Ο τίτλος είναι προφανώς προβοκατόρικος. Και είναι τέτοιος για να στηλιτεύσει την πολιτική της κυβέρνησης σε ένα φαινόμενο που όλα δείχνουν ότι παίρνει διαστάσεις.
Η κυβέρνηση προκειμένου να απαντήσει στα διευρυμένα φαινόμενα βίας εξήγγειλε ανάμεσα στα άλλα α) την εισαγωγή μιας εφαρμογής με βάση την οποία θα μπορεί να ειδοποιείται η αστυνομία, β) την αυστηροποίηση των ποινών στους γονείς με χρηματικά πρόστιμα και με φυλακίσεις!
1. Η κυβέρνηση συνεχίζει εμμονικά στο να «λύνει» τα προβλήματα με το κινητό. Όπως ακριβώς έχει αποφασίσει να αντιμετωπίζει τις φωτιές με τα μηνύματα που στέλνονται στους πολίτες. Τα αποτελέσματα τα είδαμε στην Αττική, στον νομό Σερρών και τώρα στον νομό Κορινθίας.
2. Ποια μελέτη άραγε αποδεικνύει ότι ένα σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα μπορεί να το λύνει ένας μηχανισμός καταστολής;
3. Μεταφέρεται εξ ολοκλήρου η ευθύνη στην οικογένεια ενώ τα κοινωνικά αίτια εξαφανίζονται. Η ένταση τώρα θα μετατοπίζεται στο σπίτι αφού ο αγχωμένος και τρομοκρατημένος γονιός προκειμένου να αποφύγει τις ποινές που θα φτάνουν μέχρι και φυλάκιση, θα έρχεται σε σύγκρουση με τα παιδιά του.
4. Το κλίμα αυτό του διοικητισμού και της πειθάρχησης είναι μέρος μιας γενικότερης εικόνας. Αντιμετώπιση των προβλημάτων στο σχολείο αποκλειστικά με ποινές, στη συνέχεια πειθάρχηση στον στρατό και εν τέλει πειθάρχηση στον εργασιακό χώρο.
5. Η συζήτηση με αυτό τον τρόπο εγκλωβίζεται στο δίπολο διοικητισμός-φιλελευθερισμός, έτσι, όμως, δεν γίνεται λόγος για τα πραγματικά αίτια του φαινομένου.
Οι κοινωνίες αλλάζουν ταχέως τις τελευταίες δεκαετίες. Οι προσλαμβάνουσες της νεολαίας διαφέρουν δραματικά από τις αντίστοιχες της δεκαετίας του 1970, ακόμη και της δεκαετίας του 2000. Στο σπίτι μεταφέρεται αθέλητα η ένταση που βιώνουν οι γονείς. Ανεργία, τρομακτική πίεση από τον εργασιακό χώρο, σοβαρές οικονομικές δυσκολίες με πολλές παράπλευρες επιπτώσεις (αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης, των μνημονίων, της κυβερνητικής πολιτικής). Για παράδειγμα το 40% των Ελλήνων δεν πήγαν φέτος διακοπές.
Παράλληλα, έχει αλλάξει το πολιτισμικό πλαίσιο δραματικά. Η νεολαία, τουλάχιστον ένα μεγάλο μέρος της, μεγαλώνει με τα τηλερεάλιτι μέσω των οποίων προωθείται η πιο ελεεινή λογική όσον αφορά τις ανθρώπινες σχέσεις και ακούει ένα μουσικό καρκίνωμα που λέγεται τραπ και το οποίο εξευτελίζει τις γυναίκες με τον αθλιότερο τρόπο. Στο διαδίκτυο μπορεί κάποιος να ανακαλύψει ό,τι πιο αρρωστημένο γεννά το μυαλό ορισμένων. Δεν πρέπει, επιπλέον, να μας διαφεύγει το γεγονός ότι μπορεί η Χρυσή Αυγή να υπέστη μία δικαστική και πολιτική ήττα, αλλά υπάρχει μεταμφιεσμένη και παρακλάδια της δρουν δηλητηριάζοντας τις εφηβικές συνειδήσεις με μίσος. Μίσος για τον μετανάστη, μίσος για τον πρόσφυγα, μίσος για τον αριστερό.
Αυτό που δεν περνά από τα μυαλά των κυβερνώντων δεν είναι μόνο τα πραγματικά αίτια τα οποία παράγονται από ένα σύστημα που σαπίζει, αλλά και ένας ουσιαστικός τρόπος αντιμετώπισης του εν λόγω προβλήματος.
Οι ποινές δεν εξάλειψαν ποτέ ένα κοινωνικό πρόβλημα. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι ΗΠΑ όπου ενώ σε κάποιες πολιτείες ισχύει η θανατική ποινή, η εγκληματικότητα ζει και βασιλεύει. Ένα κοινωνικό πρόβλημα δεν μπορεί να εξαλειφθεί εντός του πλαισίου το οποίο το παράγει αλλά μπορεί να αντιμετωπιστεί και να περιοριστεί αν δούμε τα αίτια κατάματα και αν εφαρμόσουμε ουσιαστικές λύσεις. Η αντιμετώπιση του συγκεκριμένου προβλήματος θα προϋπέθετε:
α) Έναν κεντρικό κρατικό σχεδιασμό με ενημέρωση γονέων, εκπαιδευτικών και μαθητών.
β) Τη δημιουργία ενός άλλου πολιτισμικού κλίματος στα σχολεία.
γ) Τη στελέχωση των σχολείων με ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς.
δ) Τη γενναία οικονομική ενίσχυση της ελληνικής οικογένειας (αύξηση μισθών και χτύπημα του πληθωρισμού).
Η κυβέρνηση με ό,τι εξαγγέλλει και με ό,τι εφαρμόσει θα κάνει μία τρύπα στο νερό. Η λύση είναι η δράση του εκπαιδευτικού κινήματος (μαθητικές κοινότητες, σύλλογοι γονέων, συνδικαλιστικές συλλογικότητες εκπαιδευτικών) με ένα μέτωπο που θα διεκδικήσει λύσεις. Άλλωστε ο ίδιος ο αγώνας είναι μέσο διαπαιδαγώγησης για να περιορίσει τα ανησυχητικά φαινόμενα που βιώνουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου