Λίγες μέρες μόλις, μετά από το άνοιγμα των σχολείων και ένα μεγάλο θέμα αρχίζει να απασχολεί τόσο την εκπαιδευτική κοινότητα όσο και τους γονείς των μαθητών μας.
Το θέμα έχει να κάνει με τις περικοπές των παράλληλων στηρίξεων στα σχολεία. Παρατηρείται παντού το φαινόμενο, να εισηγούνται διευθυντές εκπαίδευσης να υπάρχουν εκπαιδευτικοί παράλληλης στήριξης, που θα υποστηρίζουν περισσότερο από δύο με τρία παιδιά σε κάθε τάξη.
Αν και αυτό δεν περιλαμβάνεται σε αυτό που θεωρούμε παράλληλη στήριξη απλά δημιουργεί προβλήματα στη λειτουργία μιας τάξης θα ήθελα να υπενθυμίσω ότι για το ίδιο ακριβώς θέμα είχα γράψει ένα κείμενο το οποίο θα αναδημοσιεύσω, γιατί διαπιστώνουμε ότι χρόνο με τον χρόνο τα ίδια προβλήματα όχι μόνο παραμένουν, αλλά διευρύνονται και δυστυχώς δεν υπάρχουν κάποιες έτοιμες λύσεις παρά μόνο περικοπές από αυτούς που είναι υπεύθυνοι για να τις παρέχουν.
Ακόμα και σήμερα υπάρχουν πολλοί μαθητές που δεν έχουν, αν και δικαιούνται, στα πλαίσια της ισότητας στην εκπαίδευση, τις ώρες της παράλληλης στήριξης που η διεπιστημονική επιτροπή είχε εισηγηθεί.
Κάνοντας μια ανασκόπηση των τελευταίων χρόνων, ας δούμε τον τρόπο που αντιμετωπίστηκε, η ανάγκη κάποιων μαθητών μας με μαθησιακές δυσκολίες, να έχουν την βοήθεια της λεγόμενης παράλληλης στήριξης, που δικαιούνταν βάση των γνωματεύσεων που είχαν προτείνει, οι διεπιστημονικές ομάδες, οι μόνες αρμόδιες από το νόμο, που βρίσκονται στα ΚΕΔΑΣΥ.
Επειδή ο αριθμός των εκπαιδευτικών παράλληλων στήριξης*, είναι πάντα αρκετά μικρότερος από τις ανάγκες, που υπάρχουν, όλοι οι Διευθυντές προσπαθούσαν να καλύψουν τις ανάγκες αυτές, διαθέτοντας ώρες εκπαιδευτικών που μπορεί να περίσσευαν σαν ενισχυτική διδασκαλία για τα παιδιά αυτά.
Οι εκπαιδευτικοί παράλληλης στήριξης είναι εξειδικευμένοι ΠΕ 70 , σε σχέση με τους εκπαιδευτικούς ΠΕ 70 που καλούνται να προσφέρουν ενισχυτική διδασκαλία.
Γνωρίζοντας καλύτερα ότι η ενισχυτική διδασκαλία μαζί με την παράλληλη στήριξη είναι οι δυο σημαντικοί πυλώνες της αντισταθμιστικής αγωγής σας ενημερώνω ότι η ενισχυτική διδασκαλία καθιερώθηκε µε το Π.Δ 462/91 (Φ.Ε.Κ. 171 τ. Α΄) άρθρο 5 και αφορά μαθητές που:
α) Χρειάζονται «επιπλέον διδακτική βοήθεια».
β) Είναι «κατά προτεραιότητα μαθητές των τάξεων Α’ και Β’».
γ) Είναι μαθητές όλων των τάξεων οι οποίοι «δεν κατέκτησαν τους βασικούς μηχανισμούς ανάγνωσης, γραφής και αριθμητικού υπολογισμού».
Στη συνέχεια µε ερμηνευτική Εγκύκλιο του ΥΠΕΠΘ (1995) η Ε.Δ. αναφέρεται σε μαθητές που έχουν:
α) μαθησιακές δυσκολίες
β) ανάγκη εξατομικευμένης Ενισχυτικής διδασκαλίας
γ) ιδιαίτερες γνωστικές ανάγκες
δ) προοπτική να ενταχθούν και πάλι στην τάξη
Ακόμη σύμφωνα με την Αρ. Πρωτ.: Φ.7/142557/Δ1 εγκύκλιο του ΥΠΕΠΘ, αν και μετά από την συμπλήρωση του Προγράμματος εξακολουθούν να πλεονάζουν διδακτικές ώρες, αυτές, με απόφαση του συλλόγου διδασκόντων διατίθενται για ενισχυτική διδασκαλία.
– όλοι γνωρίζουμε ότι η ενισχυτική διδασκαλία
είναι μια γέφυρα βοήθειας για τα παιδιά, αφού η διαδικασία παραπομπής για αξιολόγηση μαθητών μας στα ΚΕΔΑΣΥ,πρώην ΚΕΣΥ, πρώην ΚΕΔΥ είναι χρονοβόρα άνω των 2ετών στην καλύτερη περίπτωση, και η όσο το δυνατόν πρώιμη παρέμβαση σε αυτά μπορεί να έχει σημαντικά αποτελέσματα. Γνωρίζουμε ακόμα ότι η Ε.Δ προσφέρεται και ως αντισταθμιστική αγωγή σε παιδιά τα οποία θα μπορούσαν να φοιτήσουν, αν δεν υπήρχε υποχρεωτικός περιορισμός αριθμού μαθητών ως προς την σύσταση και λειτουργία σε Τ.Υ η σε Ζ.Ε.Π ή δεν έχουν ακόμα παράλληλη στήριξη.
Θέλω να πιστεύω, ότι όλοι κατανοούμε, ότι στις παρούσες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες που ζούμε, η παροχή πλήρους παράλληλης στήριξης στους μαθητές που την δικαιούνται είναι το λιγότερο που μπορούμε να τους προσφέρουμε.
Η σημαντικότητα για τους αδύναμους μας μαθητές της Παράλληλης Στήριξης, είναι γνωστή, για την απάλειψη των αδυναμιών των μαθητών, τόσο σε όλους τους εκπαιδευτικούς, όσο και στους γονείς των μαθητών.
*Ακόμα και σήμερα υπάρχουν πολλοί μαθητές που δεν έχουν, αν και δικαιούνται , στα πλαίσια της ισότητας στην εκπαίδευση ,τις ώρες της παράλληλης στήριξης που η διεπιστημονική επιτροπή είχε εισηγηθεί.
Όταν λέμε πλήρη παράλληλη στήριξη εννοούμε 24 ώρες το λιγότερο, (αφού οι διδακτικές ώρες είναι 30), και όχι 8ώρες αφού υπήρχε και προφορική οδηγία περί αυθαίρετου διαχωρισμού των ωρών της παράλληλης στήριξης, σε δυο ή ακόμα το χειρότερο σε τρεις μαθητές.
Ένας από τους δείκτες δημοκρατίας μιας χώρας, είναι ο τρόπος που αντιμετωπίζει, τις μειονότητες των πολιτών της και την κοινωνική πρόνοια που παρέχει.
* Ο Γρίβας Αθανάσιος, είναι . Διευθυντής του EΙΔΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ Αμαρουσίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου