παιδικη εκμεταλλευση

μφωνα με την Ετήσια Έκθεση του Εθνικού μηχανισμού αναφοράς για την προστασία θυμάτων εμπορίας ανθρώπων του 2019 (01/01/19- 31/01/20), 49 από τα 154 αναφερόμενα θύματα εμπορίας είναι παιδιά. Από αυτά, τα 11 είναι ασυνόδευτα ανήλικα. Βάσει φύλου, περισσότερο τα κορίτσια συναντάται να πέφτουν θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης και επαιτείας. Αναφορικά με τις εθνικότητες των θυμάτων, 25 από τα θύματα έχουν Ελληνική εθνικότητα, από τα οποία τα 19 είναι παιδιά και στην πλειοψηφία τους θύματα εκμετάλλευσης επαιτείας. Στις περιπτώσεις επαιτείας μάλιστα, οι γονείς των θυμάτων αναφέρονται ως στρατολογητές/ -τριες. Σεξουαλική εκμετάλλευση, εργασιακή εκμετάλλευση, στρατολόγηση παιδιών με την αλίευση τους από οργανωμένα κυκλώματα (κλοπή, πορνεία, επαιτεία): Αυτές είναι οι μορφές καταναγκαστικής εργασίας παιδιών για τις οποίες έκανε λόγο ο Ηρακλής Μοσκώφ, Εθνικός Εισηγητής για την καταπολέμηση της Εμπορίας Ανθρώπων. «Τα θέματα αυτά δύσκολα προσελκύουν το διωκτικό ενδιαφέρον γιατί στις περισσότερες περιπτώσεις καλύπτονται από άλλους νόμους που δεν σχετίζονται με το trafficking . Εμείς για παράδειγμα όταν μαθαίνουμε για κάποιο κύκλωμα πορτοφολάδων, η σκέψη μας είναι μήπως είναι παιδιά ανήλικα τα οποία έχουν εξαναγκάσει κυκλώματα και βρίσκονται στη δούλεψη τους. Η αστυνομία συλλαμβάνει αλλά δεν την ενδιαφέρει να απελευθερώσει ουσιαστικά αυτά τα παιδιά» ανέφερε χαρακτηριστικά. «Πρόκειται για ήδη ευάλωτα παιδιά που αναπτύσσουν αντικοινωνικές έως και παραβατικές συμπεριφορές. Τα παιδιά στην εφηβική ηλικία συμπεριφέρονται συχνά ως bullies. Γίνονται αγρίμια. Φωνάζουν, αντιμιλούν και πολλές φορές τα συναντάμε να κάνουν μέχρι και ναρκωτικά»

Ποιος θα παρέμβει για να σώσει αυτά τα παιδιά;

«Ο εχθρός μας είναι το έγκλημα, όχι η οικογένεια», επεσήμανε ο κ. Μοσκώφ, συμπληρώνοντας πως «Είναι δύσκολο να στραφούμε εναντίον της οικογένειας. Για τους εισαγγελείς είναι πολύ δύσκολο να πάρουν ένα παιδί από την οικογένεια του. Υπάρχει μια δυσκολία και από τους αστυνομικούς να συλλάβουν αυτές τις περιπτώσεις γιατί αφενός υπάρχει κάποια ανοχή και αφετέρου υπάρχει δυσκολία παρέμβασης και από το εισαγγελικό κομμάτι. Αν εντοπίσεις κάποιον που εξαναγκάζει παιδί σε εργασία, τελικά ο εισαγγελέας μπορεί να το γυρίσει πίσω. Υπάρχει αναντιστοιχία ανάμεσα στους νόμους και στις δυνατότητες του κράτους να λειτουργήσει. Το κράτος δεν έχει πρακτικές λύσεις. Έστω ότι η αστυνομία τα πιάνει για να τα απελευθερώσει, τι τα κάνει μετά; Δεν υπάρχει ούτε διαθεσιμότητες στις ήδη λίγες υπάρχουσες κοινωνικές δομές. Υπάρχει μόνο μια γενικότερη αδιαφορία». Στην ερώτηση γιατί υπάρχει αδιαφορία, η απάντηση ήρθε με ένα παράδειγμα. «Αν η αστυνομία απελευθέρωνε τους 500 εργάτες στη Μανωλάδα, δε θα ήξερε τι να τους κάνει. Το ίδιο και τα παιδιά».

«Η μαστροπεία καταργήθηκε με το νέο ποινικό κώδικα»

 

«Είναι πολύ λεπτό το ζήτημα της εκπόρνευσης. Ιδιαίτερα περιπτώσεις εκπόρνευσης –συνήθως- αγοριών προσφυγόπουλων, τα οποία τριγυρίζουν σε πάρκα. Είναι δύσκολο να παρέμβεις σε αυτές τις περιπτώσεις γιατί αφενός και τα ίδια τα παιδιά το κάνουν με τη συναίνεση τους και αφετέρου οι πελάτες τους είναι άνθρωποι που έχουν χτίσει σχέση εμπιστοσύνης μαζί τους. Συνήθως είναι κάποιος “προστάτης” τους και η ζήτηση έρχεται κυρίως από Έλληνες. Παιδιά δηλαδή κάνουν παρέα με ενήλικες που τους παρουσιάζονται ως φίλοι. Η βία είναι σεξουαλική και σε αυτές τις περιπτώσεις δεν συναντάται άλλη μορφής βία. Σύμφωνα με τον νομικό μας πολιτισμό, οποιοσδήποτε ενήλικας οδηγείται στην πορνεία είναι με τη θέληση του. Το γεγονός δηλαδή ότι κάποιος κερδίζει από κάποιον άλλον, δεν ισχύει πια. Αυτό σημαίνει ότι αναγνωρίζεται το κακούργημα, αλλά όχι αυτή η ενδιάμεση κατάσταση».

«Η λέξη κλειδί είναι η ένταξη» τόνισε ο κ. Μοσκώφ, συμπληρώνοντας: «Αυτό μπορεί να γίνει μέσω εκπαιδευτικών πρακτικών. Είναι σημαντικό τα παιδιά να ενημερωθούν. Να μην ασχολούμαστε μόνο με τη στέγη και τη σίτιση αλλά και με το ποιοί κίνδυνοι κρύβονται για αυτούς τους ευάλωτους ανθρώπους. Είναι απαραίτητο τα παιδιά να είναι υποψιασμένα τι άνθρωποι ενδέχεται να τους πλησιάσουν. Όλο αυτό που βιώνουν χτίζεται γύρω από τον εκβιασμό και την εξαθλίωση.

Σταματούν πια να σκέφτονται, να δημιουργούν και θεωρούν ότι αυτό τους επιφύλαξε η μοίρα. Πολλές φορές και τα ίδια τα θύματα δηλαδή συνεργάζονται, το οποίο είναι ακόμα χειρότερο» «Πρέπει να εξεταστούν τα θέματα ένταξης, επιτροπείας, υιοθεσίας και αναδοχής. Λύσεις υπάρχουν αλλά υπάρχει ακόμα πολλή γραφειοκρατία και οι διαδικασίες για να προχωρήσουν όλα αυτά είναι χρονοβόρες. Γίνονται μ’ έναν συμβατικό τρόπο». Όσο για τα ανθρώπινα δικαιώματα εν γένει, ο Ηρακλής Μοσκώφ επεσήμανε πως «Τα ανθρώπινα δικαιώματα αντιμετωπίζονται ακόμα ως θέμα ταμπού. Αυτό πρέπει να αλλάξει και από τον δημόσιο λόγο. Τα παιδιά αυτά δεν είναι μόνο θύματα, είναι και survivals. Έχουν φάει τη ζωή με το κουτάλι, έχουν επιβιώσει από σκληρές συνθήκες. Αυτό τους καθιστά εν δυνάμει επιτυχημένους πολίτες. Αν τους δώσεις εφόδια, μπορούν να πετύχουν πολλά στο μέλλον».

Πηγή: parallaximag.gr