Περιμένουμε μέρες να βγει η καθ’ ύλην αρμόδια υπουργός Νίκη Κεραμέως να μας ενημερώσει αυτοπροσώπως για το σχέδιο ανοίγματος των σχολείων. Βγήκε ωσάν λαγός ο κυβερνητικός εκπρόσωπος πριν από μία εβδομάδα και μας είπε τα πρώτα, έπαιξαν καμιά δεκαριά σενάρια στη συνέχεια, η συζήτηση επικεντρώθηκε στη χρήση της μάσκας για μέρες, μέχρι να βγει μπρούκλης ο πρωθυπουργός, να κρεμάσει την ηγεσία του υπουργείου, να πει ότι θα δώσει μάσκες δωρεάν και να κάνει το μάγκα του χωριού.
Δεν μάθαμε τελικά πότε θα ανοίξουν τα σχολεία. Μάθαμε μόνο ότι οι εκπαιδευτικοί θα παρουσιαστούμε την 1η Σεπτεμβρίου, τα παιδιά μπορεί να έρθουν στις 7 ή αλλιώς μια εβδομάδα αργότερα, φτάνει οι γονείς να γυρίσουν από τις διακοπές μέχρι τέλη Αυγούστου, ώστε να περάσει και το διβδόμαδο χωρίς μετακίνηση. Όχι προληπτικά τεστ, λοιπόν, αλλά να παλουκωθούμε όλοι -ες δυο εβδομάδες σπίτι μας, να τσεκάρουμε μήπως νοσήσουμε.
Το καταπληκτικότερο, το υπέρτατο, το υπέρκομψο, η δήλωση του ενός εκατομμυρίου: 17 παιδιά μέσος όρος σε κάθε τμήμα στην επικράτεια. Μην μπερδευτείτε, σας παρακαλώ. Αυτό σημαίνει ότι συμψηφίζονται οι αριθμοί όλων των τμημάτων της επικράτειας και βγαίνει μέσος όρος. Δηλαδή, στα τμήματα των 25 και 26 παιδιών προστίθενται τα τμήματα μικρών χωριών, νησιών με χαμηλό αριθμό παιδιών και διαιρούμε δια του δυο. Μικρό παράδειγμα: τμήμα με 25 παιδιά στην Κυψέλη και τμήμα με 10 παιδιά στις Ράχες Ικαρίας, ουπς, θαύμα, μέσος όρος 17 παιδιά, θα λειτουργήσουν έτσι και τα δύο.
Θα έχουμε στοχευμένους δειγματοληπτικούς ελέγχους. Δηλαδή; Όταν υπάρξει κρούσμα στο τμήμα; Επίσης, κλείνει μόνο το τμήμα σε περίπτωση κρούσματος, όχι το σχολείο. Εδώ να σας πληροφορήσω ότι χιλιάδες συνάδελφοι και συναδέλφισσες, μεταξύ των οποίων κι εγώ, συμπληρώνουμε ωράριο σε πολλά σχολεία, εγώ συγκεκριμένα σε πέντε δημοτικά. Δεν μου φαίνεται πολύ λογικό, αλλά δεν είμαι και επιδημιολόγος.
Σε περίπτωση που εκπαιδευτικός ή παιδί νοσήσει, δικαιολογείται να μείνει σπίτι για δυο εβδομάδες με χαρτί γιατρού που φαντάζομαι ότι θα πρέπει να λέει πάνω «covid-19, την πάτησες, πουλάκι μου», που σημαίνει ότι κάθε τρεις και λίγο μάλλον θα πρέπει να κάνουμε τεστ και ιατρικές επισκέψεις να δούμε τι έχουμε, εκτός αν είπε κάτι για δωρεάν τεστ και το έχασα. Νομίζω ότι όχι, σε κάθε ίωση και κρύωμα, σε κάθε σταγόνα μύξας και βήχα θα τρέχουμε για τεστ. Εκπαιδευτικοί και παιδιά.
Επιπλέον προσλήψεις θα γίνουν για να γίνεται τηλεκπαίδευση στα παιδιά που δεν μπορούν να παρακολουθήσουν λόγω προβλημάτων υγείας τα μαθήματα μέσα στην τάξη. Όχι κάτι άλλο, το καταλάβατε. Αφού δεν σπάνε τα τμήματα και πάνε έτσι όπως έχουν, θα πάρουν συναδέλφους-ισσες για ωρομισθία σε υπολογιστές. Το «ωρομισθία» δικό μου. Ίσως να κάνω λάθος. Μπορεί και όχι.
Σε ερώτηση δημοσιογράφου γιατί δεν προχωρήσαμε σε λειτουργία πρωί-απόγευμα, η υπουργός είχε το απύθμενο θράσος να πει ότι δεν θα έφταναν οι πίνακες αναπληρωτών-τριών να καλύψουν τις ανάγκες. Οι πίνακες έχουν πέσει κάτω και κλαίνε από τα γέλια και οι δεκάδες χιλιάδες συνάδελφοι και συναδέλφισσες που περιμένουν να δουλέψουν έχουν ανέβει στα κεραμίδια και λένε τον πόνο τους στις γάτες. Μετά είπε ότι αυτό θα ήταν και ακριβό, εντάξει, αυτό, το άλλο μόνο ψέμα, ναι;
Επισκέψεις θα γίνονται ανά τμήμα σε μουσεία και άλλους χώρους, αλλά εδώ συνδυάστε, σας παρακαλώ, ότι σύμφωνα με σημερινό δημοσίευμα, οι επισκέψεις στη Βουλή έχουν ήδη απαγορευτεί μέχρι νεωτέρας και κάθε Τετάρτη και Πέμπτη θα γίνονται τεστ μοριακού ελέγχου σε όλους-ες όσοι-ες εργάζονται στη Βουλή. Λαϊκίζω; Μπορεί. Με νοιάζει; Αυτή τη στιγμή, καθόλου.
Παγούρια θα δώσουν στα παιδιά του δημοτικού, μάσκες, λογισμικά, ένα σκασμός εταιρίες και ιδρύματα διαφημίστηκαν, η εξ΄αποστάσεως θα μας σώσει, ελπίζω ότι τα καταλάβατε όλα αυτά, ε; Θέλω να τελειώσω και αυτό το κείμενο πια.
Ιδιαίτερη μνεία θέλω να κάνω σε εκείνο το δημοσιογράφο που δεν θυμάμαι ποιος ήταν, που μετά από όλο αυτό το μεγαλειώδες τίποτα με μπόλικη από εμπαιγμό που μας σέρβιρε ως σχέδιο, βρήκε να ρωτήσει την υπουργό τι θα γίνει με τους εκπαιδευτικούς που θα δείξουν απειθαρχία. Πήρε κάνα ευρουλάκι από τη λίστα Πέτσα ή είναι απλά καθίκι;
Επίσης, θα ήθελα κι εγώ μάσκα με το εθνόσημο, σαν αυτή της υπουργού, να τη σηκώνω κάθε ανατολή και να την κατεβάζω κάθε δύση, να μην ξεχνώ ούτε στιγμή ότι είμαι εκπαιδευτικός στην Ελλάδα και η ζωή η δική μου, του παιδιού μου, των μαθητών-τριών μου κοστίζει για το κράτος όσο ένα παγούρι.
Συμπέρασμα, κι ύστερα, ύστερα, μα δεν υπάρχει ύστερα, μόνο καλά στερνά. Πάμε, παιδιά, πάμε αύριο στις 11 στα Προπύλαια στη διαδήλωση, πάμε να κάνουμε μια απεργία ξεγυρισμένη, πάμε επιτέλους να γυρίσει το πράγμα, πάμε να τελειώνουμε με την κοροϊδία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου