Πέμπτη 5 Σεπτεμβρίου 2024

 


“Στην περίπτωση του δικού μου του παιδιού, όπως και κάθε παιδιού, που είναι διαβητικό και πάει στο Δημοτικό Σχολείο, η ινσουλίνη που του κάνεις πρέπει να μετριέται για να έχεις εικόνα. Γιατί ανά πάσα ώρα και στιγμή το παιδί μπορεί να πέσει σε υπογλυκαιμία λόγω του ότι μπορεί να κάνει π.χ. γυμναστική. Υπάρχει ο κίνδυνος το παιδί να πέσει σε κώμα εάν δεν παρακολουθείται. Απαγορεύεται να έχει για πάρα πολλές ώρες πολύ υψηλά ζάχαρα, υπάρχει ο κίνδυνος να πάθει ζημιά το συκώτι ή τύφλωση. Και μετά πλέον δεν έχεις το περιθώριο να κάνεις ινσουλίνη, για να διορθώσεις την κατάσταση.”

Και τώρα ΤΙ; Αυτό το ερώτημα βασανίζει έναν Ρεθυμνιώτη πατέρα που αγωνιά από την στιγμή που του ανέφεραν ότι φέτος δεν υπάρχει νοσηλεύτρια στο Δημοτικό Σχολείο, όπου πηγαίνει το παιδί του με διαβητικό ιστορικό. 

Ο ίδιος μέσα στην ανησυχία του αναγνωρίζει την πολύ σοβαρή κατάσταση που δημιουργείται: “Θεωρώ υπερεπείγον σε ένα σχολείο 300 παιδιών να υπάρχει πάση θυσία νοσηλεύτρια για να προσέχει τα παιδιά”, τονίζει χαρακτηριστικά.

Όπως παραδέχεται και πέρυσι υπήρξε μια χρονική καθυστέρηση, αλλά μετά από λίγες ημέρες το πρόβλημα λύθηκε. Φέτος;  Συγκεκριμένα αναφέρει: “Και πέρσι καθυστερήσαν να ανοίξουν θέσεις και να καταφέρουν να δουν πώς θα το διαχειριστούν. Και τις πρώτες ημέρες έμεινε και το παιδί χωρίς νοσηλεύτρια. Την τελευταία φορά που είχε μείνει χωρίς νοσηλεύτρια ήταν στην Α’ Δημοτικού και δεν κράτησε παραπάνω από μήνα τότε. Τα τελευταία 2 με 3 χρόνια έχει νοσηλευτική κάλυψη από την αρχή. Αλλά φέτος μας είπαν ότι μετά την Παρασκευή θα μάθουμε…”

Όπως γράφει ο Παντελής Σπυριδάκης στο Daynight.gr η ενημέρωση του γονέα έγινε κατ’ ιδίαν και εμπιστευτικά, γεγονός που του το παραδέχτηκε και η Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, η οποία ανέφερε ότι δεν έχει γίνει κάποια ενέργεια. Παίζει μεγάλο ρόλο σε ποια θέση στην λίστα είναι το σχολείο στο οποίο πηγαίνει το παιδί του.

Βέβαια ο Ρεθυμνιώτης πατέρας αιτιολογεί την αγωνία του και εξηγεί γιατί φοβάται τόσο πολύ: “Στην περίπτωση του δικού μου του παιδιού, όπως και κάθε παιδιού, που είναι διαβητικό και πάει στο Δημοτικό Σχολείο, η ινσουλίνη που του κάνεις πρέπει να μετριέται για να έχεις εικόνα. Γιατί ανά πάσα ώρα και στιγμή το παιδί μπορεί να πέσει σε υπογλυκαιμία λόγω του ότι μπορεί να κάνει π.χ. γυμναστική. Υπάρχει ο κίνδυνος το παιδί να πέσει σε κώμα εάν δεν παρακολουθείται. Απαγορεύεται να έχει για πάρα πολλές ώρες πολύ υψηλά ζάχαρα, υπάρχει ο κίνδυνος να πάθει ζημιά το συκώτι ή τύφλωση. Και μετά πλέον δεν έχεις το περιθώριο να κάνεις ινσουλίνη, για να διορθώσεις την κατάσταση.”

Είναι τελείως διαφορετικό να μην υπάρχει καθόλου νοσηλεύτρια και τελείως διαφορετικό να υπάρχει νοσηλεύτρια και μετά από επικοινωνία γονιών – δασκάλων να λείψει για λίγες μόνο ημέρες. “Πέρυσι για παράδειγμα που αρρώστησε η νοσηλεύτρια και έλειπε για κάποιες ημέρες η γυναίκα, μέσω συνεννόησης του γονέα με την δασκάλα, δόθηκε μια καθοδήγηση και έριχνε μια ματιά στο παιδί. Ωστόσο, δεν είναι υποχρεωμένη η δασκάλα να μπει σε τέτοια διαδικασία γιατί φοβάται μην κάνει κάποιο λάθος.”

Δεν υπάρχουν σχόλια: