Πανελλήνιες Εξετάσεις: Ο Μολώχ των εφήβων
Είναι απορίας άξιον, πώς είναι δυνατόν κάθε χρόνο εδώ και δεκαετίες, να θυσιάζονται τόσες χιλιάδες νεανικά μυαλά στον εξεταστικό μινώταυρο των πανελληνίων εξετάσεων - γιατί με θυσία της πιο σημαντικής και όμορφης ηλικίας της ζωής θα μπορούσε κανείς να το προσομοιάσει -, να εξοντώνονται τόσες χιλιάδες νεανικές ψυχές, ακόμα και με φυσική εξόντωση, να αιμορραγούν τόσες χιλιάδες οικογένειες ψυχολογικά, συναισθηματικά και οικονομικά, να διαρρηγνύονται οι διαπροσωπικές τους σχέσεις και δεσμοί, και να συνεχίζεται το προσκύνημα στο τρομερό και φοβερό τοτέμ των εξετάσεων.
Κανείς μέχρι τώρα είτε συλλογικός θεσμός - εκπαιδευτικά συνδικάτα, πολιτικά κόμματα και χώροι, επιστημονικοί σύλλογοι, ενώσεις εκπαιδευτικών κ.ά. , πανεπιστημιακές κοινότητες, είτε ατομικά – πανεπιστημιακοί άνδρες και γυναίκες, πνευματικοί ταγοί, κ.ά., να μην τολμούν να αντιδράσουν, ακόμα και να αμφισβητήσουν το ιερό εξεταστικό τέρας! Μήπως δεν βλέπουν, μήπως δεν καταλαβαίνουν, ή μήπως δεν τους αφορά; Μήπως πιο σωστά είναι άρρηκτα εξαρτημένοι με ότι συνεπάγεται η ύπαρξη και διατήρηση αυτού του αδηφάγου ιεροεξαταστικού πλέον συστήματος; Δεν είναι ηλίου φαεινότερο ότι υπάρχει σύνδεση και τελικά άρρηκτη σχέση των εξετάσεων με το φροντιστηριακό καρκίνωμα και την παραπαιδεία που λυμαίνονται τις προσδοκίες, την αγωνία και τις ελπίδες για ένα καλύτερο αύριο χιλιάδων παιδιών και των οικογενειών τους; Μήπως από αυτή την άθλια πραγματικότητα δεν βολεύονται όχι μόνο οι κυβερνήσεις και υπουργοί Παιδείας στοχεύοντας στη συνεχή απαξίωση του δημόσιου σχολείου και την ενίσχυση της ιδιωτικής εκπαίδευσης, βασικής και φροντιστηριακής ; Αλλά καλά όλοι αυτοί.
Οι πανεπιστημιακοί μας δάσκαλοι, οι παιδαγωγοί μας , γιατί κωφεύουν τόσο εκκωφαντικά; Γιατί τόσο λαλίστατοι στα περί αυταξίας της μόρφωσης και του ιερού και απαραβίαστου δικαιώματος σ’ αυτήν, καθαγιάζουν με τη σιωπή τους τη συντήρηση ενός συστήματος που τρέφεται με τρυφερά νεανικά μυαλά και τα προσφέρει θυσία στο Μολώχ του ανταγωνισμού και την στυγνή εκμετάλλευση της αγοράς; Γιατί όλοι αυτοί σε πείσμα των καιρών όπως αποδεικνύεται από την παράνοια που χαρακτηρίζει την εξεταστική μαθησιακή διαδικασία – που για τους μαθητές και τις οικογένειές τους ξεκινάει τουλάχιστον τρία χρόνια πριν έρθει η ώρα της - αρνούνται να καταδικάσουν τον ακρωτηριασμό που υποβάλλονται τα νέα παιδιά με ένα στείρο και ανούσιο αποτέλεσμα; Δεν έχει παρά να δει κανείς τις μυλόπετρες των εξετάσεων που συνθλίβουν ελπίδες, προσδοκίες, όνειρα!
Δεν έχει παρά να δει κανείς τα λάθη των ανευθυνοϋπεύθυνων, τις παραλείψεις, τις ασάφειες, τις πονηριές, τις παγίδες, τις πολιτικές σκοπιμότητες και τις άγριες σκοπιμότητες συμφερόντων (φροντιστηρίων και ιδιοκτητών ιδιωτικών σχολείων) που παίζονται με κόστος το μέλλον των νέων παιδιών.
Κυριολεκτικά : δεν βλέπει κανείς τους! Γιατί οι εξετάσεις είναι η φυσική κατάληξη της εκπαίδευσης της αμάθειας. Του ανταγωνισμού και του παραγκωνισμού, του βερμπαλισμού, της αποστήθισης, της κενότητας, της αθλιότητας και της μιζέριας. Με την ύπαρξη και φετιχοποίηση των εξετάσεων προσπαθούν να κρύψουν την εκπαιδευτική άθλια πραγματικότητα και τα προσχήματα. Να γιατί αρνούνται να πουν «ως εδώ!», «φτάνει πια!», «Κάτω οι εξετάσεις σας!». Να γιατί είναι καιρός να το πούμε εμείς, εκπαιδευτικοί, μαθητές και γονείς : «Κάτω οι εξετάσεις σας!» Δεν προσφέρουμε πλέον ανθρωποθυσίες στο Μολώχ των συμφερόντων σας! Μόρφωση και όχι εξετάσεις! Το εκπαιδευτικό κίνημα ως το πιο σημαντικό κομμάτι της εκπαιδευτικής κοινότητας, της μόνης συλλογικότητας, που μπορεί να δώσει απαντήσεις και λύσεις για τις εκπαιδευτικές ανάγκες και τα δικαιώματα, ιδίως σήμερα, οφείλει να γράψει στην προμετωπίδα των διεκδικήσεών του «ΚΑΤΩ ΟΙ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ! ΚΑΤΩ ΤΟ ΑΘΛΙΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΣΑ ΣΥΣΤΗΜΑ!»
Σκαρτσίλας Σωτήρης, Δάσκαλος
alfavita
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου