Ζούμε εδώ και μήνες στο ρυθμό του Covid 19. Τα δημόσια νοσοκομεία και το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό έφερε όλο το βάρος της πανδημίας υπερβάλλοντας εαυτόν. Η εκπαίδευση υπήρξε η παράπλευρη απώλεια της πανδημίας. Η δίμηνη εφαρμογή της τηλεκπαίδευσης έδειξε τα όριά της παιδαγωγικά, αλλά άνοιξε την όρεξη για «καινοτομίες» κι έτσι η Βουλή ψήφισε την εφαρμογή της «σε κάθε απρόβλεπτο γεγονός».
Η κοινή συνισταμένη και στους δύο τομείς σε μια κοινωνία που χειμάζεται πάνω από δέκα χρόνια ήταν η εξής: «χειροκρότημα» στους γιατρούς για τη θυσία τους και «εύγε» στους εκπαιδευτικούς για την «υιοθεσία» των νέων μεθόδων. Ώσπου ήρθε η ώρα της κρίσεως και οι μεν υγειονομικοί διαπιστώνουν ότι τα νοσοκομεία είναι «ανοχύρωτη πόλη» για το δεύτερο κύμα και το διαδηλώνουν, οι δε εκπαιδευτικοί αντιλαμβάνονται ότι τα μέτρα προστασίας στα σχολεία (με 27 μαθητές στην τάξη, χωρίς προσωπικό καθαριότητας και με όλη την ευθύνη της διαχείρισης κρούσματος πάνω τους) είναι ανεπαρκή και οι ίδιοι θεωρούνται αναλώσιμοι. Πώς απαντάει η κυβέρνηση; Με ΜΑΤ και ξύλο στους γιατρούς που απεργούν και λοιδωρία και λάσπη στους εκπαιδευτικούς, τους «τεμπέληδες» και «αδιάφορους». Γιατί όχι εξάλλου; Τα ΜΜΕ καλά ταϊσμένα από δημόσιο χρήμα δεν ορρωδούν προ ουδενός.
Κι εκεί αρχίζουν οι καταλήψεις των σχολείων. Τα αιτήματα κοινά. Πώς αλλιώς άλλωστε; Οι μαθητές δεν είναι τυφλοί. Βλέπουν τις συνθήκες και αξιολογούν. Γύρισαν στο σχολείο και διαπίστωσαν ότι διαγράφτηκαν από το πρόγραμμα τα Καλλιτεχνικά και τα μαθήματα πολιτειότητας. Έχουν κενά στο πρόγραμμα, γιατί λείπουν καθηγητές. Συνειδητοποιούν ότι τα πρωτόκολλα του ΕΟΔΥ δεν συνάδουν με την πραγματικότητα. Ζουν στην Ελλάδα του 2020 κι αντιλαμβάνονται ότι από το «φουλαρισμένο» με 27 παιδιά τμήμα μέχρι και τις Πανελλαδικές – κι ακόμα περισσότερο μετά- τους «την έχουνε στημένη».Τι κάνει, λοιπόν, η Υπουργός Παιδείας; Πήρε ρόλο γυμνασιάρχη του ΄60 και αντιμετωπίζει τη μαθητιώσα νεολαία ως τεντυμπόυδες που πρέπει να τους κουρέψει γουλί. Ο αντιδημοκρατικός κατήφορος των πολιτικών επιλογών του υπουργείου κυριολεκτικά δεν έχει τέλος. Στα αιτήματα των μαθητών και στις διεκδικήσεις τους αντιτάσσει «το μαστίγιο» πρώτα διατάσσοντας τους διευθυντές εντός της ημέρας των σχολείων να καταρτίσουν πρόγραμμα τηλεκπαίδευσης που θα εφαρμοστεί από την επομένη (!) με μαθήματα τα Σαββατοκύριακα και τις αργίες και με αποκορύφωμα τη σημερινή Υ.Α όπου προβλέπεται: «Μαθητές/τριες, οι οποίοι/ες με τις πράξεις τους καθιστούν αδύνατη ή ιδιαιτέρως δυσχερή τη διεξαγωγή της εκπαιδευτικής διαδικασίας σε τμήμα/τμήματα σχολικής μονάδας ή σε ολόκληρη τη σχολική μονάδα, δεν επιτρέπεται να συμμετέχουν στη σύγχρονη εξ αποστάσεως εκπαίδευση και λαμβάνουν απουσία για όσες διδακτικές ώρες προβλέπει το ωρολόγιο πρόγραμμα της ημέρας», επιχειρεί να επιδείξει πυγμή και αποφασιστικότητα.
Είναι προφανές το αδιέξοδο της κας Κεραμέως η οποία αδυνατώντας να απαντήσει πολιτικά, δείχνει τα δόντια της. Της απαντάμε ότι το μαθητικό κίνημα «ξεδόντιασε» κι άλλους αποφασισμένους σαν και ελόγου της. Αν δεν μπορεί να τηρήσει στοιχειωδώς τα προσχήματα του ρόλου της, να παραιτηθεί. Είμαστε εδώ για να θυμίσουμε στην Κα Κεραμέως ότι χρέος της Πολιτείας δεν είναι ο αποκλεισμός των μαθητών, αλλά η εκπαίδευσή τους στη δημοκρατία. Ο ωμός εκβιασμός δεν θα περάσει. Οι εκπαιδευτικοί έχουν καταθέσει πολλές δυνάμεις και κόπο για να χτίσουν μια παιδαγωγική σχέση με τους μαθητές τους, για να την γκρεμίσουν προς χάριν του παραληρήματος μιας υπουργού που το μόνο που θα αφήσει στην κοινωνία είναι η αλγεινή εντύπωση ενός ανθρώπου που αγνοεί και τα στοιχειώδη για τη δημόσια εκπαίδευση. Δηλώνουμε ότι δε θα γίνουμε χαφιέδες και ρουφιάνοι της κάθε υπερφίαλης εξουσίας. Αν για αυτήν το μάθημα είναι η «τιμωρία της γνώσης δια της αυταρχικής πειθούς και της συνεχούς αξιολόγησης», για μας είναι διαδικασία συνάντησης και αλληλεπίδρασης. Συντασσόμαστε ολόψυχα με τον Masssimo Recalcati όταν λέει ότι: «…αυτό που μένει από το Σχολείο είναι το αναντικατάστατο έργο του δασκάλου – έργο που συνίσταται στη διάνοιξη του υποκειμένου στην κουλτούρα ως τόπο «εξανθρωπισμού της ζωής» ͘ έργο που καθιστά δυνατή τη συνάντηση με την ερωτική διάσταση της γνώσης».
Αν θέλει να αφήσει κάτι ως παρακαταθήκη η κα Κεραμέως στο Υπουργείο Παιδείας και στην κοινωνία ας απαντήσει:
- Πώς θα καλυφθούν τα κενά που η έλλειψη διορισμών έχει προκαλέσει;
- Πώς θα αναπληρωθούν οι χαμένες ώρες εξαιτίας των αναπληρωτών που δεν έχουν ακόμα προσληφθεί παρά τα αιτήματα των κατά τόπους Διευθύνσεων;
- Ποια μέτρα θα ληφθούν, ώστε να καταστούν ασφαλή τα σχολεία για εκπαιδευτικούς και μαθητές;
- Πότε θα επανέλθουν στο πρόγραμμα τα «κομμένα» μαθήματα;
Καλούμε τους συναδέλφους να μην υλοποιήσουν τα αυταρχικά μέτρα της Υπουργού
Το ΔΣ της ΕΛΜΕ Β΄Αχαΐας:
- Προκηρύσσει συμπληρωματικές στάσεις εργασίας (των στάσεων εργασίας του ΔΣ της ΟΛΜΕ), την Παρασκευή 2/10/2020 και τη Δευτέρα 5/10/2020 και ώρες 11:00-14:00 καθώς και αντίστοιχα στάσεις εργασίας για την πρώτη βάρδια των εσπερινών σχολείων, για τους συναδέλφους που τα σχολεία τους τελούν υπό κατάληψη, σε πιθανή εφαρμογή της Υ.Α. της τηλε-εκπαίδευσης.
- Συντάσσεται με το κάλεσμα του ΔΣ της ΟΛΜΕ προς την ΑΔΕΔΥ να προκηρύξει άμεσα απεργία-αποχή από την ΥΑ 131451/ΓΔ4 και κάθε διαδικασία τηλε-εκπαίδευσης στα υπό κατάληψη σχολεία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου