H «ανήλικη παραβατικότητα» και η υποκρισία που δεν έχει ηλικία
Alfavita NewsroomΜε ένα πλέγμα αυστηροποίησης ποινών για νέους που υποπίπτουν σε ποινικά αδικήματα και για τους γονείς τους, θα επιχειρήσει η κυβέρνηση να αντιμετωπίσει την ολοένα αυξανόμενη ενδοσχολική και νεανική βία.
Αυτό άφησε να εννοηθεί ο Πρωθυπουργός Κυρ.Μητσοτάκης μιλώντας χθες στο Υπουργικό Συμβούλιο, αλλά δεν είπε ούτε μια λέξη για ψυχολόγους σε όλα τα σχολεία, τις συγχωνεύσεις που δημιούργησαν τερατώδη τμήματα, την υποχρηματοδότηση των σχολείων, το ζοφερό κλίμα που έχει δημιουργηθεί από την περίοδο της Ν.Κεραμέως στην εκπαίδευση και συνεχίζεται, κ.α.
Τίποτα από όλα αυτά δεν είδε ο Πρωθυπουργός να οδηγούν σε αύξηση της νεανικής βίας, είδε μόνο την σκλήρυνση της ποινικής αντιμετώπισης σαν λύση.
Ένα από τα πρώτα θέματα των τελευταίων ημερών στα ΜΜΕ είναι η λεγόμενη «ανήλικη παραβατικότητα».
Αφορμή για τις εξαγγελίες είναι διάφορα περιστατικά της λεγόμενης «ανήλικης παραβατικότητας» που βλέπουν το φως της δημοσιότητας, γίνονται πρωτοσέλιδα, προκαλώντας προβληματισμό αλλά και φόβο, ειδικά ανάμεσα σε γονείς.
Ωστόσο έχουν διαφορετικές αφετηρίες και κατευθύνσεις αφενός η δικαιολογημένη ανησυχία των γονέων αφετέρου οι στοχεύσεις των περισσότερων τηλεοπτικών ρεπορτάζ που πριμοδοτούν και νομιμοποιούν τα όποια κυβερνητικά μέτρα.
Να το ξεκαθαρίσουμε για να μην έχουμε καμιά αχρείαστη παρεξήγηση. Οι πυκνές επιθετικές συμπεριφορές αγοριών και κοριτσιών απέναντι σε συνομιλήκους τους ή απέναντι στους δασκάλους τους, ή τα «ραντεβού» που κλείνονται για "ξύλο" , καθόλου δεν είναι ήσσονος σημασίας.
Ωστόσο τα θέματα αυτά από την πλειοψηφία των αστικών ΜΜΕ προσεγγίζονται με όρους θεαματικότητας και με ανομολόγητους στόχους.
Συνήθως οι όποιες αναλύσεις των διάφορων ρεπορτάζ καταλήγουν στα «πού οδεύει η νεολαία» και ως απαραίτητη θεραπευτική αγωγή υπονοούν ή και προτείνουν την "τάξη και την πειθαρχία" όπως την εννοούν οι καλεσμένοι στα πάνελ ποινικολόγοι, οι απόστρατοι της αστυνομίας, ο υπουργός προστασίας του Πολίτη και οι επί παντός επιστητού συστημικοί δημοσιογράφοι.
Το πώς γεννιούνται τέτοιες συμπεριφορές μπαίνει σε δεύτερη μοίρα και σε πρώτο πλάνο μπαίνει η καταστολή.
Αλήθεια ποιοι κουνάνε το δάκτυλο;
Η τηλεόραση και οι περσόνες των social media της υποκριτικής ευαισθησίας ή μήπως τα reality ανθρωποφαγίας;
Ποιοι μαθαίνουν στα παιδιά από τις πιο τρυφερές ηλικίες ότι «εσύ είσαι και κανένας άλλος», «πάτα επί πτωμάτων για τους στόχους σου», «το παν είναι το χρήμα» κ.ά.;
Ισχύει ότι διάφορα ερεθίσματα σε τμήματα νέων (όπως διάφοροι βόθροι που «βγαίνουν» από τη μουσική βιομηχανία), προάγουν αυτά τα πρότυπα. Ένα νταηλίκι με αρχές την υπακοή στον δυνατό-πλούσιο, την χρήση ουσιών, το μίσος μαζί με την επιθετική συμπεριφορά απέναντι στον αδύναμο, την προσπάθεια να δείξει ένας νέος στα social media ότι είναι κάποιος άλλος από αυτό που πραγματικά είναι κ.ά. Ωστόσο η εικόνα συμπληρώνεται και με άλλες εξελίξεις, όχι άσχετες, όπως το γεγονός ότι η καλλιτεχνική παιδεία έχει εξοβελιστεί από το Λύκειο (και υποβαθμιστεί στις υπόλοιπες βαθμίδες), η ενασχόληση με τον πολιτισμό (χορός, μουσική, ζωγραφική κ.ά) ειδικά τώρα είναι πολύ ακριβό σπορ για την πλειοψηφία των λαϊκών οικογενειών ενώ ο «ανταγωνισμός» και η εμπορευματοποίηση έχει διεισδύσει τόσο βαθιά στον αθλητισμό που μολύνει και το κύτταρό του, τον ερασιτεχνικό αθλητισμό.
Παράλληλα το σχολείο γίνεται όλο και πιο εχθρικό απέναντι στα παιδιά καθώς μετατρέπεται σε εξεταστικό κέντρο και επίσης «αρένα ανταγωνισμού» στην οποία δεν ξεκινάνε όλοι από την ίδια αφετηρία, με την καλή οικονομική κατάσταση μίας οικογένειας να δίνει πολλές φορές προβάδισμα. Αυτοί είναι ορισμένοι παράγοντες που επιδεινώνονται και συμπληρώνονται και από άλλες πλευρές όπως το τι συμβαίνει σε κάθε σπίτι, το πώς οι όροι δουλειάς και ζωής επηρεάζουν τις σχέσεις ανάμεσα σε γονείς και ανάμεσα στους γονείς και τα παιδιά.
Από όλα τα παραπάνω προκύπτει ότι τα υπαρκτά περιστατικά ανήλικης παραβατικότητας τροφοδοτούνται από κοινωνικούς παράγοντες που κανένα «panic button για μαθητές» (πρόκειται για εξαγγελία του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη) δεν μπορεί να τιθασεύσει. Παράλληλα κάτω από τον όρο «ανήλικη παραβατικότητα» διάφοροι πανέξυπνοι επιχειρούν να βάλουν ακόμα και τις μαθητικές κινητοποιήσεις! Ίδιο το εμπόριο ναρκωτικών με την διεκδίκηση καλύτερου σχολείου!
Υπάρχουν χιλιάδες παραδείγματα παιδιών που την ζωή τους την παίρνουν στα σοβαρά, διεκδικούν να γίνει καλύτερη, παλεύουν με κάθε μέσο να μάθουν και να γνωρίσουν τα μεγαλύτερα επιτεύγματα της επιστήμης, της τέχνης, της ανθρώπινης εργασίας και έχουν θέσει το ΕΓΩ τους στην υπηρεσία του ΕΜΕΙΣ και στην μεγάλη υπόθεση του αγώνα «για να ανθρωπέψει ο άνθρωπος».
Επιμέλεια: Λεωνίδας Βουρλιώτης, με στοιχεία από alfavita.gr, efsyn.gr, rizospastis.gr, antitetradia.gr, e-prologos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου