απεργούμε διεκδικώντας
δημόσια δωρεάν παιδεία
που σημαίνει για μας:
1. όλη η γνώση, όλα τα πτυχία μέσα στο δημόσιο σχολείο
⇒ φροντιστήρια τέλος
Τα πτυχία των ξένων γλωσσών, των υπολογιστών, των μουσικών σπουδών κ.τ.λ. να προσφέρονται με τις αντίστοιχες ώρες διδασκαλίας και το αντίστοιχο επίπεδο μέσα στο σχολείο. Όλη η γνώση, όλα τα πτυχία μέσα στο σχολείο για όλα τα παιδιά, με επίκεντρο την προσπάθεια να δυναμώσουν οι αδύναμοι μαθητές. Οι γονείς να μην πληρώνουν για τη μόρφωση των παιδιών τους, το σχολείο να μην λειτουργεί ως θεσμός αναπαραγωγής κοινωνικών ανισοτήτων.
2. ολοήμερο σχολείο σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης
⇒ ελεύθερος χρόνος για τους μαθητές
Διευρυμένο σχολικό ωράριο – τουλάχιστον και στο γυμνάσιο – με τη δημιουργία των κατάλληλων υποδομών έτσι ώστε μάθημα και μελέτη να γίνονται μέσα στο σχολείο και η τσάντα να μένει στην τάξη μετά τις τέσσερις, πέντε το απόγευμα. Οι μαθητές έτσι κερδίζουν τον ελεύθερο χρόνο τους και η ελληνική οικογένεια απελευθερώνεται από μια ζωή καταδικασμένη να περιστρέφεται διαρκώς γύρω από τις ανάγκες που δημιουργεί το σχολείο.
3. από την ποσότητα στην ποιότητα
⇒ εμβάθυνση - ανάπτυξη κριτικής σκέψης
Αναλυτικά προγράμματα με λιγότερα μαθήματα και περιορισμένη ύλη οργανωμένη με συνεκτικό τρόπο, που να επιτρέπει την ουσιαστική ενασχόληση με το γνωστικό αντικείμενο, την εμβάθυνση σε αυτό, την καλλιέργεια κριτικής σκέψης, τη συνθετική διαδικασία, ύλη προσανατολισμένη στην αναγκαιότητα οι μαθητές να μαθαίνουν «πώς να μαθαίνουν». Το κριτήριο της ποσότητας επιβάλλει την παπαγαλία, προκαλεί σύγχυση, παράγει άγχος και απογοήτευση, καθιερώνει την τυποποίηση και τη μηχανιστική σκέψη, αφήνει πίσω του αποκαϊδια. Η γνώση δεν είναι καταιγισμός πληροφοριών αλλά δημιουργική επεξεργασία και συγκρότησή τους.
4. ενιαίο δωδεκάχρονο σχολείο θεωρίας και πράξης
⇒ σύνδεση θεωρίας με πράξη
Ένα στην ουσία πολυκλαδικό σχολείο όπου η θεωρία και η πράξη να είναι συνδεδεμένες, το οποίο να μην χωρίζει τη θεωρητική από την πρακτική διάσταση των γνωστικών αντικειμένων. Ταυτόχρονα ένα σχολείο που να μην λειτουργεί ως προθάλαμος για την εισαγωγή στα ανώτερα και ανώτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα φτωχαίνοντας και ρηχαίνοντας κάτω από την απειλή των εξετάσεων, την απόλυτη εντατικοποίηση και το κυνήγι της ύλης τη σχέση των μαθητών και καθηγητών με τη γνώση και τη μόρφωση. Οι εξετάσεις για το πανεπιστήμιο και η προετοιμασία γι’ αυτές να γίνονται μετά τα δώδεκα χρόνια σε έναν επιπλέον χρόνο.
5. δημοκρατικό σχολείο
⇒ ένταξη και όχι αποκλεισμός
Το σχολείο να διδάσκει σε όλους τους μαθητές όσα το ίδιο και η κοινωνία απαιτούν ως εφόδια από αυτούς και όχι να αξιολογεί το “μορφωτικό κεφάλαιο” που κουβαλούν από την οικογένεια και τον κοινωνικό τους περίγυρο χωρίζοντάς τους σε χαρισματικούς και μη!!! Να βοηθά όλους τους μαθητές να αποκτούν μια θέση μέσα στο σχολείο δημιουργώντας μια θετική εικόνα για τον εαυτό τους. Οι τρόποι διδασκαλίας (ομαδοσυνεργατική μέθοδος, διερευνητική μάθηση, αρχή της διδακτικής διαδικασίας οι απορίες και τα ερωτήματα των μαθητών κ.τ.λ.), τα περιεχόμενα της μάθησης, οι σχολικές δραστηριότητες να προσφέρουν σε όλους τους μαθητές τη δυνατότητα να λειτουργούν δημιουργικά μέσα στη σχολική τάξη και τη σχολική ζωή, αντλώντας ικανοποίηση και βελτιώνοντας τον εαυτό τους. Σεβασμός, αποδοχή, συνεργασία, δημιουργικότητα. Εντάσσοντας το σχολείο κερδίζει χαρούμενα και ισορροπημένα παιδιά, ομαλά κοινωνικοποιημένους ανθρώπους, ταλέντα-κλίσεις-δημιουργικότητα σε διαρκή λειτουργία και προσφορά, κρατά ζωντανή και δεν αναστέλλει την επιθυμία για γνώση, γεννά όμορφα όνειρα για το μέλλον!
6. ανοικτό σχολείο στην κοινωνία
⇒ το σχολείο δεν είναι ίδρυμα αλλά ένας χώρος για όλους
Το σχολείο να είναι ανοικτό στην κοινωνία τόσο μέσα από τα αναλυτικά προγράμματα που θα συμπεριλαμβάνουν τη συνεργασία με φορείς και πρόσωπα της πολιτείας και της πόλης όσο και ως προς την ευρύτερη λειτουργία και τις δράσεις του. Σχολείο που να συνδέεται με την κοινωνία, για να γνωρίσουν οι μαθητές από κοντά όσα συναντούν στα βιβλία αλλά και που ταυτόχρονα να λειτουργεί ως χώρος φιλόξενος για τις δράσεις της ίδιας της κοινωνίας, τα απογεύματα για παράδειγμα. Έτσι διαμορφώνεται και καταξιώνεται ως ένας χώρος φιλικός προς τους πολίτες, ενήλικους και παιδιά, ως ένας χώρος καθημερινός, οικείος, φιλόξενος χωρίς κάγκελα και λουκέτα, χώρος ελευθερίας και όχι φυλακή.
7. γερά καταρτισμένοι εκπαιδευτικοί, αληθινοί παιδαγωγοί
⇒ εκπαιδευτικοί λειτουργοί όχι υπάλληλοι
Ουσιαστική αναβάθμιση - αλλαγή των προγραμμάτων σπουδών των καθηγητικών σχολών ώστε να γίνει ουσιαστικότερη και αποτελεσματικότερη η εκπαίδευση των εκπαιδευτικών, αυστηρά κριτήρια επιλογής μέσα στη διάρκεια των σπουδών, συχνές και σωστά οργανωμένες επιμορφώσεις των καθηγητών, σχολικοί σύμβουλοι και υποστηρικτικοί θεσμοί που πραγματικά να τους βοηθούν στο έργο τους, ουσιαστική συμμετοχή των καθηγητών στην εκπόνηση των αναλυτικών προγραμμάτων, δικαίωμα να διαμορφώνουν το μάθημά τους ανάλογα με τις κάθε φορά συνθήκες και τις ανάγκες των μαθητών τους, αμοιβές που να τιμούν το έργο τους, να τους εξυψώνουν και όχι να τους μειώνουν στα μάτια της κοινωνίας. Οι καθηγητές διανοούμενοι της κοινωνίας, με πραγματικό κύρος και αξία.
ένα άλλο σχολείο είναι εφικτό!
Το κείμενο είναι αποτέλεσμα συζητήσεων εκπαιδευτικών του ΕΠΑΛ Πολυγύρου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου