Για όποιον ζει εδώ, στην Ελλάδα, και συναναστρέφεται "κανονικούς" ανθρώπους, το ξέσπασμα των μαθητών ήταν απολύτως αναμενόμενο. Για να είμαστε ειλικρινείς, το αντίθετο θα ήταν περίεργο. Θα μας έκανε να πιστέψουμε ότι, εκτός όλων των άλλων δεινών, η "Κρουέλα" της εκπαίδευσης έκανε και λοβοτομή στην εφηβεία. Ναι, τα παιδιά ξεσηκώνονται. Ξεσηκώνονται για όλα. Από το πιο μικρό μέχρι το πιο μεγάλο.
Ξεσηκώνονται για τα βιβλία που τους λείπουν, για τους καθηγητές που δεν έχουν, για το σχολείο που τα εξοντώνει (όταν θ' αρχίσει να λειτουργεί), για τη βιβλιοθήκη που κλείνει, για τα χιλιόμετρα που πρέπει να διανύσουν για να μπουν στη σχολική τάξη, για τα άθλια κτήρια, για τις βρώμικες τάξεις, για τον αυταρχισμό του διευθυντή, για το κομμένο χαρτζιλίκι, για την τυρόπιτα που ακρίβηνε...
Ξεσηκώνονται τα παιδιά. Ξεσηκώνονται για τους γονείς τους, που βγαίνουν στην ανεργία, χάνουν μισθούς, μετράνε και ξαναμετράνε τα έσοδα, με την κρυφή ελπίδα να έκαναν λάθος και να 'ναι παραπάνω, γιατί δεν φτάνουν τα ρημάδια, και τι λένε τώρα στον διαχειριστή, τι λένε στο φροντιστήριο, τι λένε στη ΔΕΗ; "Δεν υπάρχουν λεφτά. Το καταλαβαίνεις; Άσε το σινεμά για άλλη φορά". Ξεσηκώνονται τα παιδιά γιατί ούτε ο παππούς έχει, κι αυτουνού η σύνταξη κόπηκε, και "πού θα πάει αυτό το βιολί; Τι έχουμε να δούμε ακόμα;"
Ξεσηκώνονται για το παρόν τους. Το μέλλον τους ούτε να το σκέφτονται δεν θέλουν. Είναι ακόμη πιο μαύρο απ' το παρόν τους. "Δεν έχω, παιδί μου", αυτό λένε οι κανονικοί άνθρωποι. Και είναι αυτοί που όταν τα παιδιά τους ρωτούν "είστε μαζί μας;" απαντούν με ένα μεγάλο "ναι". Είναι η πρώτη φορά που οι καταλήψεις των μαθητών, οι οποίες πλέον ξεπερνούν τις 630, έχουν τόσο μεγάλη στήριξη από την οικογένεια. Αυτή την οικογένεια που πλήττεται, που παλεύει να κρατήσει την περηφάνεια της, να κρατηθεί όρθια για να στηρίξει το παιδί της. Οι μαθητές ξεσπούν και για λογαριασμό των γονιών τους κι αυτό είναι ένα ολότελα νέο χαρακτηριστικό των κινητοποιήσεων. Και ίσως να είναι αυτό το χαρακτηριστικό που προκαλεί τέτοια λύσσα στην κυβέρνηση του Μνημονίου για να σπάσει τις καταλήψεις, με οποιοδήποτε κόστος. Αν το δόγμα του σοκ καταφέρει να διαλύσει και την εφηβεία, τότε κανείς δεν θα τολμήσει να ξανακουνηθεί...
Η απόφαση ν' ανοίξει ο ασκός της καταστολής ελήφθη το βράδυ της Πέμπτης, σε σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε υπό την προεδρία του πρωθυπουργού. Την επομένη, η υπουργός της Παιδείας κάλεσε τους διευθυντές να "λειτουργήσουν σύννομα" και να φέρουν τους εισαγγελείς και την αστυνομία στα σχολεία. Ενισχυτικά, ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Ι. Τέντες, με εγκύκλιό του, ζητεί από τις εισαγγελικές αρχές να παρέμβουν για την πάταξη των καταλήψεων, αναφέροντας ότι η εισαγγελική παρέμβαση μέσω των αστυνομικών αρχών είναι αυτονόητη τόσο για τη βεβαίωση των εγκλημάτων όσο και για την εξακρίβωση των στοιχείων των δραστών τους.
Νά ποια ήταν η εφαρμογή των παραπάνω στο 4ο Λύκειο Αγίας Παρασκευής, όπως την περιγράφουν οι μαθητές του σχολείου: Την Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου το πρωί, στο σχολείο μας που τελεί υπό κατάληψη (129 ψήφοι υπέρ, 62 κατά) εφόρμησαν 2 περιπολικά με επτά ένστολους και τρεις ασφαλίτες αστυνομικούς, όπου με αλαζονικό ύφος ανωτερότητας διέταξαν την εκκένωση του σχολικού χώρου από τους μαθητές. Οι υπερασπιστές του νόμου, με ένα προκαθορισμένο σχέδιο τρομοκράτησης των μαθητών, μπούκαραν κυριολεκτικά στο σχολείο στέλνοντας, δεξιά και αριστερά, απειλές τύπου "κάντε αυτό που σας λέμε, διότι θα πάτε στο αυτόφωρο". Οι μαθητές σε κατάσταση πανικού παρέδωσαν το σχολείο στην έννομη τάξη χωρίς ιδιαίτερες αντιστάσεις. Τότε συνέβη το εξής: η αστυνομία απαίτησε και πήρε τελικά τα στοιχεία των παιδιών που κατά την κρίση των αστυνομικών φαίνονταν ύποπτα για την παρακίνηση της κατάληψης.
Το επόμενο πρωί οι μαθητές, παρά τις απειλές για νέα επέμβαση, ξαναπήραν απόφαση για κατάληψη του σχολείου. Η ΟΛΜΕ καταγγέλλει "πάμπολλα κρούσματα βιαιοπραγίας" σε βάρος των μαθητών, "τόσα πολλά που αδυνατεί να τα καταγράψει", και απειλεί με διαγραφή όσους εκπαιδευτικούς, κυρίως διευθυντές, γίνονται παιδονόμοι και καταδότες των μαθητών τους.
Τα μηνύματα από τα σχολεία λένε ότι οι μαθητές θα συνεχίσουν τις καταλήψεις και τις κινητοποιήσεις τους (διαδηλώσεις και αποκλεισμούς) και την ερχόμενη εβδομάδα. Μάλιστα, υπάρχει κάλεσμα στο Διαδίκτυο, η 3η Οκτωβρίου να βρει όλα τα σχολεία της χώρας υπό κατάληψη. Αν δεν μπορεί η Α. Διαμαντοπούλου να στείλει καθηγητές και βιβλία στα σχολεία, τουλάχιστον ας σιωπήσει. Άλλωστε η ίδια το είπε: ο χώρος της Παιδείας δεν μπορεί να είναι "χώρος βίας". Ούτε καν αυτό δεν εννοεί;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου