Παρασκευή 31 Ιουλίου 2020
τα σχολεια που πηγα
Στα σχολεία που πήγα δε διδάσκουν το μίσος Κι ίσως κάποτε ίσως να το ζήσεις κι εσύ Στα σχολεία που πήγα έχουν κάνει στην μπάντα Κρατική προπαγάνδα, δολοφόνους ναζί Στα σχολεία που πήγα έχει κορίτσια κι αγόρια Που μαζί κι όχι χώρια συντηρούν τη φωτιά Στα σχολεία που πήγα οι φτωχοί αυτού του κόσμου Σε κοιτάζουνε φως μου με καθάρια ματιά Τα σχολεία που πήγα δεν τα ‘κλεισαν σε τοίχους Κι ας τα βάζω σε στίχους δραπετεύουν ξανά Τα σχολεία που πήγα του El Alto παζάρι Νύχτα δίχως φεγγάρι και καρδιά που πονά Τα σχολεία που πήγα τα σκεπάζει η ομίχλη Κι η βροχή που τους ρίχνει ο πλατύς ουρανός Τα σχολεία που πήγα στον ορίζοντα πέρα Πλοίο με μαύρη μπαντιέρα, μέγας ωκεανός Τα σχολεία που πήγα τα θυμάμαι σαν ψέμα Μα είχαν σάρκα και αίμα και το βλέμμα βαθύ Τα σχολεία που πήγα μπορεί να ’ναι του δρόμου Ή σε κάποιο όνειρό μου ίσως να τα ’χα δει Μα εγώ τα σχολεία που πήγα Ήταν θάλασσα και ουρανός Δεν κυβερνά τα σχολεία που πήγα Ούτε διάβολος ούτε θεός Τα σχολεία που πήγα, μια μεγάλη πορεία από μπροστά αστυνομία και από πίσω ναζί τα σχολεία που πήγα, από τα κάτω φτιαγμένα οριζόντια με μένα και είμαστε όλοι μαζί τα σχολεία που πήγα, δάσκαλοι ερασιτέχνες μου διδάξανε τέχνες, να μιλάω στους φτωχούς στα σχολεία που πήγα είδα αλληλεγγύη οι ξένοι ήταν οικείοι, φίλοι με τους τρωτούς στα σχολεία που πήγα, μου είπανε την αλήθεια για του αντάρτη τα στήθια και στην πρώτη γραμμή στα σχολεία που πήγα, μου είπανε τους χαφιέδες τους ξεπλένουν λακέδες μελανιού ποταμοί τα σχολεία που πήγα, δωρεαν και δημόσια οχι πλουσίων συμπόσια, λαϊκές γειτονιές τα σχολεία που πήγα, δίχως κάγκελα είναι χορδές σκέψου και γίνε κρητικές κοντυλιές Τα σχολεία που πήγα δίχως τέλος ταξίδι Παιδικό ένα παιχνίδι μες στη μνήμη μου λες Τα σχολεία που πήγα, τα ‘χω κάνει πυξίδα Και στο σώμα μου απάνω χαραγμένες γραμμές Μα εγώ τα σχολεία που πήγα Ήταν θάλασσα και ουρανός Δεν κυβερνά στα σχολεία που πήγα Ούτε διάβολος ούτε θεός
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου