Έτσι τουλάχιστον πρότεινε ο Νικολό Μακιαβέλι, ένας ικανός διπλωμάτης και ταυτόχρονα κυνικός και αυταρχικός ηγέτης. Μία γρήγορη έρευνα στον όρο «Μακιαβελισμός» οδηγεί στην καταχθονία και τη μηχανορραφία.. [1]
Τα παραπάνω όμως είναι τυχαίες σκέψεις και θεωρίες που δε σχετίζονται με ένα θέμα που ταλανίζει μια μερίδα εκπαιδευτικών και μαθητών. Λατινικά ή Κοινωνιολογία; Ποιο από τα δύο μαθήματα έχει ..αξία; Τι πρέπει να διδάσκεται στο λύκειο ως εξεταζόμενο μάθημα; Ποιο θα σπάσει την κουλτούρα της στείρας αποστήθισης (παπαγαλίας);
Η αξία των λατινικών και εν γένει των κλασικών σπουδών είναι διαχρονικά, έστω κι αν αυτό αμφισβητείται τα τελευταία χρόνια, δεδομένη. Είναι ένα πρώτο βήμα των μαθητών προς τη φιλοσοφία, είναι η βάση της σχεδόν καθομιλουμένης αγγλικής γλώσσας και φυσικά είναι πηγή πολλών λέξεων και εννοιών στα νέα ελληνικά. Υπήρξαν γλώσσα συνυφασμένη με την έννοια της παιδείας και κώδικας επικοινωνίας των λογίων. Και είναι απαραίτητο, de facto θα λέγαμε στα ..ελληνικά, ότι οι μελλοντικοί φιλόλογοι, νομικοί (Ρωμαϊκό Δίκαιο) και απόφοιτοι των σχολών φιλοσοφίας καλό θα ήταν να έχουν τριβή με τα Λατινικά βάζοντας στέρεες βάσεις στη σταδιοδρομία τους από το Λύκειο. Άλλωστε η πρωτοβάθμια, η δευτεροβάθμια και η τριτοβάθμια εκπαίδευση δε μπορεί να μην αποτελούν αλυσίδα![2]
Κατ’ αντιστοιχία, η αξία της κοινωνιολογίας και εν γένει των κοινωνικών επιστημών είναι αδιαμφισβήτητη . Οι μαθητές μαθαίνουν για πρώτη φορά θεωρίες ψυχολογίας, έρχονται σε επαφή με έννοιες που τους αφορούν άμεσα ή έμμεσα-πολιτική συμπεριφορά, κοινωνία, εργασία, κοινωνικοποίηση, κοινωνική απομόνωση, πόλεμος etc(et cetera)-, προβληματίζονται σε σχέση με την αξία της εκπαίδευσης και τη δυνατότητα επαγγελματικής κινητικότητας στην ελληνική κοινωνία. Μαθαίνουν ή τουλάχιστον γίνεται προσπάθεια, να κατανοούν και να ερμηνεύουν τα κοινωνικά φαινόμενα, όχι ως τυχαία συμβάντα αλλά ως σχέση αιτίας αποτελέσματος. Η κοινωνιολογία άλλωστε «έχει ως αντικείμενο μελέτης τα κοινωνικά φαινόμενα, τη δράση των κοινωνικών ομάδων, τις σχέσεις μεταξύ ατόμου και ομάδων, τις σχέσεις μεταξύ κοινωνικών ομάδων, τις κοινωνικές διαδικασίες»[3]. Είναι μία καλή πρώτη επαφή με ζητήματα που θα διδαχθούν σε σχολές πολιτικής επιστήμης, κοινωνικής εργασίας, κοινωνιολογίας.[4][5]
Η αξία λοιπόν δεν είναι μετρήσιμη και μέχρι στιγμής δεν υπάρχει ιδιαίτερη διαφορά στην εξέταση αναφορικά με το ζήτημα της παπαγαλίας. Η κουβέντα για την παπαγαλία όμως δεν αφορά μόνο αυτά τα δύο μαθήματα και έτσι δεν μπορεί να αναλυθεί στο συγκεκριμένο κείμενο.
Στο δια ταύτα. Μικροπολιτικά παιχνίδια στις πλάτες της παιδείας και της εκπαίδευσης δεν μπορεί να παίζονται. Δεξιά, αριστερά, μεσαία μαθήματα δεν υπάρχουν, ούτε θα υπάρξουν. Είναι ντροπιαστικό να αφανίζονται -σε επίπεδο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης-επιστήμες με ελλιπέστατα επιχειρήματα, επιφανειακές αναλύσεις και εν τέλει να παίρνονται καφενειακές αποφάσεις.[6] Προσβάλει την ιστορία του εκπαιδευτικού συστήματος. Πολλοί μαθητές μου πρότειναν κάτι μάλλον «παράδοξο», με τη σημερινή λογική! Να συνυπάρξουν τα δύο μαθήματα. Συγγράμματα υπάρχουν (καλό είναι και αυτό το ζήτημα να μείνει στον πάγο στο συγκεκριμένο κείμενο γιατί χρήζει εξειδικευμένης και μεγάλης ανάλυσης), καθηγητές με γνώσεις στη διδασκαλία των δύο μαθημάτων υπάρχουν. Άρα; Κάποιος κακεντρεχής θα έλεγε ότι κάποιες αποφάσεις έχουν μοναδικό γνώμονα την ψηφοθηρία, σίγουρα όμως εγώ αυτό δε θα το έλεγα..
Ελπίζω μετά τα παραπάνω να μη θεωρηθώ persona non grata και να κινδυνεύω με κοινωνικό αποκλεισμό.
Τσουκάλης - Χαϊκάλης Νίκος
Φιλόλογος,
Υποψ. Διδάκτωρ Παν. Δυτικής Αττικής
[1] https://www.sansimera.gr/biographies/129
[2] Νικήτας, Δ. Ζ. (2015). Τα λατινικά στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
[3] http://ebooks.edu.gr/ebooks/v/html/8547/2704/Koinoniologia_G-Lykeiou_html-apli/index_1.html
[4] https://www.kathimerini.gr/society/984551/den-yparchei-aristeri-i-dexia-koinoniologia/
[5] https://socialpolicy.gr/2021/08/ο-αφανισμός-των-κοινωνικών-επιστημ.html
[6] https://www.newsbeast.gr/politiki/arthro/3956075/o-adonis-georgiadis-kai-to-mathima-tis-koinoniologias-poy-tha-kanei-ta-paidia-aristera
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου