Ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, δήλωσε χθες, Παγκόσμια Ημέρα για τα ατομα με αναπηρία, ότι είναι «υποχρέωση της ελληνικής πολιτείας είναι τα άτομα με αναπηρία να κατακτήσουν τη θέση που δικαιούνται στη ζωή».
Πράγματι, αυτό είναι μια σωστή δήλωση, μόνο που η πραγματικότητα που βιώνουν τα περίπου 100.000 παιδιά με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και αναπηρίες στη χώρα, είναι πολύ διαφορετική από την ωραιοποιημένη εικόνα και τις υποσχέσεις που έδωσε ο κ.Μητσοτάκης. Πώς ακριβώς υλοποιείται η υποχρέωση της πολιτείας, όταν η ειδική αγωγή αντιμετωπίζει συνθήκες εγκατάλειψης;
Είναι ενδεικτικό ότι στο κοντινό Μαρούσι λχ, όπως μόλις χτες κατήγγειλαν οι γονείς της περιοχής, ένας από τους μεγαλύτερους Δήμους της χώρας λειτουργεί χωρίς υποδομές για τους μαθητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες ή και αναπηρία.
Στην Εύβοια εξάλλου, ένα από τα σημαντικότερα σχολεία με μαθητές ΑΜΕΑ του νομού, το ΕΕΕΕΚ Χαλκίδας συνεχίζει τη λειτουργία του σε χώρο και αίθουσες που έχουν κριθεί τελείως ακατάλληλες και επικίνδυνες για την υγεία και σωματική ακεραιότητα τόσο των μαθητών όσο και των εκπαιδευτικών. Στο σύνολο τους, οι σχολικές δομές της Ειδικής Αγωγής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του Νομού, αντιμετωπίζουν σωρεία προβλημάτων καθιστώντας μη ισότιμη τη φοίτηση των μαθητών σε αυτές έναντι άλλων συμμαθητών τους ( σχολεία με ενοικιαστήρια, απομονωμένα από τον αστικό ιστό, χωρίς τακτική συγκοινωνία, χωρίς στέγαστρα για τη βροχή, με ελλιπή εργαστήρια , τμήματα ένταξης που λειτουργούν σε υπόγεια και σε χώρους που δεν προβλέπονται ως αίθουσες διδασκαλίας κ.α.) Και φυσικά αυτές είναι μόνο ενδεικτικές περιπτώσεις.
Εκατοντάδες κενά στην Παράλληλη
Αλλά και η Ομοσπονδία Γονέων Αττικής με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία, τόνισε ότι διανύουμε τον τρίτο μήνα από την έναρξη της σχολικής χρονιάς, και τα κενά που παραμένουν είναι εκατοντάδες, κυρίως στην παράλληλη στήριξη, χωρίς φυσικά να έχουν καλυφτεί πλήρως τα ειδικά σχολεία ή τα τμήματα ένταξης.
Η Ομοσπονδία διαπιστώνει επίσης ότι τα μόνα κέντρα πρώιμης διάγνωσης βρίσκονται σε ορισμένα νοσοκομεία (Παίδων, Αττικό, Τζάνειο) με αναπτυξιολόγους γιατρούς να κάνουν αξιολογήσεις.
«Ο χρόνος αναμονής μπορεί να είναι πολύμηνος με αποτέλεσμα οι γονείς να απευθύνονται σε ιδιώτες γιατρούς, με το κόστος να είναι τεράστιο. Δεν υπάρχει επαρκές δημόσιο, δωρεάν δίκτυο πρώιμης διάγνωσης. Κατά συνέπεια τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο δύσκολα για όσα παιδιά πρέπει να ξεκινήσουν την πρώιμη παρέμβαση. Αν και αυτή έχει σημαντικά αποτελέσματα, οι δημοτικοί παιδικοί σταθμοί δυστυχώς δεν προβλέπουν, δεν έχουν κατάλληλο προσωπικό με αποτέλεσμα είτε να οδηγούνται στον χρυσοφόρο ιδιωτικό τομέα για να κάνουν τις αναγκαίες παρεμβάσεις, είτε να καθυστέρει η έναρξη της επιστημονικής παρέμβασης, με αρνητικότατες συνέπειες σε βάρος της ανάπτυξης και εξέλιξης του παιδιού. Στις περισσότερες περιπτώσεις οδηγούνται στον χρυσοφόρο ιδιωτικό τομέα για να κάνουν τις αναγκαίες παρεμβάσεις, ή η έναρξη της επιστημονικής παρέμβασης καθυστερεί με αρνητικότατες συνέπειες σε βάρος της ανάπτυξης και εξέλιξης του παιδιού. Για όσα παιδιά με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες οι γονείς τους δεν εντόπισαν το πρόβλημα, αφορά ηπιότερες περιπτώσεις, αρχίζει ο Γολγοθάς της αξιολόγησης του προβλήματος με την είσοδό τους στο νηπιαγωγείο ή στο δημοτικό. Η αξιολόγηση αυτή θα μπορούσε, υπό προϋποθέσεις, να είναι έγκαιρη για τις ηπιότερες ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες ή δυσκολίες, αλλά με την αδυναμία των ΚΕΔΑΣΥ να ανταποκριθούν στον μεγάλο αριθμό των αιτήσεων, οι περιπτώσεις αυτές μένουν παραπίσω, καταλήγοντας να καλύπτονται με μεγάλη καθυστέρηση». Ας δούμε όμως τη σημερινή εικόνα της ειδικής αγωγής, όπως την κατέγραψε η Ομοσπονδία γονέων.
Στοιχεία για την πανελλαδική εικόνα της ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης
Από τα διαθέσιμα στοιχεία που υπάρχουν, στο 10ο Δελτίο Στατιστικής Πληροφόρησης: “Στοιχεία για την εκπαίδευση των μαθητών με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες” της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία (ΕΣΑμεΑ) μπορούμε να αναφέρουμε να εξής:
Οι μαθητές με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες (με ή χωρίς επίσημη γνωμάτευση), που φοιτούν στην γενική και ειδική πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, ανέρχονται σε 101.683 μαθητές, αποτελώντας το 7% του μαθητικού πληθυσμού της χώρας.
Το 68% των μαθητών με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες είναι αγόρια.
Το 88% των μαθητών με αναπηρία ή/ και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες φοιτούν σε σχολικές μονάδες της γενικής εκπαίδευσης.
Το Σχ. Έτος 2019-20, φοίτησαν στη γενική πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση 89.597 μαθητές με αναπηρία ή και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, ενώ σε Σχολικές Μονάδες Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης (ΣΜΕΑΕ) φοίτησαν 12.086 μαθητές.
O μαθητικός πληθυσμός των ΣΜΕΑΕ αποτελείται κυρίως από μαθητές με νοητική αναπηρία σε ποσοστό 35%, μαθητές με αυτισμό (31,4%) και μαθητές με πολλαπλές αναπηρίες (12,1%).
Η πλειονότητα των μαθητών που φοιτούν στη ειδική δευτεροβάθμια εκπαίδευση επιλέγουν την ειδική επαγγελματική εκπαίδευση, και σχεδόν το 50% αυτών φοιτούν σε Ειδικά Εργαστήρια Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης (ΕΕΕΕΚ).
Οι μαθητές με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες που φοιτούν σε σχολικές μονάδες γενικής εκπαίδευσης, υποστηρίζονται σε Τμήματα Ένταξης με κοινό και εξειδικευμένο πρόγραμμα σε ποσοστό 42,1% (37.738 μαθητές), ενώ αντίστοιχο ποσοστό μαθητών λαμβάνουν υποστήριξη μόνο από τον εκπαιδευτικό της γενικής τάξης (41,2%).
Το 36,4% των μαθητών που φοιτούν σε Τμήματα Ένταξης δεν έχουν επίσημη γνωμάτευση για αναπηρία ή/και ειδική εκπαιδευτική ανάγκη.
Το 10,7% των μαθητών με αναπηρία ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες στα γενικά σχολεία έχουν λάβει έγκριση για Παράλληλη Στήριξη (9.612 μαθητές).
Ο αριθμός των μαθητών που λαμβάνει εξειδικευμένη υποστήριξη (εκτός του εκπαιδευτικού της τάξης) περιορίζεται σημαντικά κατά το πέρασμα από την πρωτοβάθμια στη κατώτερη δευτεροβάθμια και ανώτερη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, όπου εκεί το ποσοστό μαθητών που φοιτούν υποστηριζόμενοι μόνο από τους εκπαιδευτικούς της γενικής τάξης υπερβαίνει το 90%.
Τα ΚΕΔΑΣΥ
Τα ΚΕΔΑΣΥ είναι 71 το σύνολο. Σύμφωνα πάλι με έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου κατά το σχολικό έτος 2018 -2019 διεκπεραιώθηκε το 27,11% των αιτήσεων, το επόμενο έτος, το 26,56% ενώ το 2020-2021 μόλις το 28,32%. Από τις απαντήσεις που δόθηκαν, από τους εργαζόμενους στα ΚΕΔΑΣΥ, ως κύρια αιτία της μη έγκαιρης γνωμάτευσης, κατά 83% αφορά στην έλλειψη προσωπικού, κατά 62% στην έλλειψη χώρων, κατά 59% στην έλλειψη ψυχομετρικών εργαλείων, και κατά 59% στην απουσία έμπειρού προσωπικού.
Η Ομοσπονδία Γονέων Αττικής είχε αναδείξει την κατάσταση των ειδικών σχολείων σε συνέντευξη τύπου στις 29/3/23 για τα σχολικά κτήρια: (Παραθέτουμε μέρος από το κείμενο της συνέντευξης τύπου, η εικόνα δεν είναι ακριβώς η ίδια σήμερα)
“Τα ζητήματα ασφάλειας απέναντι σε ένα σεισμό, σε μία πυρκαγιά στα ειδικά σχολεία αποκτούν ξεχωριστή σημασία λόγω της σύνθεσης του μαθητικού πληθυσμού. Παιδιά με νοητική στέρηση, παιδιά με κινητικά προβλήματα, τύφλωση ή κώφωση. Πιο συγκεκριμένα τα ΕΕΕΕΚ στην Αττική στις περισσότερες των περιπτώσεων είναι κατασκευασμένα με τον αντισεισμικό κανονισμό μετά το 1985, εκτός από αυτό της Νέας Μάκρης που είναι ακατάλληλο και κατασκευασμένο πριν το 1985. Όμως ο υπερπληθυσμός των μαθητών και η φιλοξενία και άλλων ειδικών σχολείων, όπως για παράδειγμα στην Ορυζομύλων, καθιστούν τα πράγματα επικίνδυνα.
Για να δούμε κάποια παραδείγματα ΕΕΕΕΚ Νέου Ηρακλείου: οι προδιαγραφές είναι για 90 παιδιά και φοιτούν πάνω από 200, ΕΕΕΕΚ Αιγάλεω Ορυζομύλων: οι προδιαγραφές είναι για 100 παιδιά, φιλοξενεί άλλα 3 ειδικά σχολεία πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης (κινητικά αναπήρων, αυτισμού, νοητική στέρηση ) και το σύνολο των μαθητών στο χώρο ξεπερνούν του 350, ΕΕΕΕΚ Αγίου Δημητρίου: υπάρχουν διαφορετικά επίπεδα, συστεγάζεται με το ΕΝΕΕΓΥΛ, προδιαγραφές για 100 παιδιά, ξεπερνούν τα 350.
6ο και 10ο ειδικό του Δήμου Αθήνας μέρος του 6ου ειδικού νηπιαγωγείου σε container.
ΕΝΕΕΓΥΛ Αιγάλεω: παιδιά σε αμαξίδια, τουαλέτες για το ΕΝΕΕΓΥΛ στον πρώτο όροφο, κτήριο πέρα για πέρα ακατάλληλο.
ΕΝΕΕΓΥΛ Περιστερίου: λειτουργεί σε 2 επίπεδα στους χώρος του ΕΠΑΛ, 75 μαθητές κάνουν μάθημα στο αμφιθέατρο λόγω έλλειψης αιθουσών
ΕΝΕΕΓΥΛ Αγίας Παρασκευής υπερκορασμένο και ανήμπορο να εξυπηρετήσει το σύνολο των αιτήσεών
Εδώ να πούμε ότι : Σχολεία που είναι στα χαρτιά όπως τα: ειδικό δημοτικό Βύρωνα, ειδικό δημοτικό Φιλαδέλφειας, ΕΕΕΕΚ Αθηνών, ΕΕΝΕΓΥΛ Αμαρουσίου με αποτέλεσμα τα όμορα ειδικά σχολειά να λειτουργούν υπεράριθμα με σοβαρά ζητήματα ασφάλειας για μαθητές και εκπαιδευτικούς και με αρνητικό αντίκτυπο στο επιστημονικό και παιδαγωγικό έργο των εργαζομένων.
Υπάρχει ανάγκη για ανέγερση πολλών νέων ειδικών σχολείων πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης για την Αττική. Προκρίνουμε να προβάλουμε το αίτημα τώρα για προσωρινή μεταφορά σε ασφαλή κτήρια από τον Σεπτέμβρη με τη νέα σχολική χρονιά μέχρι να γίνει ανέγερση των καινούργιων για το 1ο ειδικό της ΕΛΕΠΑΠ,6ο ειδικό δημοτικό και 10ο ειδικό δημοτικό Αθήνας, το τυφλών πολυαναπήρων και ΕΝΕΕΓΥΛ Αιγάλεω, το ΕΝΕΕΓΥΛ Περιστερίου και τα ειδικά πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια της Νέας Μάκρης (που στεγάζονται στην Παμμακάριστο)”. Να λειτουργήσει άμεσα το ΕΕΝΕΓΥΛ Κηφισιάς
Ωραία λοιπόν τα μεγάλα λόγια με αφορμή επετείους και Παγκόσμιες Ημέρες, αρκεί να μην ξεχνιώνται την επόμενη μέρα και κάποτε να γίνουν και πράξεις...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου