Τρίτη 15 Απριλίου 2014

Γράφει η Κωνσταντίνα Χ, μαθήτρια της ΣΤ Δημοτικού
«Φώτα παντού! Στις βιτρίνες των μαγαζιών οι χαρούμενοι 
Αγιοβασίληδες, που αναβοσβήνουν χαρούμενα, παίρνουν μέρος στη φοβερή
φωτοπαλλοίρια της πρωτεύουσας. Βρίσκομαι σε έναν από τους δρόμους της. Κρατώ το
χέρι της μαμάς, ενώ οι πρώτες κατάλευκες –σαν από βελούδο- χιονονιφάδες
γαργαλούν το πρόσωπό μου.
Παραμονή Χριστουγέννων, 24 Δεκεμβρίου. Λίγος κόσμος. Πολύ
λίγος. Κανείς μέσα στα μαγαζιά. Όλοι είναι βιαστικοί. Τους παρατηρώ έναν -έναν.
Όσο προχωράμε πληθαίνουν τα χαρτόκουτα και οι κατεστραμμένες κουρελούδες
που  γίνονται καταφύγιο για τους
άστεγους. Τα μωράκια στις αγκαλιές των μαμάδων τους κοιμούνται ήσυχα. Έχουν
βαλθεί να παλεύουν για την επιβίωσή τους από τόσο μικρά...»
Μία από τις πολλές αναμνήσεις μου με φτωχούς ανθρώπους. Η
οικονομική κρίση φαντάζει στα μάτια μου σαν ένα τέρας που στο πέρασμά του
καταστρέφει τις ζωές μας. Χαλάει το ονειρεμένο παραμύθι κάθε παιδιού που είναι
στα πρώτα χρόνια της ζωής του. Με πνίγουν τα Γιατί. Αυτά τα αναπάντητα Γιατί
που κανείς δε μου τα απαντάει εδώ και τέσσερα χρόνια.
•  Γιατί, ενώ πληρώνουμε, ζούμε έτσι;
•  Γιατί οι «μεγάλοι» που κυβερνούν την Ελλάδα ζουν μες στη χλιδή και το χρήμα;
•  Γιατί κανείς δε νοιάζεται για τους ανθρώπους που ζουν μες στο σκοτάδι χωρίς φαγητό;
• Γιατί; Γιατί;  Ε; Γιατί να στερούμαστε τόσα πράγματα;
 
Μήπως επειδή, τότε που τα είχαμε, τα σπαταλούσαμε δεξιά και αριστερά;
Ή μήπως γιατί είμαστε βλάκες και δεν έχουμε ακόμα καταλάβει ότι ζούμε σε μια χώρα γεμάτη, πνιγμένη στη διαφθορά; Και εμείς τι φταίμε; Παιδιά από 1 έως 15 ετών; Παιδιά που προσπαθούμε να μη ζητάμε πολλά;
Εμείς σε τι έχουμε φταίξει; Γιατί να βλέπουμε τους γονείς μας συνεχώς απογοητευμένους;
Γιατί να ακούμε τους πολιτικούς να μαλώνουν στη Βουλή και να αγνοούν τα
προβλήματά μας;
Και επειδή βγήκαμε στις αγορές πρώτη φορά μετά το 2010, τι μ’ αυτό;
Σημασία έχει να καλυτερεύσουν οι ζωές μας.
Και επειδή η Μέρκελ είναι ευτυχισμένη για την πρόοδό μας, τι μ’ αυτό;
 
Σημασία έχει να ξανανιώσουμε ελεύθεροι, να λιγοστέψουν τα χρέη, να ζήσουμε επιτέλους σαν άνθρωποι.
 
•  Πώς κατάντησαν έτσι τη χώρα μας;
•  Πώς κατάντησαν έτσι την Ελλάδα μας;
•  Τη γενέτειρά μας;
•  Την πολυαγαπημένη μας;
•  Ξέχασαν πως είναι Έλληνες;
• Πώς νοιώθουν όταν κοιτούν τη Γαλανόλευκη;
•  Δε νοιώθουν ενοχές;
• Δεν τυραννιούνται τα βράδια;
• Γιατί;
 
Και επειδή ο  Τσοχατζόπουλος είναι στη φυλακή, τι μ’ αυτό;
Σημασία είχε να μας δώσει πίσω τα λεφτά που μας έκλεψε.
Και επειδή οι ξένοι πρόεδροι μας εμψυχώνουν, τι μ’ αυτό;
Σημασία έχει το ότι νέα παιδιά -το μέλλον της Ελλάδας- αυτοκτόνησαν ή απήχθηκαν από σκληρόπετσους ανθρώπους χωρίς καρδιά και μυαλό, μόνο και μόνο για τα λύτρα και μετά δολοφονήθηκαν.
• Γιατί τα λεφτά, αυτά τα τσακισμένα, βρώμικα χαρτιά έχουν κλέψει τις καρδιές μας και
  μας έχουν κάνει άπληστους;
• Γιατί γίναμε πιόνια της σκακιέρας της ζωής και μας κάνουν ό,τι θέλουν οι «μεγάλοι»;
• Γιατί δεν αντιδράμε;
• Γιατί ζούμε στο σκοτάδι μετά από τέσσερα ολόκληρα χρόνια άθλιας ζωής;
• Γιατί κανείς δε μιλάει;
• Γιατί πρέπει ένα 11χρονο κορίτσι να σκέφτεται τέτοια πράγματα, αντί να ζει το παραμύθι;
• ΓΙΑΤΙ; ΓΙΑΤΙ; ΓΙΑΤΙ;
 


ALFAVITA

Δεν υπάρχουν σχόλια: