Παραμονή Χριστουγέννων. Όσο ο κόσμος ετοιμαζόταν για γιορτές, δύο μαθητές της Γ’ Λυκείου του ΓΕΛ Βαγίων στη Βοιωτία ξύπνησαν από τα χαράματα με έναν διαφορετικό σκοπό. Όχι για διασκέδαση, όχι για υποχρέωση, αλλά από καθαρή ανάγκη της καρδιάς τους να προσφέρουν.
Μπήκαν στην κουζίνα, μαγείρεψαν με φροντίδα και αγάπη, χώρισαν το φαγητό σε μερίδες σαν να ετοίμαζαν τραπέζι για την ίδια τους την οικογένεια. Κάθε μερίδα κι ένα μήνυμα: «Δεν είσαι μόνος». Χωρίς κάμερες, χωρίς θόρυβο. Μόνο με πίστη στον άνθρωπο.
Και ύστερα, ταξίδεψαν. Από τα Βάγια στην Αθήνα. Από την ασφάλεια του γνώριμου στο άγνωρο της πόλης. Εκεί όπου οι δρόμοι γεμίζουν ιστορίες σιωπηλές, πρόσωπα κουρασμένα, μάτια που έχουν μάθει να μη ζητούν. Εκεί, μοίρασαν το φαγητό σε όσους είχαν ανάγκη — όχι απλώς ως βοήθεια, αλλά ως αναγνώριση της αξιοπρέπειας και της ανθρώπινης αξίας.
Δύο μαθητές. Δύο νέοι άνθρωποι που μας θύμισαν τι σημαίνουν Χριστούγεννα. Όχι φώτα και στολίδια, αλλά πράξεις. Όχι λόγια, αλλά παρουσία. Μας έδειξαν πως η ανθρωπιά δεν έχει ηλικία και πως η ελπίδα μπορεί να ξεκινήσει από μια μικρή πόλη και να φωτίσει μια μεγάλη.
Σε έναν κόσμο που συχνά ξεχνά, εκείνοι θυμήθηκαν. Και μας έμαθαν ξανά πώς είναι να είσαι άνθρωπος.
*Ο Δημήτρης Γκάτσος είναι θεολόγος στο ΓΕΛ Βαγίων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου