-Καλημέρα, δάσκαλε.
-Καλημέρα, Βασίλη. Τι γίνεται;
-Μας πολιορκούν, δάσκαλε…
-Ποιοι;
-Ξέρεις ποιοι...μας έχουν βάλει χέρι και προσπαθούν να μας αφήσουν άφραγκους!
-Άλλους να δεις, που προσπαθούν να τους πετάξουν στο δρόμο…
-Α, λες αυτούς με τους πλειστηριασμούς...κάπου σε είδα προχτές.
-Είχαμε πάει στην Καλλιθέα να σώσουμε το σπίτι μιας τετραμελούς οικογένειας από το Περιστέρι. Ξέρεις ένα διαμέρισμα 52 τ.μ.
-Α, τους αλήτες...Αυτοί και τα κόμμματά τους δε χρωστάνε εκατομμύρια, δάσκαλε;
-Το θέμα είναι να μπορεί να ζει όλος ο κόσμος κι όχι μόνο αυτοί.
-Και τι κάνατε; Τους σώσατε τους ανθρώπους;
-Ευτυχώς πιέσαμε κι ο πλειστηριασμός δε θα γίνει. Θα μπουν στα πληττόμενα νοικοκυριά και θα γίνει διακανονισμός
-Μπράβο! Ήσασταν πολλοί, ε;
-Πολλοί και ενωμένοι...παρά τη βροχή.
-Μ' έκανες και χάρηκα, δάσκαλε...
-Έτσι είναι, Βασίλη. Ο λαός έχει δύναμη...
-Και κατά τα άλλα, έχουμε τίποτα καλό στην Παιδεία;
-Ένα θα σου πω: προχτές στη συνέλευση των προέδρων, ο πρόεδρος της ΕΛΜΕ Κυκλάδων μας είπε για καθηγητές, που κυκλοφορούν με μια βαλίτσα στο χέρι και κλαίνε.
-Κλαίνε;
-Ναι, Βασίλη. Δε βρίσκουν σπίτι να μείνουν και δεν τους φτάνουν τα λεφτά.
-Τι λες, ρε δάσκαλε; Καλά, πόσα παίρνετε;
-Ο νεοδιόριστος 737 ευρώ κι οι αναπληρωτές μόλις περνάνε τα 800!
-Καλά, δε ντρέπονται καθόλου εκεί στην κυβέρνηση;
-Σιγά...
-Δε γίνεται έτσι Παιδεία, δάσκαλε...
-Με φτωχούς και περιφερόμενους εκπαιδευτικούς...
-Ακριβώς. Πώς θα διδάξει ο άλλος το παιδί μου, όταν είναι φτωχός και τον σέρνουν από δω κι από εκεί;
-Η μοίρα των αναπληρωτών...
-Αίσχος...Θέλετε Παιδεία, κύριοι; Διορισμούς εδώ και τώρα. Και λεφτά στους νέους ανθρώπους να΄ χουν διάθεση να μορφώσουν τα παιδιά μας
-Αλλιώς;
-Αλλιώς, να σηκωθούν να φύγουν δάσκαλε. Όποιος δε θέλει δημόσια Παιδεία, να πάει αλλού.
-Άμουσα και ανυποψίαστα θέλουν τα παιδιά, Βασίλη. Γι' αυτό κατάργησαν τα μαθήματα των κοινωνικών επιστημών και τα καλλιτεχνικά.
-Και πού θα ζήσουν αυτά τα παιδιά; Μπροστά σε καμιά τηλεόραση να τα αποκοιμίζει; Δε θα βγουν στην κοινωνία;
-Θα βγουν αποχαυνωμένα, Βασίλη. Σ' όλο το Λύκειο προσπαθούν να βγάλουν μια τεράστια ύλη...
-Α, γι' αυτό θέριεψαν τα φροντιστήρια.
-Κι εμείς βλέπουμε ότι αυτό το σύστημα θα βγάλει αμαθείς και ανασφαλείς ανθρώπους, χωρίς επίγνωση της κοινωνίας που ζουν.
-Και τι κάνετε, δάσκαλε;
-Προσπαθούμε να μιλάμε στα παιδιά για κοινωνικά θέματα, Βασίλη...αν και τα περισσότερα βιβλία είναι του περασμένου αιώνα
-Πάντως ο γιος μου όλο για τσακωμούς μου λέει στο σχολείο.
-Δυστυχώς ο κορωνοϊός, ο εγκλεισμός και η αδυναμία των υπευθύνων να καταλάβουν την ψυχολογία των μαθητών, στη βία οδηγεί, Βασίλη. Αφού τα παιδιά νιώθουν πιεσμένα κι αμήχανα, κάπου θα ξεσπάσουν…
-Μωρέ, μπράβο. Οπότε, αφού ξεμπουντούλωσαν την παιδεία, τώρα τα ΄ βαλαν με την υγεία.
-Άλλο κι αυτό.
-Δηλ. όποιος δεν έχει λεφτά πεθαίνει.
-Δυστυχώς.
-Τι λέτε, βρε έξυπνοι; Ποιος σας έσωσε απ' τον κορωνοϊό; Τα δημόσια νοσοκομεία δε σας σώσανε;
-Έλα ντε!
-Που τώρα δεν τα θέλετε...
-Λυπάμαι, Βασίλη.
-Εδώ, δάσκαλε μιλάμε για ανθρώπινες ζωές.
-Και τι να κάνουμε, βρε φίλε;
-Όλοι στο δρόμο...να τους σταματήσουμε
-Συμφωνώ. Να ΄σαι καλά, Βασίλη
-Γεια σου, δάσκαλε. Και δυνατά στον αγώνα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου