Φτάσαμε στο τέλος ενός δύσκολου έτους, στην εκπαίδευση, και ενώ στην έναρξη αυτής οι αρμόδιοι παράγοντες, ενημέρωναν ότι δεν θα υπάρχουν κενά και όλοι οι εκπαιδευτικοί από 1/9/2022 θα είναι στις θέσεις τους να προσφέρουν το εκπαιδευτικό τους έργο, φαίνεται ότι αυτό δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.
Νέα προκήρυξη για προσλήψεις εκπαιδευτικών στην παράλληλη στήριξη, ίσως από τους πιο ευαίσθητους τομείς της εκπαίδευσης (μόλις την προηγούμενη βδομάδα) ακυρώνει αυτό το αφήγημα.
Σε πολλά σχολεία, δεν έφτασε η παράλληλη στήριξη, ούτε θα φτάσει από 9/1/2023, όπου θα γίνουν οι νέες τοποθετήσεις, αφού η Διεύθυνση Εκπαίδευσης που ανήκει το σχολείο μου, με ενημέρωσε ότι δεν έχουν συμπεριληφθεί όλα τα κενά της παράλληλης (αλήθεια ποιος και με ποια κριτήρια κάνει τέτοιες περικοπές ή επιλογές).
Γνωρίζοντας καλύτερα, ως εκπαιδευτικός ειδικής αγωγής, ότι η ενισχυτική διδασκαλία μαζί με την παράλληλη στήριξη είναι οι δυο σημαντικοί πυλώνες της αντισταθμιστικής αγωγής ζητώ όπως,
- να είναι πρώτη προτεραιότητα κάθε στην αρχή κάθε σχολικής χρονιά η στελέχωση της Παράλληλης στήριξη των μαθητών μας (σας θυμίζω, όσο πιο νωρίς γίνεται η στοχευμένη παρέμβαση, τόσο ποιο αποτελεσματική καθίσταται αυτή).
Αν πάλι δεν υπάρχουν εκπαιδευτικοί στους πίνακες, ακούστηκε και αυτό, μπορεί με προσλήψεις, να ενεργοποιήσουμε τον θεσμό της ενισχυτικής διδασκαλίας (που προφορικά σε συνάντηση Δ/ντων, καταργήθηκε από την εισήγηση του Διευθυντή Εκπαίδευσης στην Β Αθήνας).
Σας υπενθυμίζω ότι η ενισχυτική διδασκαλία καθιερώθηκε µε το Π.Δ 462/91 (Φ.Ε.Κ. 171 τ. Α΄) άρθρο 5 αφορά μαθητές που: α) Χρειάζονται «επιπλέον διδακτική βοήθεια». β) Είναι «κατά προτεραιότητα μαθητές των τάξεων Α’ και Β’». γ) Είναι μαθητές όλων των τάξεων οι οποίοι «δεν κατέκτησαν τους βασικούς μηχανισμούς ανάγνωσης, γραφής και αριθμητικού υπολογισμού».
Στη συνέχεια µε ερμηνευτική Εγκύκλιο του ΥΠΕΠΘ (1995) η οποία αναφέρεται σε μαθητές που έχουν: α) μαθησιακές δυσκολίες β) ανάγκη εξατομικευμένης Ενισχυτικής διδασκαλίας γ) ιδιαίτερες γνωστικές ανάγκες δ) προοπτική να ενταχθούν και πάλι στην τάξη
Ακόμη σύμφωνα με την Αρ. Πρωτ.: Φ.7/142557/Δ1 εγκύκλιο του ΥΠΕΠΘ,
- Αν και μετά από την συμπλήρωση του Προγράμματος εξακολουθούν να πλεονάζουν διδακτικές ώρες, αυτές, με απόφαση του συλλόγου διδασκόντων διατίθενται για ενισχυτική διδασκαλία.
- όλοι γνωρίζουμε ότι η ενισχυτική διδασκαλία είναι μια γέφυρα βοήθειας για τα παιδιά, αφού η διαδικασία παραπομπής για αξιολόγηση μαθητών μας στα ΚΕΔΑΣΥ, πρώην ΚΕΣΥ, πρώην ΚΕΔΥ είναι χρονοβόρα άνω των 3 ετών στην καλύτερη περίπτωση, και η όσο το δυνατόν πρώιμη παρέμβαση σε αυτά μπορεί να έχει σημαντικά αποτελέσματα γνωρίζουμε ακόμα ότι η Ε.Δ προσφέρεται και σαν αντισταθμιστική αγωγή σε παιδιά τα οποία θα μπορούσαν να φοιτήσαν, αν δεν υπήρχε υποχρεωτικός περιορισμός αριθμού μαθητών ως προς την σύσταση και λειτουργία σε Τ.Υ η σε Ζ.Ε.Π.
Τέλος αναγκάζομαι να επαναφέρω, την πρότασή μου, ότι οι εκπαιδευτικοί που κάνουν Παράλληλη Στήριξη στα σχολεία μας, θα πρέπει να είναι οι ίδιοι σε βάθος χρόνου τουλάχιστον μιας 3ετίας, αφού η ετήσια εναλλαγή τους, δημιουργεί πολλά προβλήματα τόσο προσαρμογής των μαθητών, όσο και συντονισμού ενεργειών και συνεργασίας με τους εκπαιδευτικούς των τμημάτων, που ανήκουν οι μαθητές.
Θέλω να πιστεύω, ότι όλοι κατανοούμε, ότι στις παρούσες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες που ζούμε (αν και τελευταία γινόμαστε μάρτυρες οικονομικοκοινωνικών σκανδάλων) αν δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν-όλες οι ώρες παράλληλης στήριξης, η παροχή 10-16 τουλάχιστον ωρών ενισχυτικής διδασκαλίας στους μαθητές μας που την έχουν ανάγκη, την βδομάδα συνολικά, είναι το λιγότερο που μπορούμε να τους προσφέρουμε.
Η σημαντικότητα για τους αδύναμους μας μαθητές της Ενισχυτικής Διδασκαλίας, είναι γνωστή για την απάλειψη των αδυναμιών των μαθητών, τόσο σε όλους τους εκπαιδευτικούς, όσο και στους γονείς των μαθητών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου