Τον λένε Δημήτρη Γουσόπουλο κι είναι ένας από τους χιλιάδες καθηγητές και δασκάλους που μαθαίνουν τα παιδιά μας γράμματα.
Είναι 38 χρόνων, φιλόλογος, με πάθος για τον Θουκυδίδη και τον Λουκιανό.
Είναι από τα Τρίκαλα, αλλά εδώ και οκτώ χρόνια είναι αποσπασμένος στο 2ο Γενικό Λύκειο Γρεβενών, όπου αφιέρωσε ολόκληρη την επαγγελαμτική ζωή του.
Όλη τη μέρα την περνάει με τα παιδιά στην τάξη, το απόγευμα πάλι με τα παιδιά, δουλεύοντας την εφημερίδα του σχολείου, την πολυβραβευμένη «Μαθητοφρένεια», το βράδυ πάλι με τους μαθητές του συζητά ό,τι τους απασχολεί: τους φόβους, τις ανησυχίες, την ανασφάλεια, το αβέβαιο μέλλον. Διδάσκει με πάθος τη γλώσσα και τους ποιητές, συμβουλεύει αυτούς τους υπέροχους εφήβους πώς να γράφουν, πώς να δημοσιογραφούν, πώς να εκφράζουν τη γνώμη τους.
Η «Μαθητοφρένεια» είναι πολύ αγαπητή στην πόλη, διαβάζεται από μικρούς και μεγάλους, όλοι την περιμένουν με ανυπομονησία. Τα παιδιά τον αγαπούν, η ζωή στη μακρινή και δύσκολη πόλη έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον με μια εφημερίδα που γράφει για τις γειτονιές, τον πολιτισμό, την ιστορία, τα βιβλία, τη μουσική, τον αθλητισμό.
Γύρω του η Χριστίνα, η Ειρήνη, η Λένα, η Θωμαή και τ' άλλα παιδιά, κάνουν θαύματα. Γράφουν, διαβάζουν, περνάνε στα πανεπιστήμια, μιλάνε και μετά ως φοιτητές μαζί του για όλα, τον συμβουλεύονται, είναι πια ένας μεγάλος αδελφός, ένας άνθρωπος που έπαιξε έναν σημαντικό ρόλο στη ζωή τους.
Καμαρώνει για τα παιδιά του, μπορεί να μην κάνει ποτέ δικά του, τόσο γεμάτος αισθάνεται.
Γεια σου Δάσκαλε, γεια σας Δάσκαλοι που δίνετε την ψυχή σας, όπου κι αν είσαστε, σ' αυτή την πληγωμένη χώρα. Εμείς είμαστε κοντά σας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου