Μαθήτρια Λυκείου γράφει προς τον υπ. Παιδείας για τις απουσίες
Το υπουργείο Παιδείας λοιπόν εφόσον δυσανασχετεί με την μαζική απουσία των μαθητών κατά τους τελευταίους μήνες φοίτησης , αντί να θεσπίσει το συγκεκριμένο μέτρο , θα έπρεπε να αναζητήσει τις ρίζες του προβλήματος.
Δημοσίευση: 13/11/2017
ΡΕΠΟΡΤΑΖ ESOS
Ως μαθήτρια της τρίτης Λυκείου θεωρώ ότι στα συγκεκριμένα μέτρα υπάρχει ένα τρωτό σημείο.Αναφέρομαι στην κατάργηση του ορίου απουσιών μέχρι τις 165.
Πραγματικά αδυνατώ να καταλάβω το σκοπό της εφαρμογής αυτού του μέτρου.
Οι μαθητές θα υποχρεούνται να παραμείνουν στον σχολικό χώρο μόνο και μόνο για να μην αναγκαστούν να επαναλάβουν την τάξη,εφόσον δεν θα γίνονται οι απαραίτητες επαναλήψεις των μαθημάτων και η κατάλληλη μελέτη στο σχολικό χώρο.
Σε τι παραπάνω επρόκειτο να μας ωφελήσει λοιπόν η συγκεκριμένη τακτική ;
Απόρροια αυτής της θέσης θα είναι η μείωση του χρόνου των επαναλήψεων για τους μαθητές, αλλά και τα επιπλέον μαθήματα που θα μπορούσαν να πραγματοποιήσουν σε εξωσχολικές μονάδες φοίτησης , δηλαδή σε φροντιστήρια.
Αδιαμφισβήτητα, το γεγονός ότι για την επιτυχία των μαθητών στις πανελλαδικές εξετάσεις καθίσταται αναγκαία η παρακολούθηση μαθημάτων εξωσχολικά φανερώνει την αδυναμία του εκπαιδευτικού συστήματος στη χώρα μας.
Είναι ευρέως γνωστό πως στη σημερινή κοινωνία θεωρείται δεδομένη αυτή η κατάσταση,καθώς πλέον η φοίτηση του μαθητή της τρίτης Λυκείου σημαίνει αυτόματα την εγγραφή του σε κάποιο φροντιστήριο.
Το υπουργείο Παιδείας λοιπόν εφόσον δυσανασχετεί με την μαζική απουσία των μαθητών κατά τους τελευταίους μήνες φοίτησης , αντί να θεσπίσει το συγκεκριμένο μέτρο , θα έπρεπε να αναζητήσει τις ρίζες του προβλήματος.
Ειδικότερα, εάν υπήρχε η κατάλληλη παράδοση των μαθημάτων και πρόβλεψη για κάλυψη όλης της ύλης αλλά και για ουσιαστικών επαναλήψεων ενδοσχολικά δεν θα παρουσιαζόταν το εξής φαινόμενο,δηλαδή οι μαθητές δεν θα κατέφευγαν μανιωδώς στα φροντιστήρια.
Με λίγα λόγια, η δευτεροβάθμια εκπαίδευση είναι αδύναμη να ενεργοποιήσει το λειτουργικό της ρόλο στην προετοιμασία των πανελλαδικά εξεταζόμενων μαθητών.
Εκτός αυτού, υπάρχουν ακόμα βαθύτερα προβλήματα που δυσχεραίνουν την αξιόλογη λειτουργία του εκπαιδευτικού θεσμού στη χώρα μας ,όπως οι ίδιες οι πανελλήνιες εξετάσεις.
Μπορεί μεν να αποτελούν τον πλέον αξιοκρατικό και ανόθευτο τρόπο εισαγωγής των μαθητών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση ,όμως τι πραγματικά προσκομίζουν οι ίδιοι από την όλη διαδικασία ;
Με την ώθηση των μαθητών στη στείρα αποστήθιση ,στις τυποποιημένες και επιφανειακές γνώσεις και στην ανούσια βαθμοθηρία δεν πρόκειται να προοδεύσει ο σύγχρονος άνθρωπος.
Κύριος σκοπός της εκπαίδευσης δεν θα έπρεπε να είναι η τεχνοκρατική λειτουργία του σχολείου ,δηλαδή η γνωστική κατάρτιση των μαθητών .
Πρωταρχικό μέλημα θα έπρεπε να είναι η γαλούχηση των μαθητών με ανθρωπιστικές αξίες , η μετατροπή τους σε μετρημένους , ηθικούς και κριτικά σκεπτόμενους ανθρώπους .
Πολλά από τα προβλήματα της σύγχρονης κοινωνίας θα μπορούσαν να επιλυθούν ,εάν η ίδια αποτελούνταν από άτομα με διευρυμένους πνευματικούς ορίζοντες.
Με βάση τα παραπάνω λοιπόν θα ήθελα να τονίσω ότι το παρόν εκπαιδευτικό σύστημα καλείται να διερευνήσει το πρόβλημα της απουσίας των μαθητών από το σχολείο( κατά τους τελευταίους μήνες ) με ριζικές αλλαγές που θα προκαλέσουν τον επανακαθορισμό τού ρόλου της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ,και όχι με εφήμερες και πρόχειρες λύσεις ,που θα καταπονήσουν τους μαθητές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου