Αυτοί που βρίσκονται ψηλά
θεωρούνε ταπεινό
να μιλάς για το φαΐ
Ο λόγος; Έχουνε κιόλας φάει
Μπ. Μπρέχτ
Αιφνιδιαστικά και χωρίς καμία προηγούμενη ενημέρωση διεκόπη από 1η Μαρτίου η διανομή των σχολικών γευμάτων, τα οποία έφταναν τις 185.000!
Η Κυβέρνηση και το Υπουργείο Παιδείας δεν μερίμνησαν έγκαιρα ώστε να γίνουν όλες οι απαραίτητες ενέργειες και να συνεχιστεί απρόσκοπτα το πρόγραμμα των σχολικών γευμάτων, με αποτέλεσμα αυτή τη στιγμή το πρόγραμμα να έχει «κολλήσει» στο Ελεγκτικό Συνέδριο για άγνωστο χρονικό διάστημα.
Αποτελεί τουλάχιστον ντροπή αυτή η εξέλιξη. Σε μια περίοδο που η καπιταλιστική οικονομική κρίση βαθαίνει, με την πανδημία που εξελίσσεται να επιταχύνει τη φτώχεια και την ανέχεια, με χιλιάδες νοικοκυριά να αδυνατούν να ανταπεξέλθουν λόγω ανεργίας, με εργαζόμενες/-ους σε αναστολή εργασίας να ζουν με ψευτοεπιδόματα, η κυβέρνηση προβάλλοντας το σκληρό ταξικό της πρόσωπο για άλλη μια φορά απέδειξε ποιες είναι οι προτεραιότητές της, δείχνει πού καθυστερεί και πού όχι. Από τη μια, «ταίζει» τόσο καιρό με ζεστό χρήμα τους μεγαλοεπιχειρηματίες με «fast track» διαδικασίες και από την άλλη αδιαφορεί για τα παιδιά του λαού, βλέποντας την οποιαδήποτε παροχή ανακούφισης ως κόστος.
Το αληθινό πρόσωπο του Υπουργείου Παιδείας το έχουμε δει ένα χρόνο τώρα. Εν μέσω πανδημίας και κλειστών σχολείων πέρσι τον Μάη η Κυβέρνηση κατέθεσε και ψήφισε νομοσχέδιο όπου μεταξύ άλλων αύξησε τον αριθμό των εξεταζόμενων μαθημάτων στο Γυμνάσιο, αύξησε τον αριθμό των μαθητ(ρι)ών στα νηπιαγωγεία και στην Α’ δημοτικού ενώ για πρώτη φορά θέσπισε και κατώτατο αριθμό μαθητ(ρι)ών. Μετά την περσινή τρίμηνη αναστολή λειτουργίας, τα σχολεία λειτούργησαν για έναν μήνα εκ περιτροπής. Φέτος 6 σχεδόν μήνες μετά την έναρξη λειτουργίας των σχολείων μεγαλύτερο είναι το χρονικό διάστημα όπου τα σχολεία βρίσκονται σε αναστολή λειτουργίας και λειτουργούν με τηλεκπαίδευση παρά με διά ζώσης διδασκαλία. Η τηλεκπαίδευση στηρίχτηκε αποκλειστικά και μόνο στον τεχνικό εξοπλισμό εκπαιδευτικών και οικογενειών και καμία στήριξη δεν δόθηκε. Μετά τα τάμπλετ που ακόμα περιμένουμε (δεν ήρθαν ποτέ!!!) και το 25% των μαθητών να μην έχει καμία πρόσβαση στην τηλεκπαίδευση, η κυβέρνηση και το Υπουργείο Παιδείας συνεχίζουν να δείχνουν το σκληρό τους πρόσωπο, «κόβοντας» ένα πρόγραμμα που το εκπαιδευτικό κίνημα είχε καταφέρει με αγώνες να αποσπάσει.
Για όσο διάστημα τα σχολεία ήταν ανοιχτά το Υπουργείο Παιδείας δεν πήρε κανένα μέτρο ουσιαστικής προστασίας της υγείας και της ασφάλειας μαθητών και εκπαιδευτικών. Αντίθετα όλο αυτό το διάστημα το νομοθετικό και αντιεκπαιδευτικό πρόγραμμα της Κυβέρνησης ήταν πλούσιο. Τράπεζα θεμάτων και μάλιστα από φέτος, νέοι εξεταστικοί φραγμοί στο Λύκειο, δραματική μείωση των εισακτέων στα ΑΕΙ, Πανεπιστημιακή Αστυνομία και σχέδιο διαγραφής δεκάδων χιλιάδων φοιτητών μέσω του περίφημου ν+2. Τελευταίο επεισόδιο στο αντιεκπαιδευτικό έργο της ΝΔ είναι η προσπάθεια υλοποίησης της αυτοαξιολόγησης της σχολικής μονάδας, όπου όμως η απάντηση του εκπαιδευτικού κινήματος ήταν βροντερή και μαχητική.
Όταν η Κυβέρνηση είναι απασχολημένη με το να επιτίθεται στα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητ(ρι)ών, τα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών, αλλά και ολόκληρης της κοινωνίας και συνεχίζει να εφαρμόζει αδιέξοδες και εγκληματικές πολιτικές διαχείρισης της πανδημίας με το να μην ενισχύει το ΕΣΥ, είναι αναμενόμενο να μην μπορεί να ενδιαφερθεί για τη συνέχιση του προγράμματος σίτισης χιλιάδων οικογενειών. Είναι ντροπή να μην έχει προνοήσει το Υπουργείο Παιδείας ώστε να μην διακοπεί το πρόγραμμα ούτε για μία ημέρα. Είναι ακόμη πιο εξοργιστικό όταν στη μεγαλύτερη Περιφέρεια της χώρας, στην Περιφέρεια Αττικής, όπου τα σχολεία βρίσκονται και πάλι σε αναστολή λειτουργίας, να μην έχει προβλεφθεί τρόπος συνέχισης του προγράμματος. Εν μέσω πανδημίας και βαθιάς οικονομικής δυσχέρειας, χιλιάδες οικογένειες στηρίζονται σε αυτά τα γεύματα. Οι ανάγκες φυσικά δεν περιορίζονται μόνο στο χρονικό διάστημα που τα σχολεία λειτουργούν ούτε οι ανάγκες σταματούν όταν τα παιδιά φοιτούν στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο, καθώς το πρόγραμμα σίτισης περιορίζεται μόνο στα Δημοτικά.
Όταν το 2011 Σύλλογοι Εκπαιδευτικών ξεκινήσαμε εκστρατεία για τη φτωχοποίηση των μαθητ(ρι)ών μας λοιδορηθήκαμε και καταγγελθήκαμε από την τότε πολιτική ηγεσία του Υπουργειου Παιδείας και την κυρια Διαμαντοπούλου για ψεύδη και πολιτική σπέκουλα. Ύστερα όμως από τις συντονισμένες και επίμονες προσπάθειές μας πετύχαμε να αναλάβουν κάποιοι Δήμοι τη σίτιση των παιδιών που έχουν ανάγκη μετά από τα αιτήματα των σχολικών μονάδων. Χαρακτηριστικό είναι ότι το 2015 το Δημοτικό Βρεφοκομείο του Δήμου Αθηναίων προμήθευε με 1.300 μερίδες τα σχολεία. Από το 2015 και μετά και πάλι ύστερα από τις έντονες και συνεχείς οχλήσεις προς το Υπουργείο Κοινωνικής Αλληλεγγύης ξεκίνησε το πρόγραμμα διανομής γευμάτων σε όλα τα παιδιά συγκεκριμένων σχολικών μονάδων, με αποτέλεσμα σήμερα να διανέμονται 185.000 μερίδες σε 1.227 σχολεία.
Τα προγράμματα σίτισης γεννήθηκαν μετά από τις προσπάθειες, άλλοτε φανερές και άλλοτε σιωπηλές, πολλών εκπαιδευτικών σε όλη την Ελλάδα. Μέσα από τα δίκτυα αλληλεγγύης όπου στήθηκαν σε σχολεία, γειτονιές και συλλόγους, οι εκπαιδευτικοί απέδειξαν ότι ο κοινωνικός ρόλος του σχολείου ήταν πάντα και συνεχίζει να είναι αναγκαίος. Όχι στις διακηρύξεις και στα λόγια αλλά στην πράξη. Οι εκπαιδευτικοί προχωρήσαμε και συνεχίζουμε να προχωρούμε σε ποικίλες μορφές οργάνωσης της κοινωνικής αλληλεγγύης μέσα και έξω από τα σχολεία μας για τη στήριξη των φτωχών μαθητών μας και των οικογενειών τους.
Το κράτος είναι απόν από αυτό που συνέβαινε και συμβαίνει στα σχολεία. Ειδικά σε αυτή τη συγκυρία και παρόλο που ήξερε τι θα συμβεί, δεν έκανε καμιά προετοιμασία. Η σίτιση χιλιάδων μαθητών και των οικογενειών τους δεν είναι θέμα άμεσης προτεραιότητας για την Υπουργό Παιδείας και την Κυβέρνηση.
Πάγια θέση του εκπαιδευτικού κινήματος είναι ότι το ίδιο το κράτος με δικά του έξοδα πρέπει να μεριμνήσει για κρατικό πρόγραμμα σίτισης και περίθαλψης των μαθητ(ρι)ών σε όλα τα σχολεία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου