Με αφορμή το μήνυμα της υπουργού Παιδείας για την 28η Οκτωβρίου, ο εκπαιδευτικός Βαγγέλης Δήμας, στέλνει ανοικτή επιστολή στο υπουργείο Παιδείας
Η επιστολή
Αξιότιμη κυρία Υπουργέ,Σας εύχομαι Καλή Δύναμη και να ξεπεράσετε την περιπέτεια με τον ιό, όσο το δυνατόν πιο γρήγορα και πιο ανώδυνα. Δεν θα σας κουράσω. Θα μου επιτρέψετε μόνο να σταθώ σε λίγα από τα σημαντικά που αναφέρατε στο μήνυμα σας με αφορμή την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου.
Μου προξένησε ευχάριστη έκπληξη το γεγονός ότι προτάσσετε τις μαθήτριες και τους μαθητές στην προσφώνησή σας. Είναι πράγματι καιρός, γιατί ήδη έχουμε αργήσει, οι μαθήτριες και οι μαθητές να γίνουν οι πρωταγωνιστές στο σχολείο: να τους δώσουμε άπλετο χώρο και χρόνο να αρχίσουν να μιλάνε περισσότερο, να αναζητούν και να χτίζουν τη γνώση με επιμονή και υπομονή, να εκφράζουν τις ιδέες τους, τα συναισθήματά τους, τη δημιουργικότητά τους και να αναλάβουν πρωτοβουλίες, να αναλάβουν δράσεις. Και εμείς να πάμε στην άκρη: να γίνουμε οι υποστηρικτές, οι εμψυχωτές, οι συνοδοιπόροι. Με Ομοψυχία. Πολιτεία, γονείς, εκπαιδευτικοί. Με μία ψυχή, για να μιλήσουμε στην ψυχή των παιδιών.
Χαίρομαι επίσης, που προτάσσετε τις μαθήτριες έναντι των μαθητών, όχι τόσο από ευγένεια, νομίζω, όσο για να τις υποστηρίξετε να αναδειχθούν σε ένα κόσμο που ακόμη και σήμερα είναι φτιαγμένος σύμφωνα με τις ανάγκες και τα μέτρα των αντρών και να παλέψουν με Ομοψυχία για την επικράτηση της αληθινής ισότητας ανάμεσα στα δύο φύλα.
Χάρηκα κυρίως, που τονίζετε την αξία της Ομοψυχίας που επέδειξαν οι πρόγονοί μας, για να υπερασπιστούν τα πάτρια εδάφη, να υπερασπιστούν την Ελευθερία. Δεν όρθωσαν όμως, το ανάστημά τους στις δυνάμεις του ολοκληρωτισμού και της μισαλλοδοξίας, για να τους μνημονεύουμε κάθε χρόνο στις επετείους, να τους προσφέρουμε στεφάνια, να στήνουμε αγάλματα…...Ο εξωτερικός κίνδυνος αυτή τη στιγμή είναι ξεκάθαρα μόνο ένας και φαίνεται ότι η λύση είναι εκτός από το διάλογο και τις πιέσεις από τη διεθνή κοινότητα η αγορά νέων υπερσύγχρονων όπλων και γενικά ο εξοπλισμός των ενόπλων δυνάμεων, όπως αυτό φαίνεται να υπονοείτε κι εσείς σε συμφωνία με την υπόλοιπη πολιτική ηγεσία.
Πραγματικά όμως θα τιμήσουμε τους ήρωες του πολέμου και πραγματικά, νομίζω, θα χαίρονταν και εκείνοι, εάν την Ομοψυχία εκείνη την κάνουμε πράξη σήμερα στην παιδεία μας που τόσο την έχουμε ταλαιπωρήσει (ήπια έκφραση) όλοι μας: υπουργεία, δήμοι, εκπαιδευτικοί, γονείς (τους μαθητές ας τους αφήσουμε στην άκρη, αργότερα θα έχουν και αυτοί την ευθύνη τους). Παιδεία: μία επένδυση στο μέλλον για ειρηνική συνύπαρξη. Και όχι μόνο!
Μπορούμε να επενδύσουμε όχι σε αεροσκάφη, αλλά σε μαθητές τύπου Ραφάλ, Μαχητικά νέας γενιάς, αξιόπιστα, γρήγορα στην αντίληψη, γρήγορα στη δράση. Να εφορμούν με πάθος, με θάρρος στις κακοτοπιές και στις ασχήμιες. Με προσεκτικά στοχευμένες επιθέσεις να κρατήσουν ό,τι καλό έστησαν οι προηγούμενοι και να διαλύσουν ό,τι στέκει φτιασιδωμένο, παρηκμασμένο. Με σωφροσύνη, όσο γίνεται, χωρίς τις υπερβολές των μεγάλων, με έργα και όχι με λόγια.
Πάντα έτοιμα να μας βομβαρδίσουν με ερωτήσεις, για να γνωρίσουν καλύτερα τον εαυτό τους, τους άλλους, τον κόσμο γύρω τους, να μας βγάλουν από τη σιγουριά μας, από τη βόλεψή μας, να ξαναψαχτούμε, να παραδεχτούμε με θάρρος τα λάθη μας και τις ελλείψεις μας και να δουλέψουμε πιο σκληρά. Μας πυροβολούν κάθε τόσο, για μας δοκιμάσουν, γιατί θέλουν αξιόπιστους συμπαραστάτες σε ένα μάθημα που θα συναρπάζει, που δε θα θέλουμε να τελειώσει, που θα συνεχίζεται κι έξω από την τάξη!
Στα εκπαιδευτικά συστήματα, που έχουν προχωρήσει και αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση, λάμπουν κυρίαρχες η ομοψυχία και η εμπιστοσύνη ανάμεσα στην πολιτεία, στους εκπαιδευτικούς, στους γονείς και στους μαθητές.
Αν κάποτε ήταν η ομοψυχία που οδήγησε σε ανυπέρβλητες πράξεις θάρρους, τώρα πάλι η ομοψυχία, το θάρρος να νιώσεις και να δείξεις εμπιστοσύνη, μπορεί να οδηγήσει σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα γνώσης, δημιουργίας και χαράς. Αυτό είναι λιγότερο επικίνδυνο από την μάχη στον πόλεμο.
Τότε, κυρία υπουργέ, ρίγη συγκίνησης, μία έπαρση και μία έξαρση εθνική, θα σας συνεπάρουν κι εσάς, όταν θα βλέπετε να σκίζουν (σ)τους ελληνικούς αιθέρες - κι όχι μόνο - μαθητές τύπου ραφάλ. Γιατί θα έχετε βοηθήσει κι εσείς σε αυτό!
Διπλασιάστε τον προϋπολογισμό για την παιδεία. Για πιο όμορφα σχολεία! Για πιο καταρτισμένους εκπαιδευτικούς. Για μαθήτριες και μαθητές που θα πετάνε! Ζητήστε το με επιμονή. Και να αναλάβετε ρόλο υποστηρικτικό. Εμπιστευτείτε, σας παρακαλώ, τους εκπαιδευτικούς!
Μπορεί να μην ξαναβγείτε βουλευτής, μπορεί να μην ξαναγίνετε υπουργός( δεν το γράφω ειρωνικά ), αλλά θα έχετε γράψει με χρυσά γράμματα το όνομά σας στην ιστορία και στις καρδιές μας! Εσείς και μαζί σας ο αξιότιμος κύριος πρωθυπουργός. Με ομοψυχία. Μία ανυπέρβλητη πράξη πολιτικού θάρρους!
Με βαθιά εκτίμηση
και με πλατιά διάθεση εμπιστοσύνης
Ένας ταπεινός
λειτουργός της εκπαίδευσης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου