σχολειο και φασισμος (2η και τελευταια συνεχεια)
Ακομα και ο τροπος αξιολογησης των νεαρων δεν βοηθαει στην καταπολεμηση της βιας. Ο χαρακτηρισμος της επιδοσης τους μονο και μονο απο την αποδοση τους και οχι απο αλλα χαρακτηριστικα τους οπως η συνεργατικοτητα, ευρηματικοτητα, κοινωνικοτητα, αλληλεγγυη κ.α. δεν αναδεικνυουν εκεινα τα στοιχεια που χρειαζεται ενα παιδι και δεν βοηθα να αναδειχθουν χαρακτηριστικα, αξιες και συνηθειες που οδηγουν σε μη βιαιες συμπεριφορες και τα οποια μπορουν ν αξιολογηθουν,να προαχθουν και να χειριστουν καταλληλως.
Επισης και τα ελαχιστα αθλητικα προγραμματα μενουν αδιαφορα στη βια η την ενισχυουν. Δεν πληροφορουν συστηματικα τα παιδια για τους κανονες τελεσης των αθληματων, αφηνοντας τα στην αγνοια που δυστυχως εκθρεφει τον φανατισμο. Επισης δεν τον πληροφορουν για το τι σημαινει ιδιαιτερα επαγγελματικος αθλητισμος και τα αφηνουν εκθετα στον οπαδικο φανατισμο που απροστατευτα πλεον, υιοθετουν. Δεν τον προστατευουν απο την αντιπαλοτητα και συνακολουθα απο την βια που την συνοδευει και που εντεχνα καλλιεργειται ιδιαιτερα απο τους ποδοσφαιρικομπασκετικους παραγοντες. Μια αντιπαλοτητα που γινεται και ιδεολογικο κεκτημενο των νεων στη σχολικη και κοινωνικη τους ζωη.
Το ιδιο εκθετο και απροστατευτο αφηνει το σχολειο τα παιδια μας στην κοινωνικη επιθεση που δεχονται απο τις εταιριες που προωθουν πολιτιστικα δρωμενα και καλλιτεχνικες εκδηλωσεις - ιδιαιτερα της μουσικης- που τους ανοιγουν δρομους και δημιουργουν προτυπα βιαιης σκεψης και συμπεριφορας.Τα αντιβαρα αυτων των δρωμενων το σχολειο ειναι ανεπαρκη, ανεπικαιρα και μη ρεαλιστικα.
Αλλα και τα ιδεολογηματα του φασισμου μπολιαζονται στα παιδια μας και απο πολλα ιδεολογικα στηριγματα που εγγραφονται απο τη σχολικη λειτουγια και δομη στον εγκεφαλο της νεολαιας μας.
Κατ αρχην η ιδια η αρχιτεκτονικη κατασκευη του σχολειου μεσα απο σχηματα που επιβαλλουν την ευθεια και τη γωνια και ελαχιστοποιουν την καμπυλη και τον κυκλο σαν σχηματα. Μια κατασκευαστικη αντιληψη που προτιμα το συμπαγες, το μπετον και το σιδερο, το ισχυρο εν κατακλειδι και που ελαχιστα χρησιμοποιει φυσικα υλικα και χρωματα, παραπεμπει και αναδεικνυει το δυνατο, το ακαμπτο, το ομοιομορφο και το περιοριστικο που φραζει την ελευθερη δραση τη σκεψη και τη φαντασια των παιδιων.
Η λειτουργια του σχολειου που στηριζεται στην ιεραρχια της διοικησης και που ουσιαστικα ρυθμιζεται απο το κρατος κι οχι απο τη σχολικη η κοινωνικη συλλογικοτητα, επιβαλλει στη σκεψη των μικρων, οτι ετσι πρεπει να διοικηθει και η κοινωνια. Απο ενα ισχυρο πανταχου παρον κρατος. Απο καποιον η καποιους ''ικανους'' που θα διαχειριζονται την εργασια, τη ζωη και την καλλιεργεια τους με ελαχιστους περιορισμους.
Ελαχιστες ειναι οι δυνατοτητες – κι αυτες φαλκιδευμενες - των παιδιων μας να επηρεασουν τη λειτουργια του σχολειου και τις επιλογες της καλλιεργειας τους. Ετσι εθιζονται στην αποδοχη της εξουσιας των ισχυρων και στο αβατο της. Κι αυτο επεδιωκε και επιδιωκει και ο φασισμος.
Παραπερα ο αυταρχισμος του σχολειου ενισχυεται απο την αυθεντια του καθηγητη ο οποιος επιβαλλεται απο το κρατος, σαν αλανθαστος και αδιαμφισβητητος, απολυτος κριτης της αποδοσης και συνακολουθα της πορειας των νεων και οχι συνεργατης και φιλος των παιδιων. Ακομα και στη ''βουλη'' των εφηβων οι αλανθαστοι καθηγητες, αποφασιζουν ποιοι μαθητες θα συμμετασχουν.
Μονο ο τροπος διαταξης των θρανιων ενωπιον του απολυτου αρχοντα της ταξης και το υψος της εδρας εθιζουν τις νεανικες συνειδησεις ν αποδεχονται την ιδεα του αδιαφιλονικητου ηγετη στην ταξη αλλα και αργοτερα καποιου αλλου ''ηγετη''στην κοινωνια.
Μεσα απ αυτον τον ενδοσχολικο αυταρχισμο εδραιωνεται και ο κυριαρχος κρατισμος στη σκεψη των παιδιων ενας κρατισμος που ρυθμιζει τα παντα, που πρεπει να ειναι ισχυρος, αναγκαιος και επιβεβλημενος. Ενα ιδεολογημα που ο φασισμος εχει φυλαξει με ιδιαιτερη προσοχη στη φαρετρα του γιατι απλουστατα χρειαζεται διακαως το ισχυρο κρατος. Αυτες βεβαια οι ρυθμισεις – παρενθεντικα αναφερω - αποτελουν επιλογες της εκαστοτε εξουσιας αλλα ευτυχως οχι παρα πολλων συναδελφων, που υιοθετουν αλλες πρακτικες και που κανουν τον μαθητη και καθηγητη συνεργατη και φιλο.
Η ιδια η επιστημονικη καλλιεργεια των μαθητων που δινεται μεσα απο θεωρηματα και νομους και που δεν εξηγουνται πως, ποτε και γιατι θεμελιωθηκαν, πως μεταβληθηκαν καθως επισης οτι αυτοι οι νομοι αλλαζουν με το χρονο και τις συνθηκες παρατηρησης, δημιουργουν την αισθηση της στατικοτητας και του θεσφατου. Μια στατικοτητα που σημαινει γενικως οτι ετσι δεδομενα ειναι τα φαινομενα, ετσι υπαρχουν και δεν αλλαζουν απο τη δραση του ανθρωπου, του μεσου ερευνας και τις συνθηκες παρατηρησης. Θεωρηματα και νομοι που μας τα αποκαλυψαν καποιοι ''σοφοι'', οι οποιοι αποτελουν την αυθεντια και στην οποια πρεπει να υπακουμε. Μια αντιληψη γροθια στη διαλεκτικη και στη δυνατοτητα οι νεοι μας να αμφισβητησουν το επιστημονικο αλλα και κοινωνικο κατεστημενο και που ταυτοχρονα ειναι ενα ιδεολογικο στηριγμα του φασισμου.
Αυτη βεβαια η αντιληψη αυθεντιας οδηγει στην απολυτη πιστη των οσων διδασκονται στο σχολειο αλλα το χειροτερο την αποδοχη της ιδιας της πιστης ως λειτουργια της σκεψης. Μια πιστη που εχει απολυτη αναγκη ο φασισμος για την παραπερα πληρη υποταγη των οπαδων του στη θεωρια και πραξη του
Ο ρατσισμος επισης καλλιεργειται αθορυβα αλλα αποτελεσματικα στο σχολειο. Μπορει στα κειμενα να κατακεραυνωνεται αλλα πρακτικα και λειτουργικα ποτιζονται οι ριζες του κατα την καλλιεργεια των παιδιων μας. Κατ αρχην υπαρχει ενα ηλικιακος ρατσισμος εδραιωμενος στις συνειδησεις αρκετων εκπαιδευτικων και παιδιων δυστυχως. Αυτος ο ρατσισμος υποδεικνυει οτι οι μικρη ηλικιακα νεολαια ως ανωριμη, δεν εχει δυνατοτητα να κρινει μεθοδους, προγραμματα και λειτουργιες στο σχολειο, γι αυτο απλουστατα πρεπει ναναι στο περιθωριο. Τις λιγες δυνατοτητες που δινει στα παιδιά ο νομος να εκφραστουν, πολλες φορες περιοριζουν αυταρχικες πρακτικες , με το απλο επιχειρημα πως αυτα δεν ξερουν η ειναι χωρις πειρα.
Την αποψη μου γι αυτο το θεμα εν προκειμενω τη δινω συντομα ως εξης.
Καθε ον σ αυτη την κοινωνια εχει δικαιωμα να εκφραζει την αποψη του για τις συνθηκες εργασιας και διαβιωσης του οσο μικρο κι αν ειναι, με τα μεσα που εχει και σε μας εναποκειται να του δωσουμε τις καταλληλες συνθηκες να το κανει με ανεση και ελευθερια.
Θρησκευτικο επισης ρατσισμο εχουμε στο σχολειο οταν ευνοουμε μια θρησκεια τοσο στη γνωση της οσο και στις επιταγες της που εχουν πλεον καθιερωθει στη λειτουργια του σχολειου. Δεν εχει σημασια ποια θρησκεια ειν αυτη αλλα το μηνυμα που φερνει η θεσμοθετηση της σαν εφαρμογη που ενισχυει την πιστη αφ ενος αλλα σαν ουσιαστικη παρακαμψη αλλων θρησκευτικων δοξασιων αφ ετερου, την καθοριζουν σαν ενα παραγοντα επιβολης .
Εθνικισμος εμφανιζεται και λειτουγει στο σχολειο οταν αυτο περα απο την παρουσιαση των εξαιρετικων αρετων μας σαν λαο ελαχιστοποιει τις αδυναμιες μας. Οδηγει εμμεσα τα παιδια μας περα απο την δικαιολογημενη φιλοπατρια, προς την ιδεα της σημερινης ανωτεροτητας μας σε σχεση με αλλους λαους, ιδεα που μας οδηγει ευθεως στον φυλετικο ρατσισμο.
Επισης πολιτιστικος ρατσισμος, αναπτυσσεται στο σχολειο σαν υιοθετηση ενος πολιτιστικου μοντελου που επιβαλλεται απο το κατεστημενο και οταν ιδεες, γνωσεις και τεχνες εμποδιζονται να μπουν στο αβατο του σχολειου. Υιοθετειται εμμεσα και μονομερως το μοντελο κουλτουρας που δινεται απο τα ΜΜΕ και την αγορα, που δεν αφηνει περιθωρια στα παιδια να γνωρισουν το πολιτιστικα διαφορετικο και εν τελει να το σεβαστουν.
Η ομοιομορφια επισης, χαρακτηριστικο του φασισμου αναδεικνυεται στο σχολειο τοσο στην κατασκευη οσο και στη λειτουργια του σχολειου. Ομοιομορφα κτιρια χωρις ποικιλομορφια, δομικη η χρωματικη βασιλευει παντου. Οι αιθουσες ολες πανομοιοτυπες με μηδενικες δυνατοτητες των παιδιων να τις επιμεληθουν και να τις διαχειριστουν λειτουργικα και αισθητικα οπως αυτα προτιμουν. Καγκελα παντου, ακομα και σ αυτη την δυνατοτητα. Η διαφορετικοτητα μενει στο ραφι και εθιζεται η νεολαια στο οτι δεν μπορει να ειναι και να δρα διαφορετικα απο το επιβεβλημενο.Δεν μπορει να παρει τη ζωη στα χερια της και πρεπει ν ακολουθει την στοιχισμενη μαζα.
Επισης σ αυτη την ομοιομορφια εντασσονται οι πρωινες συναθροισεις και οι παρελασεις στο σχολειο που μαζικοποιουν τον μαθητη σε μια ομαδα υπακουη και που αποτιει τα ευσημα στον διευθυντη η στον επιτελαρχη. Τετοιες ομως συγκεντρωσεις θελει και ο φασισμος με υπακουα πληθη που δινουν το παρον, στρεφουν τα ματια προς τον εκαστοτε ηγετη και ειναι υποχρεωμενοι αργοτερα να εκτελουν τις επιταγες του. Μ αυτες τις δρασεις αλλα και τις παρελασεις στο σχολειο θεμελιωνεται και ο μιλιταρισμος που τοσο εχει αναγκη και υποστηριζει ο φασισμος.
Απ οσα εκτέθηκαν ειναι κατ εμε φανερο οτι ο φασισμος ως ολοκληρωμενο συστημα δεν συζητειται καν, αν εχει προσβαση στο σχολειο, παροτι φοβαμαι οτι συντομα θα βρει την πορτα του ανοιχτη. Ομως μας διαφευγει, οσο κι αν τον κατακεραυνωνουμε, οτι μεσω των ιδεολογηματων του– που προυπηρχαν της επισημης συγκροτησης του και σημερα τον πλαισιωνουν - παραμενει ζωντανος, διατηρειται και σιγοκαιει κατω απο τις σταχτες του. Υποβοσκει ακομα και σε ''προοδευτικα'' κινηματα και ατομα και δεν ειναι τυχαιο οτι μεγαλα εγκληματα της ανθρωποτητας εγιναν για υπερασπιση η την επιβολη του σωστου η του δικηου.
Ετσι λοιπον, τελειωνοντας, για να επανέλθω στο σχολειο, αυτα τα ιδεολογηματα, παρ οτι καταπολεμουνται συνεχως και εχουν υποστει ηττες σημαντικες, υπαρχουν ακομα στη δομη και λειτουγια του σχολειου, στην καλλιεργεια εν τελει των παιδιων μας. Ο φασισμος επομενως στο σχολειο δεν καταπολεμειται μονο ως ενα ενιαιο συστημα αλλα ως ιδεολογιες και λειτουργιες που πρεπει ν αποκαλυψουμε μιας ακομα δρουν αθεατες και που εμεις καλουμαστε με τις ιδεες μας και τη δραση μας ν αποκαλυψουμε και εξαλειψουμε, αλλιως το συνθημα κατω ο φασισμος- ιδιαιτερα σημερα που αυτος αναζωπυρωνεται -δεν θα εχει καμμια αξια. Θα του κλεινουμε την πορτα και θα μπαινει απο τα σχολικα παραθυρα. διογενης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου