Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2021

 

«Τέλος πέρα από το βασικό λόγο της άρνησης βαθμολόγησης από εμένα, που είναι η μη αποδοχή του εξευτελισμού μιας σοβαρής διαδικασίας, ας αναλογιστούμε όλοι πόσο θράσος απαιτείται από το υπουργείο, για να απαιτεί βαθμολόγηση, μέσα σε αυτή τη συγκυρία»

Επειδή η από το υπουργείο απαίτηση για βαθμολόγηση των μαθητών, σε αυτές τις συνθήκες, υποτιμά τη νοημοσύνη εκπαιδευτικών, γονιών και μαθητών, παραθέτω τους υφιστάμενους νόμους για τα κριτήρια αξιολόγησης- βαθμολόγησης των μαθητών:

 Για την αξιολόγηση του μαθητή κατά τετράμηνο ο διδάσκων συνεκτιμά:

α) τη συμμετοχή του στη διδακτική μαθησιακή διαδικασία,

β) την επιμέλεια και το ενδιαφέρον του για το συγκεκριμένο μάθημα,

γ) την επίδοσή του στις γραπτές δοκιμασίες,

δ) τις εργασίες που εκτελεί στο σχολείο ή στο σπίτι.

Οι γραπτές δοκιμασίες διακρίνονται στις ολιγόλεπτες και στις ωριαίες.

Εύκολα συνάγονται τα εξής:

Για τα (α), (β): Δεν υπάρχει αυθόρμητη συμμετοχή του μαθητή στη μαθησιακή διαδικασία. Δε μπορεί να σηκώσει χέρι, δεν υπάρχει κανονική μαθησιακή διαδικασία. Δεν υπάρχει οπτική επαφή με τους μαθητές, ούτε μέσω υπολογιστή! Προσωπικά έχω πολλούς μαθητές που σε όλη τη 2,5 μηνών διαδικασία της τηλεκπαίδευσης δεν είχαν μικρόφωνο, επομένως δεν τους έχω δει ή ακούσει για 2,5 μήνες! Δεν υπάρχει επομένως καιμμία συμμετοχή στη μαθησιακή διαδικασία. Για όσους μη εκπαιδευτικούς δε γνωρίζουν, στη διαδικασία της τηλεκπαίδευσης οι κάμερες είναι κλειστές, για να μην πέσει το σύστημα κι επομένως δεν υπάρχει οπτική επαφή, για όλους αυτούς τους μήνες, με κανέναν μαθητή.

Δε μπορεί να συναχθεί συμπέρασμα για το ενδιαφέρον του μαθητή καθώς δεν υπάρχει με κανέναν οπτική επαφή και με πολλούς ούτε ακουστική!

Για το (γ): Δε θα σταθώ. Δεν υπάρχει νοήμων άνθρωπος που να μπορεί να υποστηρίξει ότι μπαίνουν γραπτές δοκιμασίες από απόσταση στον υπολογιστή και δεν διαταράσονται στοιχειώδεις κανόνες πιθανής διαβλητότητας. Είναι γελοίο και υποτιμά τη νοημοσύνη μου, να βαθμολογήσω παιδιά σε διαγώνισμα χωρίς οπτική και ακουστική επαφή την ώρα του διαγωνίσματος!

Για το (δ): Εργασίες που εκτελεί ο μαθητής στο σχολείο δεν υπάρχουν, καθώς δεν υπάρχει σχολείο! Δε μπορεί ο εκπαιδευτικός, όπως στο σχολείο να βάλει μια άσκηση και να δει πως θα τη χειριστούν οι μαθητές.

Απομένουν οι εργασίες για το σπίτι, όπου εκεί μπορεί ο εκπαιδευτικός, αν ρωτάει έναν - έναν, χάνοντας το μισό μάθημα, να εξετάσει αν έχουν κάνει τις εργασίες για το σπίτι. Κι εκεί φυσικά  με αδυναμία οπτικής επαφής, και με καμία αδιαβλητότητα, καθώς μπορεί να είναι 2 μαθητές στο ίδιο σπίτι και να απαντά ο ένας από το τετράδιο του άλλου, ή να του τα υπαγορεύει ο γονιός του ή κάποιος άλλος.

Μετά τα παραπάνω είναι προφανές ότι τα κριτήρια βαθμολόγησης είναι εντελώς διάτρητα στη διαδικασία της τηλεκπαίδευσης. Λόγοι στοιχειώδους αξιοπρέπειας δε μου επιτρέπουν να βαθμολογήσω, βάζοντας ένα ακόμα λιθαράκι στον ευτελισμό της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.

Σχετικά με το νομότυπο του πράγματος, πάνω στο οποίο μπορεί να βασιστεί η μη βαθμολόγηση, υπάρχει μόνο η παράγραφος 7 του άρθρου 103 του νόμου 4610/2019, που μπορεί, έστω και λίγο διασταλτικά, να αιτιολογήσει τη μη κατάθεση βαθμολογίας. Συγκεκριμένα λέει:

7.  Αν από την ονομαστική κατάσταση της προφορικής βαθμολογίας λείπει βαθμός μαθητή, η έλλειψη αυτή πρέπει να αιτιολογείται από τον διδάσκοντα με ενυπόγραφη σημείωσή του πάνω στην κατάσταση βαθμολογίας.

Η αιτιολόγηση που προαναφέρθηκε είναι επαρκέστατη, απλώς αφορά στο σύνολο των μαθητών, καθώς ισχύει για όλους!

Σε κάθε περίπτωση αν αναγκαστώ υπηρεσιακά να βαθμολογήσω, όπως έχω προαναφέρει θα βαθμολογήσω με 20 όλους τους μαθητές μου, απαντώντας με το ίδιο νόμισμα στη γελοία και υποτιμητική απάιτηση να βαθμολογήσω σε αυτές τις συνθήκες.

Τέλος πέρα από το βασικό λόγο της άρνησης βαθμολόγησης από εμένα, που είναι η μη αποδοχή του εξευτελισμού μιας σοβαρής διαδικασίας, ας αναλογιστούμε όλοι πόσο θράσος απαιτείται από το υπουργείο, για να απαιτεί βαθμολόγηση, μέσα σε αυτή τη συγκυρία. Σε συνθήκες που προσπαθούμε να περισώσουμε τα στοιχειώδη και δίνουμε μάχη για να μη χαθεί εντελώς μαθησιακά η χρονιά, τι θα στοίχιζε να μη βαθμολογήσουμε στο Α΄τετράμηνο; Πρόκειται για θρασύτατη απαίτηση που θέλει να δείξει ότι μια προτόγνωρη, μη κανονική κατάσταση, είναι απολύτως κανονική. Να επιδείξει πυγμή και δυνατότητα επιβολής του «αποφασίζουμε και διατάζουμε», πέρα κι έξω από κάθε λογική!

Τάσος Σκάβδης

Φυσικός ΓΕΛ καρλοβασίου

Δεν υπάρχουν σχόλια: