Όταν έκλεισαν τα σχολεία, λόγω κορονοϊού, φαντάστηκα πως το κριτήριο για να ξανανοίξουν θα ήταν ο σεβασμός-προστασία στη ζωή των μαθητών αλλά κυρίως των πιο ευάλωτων καθηγητών,συγγενών κ.λ.
Δυστυχώς διαψεύστηκα.
Όταν θα στριμωχτούμε 27 άνθρωποι σε 30-40 m2 'ευτυχώς' με ανοιχτά παράθυρα στους 5ο C (είναι το μόνο μέτρο προστασίας που θέσπισαν) μόνο η τύχη θα είναι αυτή που θα αποφασίσει ποιος θα νοσήσει και ποιος όχι.
Ας αποφασίσουμε να αρθρώσουμε ένα λόγο(εκπαιδευτικοί είμαστε όχι υποταγμένοι δούλοι) έτσι για να μην έχουμε το κρίμα στο λαιμό μας.
Πιστεύω πως πρέπει να επιστρέψουμε στο σχολείο ασφαλείς για να αφιερωθούμε στα παιδιά μας όπως πρέπει, αφού εμβολιαστούμε και περάσει ο απαραίτητος χρόνος για την απόκτηση ανοσίας.
Αλλιώς δεν θα με πείσει η κυβέρνηση ότι αλλού τυρβάζει (αυτοαξιολόγηση και άλλα 'φιλολαικά 'νομοσχέδια) με πρόφαση την ψυχική υγεία των μαθητών.
*Πανακλερίδου Δέσποινα (φυσικός με κλειστό το εργαστήριο φυσικής)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου