Οι υποψήφιοι της ομάδας Ανθρωπιστικών Σπουδών διαγωνίστηκαν την Παρασκευή, 6-06-2025, στο μάθημα της Ιστορίας. Σκοπός αυτού του δημοσιεύματος είναι η δημόσια και επί του πρακτέου υπεράσπιση του επίπονου αγώνα που κατέθεσαν όλοι οι μαθητές των ανθρωπιστικών σπουδών, καθώς και της αγωνίας τους για δίκαιη βαθμολόγηση!  

Ενστάσεις σοβαρές και τεκμηριωμένες εγείρονται -κατά την άποψή μου- γύρω από τις ενδεικτικές απαντήσεις της Κεντρικής Επιτροπής Εξετάσεων Γενικών Λυκείων για την αξιολόγηση του μαθήματος της Ιστορίας Προσανατολισμού σε δύο θέματα στο Α1α και στο Δ1. 

Ειδικότερα, στην ΟΜΑΔΑ ΠΡΩΤΗ, στο Α1α, στον ορισμό που αφορά στο «Πανελλήνιον», η ΚΕΕ παραπέμπει στη σελίδα 63 του σχολικού εγχειριδίου : «Η ύπαρξη των πρώτων κομμάτων ήταν πλέον δεδομένη. Αυτό άλλωστε φαίνεται και από την κίνηση του Καποδίστρια να επανδρώσει ένα συμβουλευτικό όργανο, το «Πανελλήνιον», με αντιπροσώπους και των τριών παρατάξεων, προκειμένου να εξασφαλιστεί εσωτερική ειρήνη7». Μέχρι εδώ συμφωνούμε!  

Σε παρένθεση όμως η ΚΕΕ συμπληρώνει: ( απαιτείται να διασαφηνιστεί ο χρόνος: στην Γ΄Εθνοσυνέλευση. Για την παράλειψη αφαιρείται 1 μονάδα).

Ιδού η πρώτη ένσταση! Τι χρονολογική σχέση έχει η ίδρυση του Πανελληνίου, που έγινε στις 18 Ιανουαρίου 1828, με την Γ΄ Εθνοσυνέλευση, η οποία ξεκίνησε τις εργασίες της στις 6 Απριλίου 1826, οι συνεδριάσεις στην Τροιζήνα άρχισαν στις 19 Μαρτίου του 1827 και κατέληξαν στις 5 Μαΐου 1827; (Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Τόμος 29, Εκδοτική Αθηνών, Δέκατη Τρίτη έκδοση, 2021, σελ. 23, 26-29 όσον αφορά στην Γ΄Εθνοσυνέλευση και σελ. 70-72 όσον αφορά στο Πανελλήνιον). 

Καμία χρονολογική σχέση! Η Γ΄Εθνοσυνέλευση εκλέγει τον Καποδίστρια Κυβερνήτη της Ελλάδος, ο οποίος φτάνει στην Ελλάδα στις 8 Ιανουαρίου 1828. Με το ψήφισμα της Βουλής ΝΗ΄της 18ης Ιανουαρίου 1828, εκτός των άλλων, ιδρύεται και το «Πανελλήνιον», ειδικό 27μελές γνωμοδοτικό συμβούλιο, που θα βοηθούσε τον Καποδίστρια στην άσκηση της νομοθετικής εξουσίας η οποία συγκεντρώθηκε στο πρόσωπο του Κυβερνήτη (ΙΕΕ, σελ. 71). Σαφώς η ίδρυση του Πανελληνίου συνιστά μεταβολή και ρύθμιση του Κυβερνητικού ζητήματος, καθώς καταργεί την παράγραφο δ΄ της ΚΣΤ΄ Συνεδρίασης της Γ΄ Εθνοσυνέλευσης στην Τροιζήνα, όμως δεν έχει καμία χρονολογική σχέση με την εν λόγω Εθνοσυνέλευση! 

Αν παρατηρήσουμε προσεκτικά, η αναφορά από το συγγραφέα του Β΄κεφαλαίου του σχολικού βιβλίου στο Πανελλήνιον  στη σελ. 63 γίνεται προκειμένου να υποστηριχθεί η ύπαρξη των πρώτων κομμάτων. Δικαίως ο συγγραφέας του σχολικού βιβλίου, όταν μεταβαίνει στην αναφορά του στο Πανελλήνιον, αλλάζει παράγραφο προτάσσοντας την προεξαγγελτική πρόταση : «Η ύπαρξη των πρώτων κομμάτων ήταν πλέον δεδομένη», γιατί ο στόχος της αναφοράς στην ιστορική αφήγηση είναι να πιστοποιηθεί η διαμόρφωση των ξενικών κομμάτων -ήδη από το 1825 όπως αναφέρεται- και η αναγνώρισή τους από τον Κυβερνήτη το 1828, καθώς συγκροτεί το Πανελλήνιον με μέλη και των τριών παρατάξεων. Το παράθεμα 7 (παραπομπή στη λέξη ειρήνη7) του Αλέξανδρου Δεσποτόπουλου από ΙΕΕ, IB, σ. 484,  στο οποίο μας παραπέμπει ο συγγραφέας του σχολικού βιβλίου, έχει τίτλο: « Η επιλογή των μελών του Πανελληνίου» και ουδεμία χρονολογική σχέση πιστοποιείται από το περιεχόμενό του ανάμεσα στο Πανελλήνιον και τη Γ΄ Εθνοσυνέλευση. 

Από όλα αυτά προκύπτει ότι η αφαίρεση της μίας μονάδας από τα γραπτά όλων των υποψηφίων όσοι δεν έχουν κάνει αναφορά στην Γ΄Εθνοσυνέλευση είναι ακατανόητη και ως εκ τούτου άδικη και πρέπει άμεσα τόσο η ΚΕΕ όσο και όλοι οι συντονιστές στα κατά τόπους βαθμολογικά κέντρα να επαναπροσδιορίσουν την μοριοδότηση. Και προλαβαίνω όλους όσοι θα με κατηγορήσουν για σχολαστικισμό ή εμμονή, υπογραμμίζοντας ότι η μία μονάδα στην χιλιάδα ισοδυναμεί με 40 περίπου μόρια  στο βαθμό πρόσβασης, όταν το μάθημα πολλαπλασιάζεται και συμμετέχει στις αντίστοιχες σχολές με 20% !

Δεύτερη ηχηρή ένσταση στην ΟΜΑΔΑ ΔΕΥΤΕΡΗ, στο ζήτημα Δ1 ! Το περιεχόμενο του κειμένου Α΄-απόσπασμα από την αποτίμηση του Κινήματος του Θερίσου από τον ίδιο τον Βενιζέλο- η ΚΕΕ στις ενδεικτικές απαντήσεις το σχολιάζει στο α΄υποερώτημα, δηλαδή στις θετικές εξελίξεις που προκάλεσε το κίνημα του Θερίσου. 

Ιδού η ένσταση: Η αναφορά στο παράθεμα Α΄ : «Το Κρητικό Ζήτημα ανεγνωρίσθη ως κατ’ εξοχήν εθνικόν ζήτημα», επιβεβαιώνει - κατά τη γνώμη μου- τις πληροφορίες του σχολικού βιβλίου για το νέο Σύνταγμα που εκπονήθηκε από τη Β΄ Συντακτική Συνέλευση, με πρώτη πράξη την έκδοση ενωτικού ψηφίσματος. Επίσης, τα δεδομένα του κειμένου Α΄: «Αι […] ελευθερίαι του Κρητικού Λαού απεδόθησαν και πάλιν εις αυτόν αρτιώτεραι, ησφαλισμέναι δε διά νέου πολιτεύματος, το οποίον επεβλήθη κατόπιν μιας επαναστάσεως και το οποίον μετέθηκε τον άξονα της πολιτικής δυνάμεως προς το μέρος του λαϊκού παράγοντος…» και ιδίως ο λόγος για  νέο πολίτευμα -  συνιστούν αναφορά σε πολιτική κατάσταση, όπως αυτή διαμορφώθηκε μετά τον θρίαμβο της πολιτικής του Βενιζέλου μέχρι και τον Αύγουστο του 1906, άρα πιο εύστοχο είναι το παράθεμα Α΄να σχολιαστεί στο β΄ υποερώτημα.

Το δημοσίευμα, εξάλλου, αποτελεί διασκευασμένο απόσπασμα από άρθρο του Ελευθερίου Βενιζέλου στην εφημερίδα «Κήρυξ» των Χανίων, που δημοσιεύεται στις 27 Απριλίου 1907, δηλαδή 14 μήνες μετά τη ανάληψη καθηκόντων της Διεθνούς Επιτροπής (φεβρουάριος 1906) στην Κρήτη και 7 μήνες μετά τη ανάληψη των καθηκόντων του Ζαΐμη (18 Σεπτεμβρίου 1906). Εύλογο είναι η αποτίμηση του Βενιζέλου να αφορά όλες τις πολιτικές μεταβολές μέχρι να καταστεί το νησί της Κρήτης μία ιδιότυπη ελληνική επαρχία.  

Από όλα αυτά προκύπτει ότι η αφαίρεση των 4,5 μονάδων από τα γραπτά όλων των υποψηφίων όσοι δεν έχουν σχολιάσει και συμπαρουσιάσει το περιεχόμενο του κειμένου Α΄ στο Δ1α υποερώτημα είναι άδικη!  Γι΄αυτό πρέπει άμεσα τόσο η ΚΕΕ όσο και όλοι οι συντονιστές στα κατά τόπους βαθμολογικά κέντρα να επαναπροσδιορίσουν τη μοριοδότηση του Δ1α και να δεχτούν εξίσου βαθμολογικά ισοδύναμο τον (εύστοχο κατά τη γνώμη μου) σχολιασμό του κειμένου Α΄ στο β΄ υποερώτημα.

Και στα δύο αυτά θέματα, Α1α και Δ1, κρίνεται επιτακτική η ανάγκη διαφοροποίησης των βαθμολογητών από τις ενδεικτικές απαντήσεις της ΚΕΕ ανά την Ελλάδα σε όλα τα εξεταστικά κέντρα, για να μην υπάρξουν αρνητικές βαθμολογικές εκπλήξεις που θα είναι παντελώς άδικες!

Φιλόλογος ιδιωτικού τομέα