Το νομοσχέδιο για την ειδική εκπαίδευση επιβεβαιώνει αυτό που ήδη γνωρίζουμε: Οι ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες αντιμετωπίζονται από την κυβέρνηση σαν κόστος από το οποίο θέλει οπωσδήποτε να απαλλαγεί. Η ήδη ανεπαρκής ειδική αγωγή υποβαθμίζεται ακόμα περισσότερο αδυνατώντας να καλύψει τις ανάγκες των μαθητών και προετοιμάζοντας την ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών αυτών.
Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, που όπως τονίζει η Εθνική Ομοσπονδία για τα Δικαιώματα του Αυτιστικού Φάσματος (ΕΟΔΑΦ) παραβιάζει διεθνείς συμβάσεις, την ελληνική νομοθεσία και το Σύνταγμα, προτείνει τη μείωση των παρεχόμενων υπηρεσιών δημιουργώντας προβλήματα στη φοίτηση των μαθητών αλλά και στις συνθήκες εργασίας του προσωπικού.
Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, που όπως τονίζει η Εθνική Ομοσπονδία για τα Δικαιώματα του Αυτιστικού Φάσματος (ΕΟΔΑΦ) παραβιάζει διεθνείς συμβάσεις, την ελληνική νομοθεσία και το Σύνταγμα, προτείνει τη μείωση των παρεχόμενων υπηρεσιών δημιουργώντας προβλήματα στη φοίτηση των μαθητών αλλά και στις συνθήκες εργασίας του προσωπικού.
Βασικός στόχος του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων φαίνεται να είναι η μείωση των ωρών Παράλληλης Στήριξης των μαθητών με αυτισμό. Η στήριξη αυτή, που δίνει στα παιδιά μέσης-υψηλής λειτουργικότητας την απαραίτητη βοήθεια ώστε να παρακολουθήσουν το πρόγραμμα του γενικού σχολείου μέσα στην τάξη, δεν κρίνεται απαραίτητη. Προτείνεται ο περιορισμός της στο μισό σχολικό ωράριο ή η ολοκληρωτική κατάργησή της στην περίπτωση που λειτουργεί στο σχολείο Τμήμα Ένταξης και απαγορεύεται η ύπαρξη περισσοτέρων του ενός εκπαιδευτικών Παράλληλης Στήριξης στο ίδιο σχολικό τμήμα. Στο τέλος του έτους η έγκριση της Παράλληλης Στήριξης του μαθητή με αυτισμό για μια ακόμα χρονιά δεν θεωρείται δεδομένη και η απόφαση πρέπει να ανανεωθεί, ενώ είναι αδύνατη η συνέχισή της μετά την Γ΄ Γυμνασίου.
Οι περικοπές αυτές έχουν κρίσιμες συνέπειες στην εκπαίδευση των μαθητών και συνεπώς στη ζωή τους. Η ΕΟΔΑΦ εξηγεί: «Ο αυτισμός είναι μια διάχυτη σε πολλές σφαίρες αναπτυξιακή διαταραχή που χαρακτηρίζεται από ποιοτικές αποκλίσεις στην κοινωνική αλληλεπίδραση και στη δημιουργία σχέσης, στη λεκτική και μη λεκτική επικοινωνία και στο τρίπτυχο παιχνίδι – σκέψη – φαντασία. […] Τα παιδιά δεν «ξεπερνούν» τον αυτισμό ως ενήλικες, αλλά οι μελέτες δείχνουν ότι η έγκαιρη διάγνωση, η πρώιμη παρέμβαση, η εξειδικευμένη εκπαίδευση και υποστήριξη είναι ζωτικής σημασίας για να καταστήσει ικανά τα παιδιά και τα άτομα με αυτισμό να οδηγηθούν σε μια ικανοποιητική ζωή». Η παραμονή στο σχολείο χωρίς Παράλληλη Στήριξη, όταν είναι εφικτή, οδηγεί το μαθητή «να υποστεί ψυχική και σωματική βία, να οπισθοδρομήσουν όλες οι δεξιότητες που έχει κατακτήσει και να αρνηθεί λόγω υπερβολικού άγχους να ξαναπάει σχολείο». Το υπουργείο όμως όλα αυτά δεν τα λαμβάνει υπόψη και καταλήγει σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που στερεί από τους μαθητές με αυτισμό οι οποίοι δεν μπορούν να καταφύγουν σε ιδιωτικές λύσεις τη δυνατότητα να αναπτύξουν τις ικανότητές τους με τον δικό τους τρόπο.
Με την ίδια λογική συντηρεί τα προβλήματα του προσωπικού των σχολείων, τα κενά του οποίου δεν καλύπτονται με μόνιμους εργαζόμενους αλλά με αναπληρωτές ή ωρομίσθιους. Από τη μία διατηρεί ένα προβληματικό εργασιακό καθεστώς και από την άλλη επιβάλλει στους μαθητές μια συνεχή εναλλαγή προσώπων που απαιτεί τη διαρκή προσαρμογή τους στο νέο περιβάλλον.
Ένα τρίτο στοιχείο του νομοσχεδίου, στο οποίο δίνει ιδιαίτερη έμφαση η ΕΟΔΑΦ, είναι το δικαίωμα των αρμόδιων φορέων του εκπαιδευτικού συστήματος να αποφασίζουν για το εκπαιδευτικό πλαίσιο του μαθητή ακόμα και παρά τη σχετική αντίρρηση των γονιών. Η ΕΟΔΑΦ προειδοποιεί πως δεν πρόκειται μόνο για μια προσπάθεια απαλλαγής από την κριτική που ασκούν οι γονείς στις παρεχόμενες υπηρεσίες, αλλά και για ένα σημαντικό βήμα προς τη σταδιακή παγίωση ολοκληρωτικών πρακτικών οι οποίες σε θεσμικό επίπεδο θα παραδώσουν στο υπουργείο τις αποφάσεις για το μέλλον όλων των μαθητών.
Απαντώντας συνολικά στο νομοσχέδιο και στη σημερινή κατάσταση της ειδικής εκπαίδευσης η ΕΟΔΑΦ έχει καταθέσει τη δική της νομοθετική πρόταση ζητώντας τη θεσμοθέτησή της ως ειδικό άρθρο για τον αυτισμό. Σύντομα αναφέρουμε πως τα αιτήματα της ΕΟΔΑΦ είναι η απόρριψη του νομοσχεδίου, η ίδρυση και πλήρης στελέχωση με μόνιμο και κατάλληλα εκπαιδευμένο προσωπικό όσων εξειδικευμένων σχολείων αυτισμού χρειάζεται ολόκληρη η χώρα, η κατοχύρωση της δημόσιας πλήρους, εξατομικευμένης και εξειδικευμένης Παράλληλης Στήριξης για τα παιδιά που με αυτή τη βοήθεια μπορούν να παρακολουθήσουν τη γενική εκπαίδευση (ή ιδιωτικής που θα πληρώνεται από το κράτος, όσο αυτό δεν διαθέτει τους εκπαιδευμένους ειδικούς), η υποχρέωση του κράτους να δίνει αξιόπιστες συμβουλές-γνωματεύσεις μη δεσμευτικές για τους γονείς, η άρση των διακρίσεων μεταξύ των κατηγοριών της ειδικής εκπαίδευσης, το δικαίωμα προφορικής εξέτασης των παιδιών με αυτισμό και η θεσμοθέτηση κυρώσεων για την άσκηση σωματικής ή ψυχικής βίας στους μαθητές και την παραβίαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου