Είμαι ο Νίκος της πρώτης Γυμνασίου. Στο μάθημα της κυρίας Παπαδήμου ζήτησα να πάω στην τουαλέτα κι’ αυτή μου το αρνήθηκε λέγοντας :’’ Καλά δεν πρόλαβες να πας στο διάλειμμα ;’’ ‘’ Όχι ‘’ κυρία της είπα ‘’ δεν ξέρετε ότι εμάς τους μικρούς οι μαθητές του λυκείου μάς κάνουν πλάκα και υποφέρουμε στις τουαλέττες ; Άσε που μας φυσάνε τον καπνό του τσιγάρου πάνω μας. ‘’
Ο οδηγός του πούλμαν μας έκανε λάθος και με άφησε πολύ μακριά από το σπίτι μας. Δεν ήξερα πώς να πάω σπίτι, πήρα ένα δρόμο, χάθηκα και έβαλα τα κλάματα. Ευτυχώς με βρήκε μία κυρία, με πήρε σπίτι της και τηλεφώνησε στη μαμά νάρθει να με πάρει. Μικαέλα.
Tην πρώτη μέρα της κατάληψης , ο διευθυντής του σχολείου - μετά από πολλές αποτυχημένες προσπάθειες - επιστράτευσε τον πιό απίστευτο τρόπο γιά να μας βγάλει . Κλείδωσε τη γραμματέα του σχολείου στη βιβλιοθήκη ! Γιατί ; Γιατί η βιβλιοθήκη έχει μιά πόρτα προς το δρόμο , της οποίας τα κλειδιά έχει μόνο αυτός , αλλά και μιά δεύτερη πόρτα προς το σχολείο , της οποίας τα κλειδιά είχαμε εμεις . Έτσι αυτός κλείδωσε τη δικιά του πόρτα και η γυναίκα παρακαλούσε να της ανοίξουμε τη δικιά μας και μετά να την αφήσουμε να βγεί από την κεντρική πόρτα που είχαμε βάλει εκατό λουκέτα . Ο διευθυντής νόμιζε ότι θα το χάβαμε και είχε έρθει στη κεντρική πόρτα έτοιμος να μπουκάρει . ''Άδικα κουράζεστε '' του είπαμε . '' Άν δεν της ανοίξετε τη δικιά σας πόρτα , θα πεθάνει από ασιτία ! ''. ΔΕΝ ΜΑΣΑΜΕ ! Στάθης
Προτείναμε σαν δεκαπενταμελές τώρα που βάφεται το σχολείο να χρησιμοποιήσουμε διάφορα χαρούμενα χρώματα. Όμως ο ‘’ αρμόδιος ’’ το αρνήθηκε λέγοντας ότι τα χρώματα που βάφονται τα σχολεία είναι καθορισμένα. Τα κελλιά μας δηλαδή πρέπει να είναι ομοιόμορφα για να ευδοκιμούν ομοιόμορφα φυτά. Σόνια.
Την πρώτη φορά ήθελα να γράψω στην εφημερίδα του σχολείου για το low –bap, μα η υπεύθυνη ‘’ σύμβουλος ’’, κυρία Κωστοπούλου μου το αρνήθηκε λέγοντας μου ότι το θέμα ήταν περιθωριακό. Την άλλη φορά δεν μ’ άφησε να παρουσιάσω ένα αφιέρωμα στον Άσιμο και την τρίτη δεν μου επέτρεψε κριτική στον μαθητικό κανονισμό. Ε λοιπόν μάζεψα τα κολλητάρια μου από την επιτροπή της εφημερίδας και άλλο φύλλο της δε βγήκε. Ας το βγάλει μόνη της η επιλοχίας ‘’ σύμβουλος ’’. Χριστόφορος.
Ημερήσια εκδρομή έχουμε να δούμε δυό χρόνια τώρα .Οι καθηγητές μας λένε ότι δεν είναι υποχρεωμένοι να πάνε , ότι δεν πληρώνονται κι ότι φοβούνται τις ευθύνες. Χάνουμε όμως έτσι πολλές ψυχαγωγικές και πολιτιστικές εμπειρίες. Σε άλλα ελληνικά και αλλοδαπά σχολεία όμως οι καθηγητές είναι υποχρεωμένοι να πηγαίνουν, με αποζημίωση, ημερήσιες σχολικές εκδρομές. Εύκολα θα μπορούσε να γίνει και στα δικά μας σχολεία αν υπήρχε καλή διάθεση και ανοιχτό μυαλό. Γιώργος.
Ο διευθυντής του σχολείου μόλις μπαίνει στην τάξη ρωτάει την κυρία πως πάει ο ανηψιός του, ο Μενέλαος. Για μας δεν ρωτάει ποτέ. Μετά μας λεει : ’’ Να είστε όλοι καλοί σαν τον Μενέλαο ’’. Αυτός βέβαια είναι ο χειρότερος της τάξης. Βαγγελιώ.
Εκείνο το μεσημέρι γύρισα στο σπίτι μου συγχισμένος, γιατί ο καθηγητής, μου είχε βάλει στο διαγώνισμα της Φυσικής 14 ενώ εγώ θεωρούσα ότι έγραψα για 18. Του εξήγησα τον λόγο,γιατί έπρεπε να πάρω μεγαλύτερο βαθμό, μα αυτός ήταν ανένδοτος. Κατά τις έξι το απόγευμα χτύπησε το θυροτηλέφωνο και η μαμά μού είπε πως έρχεται επάνω ο Φυσικός μου. Ε’ λοιπόν έπαθα πλάκα μόλις τον είδα μπροστά μου, να μας ζητάει συγγνώμη για το λάθος που έκανε στην βαθμολόγηση του γραπτού μου. Υπάρχουν ακόμα άραγε τέτοιοι καθηγητές ; αναρωτήθηκα. Γιατί σ’ αυτούς ελπίζω να κάνουν κάτι γι’ αυτό το έρημο σχολείο. Αρης.
Στειλτε μας τις δικες σας μαθητικες μαρτυριες .Καταγγειλτε καθε αυθαιρεσια σε βαρος των μαθητων.
1 σχόλιο:
στο σχολειο μυ εδω και 3 χρονια εχουν σταματησει οι εκδρομες αλλα εγς θελω να παω τριημερη.ξερει κανεισ τι μπορω να κανω?αν ναι στειλτε μου μαιλ στο vasilis_skout@hotmail.com
Δημοσίευση σχολίου