεπώς στη συνείδηση των παιδιών του Λυκείου, των γονιών τους και πολλών άλλων η έννοια «Σχολείο» προσδιορίζεται ως νομοθετημένο «λυκειακό μπειμπισίτιν» και ως υποχρεωτικό χάσιμο χρόνου σε ειδικό «ΚΕΠ» διακίνησης τίτλων σπουδών πλασματικής βαθμολογίας, συνοδευόμενων από βραβεία και αριστεία, το πλήθος των οποίων φτάνει στα όρια της γελοιότητας.
2) Η Φυσική Προσανατολισμού της Γ΄ Λυκείου προσδιορίζει την ποιότητα της Φυσικής σε όλο το Λύκειο. Σχεδόν πάντα τα θέματα των πανελληνίων εξετάσεων δεν είναι Φυσική, αλλά στείρα ασκησιολογία. Άρα σε όλο το Λύκειο η Φυσική διδάσκεται ως ασκησιολογία η οποία, επειδή είναι αποκρουστικότατη και εντελώς άσχετη με την καθημερινότητα των παιδιών, γρήγορα απορρίπτεται από αυτά ως άχρηστη.
3) Το κυβερνητικό ψηφιακό σχολείο το μόνο που διακινεί είναι ένας διαρκώς αυξανόμενος αριθμός ασκήσεων, προϊόντα ενός ασύνδετου μωσαϊκού ασκησιοκατασκευαστών καθηγητών. (Αξίζει να σημειωθεί ότι κάποιοι από τους υπεύθυνους ή τους συνεργάτες του ψηφιακού σχολείου είναι συγγραφείς φροντιστηριακών βιβλίων που διεκδικούν μερίδιο αγοράς από τα παιδιά.)
4) Η ΚΕΕ (Κεντρική Επιτροπή Εξετάσεων)
i. Σχεδόν υποχρεώνει τους θεματοδότες των πανελληνίων εξετάσεων φυσικής σε πρωτότυπες ασκήσεις κάθε χρόνο. Τουτέστιν σε ασκήσεις οι οποίες δεν έχουν ξαναμπεί, δεν έχουν χρησιμοποιηθεί σε «προσομοιώσεις εξετάσεων», δεν υπάρχουν στα σχολικά βιβλία, δεν υπάρχουν στα εξωσχολικά βιβλία. Ευχής έργον θα ήταν να μην υπάρχουν πουθενά, να μην υπήρξαν ποτέ και να μην τις έχει σκεφτεί κανείς.
ii. Επιλέγει ως θεματοδότες, ελεγκτές και λύτες των ασκήσεων φυσικούς, που στην συντριπτική τους πλειοψηφία δεν διαθέτουν (αλλά και δεν φροντίζουν να αποκτήσουν ή να ανανεώσουν) τις γνώσεις Θεωρητικής Φυσικής που είναι απαραίτητες για την εξεταστέα ύλη των παιδιών. Συνεπώς κανείς δεν εγγυάται την επιστημονική ορθότητα των θεμάτων των πανελληνίων εξετάσεων.
Τα παραπάνω, σε συνδυασμό με το ότι η εξεταζόμενη ύλη είναι ελάχιστη, οδηγούν αρκετές φορές τα θέματα φυσικής των πανελληνίων εξετάσεων σε αστειότητες και σε λάθη.
Κάποιες ασκήσεις μάλιστα είναι τόσο αστείες που, ενώ όλοι μας (καθηγητές και παιδιά) ελπίζαμε ότι τελειώσανε επιτέλους, αυτές ξαναρχίζουν να συνθέτουν καινούρια «ασκησιοσκηνικά» και να ζητάνε καινούρια, άσχετα με πριν «πράγματα», για να καλύψουν δήθεν όλο και μεγαλύτερο εύρος εξεταστέας ύλης.
Κάποιες άλλες ασκήσεις είναι εντελώς ... ανήθικες γιατί περιέχουν (και συνεπώς καθιερώνουν ντε φάκτο ως αντικείμενα εξέτασης) πράγματα τα οποία ή είναι εκτός ύλης ή είναι επιστημονικά λανθασμένα ή είναι επιστημονικοφανείς απάτες. Δίνεται έτσι ώθηση για καινούριες ασκησιοφιέστες, για μεγαλύτερα λάθη και για επιπλέον εκτροχιασμούς.
Σε όλες τις περιπτώσεις συνυπεύθυνοι με τους θεματοδότες είναι και οι καθηγητές-λύτες, οι σχολικοί σύμβουλοι, οι πανεπιστημιακοί καθηγητές και γενικά όλοι όσοι εμπλέκονται και εγκρίνουν τα θέματα.
5) Οι ενδεικτικές λύσεις των θεμάτων που στέλνει η ΚΕΕ (Κεντρική Επιτροπή Εξετάσεων) στα βαθμολογικά κέντρα,
i. Δεν είναι αναλυτικές, αλλά σύντομες, κακογραμμένες και προχειρότατες. Αυτό οδηγεί την βαθμολογία των υποψηφίων σε αδικίες, μιας και η μοριοδότηση των γραπτών διαφέρει μεταξύ των βαθμολογικών κέντρων.
ii. Αρκετές φορές είναι λανθασμένες.
Αν η ενδεικτική λύση της ΚΕΕ είναι λανθασμένη και δεν υπάρξει πίεση από έξω (μεμονωμένους Φυσικούς, φορείς, φροντιστήρια κ.λπ) τότε το λάθος βαθμολογείται ως σωστό και οι μαθητές που απάντησαν σωστά χάνουν όλα τα μόρια του θέματος. Αν η ενδεικτική λύση της ΚΕΕ είναι λανθασμένη και υπάρξει έντονη πίεση από έξω, η ΚΕΕ αναγκάζεται να δεχτεί τη σωστή λύση ως σωστή, χωρίς όμως να απορρίψει ως λάθος τη δική της λανθασμένη λύση.
Με τον τρόπο αυτό βιώνουμε το αδιανόητο να γίνονται δεκτές ως «σωστές» δύο αλληλοαποκλειόμενες λύσεις της ίδιας άσκησης (ή ερώτησης) φυσικής.
6) Στην παραπάνω περίπτωση κατά την οποία γίνονται δεκτές ως «σωστές» λύσεις και η έξωθεν επιβαλλόμενη σωστή και η λανθασμένη της ΚΕΕ, οι βαθμολογητές εξαναγκάζονται στον επιστημονικό και παιδαγωγικό εξευτελισμό να θεωρούν ως «σωστές» δύο αλληλοαποκλειόμενες λύσεις και να δίνουν τα ίδια μόρια σε παιδιά είτε απάντησαν σωστά είτε λάθος.
Έτσι νομιμοποιείται η αδικία προς εκείνα τα παιδιά τα οποία (έχοντας καλύτερο μυαλό από τους υπεύθυνους των θεμάτων) έλυσαν σωστά την άσκηση των θεματοδοτών, παρόλο που αυτοί που την έβαλαν και αυτοί που την ενέκριναν, την έλυσαν λάθος.
7) Για να αναβαθμολογηθεί γραπτό φυσικής πρέπει οι δύο βαθμολογίες του να διαφέρουν πάνω από 12 μόρια με άριστα το 100, τουτέστιν να διαφέρουν πάνω από 2,4 μονάδες με άριστα το 20.
Άρα το Υπουργείο Παιδείας θεωρεί αποδεκτό ένα γραπτό Φυσικής να έχει πάρει 17,6 από τον ένα βαθμολογητή και 20 από τον άλλον.
Το συμπέρασμα είναι αβίαστο: Οι καθηγητές του Δημόσιου Λυκείου που επιλέγονται ως βαθμολογητές των θεμάτων φυσικής αντιμετωπίζονται από το Υπουργείο ως ανίκανοι να ξεχωρίσουν αν ένα γραπτό αξίζει για 17,6 ή για 20.
8) Ένθερμοι υποστηρικτές αυτού του πανηγυριού ασκησιολογίας είναι τα φροντιστηριακά βιβλία, καθώς και οι κάθε είδους διαδικτυακοί χώροι που ασχολούνται νύχτα και μέρα, με ασκήσεις Λυκείου και ειδικά της Γ΄ τάξης που ... «έχει και το ψωμί».
Χιλιάδες θλιβερές χολιγουντιανές φιέστες και α-φυσικα ασκησιοτερατουργήματα καλωσορίζονται με επευφημίες από καθηγητές ως εμπνευσμένες καταπληκτικές ασκήσεις φυσικής. Έτσι στους ασκησιολογικούς κύκλους που ασχολούνται με την φυσική του Λυκείου αναδεικνύονται ως «αστέρες» Φυσικής άτομα που δεν αξίζουν ούτε στο ελάχιστο τέτοια λάμψη.
9) Μέρα με τη μέρα, χρονιά με τη χρονιά το ήδη βεβαρυμμένο περιβάλλον διδασκαλίας της (λυκειακής) φυσικής, γίνεται όλο και πιο νοσηρό.
Εντούτοις η πλειονότητα των καθηγητών δεν ανησυχεί, δεν αντιδρά και δεν διαμαρτύρεται ακόμη και όταν εξαναγκάζεται από την Πολιτεία να γράφει και να διδάσκει λάθη και απάτες, διαλύοντας την σκέψη των παιδιών.
Κάποιοι καθηγητές δεν αντιδρούν γιατί έχουν τεράστια οικονομικά οφέλη και «πλουτίζουν» το ... προφίλ τους μοσχοπουλώντας σε παιδιά και συναδέλφους μεθοδολογίες και συνταγές και ασκήσεις, κάποιες εκ των οποίων είναι ακόμη πιο εξωφρενικά στημένες, ακόμη πιο λανθασμένες.
Κάποιοι άλλοι καθηγητές δεν αντιδρούν γιατί πιθανώς νιώθουν μια παράξενη ηδονή να παρουσιάζουν κάθε τόσο (κυρίως στο διαδίκτυο) όλο και πιο αδιανόητες ασκησιοκατασκευές και να βλέπουν να τις υποδέχονται με παλαμάκια και ωσαννά άλλοι συνάδελφοί τους, ασκησιοκατασκευαστές και μη.
10) Με τα παραπάνω θέλω να πω ότι, αν εξαιρέσουμε τα μεγάλα οικονομικά οφέλη κάποιων, αρκετοί καθηγητές που ασχολούνται με τη λυκειακή φυσική συμπεριφέρονται σαν ασκησιομανείς. Κατά βάθος δηλαδή παρουσιάζουν ασκήσεις όχι για να βοηθήσουν τα παιδιά, αλλά για να επιβεβαιωθούν οι ίδιοι μέσα από τα αλληλοσυγχαρητήρια που θα εισπράξουν από τους ομοίους τους.
Κάνουν σα να μην μπορούν να υπάρξουν ως Φυσικοί χωρίς ασκησιοκατασκευές, χωρίς στείρες μεθοδολογίες, χωρίς παλαμάκια και ωσαννά από τους συναδέλφους τους. Κάνουν σα να μην είναι ικανοί να διδάξουν πραγματική Φυσική, να γράψουν κάποιο σοβαρό ποιοτικό κείμενο Φυσικής, να κάνουν ή να περιγράψουν ένα όμορφο πείραμα Φυσικής.
11) Κάποιοι καθηγητές μιλάνε με ... σοβαρότητα(!) μεταξύ τους για δήθεν σκοτεινά σημεία που φωτίστηκαν με την τάδε άσκηση και μετά για κάποια άλλα σημεία που επίσης φωτίστηκαν με κάποια άλλη άσκηση και μετά βγαίνει ο επόμενος ασκησιοκατασκευαστής και φωτίζει και άλλα σκοτεινά σημεία. Και νάσου τα παλαμάκια και τα ωσαννά από άλλους καθηγητές.
Με τον τρόπο αυτό όμως μαζεύονται εκατοντάδες επί εκατοντάδων ασκήσεις και σημειώσεις και προσομοιώσεις και ... και ... που όλο διευκρινίζουν και φωτίζουν και ξαναφωτίζουν τα τρεισήμισι περίπου κεφαλαιάκια ασκησιοφυσικούλας της Γ’ Λυκείου που τα διδάσκουμε επί 20 χρόνια!!!
Όμως ο τρόπος (σοβαρότητα και παλαμάκια) με τον οποίο λανσάρονται αυτές οι συνεχείς «φωτίσεις» και ο μεγάλος αριθμός τους σε κάνουν να νομίζεις ότι όλοι εμείς οι υπόλοιποι καθηγητές περιμένουμε πώς και πώς τους ασκησιοκατασκευαστές και τους επαγγελματίες μεθοδολόγους και συνταγολόγους της Γ΄ Λυκείου να μας φωτίσουν με τα πυροτεχνήματά τους.
Δυστυχώς όμως τα πράγματα, αρκετές φορές, λειτουργούν ανάποδα. Αυτοί που «φωτίζουν» και «ξαναφωτίζουν», καθώς και οι παλαμάκηδές τους έχουν μαύρα θεωρητικά σκοτάδια πραγματικής Φυσικής πάνω στα φαινόμενα τα οποία επιχειρούν να ... φωτίσουν.
12) Αρκετές φορές ακούω κάποιους φυσικούς να λένε με περισσή αλαζονεία ότι θα σχίσουν το πτυχίο τους αν η απάντηση που δώσανε σε κάποιο θέμα είναι λάθος. Και μελαγχολώ ακόμη πιο πολύ όταν η απάντησή τους είναι τελικά λάθος, γεγονός που δείχνει ότι ξέχασαν ότι το πτυχίο τους δεν τους έμαθε να λύνουν ή να φτιάχνουν άχρηστες ασκησιοφιέστες, δεν τους έμαθε να διακινούν λάθη ως ασκησιοεμπνεύσεις, ούτε τους έμαθε να διδάσκουν επιστημονικοφανείς απάτες χωρίς καμιά θεωρητική εξέταση.
13) Οι παρενέργειες αυτής της κατάστασης κάνουν πολλούς από τους φυσικούς να νομίζουν ότι με όλη αυτή την θλιβερή ασκησιολογία γύρω μας μάθανε ξαφνικά τόση πολλή φυσική όση δεν μάθανε ποτέ στο πανεπιστήμιο.
Νομίζουν δηλαδή ότι η Φυσική, που τόσο μας δυσκόλεψε στο πανεπιστήμιο και που κάποιες φορές δεν πήραμε χαμπάρι τεράστια ολόκληρα κομμάτια της, έγινε ξαφνικά πανεύκολη υπόθεση που μπορούν να την παίζουνε στα δάκτυλα, επειδή
- ασχολήθηκαν επί χρόνια με τα τρεισήμισι περίπου κεφαλαιάκια της λανθασμένης σε αρκετά σημεία φυσικής της Γ΄ Λυκείου που διδάσκονται επί εικοσαετία
- διαβάσανε δυο τρία φροντιστηριακά βιβλία παραπάνω από αυτά που διαβάζει ένας υποψήφιος πανελληνίων εξετάσεων
- ασχολήθηκαν με τα ασκησιοσταυρόλεξα των τρεισήμισι κεφαλαίων της φυσικής προσανατολισμού Γ’ Λυκείου που κυκλοφορούν κατά μυριάδες και έκαναν και αυτοί μερικές ασκήσεις αν όχι ασκησιοφιέστες
14) Όλο και πιο πολλοί καθηγητές, ανεξάρτητα από την πανεπιστημιακή θεωρητική τους κατάρτιση, γίνονται ξαφνικά συγγραφείς βιβλίων φυσικής Λυκείου. Και γράφονται χιλιάδες επί χιλιάδων «ασκησιοσελίδες» είτε ως βιβλία, είτε ως σημειώσεις, είτε ως βίντεο φυσικής, είτε ως ... είτε ως ...
Όμως αν συμπιέσεις όλες μαζί αυτές τις «σελίδες», που καθημερινά αυξάνονται, δεν είναι ικανές να προσφέρουν σε κανέναν ούτε δυο δράμια πραγματικής Φυσικής (δυο δράμια ποιοτικής εξήγησης φυσικού φαινομένου, κατανόησης λειτουργίας του σε σύνδεση με άλλα φαινόμενα ή νόμους, συνείδηση λειτουργίας της Φύσης, πειραματικές υποστηρίξεις της αλήθειας τους κλπ).
Και το χειρότερο από όλα είναι ότι όλο αυτό το διαρκώς αυξανόμενο ασκησιολογικό «υλικό», που κυριολεκτικά μολύνει σήμερα το Λύκειο, ευθύς αμέσως με την εμφάνισή του, παίρνει το δρόμο για τον σκουπιδοτενεκέ της πραγματικής Φυσικής.
15) Μεγάλος αριθμός φυσικών της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (Γυμνάσιο, Λύκειο) δεν ασχολούνται πια με τη φυσική της Β’ και Γ΄ Λυκείου. Έχουν απογοητευτεί, έχουν απεμπλακεί από πολλά που αφορούν την φυσική των δύο τάξεων και δεν δείχνουν κανένα ενδιαφέρον (μερικοί ίσως και να μην μπορούν πια λόγω λήθης) να λύσουν τις ασκήσεις των τάξεων αυτών και ειδικά της Γ’ τάξης και των πανελλαδικών της εξετάσεων.
Αποτέλεσμα αυτού του γεγονότος είναι ότι οι καθηγητές που ασχολούνται με την φυσική προσανατολισμού Γ΄ Λυκείου να νομίζουν ότι είναι «κάποιοι» (αλαζονεία), έστω κι αν ουσιαστικά δεν είναι τίποτε άλλο εκτός από καλοί μαθητές Γ΄ Λυκείου (όταν ασχολείσαι χρόνια και αποκλειστικά με ασκήσεις και έχεις διαβάσει και δυο τρία φροντιστηριακά βιβλία παραπάνω από ένα παιδί, γίνεσαι ένας καλός μαθητής).
Με άλλα λόγια η θλιβερή ασκησιολογική κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στη φυσική του Λυκείου έκανε «τις μετοχές» κάποιων καθηγητών να έχουν υπερτιμηθεί σε πάρα πολλές «περιπτώσεις». Και αυτό το «πλεονέκτημα», με τα κάθε είδους οφέλη, ελάχιστοι από αυτούς που σήμερα το κατέχουν είναι διατεθειμένοι να το χάσουν.
16) Οι ασκήσεις φυσικής που διακινούνται στην «πιάτσα» ως υποψήφιες εξετάσεων, καθώς και εκείνες που τελικά μπαίνουν στις πανελλαδικές εξετάσεις, είναι αδύνατο να απαντηθούν από κάποιο παιδί που έχει διαβάσει μόνο το σχολικό του βιβλίο.
Με άλλα λόγια, μέσα σε όλα αυτά τα γλέντια φροντιστηριακής υποστήριξης και εξωσχολικής προετοιμασίας με τις χιλιάδες ασκήσεις και τις ασκησιομεθοδολογίες και τις ασκησιοσυνταγές που κοστίζουν εκατομμύρια σε γονείς, παιδιά, πολίτες κ.λπ, το σχολικό βιβλίο στέκεται ουραγός. Παμπάλαιο σιγανοποταμάκι, με τεράστιες τις ευθύνες και λόγω των λαθών του, είναι εντελώς ανίκανο να αντιμετωπίσει τις πανελλήνιες εξετάσεις των παιδιών. Έτσι κατάντησε ανυπόληπτο, υποβαθμίστηκε και τελικά ξεφτιλίστηκε, οδηγώντας σε εξευτελισμό και το Δημόσιο Σχολείο.
......
............................
Επιπλέον καταθέσεις (κωδικοποιήσεις):
1) Η Φυσική στο Λύκειο, και ειδικά στην ομάδα προσανατολισμού της Γ’ Λυκείου που καθορίζει την κατάσταση, είναι ένα τσούρμο από ασκησιοσταυρόλεξα, τα οποία μαθαίνουμε στα παιδιά να τα συμπληρώνουν με τρόπο αποδεκτό «από το εξεταστικό τους κατεστημένο». Έστω και αν δεν ξέρουνε καθόλου Φυσική, έστω κι αν αυτό που συμπληρώνουνε ως «εξεταστικά αποδεκτό» είναι τελικά λάθος, έστω κι αν κι εμείς που διδάσκουμε τα παιδιά δεν γνωρίζουμε ότι συμπληρώνουνε λάθη μιας και δεν φροντίζουμε να ανανεώνουμε τις θεωρητικές (πανεπιστημιακές) γνώσεις μας πάνω στο αντικείμενο που διδάσκουμε.
Δηλαδή στη φυσική του Λυκείου συμβαίνει αυτό ακριβώς που συμβαίνει και στα σταυρόλεξα:
Μπορεί κάποιος να μην ξέρει καθόλου ιστορία, να μην ξέρει ούτε στο ελάχιστο τι είναι τα ονόματα και τα γεγονότα που διαβάζει, αλλά να συμπληρώνει με επιτυχία στο σταυρόλεξο το όνομα της τρίτης ξαδέλφης του Ναβουχοδονόσωρα από την πλευρά της μάνας του.
Έτσι και στα Λύκεια η Φυσική είναι εξαφανισμένη, η Σύγχρονη Φυσική είναι ανύπαρκτη, ο Αινστάιν ένας ασπρομάλλης με φουντωτά ακατάστατα μαλλιά, η Κοσμολογία ανύπαρκτη, η Αστρονομία ανύπαρκτη, οι Νόμοι της Φύσης ως λειτουργία και νομοτελειακό μας πλαίσιο ανύπαρκτοι, τα φαινόμενα ανύπαρκτα, η Φύση ανύπαρκτη.
Τα μόνα υπαρκτά είναι οι ασκησιοφιέστες και τα ασκησιοσταυρόλεξα, γιατί είναι το εισιτήριο για τις σχολές.
2) Επόμενο όλων των προηγουμένων είναι το ότι η παρακάτω λογική έχει ήδη αρχίσει να απασχολεί κάποιους παραγοντίσκους εξουσίας:
- Δεν χρειάζονται πολλές ώρες διδασκαλίας για την φυσική του Λυκείου, επειδή όλα είναι ασκήσεις, εντελώς απωθητικές και άχρηστες για τα παιδιά. Και γι’ αυτά που θα περάσουν σε σχολές δίνοντας φυσική και για αυτά που θα περάσουν σε άλλες σχολές, για τις οποίες δεν είναι εξεταστέο μάθημα η φυσική
- Το να διδάξεις αυτό το χάλι που λέγεται «φυσική» Λυκείου είναι μια πολύ εύκολη υπόθεση. Δεν χρειάζεται να είσαι Φυσικός. Αρκεί να καθίσεις να διαβάσεις δυο τρία φροντιστηριακά βιβλία φυσικής και να λύσεις μερικές δεκάδες ασκήσεις, κυρίως των πανελληνίων εξετάσεων προηγούμενων ετών και του ψηφιακού σχολείου. Μπορούν να το κάνουν πολλοί καθηγητές άλλων ειδικοτήτων, αρκεί να έχουν κάποια στοιχειώδη επαφή με τα Μαθηματικά. Όσο για την βαθμολόγηση των γραπτών των πανελληνίων, οι διάφοροι καθηγητές μπορούν δικαιολογημένα από το Υπουργείο να μην μπορούν να ξεχωρίζουν το 17,6 από το 20.
3) Τα παιδιά δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι η Φυσική έχει σχέση με τη Φύση. Κι αν η Φυσική είναι σημαντικό μάθημα στις σχολές που θα περάσουν, τότε ένα ογκωδέστατο πρόβλημα μετατοπίζεται στους πανεπιστημιακούς καθηγητές, οι οποίοι θα βρεθούν μπροστά σε παιδιά εντελώς αμόρφωτα στην Φυσική.
...........
.................
Ερωτήσεις:
α) Ποιος φταίει για όλο αυτόν τον εκτροχιασμό και την υποβάθμιση της Φυσικής στο Λύκειο; Φταίει μόνο η κυβέρνηση και το σχολικό της βιβλίο;
Μήπως η κυβέρνηση μας δίνει ως «φυσική» Λυκείου αυτό που τελικά αξίζουμε, επειδή αυτοί που είναι εκεί πάνω και μας «προσφέρουν» αυτά τα χάλια είναι ίδιοι με μας;
β) Οι Φυσικοί και οι φορείς και οι συνδικαλιστές και οι ενώσεις κλπ, που σήμερα «κλαίνε» για την μείωση του αριθμού των Φυσικών που διορίζονται στην Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και για την μείωση των ωρών διδασκαλίας της φυσικής, πόσο φταίνε που επί χρόνια τώρα δεν αντέδρασαν δυναμικά ώστε η Φυσική να αποτελεί αξεπέραστη εγγύηση για την ποιότητα της σκέψης των παιδιών;
Ποιος φταίει που η φυσική στο Λύκειο έφτασε στην κατάντια να έχει το 1/3 της βαθμολογικής αξίας των Θρησκευτικών καθώς και το 1/3 της βαθμολογικής αξίας των Αγγλικών αλλά και της δεύτερης ξένης γλώσσας;
γ) Ποιος φταίει που τα παιδιά περνάνε σε σχολές, όπου η Φυσική είναι θεμελιώδες μάθημα, χωρίς να ξέρουν τι τους γίνεται από Φυσική; Ποιος φταίει που θα πρέπει να αποτοξινωθούν πρώτα από τις ολέθριες ασκησιοκατασκευές με τις οποίες τα μπολιάσαμε, πριν καταφέρουν να παρακολουθήσουν πραγματική Φυσική στη Σχολή τους;
.....
....................
Σίγουρα το μέτρο έχει χαθεί και τα πράγματα στη διδασκαλία της φυσικής του Λυκείου πάνε από το κακό στο χειρότερο. Δεν φιλοδοξώ ότι έγραψα όλα όσα συμβαίνουν. Ούτε είπα ότι δεν υπήρξαν πάντα και δεν υπάρχουν φωτεινές εξαιρέσεις καθηγητών και ξεχωριστές άξιες φωνές.
Όμως ανησυχώ γιατί
- Tα πράγματα είναι χειρότερα από όσα κατέθεσα
- Η εικόνα στην διδασκαλία της φυσικής στη Γ΄ Λυκείου και άρα σε όλο το Λύκειο είναι τόσο απελπιστική, που επιβάλλεται να συνειδητοποιήσουμε όλοι μας και όσο πιο γρήγορα όχι μόνο την ανάγκη αλλά και τις δυνατότητες και τους τρόπους αντίδρασής μας, ατομικής και συλλογικής. Και να σκεφτούμε προτάσεις αλλαγής.
Μια πρόταση
Όσο πιο γρήγορα αυξηθεί η εξεταστέα ύλη στη φυσική (ενδοσχολική και πανελληνίων) και όσο πιο γρήγορα απαλλαγούμε (κι εμείς και τα παιδιά) από τα σημερινά σχολικά και φροντιστηριακά βιβλία τόσο πιο γρήγορα θα καλωσορίσουμε την Φυσική στο Σχολείο, θα αντικρύσουμε το μεγαλείο της Φύσης και θα αναπνεύσουμε κορυφαίο Πολιτισμό.
Πρέπει οπωσδήποτε να πάμε σε μια άλλη ποιότητα διδασκαλίας της Φυσικής, σε ένα άλλο σχολικό βιβλίο που να έχει υπόληψη, αξιοπρέπεια, να είναι απαλλαγμένο από λάθη, να ανανεώνεται και να διορθώνεται επιστημονικά και διδακτικά κάθε χρόνο και στο οποίο:
- Θα παρουσιάζονται πάρα πολλά φαινόμενα κατά κύριο λόγο ποιοτικά
- Θα αναδεικνύεται το πείραμα ως τελικός κριτής κάθε αλήθειας
- Θα υπάρχουν όσο πιο λίγες και απλές μαθηματικές σχέσεις
- Θα εξετάζεται ποιοτικά η λειτουργία της Φύσης μέσα από τους νόμους και τα φαινόμενά της
- Θα προβάλλεται ο επιστημονικός τρόπος σκέψης (η συνέπεια στον συλλογισμό) ως εγγύηση ορθής σκέψης
- Θα δίνονται ασκήσεις φυσικής εξέτασης φαινομένων ή συνδυασμού αυτών κλπ
Επειδή δεν έχω κάτι άλλο ως παράδειγμα βιβλίου προς αυτή την κατεύθυνση, ας αναφέρω κάποιο παλιό βιβλίο, το οποίο μου ήρθε τώρα μόλις στο μυαλό. Είναι το «Ερωτήσεις και Απαντήσεις Φυσικής» το οποίο είχαν γράψει οι κ.κ. Αθανασάκης και Πατρινόπουλος.
Αν θυμάμαι καλά το βιβλίο τους περιείχε πάρα πολλές ερωτήσεις με τις απαντήσεις τους προκειμένου το παιδί να κατανοήσει και να μπορεί να εξετάσει και αναλύσει πάρα πολλά φυσικά φαινόμενα της καθημερινότητάς του και να τα συνδυάσει μεταξύ τους ως λειτουργία συνεπούς συλλογισμού.
Όμως αυτό που μόλις έγραψα ως πρόταση είναι μια πρώτη μου σκέψη, ας πούμε μια πρόχειρη κατάθεση. Σίγουρα υπάρχουν καλύτερες προτάσεις, αλλά όλες τους πρέπει να έχουν δύο κοινά χαρακτηριστικά:
α) Εμπλουτισμός εξεταστέας ύλης Φυσικής με όσο πιο πολλά φυσικά φαινόμενα ποιοτικώς εξεταζόμενα.
β) Διδασκαλία Φυσικής Γενικής Παιδείας σε όλο το Λύκειο ως Λάμψη της εποχής μας και ως κορυφαίο Πολιτισμό μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου