Γιατί κάναμε ψησταριές τα σχολεία;

Ψησταριές και σουβλάκια στο σχολείο; Να χάνουμε μάθημα κάνοντας το σχολείο μπουζουξίδικο; Άσε που είναι κι επικίνδυνο. Μεθύσια, μερακλώματα, καυγάδες!

Της Αναστασίας Σκόρδου

Στη σχολική ζωή, εκτός από τις θεσμοθετημένες σχολικές γιορτές, υπάρχουν και οι άλλες. Αυτές που έχουν καθιερωθεί "από τα κάτω" κι έχουν δημιουργήσει ένα είδος εθιμικού δικαίου. Η Τσικνοπέμπτη είναι μια από αυτές, αλλά ίσως η πιο αμφιλεγόμενη. Πολλοί εκπαιδευτικοί την θεωρούν αταίριαστη με τη σχολική ζωή. Ψησταριές και σουβλάκια στο σχολείο; Να χάνουμε μάθημα κάνοντας το σχολείο μπουζουξίδικο; Άσε που είναι κι επικίνδυνο. Μεθύσια, μερακλώματα, καυγάδες! Πιο καλά να μπω να κάνω το μάθημά μου με την ησυχία μου, παρά να έχω την ευθύνη για μια τέτοια άναρχη δραστηριότητα.

Εύλογες ανησυχίες και προβληματισμοί μόνο που...τυχαίνει αυτό να είναι κατεξοχήν η δουλειά μας. Ή μάλλον θα έπρεπε να είναι.

Γιατί πρώτα απ' όλα είναι ένα τεστ αξιολόγησης για το είδος της παιδείας που καλλιεργούμε. Πώς θα το οργανώσουν, πώς θα το υλοποιήσουν, πώς θα συμπεριφερθούν, πώς θα διασκεδάσουν, όταν δεν βάζουμε εμείς την ατζέντα, όπως συνήθως;

Επίσης είναι μια ευκαιρία να ξεφύγουμε λίγο, όχι απλώς από την σχολική ρουτίνα, αλλά από τον οιωνεί θεωρητικό, εγκεφαλικό χαρακτήρα της εκπαίδευσής μας, που χρονολογείται σχεδόν από την ίδρυση του ελληνικού κράτους (με φωτεινή εξαίρεση τον Καποδίστρια). Ναι, μαγειρεύουν στα καλά σχολεία του κόσμου, μαθαίνουν την παράδοση, χορεύουν, συμμετέχουν στην οργάνωση, παίζουν μουσικά όργανα (στο σχολείο μου οι οργανοπαίχτες μαθητές συναγωνίζονταν επάξια επαγγελματίες μουσικούς παραδοσιακού τραγουδιού) και χαίρονται, διασκεδάζουν, περνάνε όμορφα. Δεν καθηλώνονται συνεχώς έξι ώρες πάνω σε ένα θρανίο να ακούνε παραδόσεις και να εξετάζονται.

Όσο για τα μεθύσια ή τις ακρότητες, είναι ευκαιρία να αξιολογήσουμε την εμβέλειά μας οι διδάσκοντες γενικά, γιατί οι μαθητές που έχουν σεβασμό για τους δασκάλους τους, θα πτοηθούν ακόμα και από ένα επιτιμητικό βλέμμα του καθηγητή τους, δεν χρειάζονται, μερικές φορές, καν λόγια για να αποτραπεί πχ η κατανάλωση μιας μπίρας από τον κάτοχό της. Αρκεί να είσαι παρών, να χαίρονται που είσαι παρών και να μην θέλουν να σε στενοχωρήσουν. Είναι αυτή ακριβώς η παιδαγωγική σχέση, που αν λείπει, κανένας τιμωρητικός μηχανισμός δεν μπορεί να εγγυηθεί την ομαλότητα στο σχολικό περιβάλλον.

Ψησταριές λοιπόν γιατί όχι;

Ψήνονται πολλών λογιών ...μαθήματα πάνω σε μια καλή καρβουνιά!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου