Το Σάββατο, 11 Μαΐου ο πρωθυπουργός της χώρας έβαλε την υπογραφή του σε μια πράξη κατάλυσης του Συντάγματος. Η πολιτική επιστράτευση των καθηγητών αποτελεί βαρύτατη εκτροπή από τη συνταγματική νομιμότητα, καθώς επιτάσσειΠΡΟΛΗΠΤΙΚΑ 86.000 εργαζόμενους, φαινόμενο μοναδικό στη νεότερη ελληνική ιστορία. Δείχνει έτσι ξεκάθαρα την ουσία της κυβερνητικής πολιτικής: σιδερένια πυγμή και εκφασισμός. Επιστρατεύεται ένας κλάδος χωρίς να έχει ακόμα αποφασίσει για απεργία και ουσιαστικά τίθεται υπό απαγόρευση το δημοκρατικό του δικαίωμα να αποφασίσει, μέσω των γενικών του συνελεύσεων, για τη μορφή των κινητοποιήσεών του.
Ο αγώνας τώρα είναι αγώνας για τη δημοκρατία. Και ταυτόχρονα, για το δικαίωμα στην εργασία (καμία απόλυση), για το δημόσιο - κοινωνικό αγαθό της Παιδείας. Ακόμη και συνάδελφοι που είχαν επιφυλάξεις σχετικά με τη μορφή του αγώνα, κατανοούν ότι ο μαζικός, ενωτικός αγώνας είναι ο μόνος δρόμος για να σταματήσει αυτός ο κατήφορος. Ολόκληρη η ελληνική κοινωνία συνειδητοποιεί πλέον, παρά τον επικοινωνιακό πόλεμο λάσπης, ότι οι κινητοποιήσεις δεν έχουν ως επίδικο την αύξηση του διδακτικού ωραρίου. Αυτό που κάποιοι ονομάζουν "κοινωνικό αυτοματισμό" δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια μιντιακά κατασκευασμένη πραγματικότητα, που εύκολα μπορεί να αντιστραφεί. Την απεργία στο συγκεκριμένο χρόνο δεν την επέλεξε το συνδικαλιστικό κίνημα. Την επέβαλε η κυβέρνηση. Κανένα συνδικάτο δεν μπορεί να αποδεχτεί την απόλυση 15.000 μελών του. Και μπροστά σε αυτό το επιχείρημα όλα τα υπόλοιπα υπαρκτά και σοβαρά αντεπιχειρήματα (ηθικά, παιδαγωγικά, πολιτικά, συνδικαλιστικά) στέκουν αμήχανα.
Γύρω από τον άξονα ΚΑΤΩ Η ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ - ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ - ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΥΣΗ - ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ πρέπει να οικοδομηθεί ένα μεγάλο πολιτικό, κοινωνικό, συνδικαλιστικό μέτωπο αντίστασης και ανατροπής.
Οι Συνεργαζόμενες Εκπαιδευτικές Κινήσεις καλούμε κάθε συνάδελφο/-ισσα να υπερψηφίσει μαζικά και αποφασιστικά την εισήγηση του Δ.Σ. της ΟΛΜΕ δίνοντας συνέχεια και προοπτική στους αγώνες μας.
Από τις παγωμένες σχολικές αίθουσες ως τους σχεδιασμούς της κυβέρνησης για το επιχειρηματικό σχολείο... τώρα ο αγώνας είναι για τη δημόσια εκπαίδευση.
Από την Ιερισσό ως τα λιμάνια και από τα αμαξοστάσια του μετρό ως κάθε σχολική αίθουσα... τώρα ο αγώνας είναι για τη δημοκρατία.
Από τα απλωμένα χέρια για μισή σακούλα δωρεάν τρόφιμα έως τα καμίνια της χαλυβουργίας και από το τελευταίο σημείωμα του αυτόχειρα έως τα ειδικά σχολεία που κλείνουν… τώρα ο αγώνας είναι για την αξιοπρέπεια.
Για το δικαίωμα στην εργασία (του αναπληρωτή, του ωρομίσθιου, του μόνιμου, του αδιόριστου, του κάθε άνεργου).
Για το δικαίωμα στην ελπίδα.
Για το δικαίωμα να έχεις δικαιώματα.
ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ
ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΩΡΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ
Αθήνα, 12-5-13
Αθήνα, 12-5-13
alfavita
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου